တည္ဆဲဥပေဒမွ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူျဖစ္ျခင္း အခန္းက႑

အခန္း (၄) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူျဖစ္ျခင္း

၄၂။ ၁၉၄၈ ခုႏႇစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၄) ရက္ေန႔မတိုင္မီကာလတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ေရာက္ရွိေနထိုင္သူႏွင့္
ထုိသူတုိ႔မွ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ေမြးဖြားသည့္ သားသမီးသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံသားျဖစ္မႈ
အက္ဥပေဒအရ ေလွ်ာက္ထားရန္ က်န္ရွိေနေၾကာင္း ခုိင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ဗဟိုအဖဲြ႕သို႔
ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရရန္ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္သည္။

၄၃။ ဤဥပေဒအာဏာတည္သည့္ေန႔မွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ျပင္ပျဖစ္ေစ ေမြးဖြားသည့္
ေအာက္ပါသူတို႔သည္လည္း ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရရန္ ေလွ်ာက္ထားႏိုင္သည္ …
(က) ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသား မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားသူမ်ား၊
(ခ) ဧည့္ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ မိဘႏွစ္ပါးမွေမြးဖြားသူမ်ား၊
(ဂ) ဧည့္ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားသူမ်ား၊
(ဃ) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားသူမ်ား၊
(င) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမိဘႏွစ္ပါးမႇ ေမြးဖြားသူမ်ား၊

၄၄။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရရန္ ေလွ်ာက္ထားသူသည္ ေအာက္ပါအရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုရမည္ —
(က) ပုဒ္မ (၄၂) သုိ႔မဟုတ္ ပုဒ္မ (၄၃) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ ကုိက္ညီသူျဖစ္ျခင္း၊
(ခ) အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးသူျဖစ္ျခင္း၊
(ဂ) တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကား တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို ေကာင္းမြန္စြာေျပာတက္ျခင္း၊
(ဃ) အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ျခင္း၊
(င) ရူးသြပ္သူမဟုတ္ျခင္း၊

၄၅။ ႏိုင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ဧည့္ႏိုင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေသာ
ဤဥပေဒအာဏာတည္သည့္ေန႔ မတိုင္မီက ႏိုင္ငံျခားသားမွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူသည္
ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရရန္ ေလွ်ာက္ထားလွ်င္ ေအာက္ပါအရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုရမည္ —
(က) အသက္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏႇစ္ ျပည့္ၿပီးသူျဖစ္ျခင္း၊
(ခ) အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ျခင္း၊
(ဂ) ရူးသြပ္သူမဟုတ္ျခင္း၊
(ဃ) တစ္လင္တစ္မယားျဖစ္ျခင္း၊
(င) တရား၀င္ဇနီး သုိ႔မဟုတ္ တရား၀င္ခင္ပြန္းအျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း အနည္းဆံုးသံုးႏွစ္
အဆက္မျပတ္ ေနထိုင္ခ့ဲျခင္း။

၄၆။ (က) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္ ဗဟုိအဖြဲ႕က သတ္မွတ္သူသည္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏
သတ္မွတ္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းေရွ႕သို႔ ကိုယ္တုိင္လာေရာက္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏သစၥာကိုခံယူေၾကာင္း၊
ႏိုင္ငံေတာ္၏ဥပေဒမ်ားကို ရိုေသလိုက္နာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သတ္မွတ္ထားေသာ တာ၀န္ႏွင့္
အခြင့္အေရးမ်ားကို သိရွိေၾကာင္း စာျဖင့္ေရးသား၍ ကတိသစၥာ ျပဳရမည္။
(ခ) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္ ဗဟုိအဖြဲ႕က သတ္မွတ္ေသာ ႏိုင္ငံျခားသားမွတ္ပံုတင္လက္မွတ္
ကိုင္ေဆာင္သူသည္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ သတ္မႇတ္သည့္အဖြဲ႕အစည္းေရွ႕သို႔
ကိုယ္တုိင္လာေရာက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံေတာ္၏သစၥာကုိ
ခံယူေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ဥပေဒမ်ားကုိ ရိုေသလုိက္နာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သတ္မွတ္ထားေသာ
တာ၀န္ႏႇင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကိုသိရွိေၾကာင္း စာျဖင့္ေရးသား၍ ကတိသစၥာျပဳရမည္။

