ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုလိုသလိုသံုးဖို႔ထင္သလိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုၾကမည္လား

From : ..MWD

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း သတင္းသမားေတြအၾကိဳက္ လႊတ္ေတာ္က စီစီညံညံ အသံေတြၾကားေနရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ Constitution ကို ေက်ာင္းမွာသင္ခဲ့ရၿပီး ၁၉၇၄ Constitution နဲ႔ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ Constitution ကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ႀကံဳ ခံစားခဲ့ရတာမို႕လို႕ ဥပေဒပညာသင္ၾကားခဲ့ရသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ ၾကည့္ရာမွာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဖြင့္ဆိုဖို႔၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးခ်ဖို႔ အထူးပဲအေရးႀကီးလွေၾကာင္း စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚခံစား မိပါတယ္။

ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာရိွတဲ့ ဥပေဒပညာရွင္ေတြဟာ (ဘဲြရဲ့အဆင့္အတန္း၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳေတြအရ) ဒီအေျခခံဥပေဒကိစၥကို သိပ္စိတ္ ဝင္စားၾကပါတယ္။ လူတိုင္းလူတိုင္းက အခုဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အေၾကာင္း သိခ်င္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အလ်ဥ္းသင့္လို႕ စာေရးဆရာ ဘုန္းေအာင္ ေရးသားတဲ့ ၁၉-၈-၂၀၁၃ ရက္ထုတ္ Messenger ဂ်ာနယ္မွာ "Maker လား၊ Breaker လားနွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး" ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကိုလည္း အမွတ္ထင္ထင္ ဖတ္ရႈမိပါတယ္။ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ ဘယ္စနစ္ဘယ္လမ္းေၾကာင္း နဲ႔ သြားမယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုလွ်င္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပည္သူလူထုရဲ့သေဘာတူဆႏၵကို ရယူၿပီးမွ ေရးဆဲြၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက အားျဖင့္ မ႑ိဳင္ႀကီး သံုးရပ္ကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႕ ခဲြေဝမလဲဆိုတာကို ေရြးခ်ယ္ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါလီမန္အေျခခံတဲ့ နိုင္ငံေရးစနစ္ေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႕ ဥပေဒျပဳေရးကို ေပါင္းစည္း အသံုးျပဳၿပီး သမၼတစနစ္မွာေတာ့ အာဏာႀကီး(၃)ရပ္ကို တစ္ခုစီ ခဲြေဝထားေလ့ရိွၾက ပါတယ္။ ယခု ျမန္မာနိုင္ငံ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒမွာ မ႑ိဳင္ႀကီး (၃) ရပ္ကို အာဏာအညီအမွ် ခဲြေဝေပးတဲ့စနစ္ကို အေျခခံၿပီး က်င့္သံုး ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွာ Sky Net မရိွတဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္က ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြ ကို တိုက္ရိုက္ၾကည့္ခြင့္မရလို႔ သတင္းစာမွာပါတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ေဆြးေႏြး၊ ေမးျမန္း၊ ေျဖၾကားတာေတြ၊ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းတာေတြ၊ သဝဏ္လႊာပို႕ၾက၊ ျပန္ၾကားၾကတာေတြ ကိုပဲ အားျပဳၿပီး ဖတ္ေနရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ဥပေဒသမား တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဥပေဒျပဳေရး လုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ အဓိကတာဝန္ရိွတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြရဲ့ အခန္းက႑ကို ပိုမိုစိတ္ဝင္စား မိလို႕ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ထားတာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးဆိုၿပီး နိုင္ငံမွာ မ႑ိဳင္ႀကီး (၃)ရပ္ခဲြျခား ထားၿပီး အဲဒီမ႑ိဳင္ႀကီး (၃)ရပ္ဟာ မိမိတို႔ရဲ့ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြကို တတ္နိုင္သမွ် ပိုင္းျခားသံုးစဲြရမွာျဖစ္သလို အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္း ျခင္းလည္း ျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၁ ၊ ပုဒ္မခဲြ (က)က လည္း ဒီအတိုင္းပဲ အတိအလင္း ျပဌာန္းထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

