“အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတာကို ဘာသံသယရွိေနပါသလဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္” ~ စည္သူေအာင္ျမင့္

From : ..mizzima


ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔က အင္န္အယ္လ္ဒီ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ...

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔က အင္န္အယ္လ္ဒီ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေကအင္န္ယူ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ံုးက ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဟာင္း ေစာထူးထူးေလး၊ ရွမ္းႏုိင္ငံေရးသမား ဦးဟန္ေညာင္ေဝ တုိ႔ပါတဲ့အဖြဲ႔ကို သူ႔ရဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းလ်ားလမ္းေနအိမ္မွာ လက္ခံေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုၾကရာမွာ အဓိက ေဆြးေႏြးခဲ့ တဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားေတြအၾကား အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ေရး ကိစၥပါ။ ဒီေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လာမယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ကို အေလာသံုးဆယ္ လက္မွတ္ေရးထုိးဖို႔ သင့္ေတာ္ပါရဲ႕လား၊ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာအေၾကာင္းေတြ ရွိေနသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေမးခဲ့တယ္လို႔ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ ဦးဝင္းထိန္က မီဒီယာေတြကို ေျပာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ အေနနဲ႔ ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ေမးရတာလဲ၊ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ဘယ္လိုနားလည္ထားပါသလဲ၊ လက္ေတြ႔ ဘယ္လိုျဖစ္သင့္သလဲဆိုတာ ဒီကေန႔ ေဆြးေႏြး တင္ျပသြားပါ့မယ္။

အဲဒီေန႔ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေကအင္န္ယူဘက္က ဦးေဆာင္ပါဝင္သူဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း ေစာထူးထူးေလးပါ။ သူဟာ ေကအင္န္ယူထဲ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဝါရင့္ကရင္ႏုိင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ ေကအင္န္ယူ ဥကၠ႒ ေစာမူတူးေစးဖိုးရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အထူးအႀကံေပးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႔ ရွမ္းႏုိင္ငံေရးသမား ဦးဟန္ေညာင္ေဝတို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီ သြားေတြ႔တာဟာ လက္ရွိ ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏုိင္ေရး ကိစၥရွင္းျပဖုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိပါတယ္။

အားလံုးသိၾကၿပီျဖစ္တဲ့အတုိင္း အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ လေပါင္းမ်ားစြာ ခက္ခက္ခဲခဲ ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ တစ္တုိင္းျပည္လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္တစ္ခုကို အၿပီးသတ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီးၾကပါၿပီ။ ဒီစာခ်ဳပ္ႀကီးကို ျပည္တြင္း အသိသက္ေသ၊ ႏိုင္ငံတကာ အသိသက္ေသေတြ ေရွ႕ေမွာက္မွာ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဆင္ေျပာင္ႀကီး အၿမီးက်မွတစ္ ဆုိသလို ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုကေတာ့ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ ေရးထိုးရာမွာ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က တင္ျပတဲ့ အဖြဲ႔ေတြထဲမွာ အစိုးရက အဖြဲ႔ (၆) ဖြဲ႔ကို ခ်န္လွပ္ၿပီး ထိုးမယ္ဆုိတဲ့ ျပႆနာပါ။ အဲဒီ အဖြဲ႔ (၆) ဖြဲ႔ထဲမွာ လက္ရွိအစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ကိုးကန္႔၊ ပေလာင္နဲ႔ ရခုိင္တပ္ဖြဲ႔ေတြ ပါဝင္ၿပီး တျခားလက္နက္ကုိင္ တပ္မရွိ၊ တိုက္ပြဲလည္းမျဖစ္တဲ့ ဝ (UWSA ေခၚ အင္အားႀကီး ဝ အဖြဲ႔မဟုတ္)၊ လားဟူနဲ႔ ရခုိင္ အဖြဲ႔ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

ဒီျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အဖြဲ႔အားလံုး ပါဝင္လက္မွတ္ထုိးမွသာ အဓိပၸာယ္ရွိမယ္ဆိုတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တခ်ိဳ႕က ေျပာဆိုတာကို ေထာက္ခံလို႔ မရသလို၊ အစိုးရက အဆုိျပဳတဲ့ ေအာက္ေျခ လက္မွတ္ထုိးမထားတဲ့ အဖြဲ႔တခ်ိဳ႕ကို ခ်န္ထားမယ္၊ ေနာက္မွ လက္မွတ္ထိုးဆိုတာကိုလည္း မွန္တယ္လို႔ မေျပာဆုိႏုိင္ပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္ ဘက္မွာေရာ၊ အားလံုးမပါရင္ လက္မွတ္မထုိးႏိုင္ဘူးလို႔ဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းသား အုပ္စုတခ်ိဳ႕ဘက္ မွာပါ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားေတြ ပါဝင္ေနၾကလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေန ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡကို ဖိႏွိပ္တဲ့ မဟာ ဗမာဝါဒီစစ္တပ္က တစ္ဘက္၊ ဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြက တစ္ဘက္ဆိုၿပီး စာအုပ္ႀကီးအတုိင္း ခြဲျခားမရေတာ့လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္လာတဲ့အခါ အမ်ားစုေသာ လက္နက္ကိုင္ တုိ္င္းရင္းသားအုပ္စုေတြဘက္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး စစ္ဘုရင္ေတြကို ဆန္႔က်င္ရင္း တုိင္းရင္းသား စစ္ဘုရင္ေတြနဲ႔ စစ္ဘုရင္ဝါဒ ထြန္းကား ေပၚေပါက္လာတာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ အုပ္စုႏွစ္ဘက္စလံုးဟာ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို မယံုၾကည္ၾကပါဘူး။ ဗမာ စစ္ဘုရင္ ေတြ ယံုၾကည္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ဆိုတာဟာ တပ္မေတာ္က ႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မွဳ ရယူလိုတာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး တုိင္းရင္းသား စစ္ဘုရင္ေတြလိုခ်င္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ဆိုတာကလည္း တုိင္းရင္းသားေတြ မဲေပးေ႐ြးခ်ယ္သူက အုပ္ခ်ဳပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ စစ္ဘုရင္ငယ္ေတြက အလိုအေလ်ာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရခ်င္တာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကားထဲက ေျမဇာပင္ျဖစ္ရတာက တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ အားလံုးပါ။ ျပည္တြင္းစစ္ ၾကာရွည္ေလ၊ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ မရပ္ႏိုင္ေလ အတိဒုကၡ ေရာက္ေလ ျဖစ္ရတာက တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလံုးပါ။ စစ္ပြဲေတြ ရွိေနသမွ် တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘဝ မလံုမၿခံဳနဲ႔ ဆင္းရဲမြဲေတ ေအာက္က်ေနာက္က် ဘဝ ေရာက္ေနရမွာ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္အေနနဲ႔လည္း စစ္ဘုရင္ဝါဒ ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ လက္ရွိအေရးႀကီးတာဟာ ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ တစ္တုိင္းျပည္လံုး ေသနတ္သံတိတ္ အပစ္ရပ္သြားဖို႔ပါ။ အဲလို အပစ္ရပ္သြားဖို႔အတြက္ ျပည္သူေတြက သိပ္ၿပီး တတ္ႏုိင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္ဘုရင္အခ်င္းခ်င္း အေပးအယူတည့္ ညႇိႏွိဳင္းလို႔ အဆင္ေျပမွသာ ျဖစ္ႏုိင္မွာပါ။

ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုခု၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ရပ္တည္ရမယ့္ အေနအထားဟာ ျပည္တြင္းစစ္ အျမန္ရပ္စဲေရးပါ။ ႏိုင္ငံေရးအရ သေဘာတူညီခ်က္ေတြရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ကာလၾကာမယ္ မမွန္းႏိုင္ေသးေပမယ့္ တကယ့္ အေရးႀကီးတာက ေသနတ္သံေတြ အရင္တိတ္သြားရေအာင္ တစ္တုိင္းျပည္လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏုိင္ၾကဖို႔ပါ။ ဒါကိုပဲ အားေပးဖုိ႔လိုပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္ စစ္ဘုရင္ေတြ ေျပလည္မႈရသည္အထိ ညႇိႏွိဳင္းၾကေအာင္ အားေပးၾကဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။

လက္ရွိ ေဒၚေအာင္ဆနး္စုၾကည္ရဲ႕ ေမးခြန္းက “၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ ဒီလက္မွတ္ထိုးတဲ့ကိစၥ အေလာသံုးဆယ္ လုပ္သင့္သလား မလုပ္သင့္ဘူးလား။ အေလာသံုးဆယ္ လုပ္တာ ေနာက္မွာ ဘာအေၾကာင္းေတြရွိသလဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းဟာ တစ္တုိင္းျပည္လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ အျမန္လက္မွတ္ထုိးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသူေတြကပဲ အမွားတစ္ခုခု လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး စြပ္စြဲရာ ေရာက္ေစပါတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းဒဏ္ ခံေနရတဲ့၊ ေနရပ္ကို မျပန္ႏုိင္တဲ့၊ ပညာမသင္ႏုိင္တဲ့၊ အေထြေထြ လူမွဳဘဝ နိမ့္က်ေနၿပီး ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံုတရာ မထားႏိုင္တဲ့ တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ေျပာသလို ျဖစ္ေနပါေၾကာင္း သံုးသပ္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

.. https://www.facebook.com/MyanmarExpress
 

Posted in: အသံုးမက်တဲ့ ေဒၚစု နဲ႔ NLD