၄၇။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္တြင္ ေလွ်ာက္လႊာ၌ေဖာ္ျပထားေသာ သားသမီး၏အမည္ကို ဗဟုိအဖြဲ႕က
ထည့္သြင္းႏိုင္သည္၊ အမည္ထည့္သြင္းေပးျခင္းခံရေသာ သားသမီးသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူျဖစ္သည္။

၄၈။ ပုဒ္မ (၄၇) အရ အမည္ထည့္သြင္းေပးျခင္းခံရေသာ သားသမီးသည္ အသက္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္
ျပည့္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါက မိဘႏွင္႔အတူ ပုဒ္မ (၄၆) ပုဒ္မခဲြ (က) ပါအတိုင္း ကတိသစၥာျပဳရမည္။

၄၉။ (က) ပုဒ္မ (၄၇) အရ အမည္ထည္သြင္းေပးျခင္း ခံရေသာ သားသမီးသည္ အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏႇစ္
မျပည့္ေသးပါက အသက္ျပည့္သည့္ေန႔မွစ၍ တစ္ႏွစ္အတြင္း ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏
သတ္မွတ္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းေရွ႕သို႔ ကုိယ္တုိင္လာေရာက္ၿပီး ပုဒ္မ (၄၆) ပုဒ္မခဲြ (က) ပါအတုိင္း
ကတိသစၥာျပဳရမည္။
(ခ) ပုဒ္မခဲြ (က) ပါအတုိင္း လုိက္နာရန္ပ်က္ကြက္သူသည္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ သတ္မႇတ္သည့္
အဖဲြ႕အစည္းသို႔ တစ္ႏွစ္လွ်င္ က်ပ္ငါးဆယ္က်စီ ဒဏ္ေငြကုိ ေပးေဆာင္ေစရမည္။

၅၀။ တစ္ႏွစ္အတြင္း ကတိသစၥာမျပဳႏိုင္ပါက ခိုင္လံုေသာအေၾကာင္းျပ၍ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏
သတ္မွတ္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွတဆင့္ ဗဟုိအဖြဲ႕သို႔ ေလွ်ာက္ထားရမည္။ ခိုင္လံုေသာ
အေၾကာင္းမရွိပဲ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ျပည့္သည့္ေန႔မွေက်ာ္လြန္လွ်င္ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင္႔ရသူအျဖစ္
ဆုံးရံႈးသည္။

၅၁၊ (က) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ မိဘႏွစ္ပါးလံုးသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္ကို ဆံုးရံႈးလွ်င္ ထုိသူ၏
ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏႇစ္ မျပည့္ေသးသည့္ သားသမီးႏွင့္
အသက္ တစ္ဆယ့္ရႇစ္ႏႇစ္ျပည့္ၿပီး ကတိသစၥာမျပဳရေသးေသာ သားသမီးသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ
အျဖစ္မွ ရပ္စဲသည္။
(ခ) ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမိဘႏွစ္ပါးအနက္ ႏိုင္ငံသားအမိ သို႔မဟုတ္ အဖသည္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကို
ဆံုးရံႈးလွ်င္ ထိုသူကိုင္ေဆာင္ေသာ လက္မွတ္တြင္ပါ၀င္သည့္ အသက္တစ္ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ
သားသမီးႏွင္႔ အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏႇစ္ျပည့္ၿပီး ကတိသစၥာမၿပဳရေသးေသာ သားသမီးသည္ ႏိုင္ငံသား
ၿပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲသည္။
(ဂ) ဧည့္ႏိုင္ငံသားႏႇင့္ ႏိုင္ငံျခားသား မိဘႏွစ္ပါးအနက္ ဧည့္ႏိုင္ငံသား အမိ သို႔မဟုတ္ အဖသည္
ဧည့္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကုိ ဆုံးရံႈးလွ်င္ ထိုသူကိုင္ေဆာင္ေသာ လက္မႇတ္တြင္ပါ၀င္သည့္ အသက္
တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ သားသမီးႏွင့္ အသက္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏႇစ္ျပည့္ၿပီး ကတိသစၥာ
မျပဳရေသးေသာ သားသမီးသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲသည္။
(ဃ) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားသား မိဘႏွစ္ပါးအနက္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ အမိ သို႔မဟုတ္
အဖသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္ကို ဆံုးရံႈးလွ်င္ ထုိသူကိုင္ေဆာင္ေသာလက္မွတ္တြင္ ပါ၀င္သည့္
အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ သားသမီးႏွင့္ အသက္တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီး ကတိသစၥာ
မျပဳရေသးေသာ သားသမီးသည္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲသည္။