အခုတေလာ သတင္းစာေတြမွာ ပါလာတဲ့ နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ သဝဏ္လႊာေတြ ၊ နိုင္ငံေတာ္ သတင္းထုတ္ျပန္ေရး အဖြဲ႕ရဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဝင္တစား ဖတ္မိပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳၿပီး သမၼတလက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ ပို႕ခဲ့တဲ့ “၂၀၁၃ ခုနွစ္၊ တိုင္းေဒသႀကီး သုိ႔မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒၾကမ္း” နဲ႔ “အဂတိ လိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ဥပေဒၾကမ္း” ေတြမွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ မညီညြတ္ဘူး လို႕ ယူဆရတာေတြ၊ တည္ဆဲဥပေဒနဲ႔ မညီညြတ္ဘူးလို႕ ယူဆရတာေတြ၊ ျမန္မာနိုင္ငံက ပါဝင္ထားတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကြန္ဗင္းရွင္းနဲ႔ မညီဘူးလို႕ ယူဆ ရတာေတြ ေတြ႕ရလို႕ သမၼတက သေဘာထားမွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပန္ပို႕တာ လက္မခံဘဲ မူလအတိုင္းပဲ ထားၿပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ပို႕လို႕ သမၼတက “၂၀၁၃ ခုနွစ္၊ တိုင္းေဒသႀကီး သုိ႔မဟုတ္ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္း” ကို လက္မွတ္မထိုးဘဲ လႊတ္ေတာ္ကို ျပန္ပို႕ခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လက္မွတ္ မထိုးရတာလဲ ဆိုတာကို အမ်ားျပည္သူသိရိွေစဖို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့တာကို လည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

“အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရး ဥပေဒၾကမ္း” ကိုေတာ့ နိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလို လက္မွတ္ေရးထိုးရျခင္းဟာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုရဲ့ဆႏၵကို ေလးစားေသာအားျဖင့္သာ လက္မွတ္ေရးထိုး ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ ေတြ႕ရိွခ်က္နဲ႔ သေဘာထားမ်ားကို အမ်ားျပည္သူသိရိွေစဖို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ ခဲ့တာေတြ႕ရပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ လည္း ဥပေဒသမားျဖစ္ေတာ့ ထဲထဲဝင္ဝင္ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ဒီဥပေဒ ၾကမ္း(၂)ခုလံုးမွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ မညီညြတ္ဘူးလို႕ ယူဆရတဲ့ အခ်က္ေတြ အမ်ား ႀကီးပါေနတာကိုေတြ႕ရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ လန့္သြားမိပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုတာ နိုင္ငံမွာရိွတဲ့ဥပေဒအားလံုးရဲ့ အေျခခံျဖစ္တဲ့အျပင္ ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ ဟာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္တစ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပါအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးရမည္လို႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၉၈ ပုဒ္မခဲြ (က) မွာ အတိအလင္း ျပဌာန္းထားတာေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ လိုက္နာ ရိုေသဖို႔ မိမိတို႔ ျပဳထားတဲ့ ကတိသစၥာကို ေဖာက္ဖ်က္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ဥပေဒျပဌာန္းဖို႔ တာဝန္ပ်က္ကြက္သလို ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔ ထိတ္လန့္ တုန္လႈပ္မိပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ ဥပေဒအၾကံေပး မ်ားကို သံသယ ရိွတယ္လို႕ ေျပာသြားတယ္။ သမၼတကို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၁၄ ကို ရွင္းမျပၾက ဘူးလားလို႕ ေမးခြန္းထုတ္ထားတာ ေတြ႕ရိွရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္ဝင္ စားသြားၿပီး ပုဒ္မ ၂၁၄ ကို ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ပုဒ္မ ၂၁၄ ဟာ နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ တာဝန္နဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ က႑ ေအာက္မွ ျပဌာန္းထားတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ျဖစ္ၿပီး အဲဒီတာဝန္နဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကို ဘယ္လိုက်င့္သံုးရမယ္ ဆိုတဲ့ျပဌာန္းခ်က္အေသးစိတ္က ပုဒ္မ ၁၀၅ နဲ႔ ပုဒ္မ ၁၀၆ တို႔မွာပါလို႕ ယွဥ္တဲြဖတ္ရႈရမယ့္ ျပဌာန္း ခ်က္ေတြျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ပုဒ္မ ၂၁၄ မွာ “ နိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပဌာန္းသည့္ဥပေဒမ်ားကို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားနွင့္အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္ၿပီး လက္မွတ္ေရးထိုးရမည္။ ယင္းသုိ႔ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးေသာ ဥပေဒမ်ားကို နိုင္ငံေတာ္ ျပန္တမ္းတြင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာရမည္။” လို႕ ျပဌာန္းထားတာေတြ႕တာနဲ႔ Bill တိုင္းကို သမၼတက လက္မွတ္ထိုးကို ထိုးရမယ္လို႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အဓိပၸါယ္ ေပါက္သြားပံုရတယ္။ “ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္ မ်ားနွင့္အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္ၿပီး” ဆိုတဲ့အခ်က္ကို သေဘာေပါက္ ရင္ေတာ့ သမၼတရဲ့ ဥပေဒ အၾကံေပးေတြ သမၼတကို ပုဒ္မ ၂၁၄ ရွင္းျပဖို႔ လိုတယ္လို႕ ေျပာမယ္မထင္ပါဘူး။

အဲဒီလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ကပဲ သမၼတက ဥပေဒကို လက္မွတ္ထိုးလိုက္လို႕ တာဝန္မရိွ ပါဘူး၊ မွားစရာရိွရင္ လႊတ္ေတာ္ကပဲ မွားမွာပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၁၄ ကို အေလးထားဖို႔ သမၼတႀကီးကို အၾကံျပဳလိုပါတယ္လို႕ ေျပာထားပါေသးတယ္။ နိုင္ငံမွာ ဥပေဒျပဳေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္မွာ တာဝန္ရိွသလို လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳတဲ့ ဥပေဒကို နိုင္ငံသားအားလံုးရဲ့ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ နိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ထုတ္ျပန္ျပဌာန္း ရျခင္းရဲ့ အနွစ္သာရကို မသိေလေရာ့သလားလို႕ အံ့ၾသတႀကီး ျဖစ္မိပါတယ္။

ဥပေဒျပဳအာဏာပိုင္က အတည္ျပဳျပဌာန္းတဲ့ ဥပေဒကို နိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးစီးတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္က အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရတာျဖစ္လို႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းဖို႔ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားတာ သတိမူၾကဖို႔ လို ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒနဲ႔မညီတဲ့ ဥပေဒကို အတည္ျပဳရင္ ဥပေဒျပဳ အာဏာပိုင္မွာ တာဝန္ရိွသလို အဲဒီလို မညီတာကို ေထာက္မျပရင္ လည္း သမၼတမွာ တာဝန္ရိွမွာျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတက သူ႕တာဝန္သူေက်ေအာင္ လုပ္တာကိုပဲ နိုင္ငံသား အားလံုးရဲ့ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ သမၼတကို “လူ႕သဘာဝအရ စကားေယာင္ နားေယာင္ တာလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္” လို႕ ေျပာၾကားခဲ့သူ ဟာ ဥပေဒပညာရွင္မို႕ ေသခ်ာၿပီဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာလား၊ ဒီလို ေသခ်ာမသိဘဲ ေျပာၾကားျခင္းအတြက္ ေဝဖန္စရာျဖစ္လာ ေၾကာင္း သံေဝဂရမိပါတယ္။

နိုင္ငံေတာ္သမၼတအား ဥပေဒေရးရာအၾကံေပးေနသူမ်ားမွာ ျပည္ေထာင္စု ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ က ဦးေဆာင္ ပါဝင္ ေနပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္ဟာ ဥပေဒပါရဂူ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရရိွထားသူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဥပေဒေရးရာနယ္ပယ္မွာ နိုင္ငံ့တာဝန္ကို နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ၊ အေတြ႕ အႀကံဳနွင့္ ဥပေဒပညာ ျပည့္စံုသူတစ္ဦး ျဖစ္တာကို ေလ့လာသိရိွရပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးအတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးေနသူ ဥပေဒပညာရွင္ တစ္ဦးေနနဲ႔ ဥပေဒကို ထင္သလို သံုး၍ အၾကံေပးမွာမဟုတ္ဘူးလို႕ ယူဆ မိပါတယ္။

ပုဒ္မ ၂၁၄ ပါ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပဌာန္းမယ့္ ဥပေဒကို နိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပဌာန္း ခ်က္ဟာ (Principle) သာျဖစ္ၿပီး ပုဒ္မ ၁၀၅ နွင့္ ၁၀၆ တို႔အရ ဥပေဒၾကမ္းကို နိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ ထိုးျခင္း မထိုးျခင္းတို႔ဟာ (Condition) ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္နိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပေဒၾကမ္းကို နိုင္ငံေတာ္သမၼတက မျဖစ္မေန လက္မွတ္ေရးထိုး ရမယ္ ဆိုၿပီး ပုဒ္မ ၂၁၄ ကို တထစ္ခ် မွတ္ယူလို႕ရမယ္ဆိုရင္ ပုဒ္မ ၁၀၅ နဲ႔ ၁၀၆ တို႔ကို ထည့္သြင္းျပဌာန္းဖို႔ လိုအပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ေျပာဆို ဖို႔ စဥ္းစားစမွာကတည္းက ဥပေဒအေျခခံသေဘာကို နားလည္ဖို႔လိုပါတယ္။ ရွင္းေလာက္ပါၿပီ။

ဥပေဒျပဳေရးက႑ကို ထိန္းေက်ာင္း ဖို႔အတြက္ နိုင္ငံေတာ္သမၼတကို အပ္နွင္းထားတဲ့တာဝန္ဟာ အလြန္ပဲႀကီးေလးလွတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႕ ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ ၂၂-၈-၂၀၁၂ ရက္ ေန႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ သတၱမပံုမွန္အစည္းအေဝး ၁၆ ရက္ေျမာက္ေန႕တြင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းပူးေပါင္းေကာ္ မ တီက ဖတ္ၾကားခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာ ရွင္းလင္းျခင္းမွာ နိုင္ငံေတာ္ သတင္း ထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႕၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ (၁၄/၂၀၁၃) နွင့္ (၁၅/၂၀၁၃) တို႔အေပၚ ဥပေဒ ၾကမ္းပူးေပါင္းေကာ္မတီ၏ ေလ့လာေတြ႕ရိွခ်က္နွင့္ သံုးသပ္တင္ျပခ်က္အစီရင္ခံစာမွာ “နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ရံုးမွ ၅-၈-၂၀၁၃ ရက္ ေန႕စဲြျဖင့္ ေပးပို႕လာေသာသဝဏ္လႊာနွင့္ ၇-၈-၂၀၁၃ ရက္ ေန႕စဲြျဖင့္ ေပးပို႕လာေသာ သဝဏ္လႊာမ်ားကို ပူးတဲြေဖာ္ျပေသာ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ မ်ားသည္ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတက လိုက္နာရမည့္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၀၅ ၊ ၁၀၆ ပါ ျပဌာန္းခ်က္တြင္ အက်ံဳးမဝင္ သည့္အျပင္ ဥပေဒအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒျပဳလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ က်င့္ဝတ္နွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္မႈမရိွပါ” ဟု ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ သဝဏ္လႊာေတြနဲ႔၊ သတင္းထုတ္ျပန္ ေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႕ လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းပူးေပါင္းေကာ္မတီကတင္တဲ့ အစီရင္ခံစာနဲ႔ အဲဒီအစီရင္ခံစာကို အတည္ျပဳဖို႔ အဆိုျပဳေထာက္ခံၾကတဲ့၊ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔ နားမလည္ဘဲျဖစ္ေနပါတယ္။

ဥပေဒၾကမ္း ပူးေပါင္းေကာ္မတီရဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ နိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အမ်ားျပည္သူက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အေပၚမွာ အထင္အျမင္လဲြမွားမႈေတြ ရိွလာနိုင္တယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သမၼတရဲ့ သဝဏ္လႊာပါ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ရဲ့ ဥပေဒျပဳလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုးရဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ရာေရာက္တဲ့ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ျဖစ္တယ္လို႕လည္း စြပ္စဲြတဲ့သေဘာမ်ိဳး ေရးသားထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သဝဏ္လႊာေတြ ပူးတဲြ ေဖာ္ျပတဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားဟာ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတက လိုက္နာရမယ့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၀၅ နွင့္ ပုဒ္မ ၁၀၆ ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားမွာ အက်ံဳးမဝင္တဲ့အျပင္ ဥပေဒအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒျပဳလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ က်င့္ဝတ္နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္ မႈ မရိွပါလို႕လည္း သံုးသပ္ထားျပန္ပါတယ္။