၅၂၊ ႏိုင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ဧည့္ႏုိင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေသာ
ဤဥပေဒအာဏာတည္သည့္ေန႔ မတုိင္မီက ႏုိင္ငံျခားသားမွတ္ပုံတင္လက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူသည္
ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရရန္ ေလွ်ာက္ထားၿပီး ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္မရမီ ယင္း၏ဇနီး သုိ႔မဟုတ္ ခင္ပြန္း
ေသဆံုးလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ကြာရႇင္းလွ်င္ျဖစ္ေစ ထုိသူ၏ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းသည္
ပ်က္ျပယ္သည္။

၅၃။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ —
(က) ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒမ်ားကို ရိုေသလုိက္နာရမည္။
(ခ) ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒပါ တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရမည္။
(ဂ) ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီက အခါအားေလ်ာ္စြာ သတ္မွတ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားမွအပ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒပါ
ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးမ်ားကို ခံစားခြင့္ရွိသည္။

၅၄။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ အျခားႏုိင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကိုပါ ခံယူခြင့္မရႇိေစရ။

၅၅။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပါ၀င္ေနေသာ စစ္မက္ကာလအတြင္း ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ
အျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္ခြင့္ မရွိေစရ။

၅၆။ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ ႏုိ္င္ငံသား သို႔မဟုတ္ ဧည့္ႏို္င္ငံသားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳကာမွ်ျဖင့္
ႏိုင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ဧည့္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အလိုအေလ်ာက္ မရိွေစရ။

၅၇။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ ႏုိ္င္ငံေတာ္မွ အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာလွ်င္ျဖစ္ေစ။ အျခားႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံသား
အျဖစ္ကိုခံယူလွ်င္ သို႔မဟုတ္ မွတ္ပံုတင္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ အျခားႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ သို႔မဟုတ္
အလားတူလက္မွတ္ကို ထုတ္ယူလွ်င္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံသားျပဳ႕ခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲသည္။

၅၈။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ ေအာက္ပါျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ ၿငိစြန္းလွ်င္
ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ဗဟုိအဖြဲ႕က ရုပ္သိမ္းႏုိင္သည္ —
(က) ႏိုင္ငံေတာ္ပါ၀င္ေနေသာ စစ္မက္ကာလအတြင္း ရန္သူႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ရန္သူႏိုင္ငံကို
အေထာက္အကူျပဳသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိုႏိုင္ငံမ်ား၏ ႏိုင္ငံသားမ်ား၊
အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ ကုန္သြယ္ျခင္းသို႔မဟုတ္ ဆက္သြယ္ျခင္း သို႔မဟုတ္
ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျခင္း တစ္ရပ္ရပ္ကို အားေပးကူညီျခင္း။
(ခ) ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဆန္႔က်င္ေနသည့္ အဖြဲ႕အစည္းႏႇင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိုအဖြဲ႕အစည္း အဖြဲ႕၀င္ႏွင့္ျဖစ္ေစ
ကုန္သြယ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဆက္သြယ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္း တစ္ရပ္ရပ္ကို
အားေပးကူညီျခင္း။
(ဂ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ လံုျခံဳေရးကိုျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူတုိ႔၏
ေအးခ်မ္းသာယာေရးကိုျဖစ္ေစ ထိပါးေစမည့္အႏၲရာယ္တစ္ခုခုကို ျပဳလုပ္ေနသည္၊
ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိျခင္း။
(ဃ) ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ အၾကည္ညိဳမဲ့ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ သစၥာမဲ့ေၾကာင္းကို ကိုယ္အမူအရာ ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊
ႏုတ္အမူအရာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားနည္းျဖင့္ျဖစ္ေစ ျပသျခင္း။
(င) ႏိုင္ငံေတာ္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ကိစၥတစ္ရပ္ရပ္ကို သူတစ္ဦးကိုျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုကိုျဖစ္ေစ၊
အျခားႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားႏိုင္ငံမ်ားကိုျဖစ္ေစ သတင္းေပးျခင္း၊ ထုိသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းကို
အားေပးကူညီျခင္း။
(စ) အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားျခင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ ျပစ္မႈတစ္ခုခုကို က်ဴးလြန္ေသာေၾကာင့္
အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ တစ္ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ အနည္းဆံုး ေငြဒဏ္က်ပ္ တစ္ေထာင္
အျပစ္ေပးခံရျခင္း။