ဒီလိုေျပာဆိုေဆြးေႏြးသူ ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးအေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၁၀ မွာ "နိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ နိုင္ငံေတာ္၏မူဝါဒမ်ားနွင့္ နိုင္ငံေတာ္၏ အေျခအေန အရပ္ရပ္ တို႔ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတြင္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ သုိ႔မဟုတ္ပါ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး တြင္ျဖစ္ေစ နိုင္ငံတစ္ဝန္းလံုးသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ မိန့္ခြန္း ေျပာၾကားခြင့္၊ သဝဏ္လႊာေပးပို႕ခြင့္ရိွသည္" လို႕ ျပဌာန္းထားတာကို မသိလို႕ေျပာတာလား၊ ေမ့သြားလို႕လား၊ ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္တာလဲလို႕ အံ့အားသင့္ရ ျပန္ပါတယ္။ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၀၅ နဲ႔ ပုဒ္မ ၁၀၆ တို႔ဟာ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို အတည္ျပဳ ထုတ္ျပန္ေၾကညာနိုင္ဖို႔အတြက္ နိုင္ငံေတာ္သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္တို႔ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္ လုပ္ေဆာင္နိုင္ဖို႔ ျပဌာန္းထားတာဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ ဒီျပဌာန္းခ်က္(၂)ခုဟာ ဝိဝါဒ ကဲြျပားစရာ မရိွေလာက္ေအာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေရးသားထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သမၼတအေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္က ပို႕လာတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို (၁၄) ရက္အတြင္း လက္မွတ္ ထိုးၿပီး ဥပေဒအျဖစ္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ၊ ဒါမွမဟုတ္ မိမိသေဘာထား မွတ္ခ်က္ျဖင့္ ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္သုိ႔ ျပန္လည္ေပးပို႕၊ အဲဒီလို ပို႕လည္းမပို႕၊ လက္မွတ္လည္း မထိုးရင္ သတ္မွတ္ကာလျပည့္တဲ့အခါ သမၼတ လက္မွတ္ေရးထိုးသကဲ့သုိ႔ ဥပေဒျဖစ္လာ ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကို အလြယ္တကူနားလည္နိုင္ပါတယ္။ သမၼတက သေဘာထား မွတ္ခ်က္ နဲ႔ ျပန္ပို႕ရင္ လႊတ္ေတာ္က သမၼတရဲ့ သေဘာထားမွတ္ခ်က္ကို ေဆြးေႏြး သံုးသပ္ၿပီး လက္ခံရင္ျပင္မယ္၊ လက္မခံရင္ မူလအတိုင္းအတည္ျပဳမယ္၊ ၿပီးရင္ အဲဒီဥပေဒၾကမ္းကို သမၼတထံ ျပန္ပို႕မယ္၊ အဲဒီအခါ သမၼတက (၇) ရက္အတြင္း လက္မွတ္ထိုးၿပီး ဥပေဒအျဖစ္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ၊ ဒါမွမဟုတ္ သတ္မွတ္ကာလအတြင္း လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္းမျပဳရင္ သတ္မွတ္ ကာလ ျပည့္ေျမာက္တဲ့ေန႕ရက္မွာ ဥပေဒၾကမ္းဟာ သမၼတလက္မွတ္ေရးထိုးသကဲ့သုိ႔ ဥပေဒ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုပ္ငန္းစဥ္မွာ သမၼတအေနနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ မထိုးသည္ျဖစ္ေစ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ေနရတဲ့အခါ သဝဏ္လႊာနဲ႔ ဆက္သြယ္ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပံုမွန္လုပ္ငန္းစဥ္မွာေတာ့ သဝဏ္လႊာမွာ အထူးအေထြ ေဖာ္ျပဖို႔ မရိွေသာ္လည္း အခုလို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ မညီညြတ္တာေတြ႕လို႕ သေဘာထားမွတ္ခ်က္ ေပးရတဲ့ အေျခအေန၊ သေဘာထားမွတ္ခ်က္ကို လက္မခံတဲ့အေျခအေနမွာေတာ့ သဝဏ္လႊာမွာ လည္း က်ိဳးေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်က္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကားရတာေတြ၊ ဒီလိုအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႕ ျပည္သူကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာျဖင့္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေဖာ္ျပၿပီး သတင္း ထုတ္ျပန္ရတာ ေတြ ရိွလာတာျဖစ္တယ္လို႕ပဲ ရိုးရိုးသားသား နားလည္ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။