၅၉။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ မဟုတ္မွန္ေဖာ္ျပျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ဖံုးကြယ္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ
အျဖစ္ကို ရရွိပါက ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရုပ္သိမ္းျခင္းခံရမည့္အျပင္ ေထာင္ဒဏ္ တစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွင့္
ေငြဒဏ္ က်ပ္ငါးေသာင္းကိုလည္း က်ခံေစရမည္။

၆၀။ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူတစ္ဦးသည္ မသမာေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ႏုိင္ငံသားလက္မွတ္ သို႔မဟုတ္
ဧည့္ႏိုင္ငံသားလက္မွတ္ သို႔မဟုတ္ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္ကို သူတစ္ဦးရရွိရန္ အားေပးကူညီလွ်င္
ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရုပ္သိမ္းျခင္းခံရမည့္အျပင္ ေထာင္ဒဏ္ခုနစ္ႏွစ္ႏွင့္ ေငြဒဏ္
က်ပ္တစ္ေသာင္းကုိလည္း က်ခံေစရမည္။

၆၁။ ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ ရသူတစ္ဦးသည္ ပုဒ္မ (၅၉)။ ပုဒ္မ ၆၀။ အရ သူတစ္ဦးက်ဴးလြန္ေသာ အမႈကိစၥကို
ကုိယ္တိုင္သိရွိလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ကူညီ ေဆာင္ရြက္ခဲ့လွ်င္ျဖစ္ေစ ဤဥပေဒအာဏာတည္သည့္
ေန႔မွစ၍ တစ္ႏွစ္အတြင္း သို႔မဟုတ္ က်ဴးလြန္ခ့ဲသည့္ေန႔မွစ၍ တစ္ႏွစ္အတြင္း ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏
သတ္မွတ္ထားေသာ အဖဲြ႕အစညး္မ်ား၌ ေဖာ္ထုတ္၀န္ခံပါက ဤအမႈကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္မွ
လြတ္ၿငိမ္းခြင္႔ ရရိွေစရမည္။

၆၂။ (က) ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲခံရသူ သို႔မဟုတ္ ရုပ္သိမ္းခံရသူ၏ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္ကို
ပယ္ဖ်က္ထားေသာလက္မႇတ္ကုိ ကိုင္ေဆာင္သူသည္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ သတ္မွတ္သည့္
နည္းလမ္းႏွင့္အညီ ျပန္လည္အပ္ႏွံရမည္။
(ခ) ပယ္ဖ်က္ထားေသာ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္ကို ျပန္လည္အပ္ႏွံရန္ပ်က္ကြက္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊
ဆက္လက္ အသံုးျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ဦးအား မသမာေသာနည္းလမ္းျဖင့္ လဲႊေျပာင္းေပးအပ္လွ်င္
ျဖစ္ေစ ေထာင္ဒဏ္ တစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွင္႔ ေငြဒဏ္ က်ပ္ႏွစ္ေသာင္းကို က်ခံေစရမည္။
(ဂ) မည္သူမဆို ပယ္ဖ်က္ထားေသာ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မႇတ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ေသဆံုးသူ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္
ရသူ၏ လက္မွတ္ကိုျဖစ္ေစ ကုိင္ေဆာင္အသံုးျပဳလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္တစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွင့္ ေငြဒဏ္
က်ပ္ႏွစ္ေသာင္းကို က်ခံေစရမည္။

၆၃။ မည္သူမဆို ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္လက္မွတ္အတု ျပဳလုပ္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ရန္ အားေပးကူညီလွ်င္
ျဖစ္ေစ ေထာင္ဒဏ္ တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ႏွင့္ ေငြဒဏ္ က်ပ္ငါးေသာင္းကို က်ခံေစရမည္။

၆၄။ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူအျဖစ္မွ ရပ္စဲခံရသူ သို႔မဟုတ္ ရုပ္သိမ္းခံရသူသည္ ႏုိင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ
အျဖစ္ကို ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားခြင့္ မရွိေစရ။

Myanmar Express

Posted in: ျမန္မာ-ကုလား အဓိကရုဏ္းမ်ား,အေထြေထြ ဗဟုသုတ