ပြင့္လင္းျမင္သာ လုပ္ၾကကိုင္ၾကရတဲ့ ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္အရ ေဆာင္ရြက္ျခင္းအျဖစ္ ျမင္ရလို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ကေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ဒီ့ျပင္ သဝဏ္လႊာေပးပို႕ျခင္း ဟာ ဖြဲ႕စည္းပံုအျခခံဉပေဒ ပုဒ္မ ၂၁၀ အား က်င့္သံုး ေဆာင္ရြက္ ျခင္း ျဖစ္ၿပီး သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္းဟာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕ဉပေဒ ပုဒ္မ ၂၄(က)အရ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရိွနိုင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လႊတ္ေတာ္က သမၼတရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ ကိုေတာင္ တားဆီးေနၿပီလား လို႕လည္း စိုးရိမ္မိပါတယ္။

ဒီလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္တဲ့သမၼတရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ေတြကို ေဝဖန္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒၾကမ္း ပူးေပါင္း ေကာ္မတီရဲ့ ေဝဖန္ခ်က္နဲ႔ သမၼတရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဘယ္ဟာမွန္သလဲဆိုတဲ့ အေျဖကိုလည္း စဥ္းစား သံုးသပ္ နိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခိ်န္တည္းမွာဘဲ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတရဲ့ သတင္း ထုတ္ျပန္ ခ်က္ကို ေဝဖန္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းပူးေပါင္းေကာ္မတီက သူတို႔ရဲ့သံုးသပ္ အၾကံျပဳခ်က္ေတြကို အမ်ားျပည္သူ က်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္ သိရိွနိုင္ေစဖို႔ နိုင္ငံပိုင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားမွ ထုတ္ျပန္ ေပးပါလို႕ လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပတာေတြ႕ ရေတာ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ရျပန္ၿပီလို႕ သံုးသပ္မိပါတယ္။

အမွန္စင္စစ္ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႕ရဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ ၁၄/၂၀၁၃ နဲ႔ ၁၅/၂၀၁၃ တို႔ ဟာ နိုင္ငံေတာ္သမၼတက ဥပေဒၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀၅ နဲ႔ ၁၀၆ တို႔ အရ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သဝဏ္လႊာပါ အခ်က္အလက္ မ်ားကို လႊတ္ေတာ္ မွာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဆြးေႏြးၿပီး အတည္ျပဳတဲ့ ဥပေဒမ်ားကို ျပဌာန္းၿပီးမွသာ သတင္းထုတ္ ျပန္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သဝဏ္လႊာမ်ားကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားက ေလ့လာသိရိွခြင့္ မရေသးမီ နိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြမွာ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပတယ္ဆိုတဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ဟာလည္း နားမလည္နိုင္တဲ့အခ်က္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါ ရိုးရွင္းေနပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းပူးေပါင္းေကာ္မတီဟာ အဂတိ လိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရး ဥပေဒၾကမ္းကို ေလ့လာစိစစ္တဲ့ေနရာ မွာလည္း ဥပေဒၾကမ္း အဆင့္မွာသာ စိစစ္ခြင့္ရိွပါတယ္။ ဒီဥပေဒဟာ ၇-၈-၂၀၁၃ ရက္မွာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၂၃/၂၀၁၃ အေနနဲ႔ ျပဌာန္းခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဥပေဒၾကမ္း (Bill) မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျပဌာန္းၿပီး ဥပေဒတစ္ရပ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒီျပဌာန္းဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ဥပေဒၾကမ္း ပူးေပါင္း ေကာ္မတီအေနနဲ႔ စိစစ္ခြင့္ရိွပါရဲ့လား ဆိုတာဟာလည္း သံုးသပ္စရာျဖစ္ေနပါၿပီ။ ပညာဉာဏ္သတိ နဲ႔ ဆင္ျခင္ၾကည့္ နိုင္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နည္းဥပေဒ ၉၈ ကို ၾကည့္ပါလို႕ တိုက္တြန္းပါတယ္။ဒါတင္မကေသးပါဘူး။

ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ေခါင္းစီးအမည္ ေျပာင္းလဲလိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဥပေဒအမည္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ အသံုးအနႈန္းေတြျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာ ဟာလည္း ဥပေဒျပဳသူတိုင္း သိရိွလိုက္နာ ၾကရမယ့္ အေျခခံအခ်က္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပဌာန္းဥပေဒတစ္ခု ဥပေဒ ပီသမႈဟာ ဥပေဒျပဳေရးအဖြဲ႕ရဲ့ စနစ္တက်ရိွမႈ၊ အေျခခံသီအိုရီ ေက်ညက္မႈ၊ ဥပေဒအေျခခံသေဘာတရားမ်ား ကြ်မ္းက်င္ႏွံ႕စပ္မႈတို႔နဲ႔ သက္ဆိုင္မယ္ လို႕လည္း ထင္ျမင္ယူဆ မိပါတယ္။အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒကိစၥ ေဝဖန္ခ်က္ကို ရွင္းျပတာပါ။

၂-၉-၂၀၁၃ရက္ေန႕ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ ေၾကးမံုသတင္းစာမ်ားမွာ ေဖာ္ျပပါရိွေသာ ေဆာင္းပါးရွင္ ေဒါက္တာ မာလာေအာင္ (ဒုတိယ ပါေမာကၡခ်ဳပ္၊ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္း တကၠသိုလ္) ေရးသားေသာ "Union level" ဒိြဟ သုိ႔မဟုတ္ ျပည္ေထာင္စုအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တဲြ ဆန္းစစ္ခ်က္ ေဆာင္းပါးကို ၅-၉-၂၀၁၂ ရက္မွာ က်င္းပ ျပဳလုပ္တဲ့ ပထမၾကိမ္ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပံုမွန္အစည္းအေဝး ၃၉ ရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ဥပေဒေရးရာနွင့္ အထူးကိစၥရပ္မ်ား ေလ့လာဆန္းစစ္သံုးသပ္ေရးေကာ္မရွင္ အဖြဲ႕ဝင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ေဆာင္းပါးကို တစ္ဖက္သတ္အျမင္ မွန္ကန္မႈ မရိွေသာ အျမင္တို႔ျဖင့္ တင္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပံုေျခခံဥပေဒကို ေကာင္းစြာ နားမလည္ေၾကာင္းဟု ေဝဖန္သံုးသပ္တင္ျပခဲ့တာကို ျပန္လည္ သတိရမိပါတယ္။ ဥပေဒပညာနဲ႔ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရရိွထားသူ ဥပေဒပညာရွင္တစ္ဦးရဲ့ ဥပေဒနွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အျမင္ေတြ၊ ဥပေဒဆိုင္ရာ အယူအဆေတြကို ေရးသားထားတဲ့ ဒီလို ေဆာင္းပါးမ်ိဳးကို ေဝဖန္သံုးသပ္ေနျခင္းဟာလည္း လြန္စြာနားလည္ရ ခက္လွသလို တန္ဖိုးရိွလွတဲ့ ဥပေဒေထာက္ျပခ်က္ေတြကို တန္ဖိုးမထားခဲ့တာ ဟာလည္း စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ပညာရွင္ကို ပညာပိုင္းအရသာ ေဝဖန္ တုန္႔ျပန္နိုင္ရင္ တုန္႔ျပန္၊ မတုန္႔ျပန္နိုင္ရင္ေတာ့ နမူနာ ယူသင့္တယ္လို႕ ယူဆမိပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ (၁၄-၁-၂၀၁၃) ရက္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပထမအၾကိမ္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဆဌမပံုမွန္ အစည္းအေဝးဒုတိယေန႕မွာ ဥပေဒၾကမ္းပူးေပါင္း ေကာ္မတီရဲ့အစီရင္ခံစာကို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ဖတ္ၾကားတင္ျပရာတြင္ "ခံုရံုး၏လုပ္ပိုင္ခြင့္နွင့္ တရားရံုး၏လုပ္ပိုင္ခြင့္ မတူညီေၾကာင္း၊ ခံုရံုးနွင့္ပတ္သက္၍ တရားရံုးဆိုသည္ကို ဥပေဒ တြင္လည္း မေတြ႕ရေၾကာင္း၊ တရားရံုးသည္ တရားရံုးပဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခံုရံုးသည္ ခံုရံုးပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း" ေျပာၾကားတာကို ဖတ္မိပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း ၆ တရားစီရင္ေရးက႑မွာ တရားရံုးမ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္းဆိုင္ရာ ပုဒ္မ ၂၉၃၊ ပုဒ္မခဲြ (ဂ) ပါ ျပဌာန္းခ်က္အရ နိုင္ငံေတာ္၏ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာရံုးမ်ားကို ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ နိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုး အပါအဝင္ျဖစ္တာကို လ်စ္လ်ဴ ရႈရာေရာက္ေန ေၾကာင္း ေတြ႕ရိွရပါတယ္။ ေျပာတဲ့ကိုယ္စားလွယ္က ဥပေဒပညာရွင္ ျဖစ္ေနတာမို႕ အံ့ၾသမိပါေတာ့တယ္။ ေစတနာပါတဲ့ အၾကံျပဳခ်က္အေပၚ ဆင္ျခင္စရာပါ။အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သံုးသပ္မိတာက လႊတ္ေတာ္မွာ အခုဆိုရင္ အရည္အေသြး ျမွင့္တင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ပိုမိုအရိွန္ျမွင့္ဖို႔ လိုအပ္လို႕ စတင္ေဆာင္ရြက္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဥပေဒျပဳေရးကို လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္ေနၾကရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအတြက္ ဥပေဒပညာအေျခခံရိွမႈဟာ အေရးႀကီးလွတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြ အေနနဲ႔ ဥပေဒေရးဆဲြေရးဆိုင္ရာေတြကို ပိုမိုကြ်မ္းက်င္ေအာင္ အေလးထား ေလ့လာသင့္ပါ တယ္။ အလားတူပါပဲ ဝိဝါဒကဲြျပားေအာင္ လိုသလို ဖြင့္ဆို၊ ထင္သလို အဓိပၸါယ္္ေကာက္ယူလို႕မရတဲ့ ဥပေဒစကားရပ္ မ်ားရဲ့သေဘာကို ဥပေဒမ်ားရဲ့ မိခင္ျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုမွ ထိကိုင္မိရသူေတြ႕မို႕ တာဝန္ႀကီးမႈကို ဂရုျပဳသင့္လွပါတယ္။ ကိုယ္လိုသလို သံုးဖို႔၊ ထင္သလိုအဓိပၸါယ္္ဖြင့္၍ မသင့္တဲ့ ဒီကိစၥေတြ အေပၚ ကိုယ္စားလွယ္ ႀကီး မ်ားက အေလးဂရုျပဳကိုင္တြယ္ၾကဖို႔ အၾကံျပဳရတာပါ။ ဒါမွသာ ဥပေဒျပဳရာမွာ ညီညြတ္ရမယ့္ ဥပေဒ မူေဘာင္ မ်ား၊ ျပည့္စံုရမယ့္ ဥပေဒအဂၤါရပ္မ်ား၊ ေျပျပစ္ေခ်ာေမြ႕ရမယ့္ ဥပေဒေရးထံုးမ်ားနဲ႔အညီ ျပည္သူ႕ အက်ိဳးေဖာ္ေဆာင္နိုင္မယ့္ ဥပေဒမ်ား၊ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဥပေဒနွင့္တူေသာ ဥပေဒမ်ား ေပၚေပါက္ လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

 .. www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: ေဆာင္းပါး