ျမန္မာအတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြအားလံုး တာဝန္ယူနုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိ

ျမန္မာအတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ တာဝန္ယူလိုစိတ္မရွိဘူး၊ တာဝန္ယူနုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလို႔ ေလ႔လာသံုးသပ္သူတို႔ရဲ႕ စစ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အဒဖ ပါတီဝင္ေတြက အဆိုးဆံုးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ကိုယ္ေျပာတဲ့ စကားကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွာ တာဝန္ယူနုိင္စြမ္းမရွိဘူးလို႔လည္း မွတ္ခ်က္ေပးခံရပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္းဟာ ျပည္သူေတြကို လွည့္ဖ်ားရာ ေရာက္ပါတယ္လို႔ ကိုယ္တုိင္ေျပာၾကားခဲ့ဖူးၿပီး အခုတခါ ကိုယ္တုိင္လႊတ္ေတာ္အမတ္လုပ္ဖို႔ တာဆူေနျပန္ပါတယ္။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အနုိင္ရတဲ့ အဒဖ ကလည္း အနိုင္ရတဲ့ရလဒ္ကို ယူနုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိခဲ့ပါဘူး၊ မဲဆြယ္စည္းရံုးက ေျပာခဲ့သမွ် စကားေတြ အားလံုးကိုလည္း တစ္ခြန္းမွ တာဝန္မယူနုိင္ျပန္ပါဘူး။ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အနုိင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ ၉၀ ရလက္က လက္ေတြမက်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို မကန္႔ကြက္ပဲ ၎ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြကို ဖ်က္ဖို႔ လုပ္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။

၂၀၁၀ နိုဝင္ဘာကေန ၂၀၁၁ နိုဝင္ဘာအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ၊ သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြအတြက္ ဘာေတြ တာဝန္ယူနုိင္ခဲ့လဲ ဆိုတာ တစ္နစ္ျပည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ဘယ္သူမွ မေမးခဲ့၊ သူလည္း မေျဖခဲ့ပါဘူး။



ျပည္ပမွာရွိတဲ့ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း တာ၀န္မယူတက္ၾကဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ေနရာေတာ့လုိခ်င္ၾကပါတယ္။ ငါ့အဖြဲ႔အစည္းတုိးတက္ေအာင္၊ အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ ႔စား၀တ္ေနေရး၊ သူတုိ႔ခေလးေတြရဲ ႔ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး လုပ္ေပးဖို႔ေတာ့ အရည္အခ်င္းမရွိ ပ်က္ကြက္ၾကတာေၾကာင့္ အဖြဲ႔ေတြထဲမွာ တင္းမာမႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ျမန္မာအတုိက္အခံအဖြဲ႔ေတြဟာ ABSDF DPNS NLDLA KNU PDF PPF PLF ALP NDD ဆိုတဲ႔ နာမည္မ်ိဳးဆံုနဲ႔ ရႈတ္ရွက္ခက္ေနေအာင္ ရွိေပမယ့္ ျမန္မာလူထုအတြက္ေတာ့ တစ္ဖြဲ႔မွ သံုးစားမရပါဘူး။ ၎အဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔၀င္ေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနယ္စပ္မွာရွိၾကေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔လည္း ကိုယ့္ဘဝ ေကာင္းစားဖို႔အတြက္ တုိင္းျပည္ကို ေျခစံုကန္ၿပီး တတိယႏုိင္ငံထြက္ကုန္ၾကပါတယ္။

အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ ညံ့ဖ်င္တာေတြေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းကုိ စိတ္နာသြားၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဘုရားသုံးဆူ အေျခစိုက္ ABSDF တပ္ရင္း-၁ က ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေတာထဲက ရာဘာၿခံေတြမွာရာဘာျခစ္ရၿပီး စားရၿပီး ေနရေတာ့လည္း စုတ္ျပတ္သတ္ေနၾကပါတယ္။ ခေလးေတြ လည္း ေက်ာင္းမထားနုိင္ၾကပဲ မိဘနဲ႔အတူ ရာဘာျခစ္ရ ၊ ေတာထဲကသီးပင္စားပင္ေတြကုိ ရွာစားၾကရပါတယ္။

သူတို႔ေတြကို အဲဒီဖြဲ႔ထဲ ဝင္ၿပီး အဲ႔လို စုတ္စုတ္ပ်က္ပ်က္ေနဖို႔ ဘယ္သူကမွ ဖိအားမေပးခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ဘာသာ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ဝင္သြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အားကိုးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းကလည္း သူတုိ႔စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒီ ျပသနာေတြရဲ ႔တာ၀န္အရွိဆုံးကေတာ့ လက္ရွိ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီပဲျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိသံခဲမွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုသံခဲ ဟာ ခါင္းေဆာင္ေတာ့လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီျပသာနာေလးေတာင္မေျဖရွင္းႏုိင္ပါဘူး။

တပ္ရင္း ၁-က ရဲေဘာ္ေတြ ခေလာ့ခနီ ဒုကၡသည္စခန္းမွာျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္။ အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ စားဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္အႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ယူအန္အစီအစဥ္နဲ႔တတိယႏုိင္ငံထြက္ဖုိ႔လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း အဆင္မေျပ။ ဒီလုိပဲေခ်ာင္ပိတ္ၿပီးေနရရွာတယ္။ ကိုယ့္ စားဝတ္ေနေရးကို လံုးပန္းေနရလို႔ နုိင္င့ံအက်ိဳး၊ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးဆိုတာကို သတိေတာင္ မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဘာသူ ေနခ်င္လို႔ သြားေနၿပီး ဆင္းရဲစုတ္ပ်က္တာေတြကိုေတာ့ အစိုးရေၾကာင့္ ဆိုၿပီး ဓာတ္ပံုေတြ၊ ဗြီဒီယုိေတြ လာရိုက္ၾကၿပီး တင္ၾကပါတယ္။

၈၈-ကတည္းက ေတာခိုလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေနာက္ဆုံး ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ႔ခံစားခြင့္က ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ဘ၀ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ေခြးကမွ အတိုက္အခံေတြထက္ ပိုၿပီးတန္ဖိုးရွိပါအံုးမယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီဘဲျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ အရင္တုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ မုိးသီးဇြန္၊ နိုင္ေအာင္ဦး တို႔တုန္းကလည္း ဒီထက္ဆိုးတာေတြ ရွိပါတယ္။

မဲေဆာက္နဲ႔၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း တပ္ရင္း-၁ အဆင့္တန္းခ်င္း အတူတူျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာေတာ္လွန္ေရးမွ မလုပ္လိုက္ရပဲ တတိယႏုိင္ငံ ေရာက္ကုန္ၾကရတာပါပဲ။

NLD-LA နဲ႔အျခားအဖြဲ႔ကရဲေဘာ္ေတြမွာလည္း အဖြဲ႔အစည္းကေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ တာဝန္မဲ့ျခင္းကို ခံၾကရပါတယ္။ အဲလိုနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းအေပၚမွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာေတာ့ တတိယႏုိင္ငံလည္းေရာက္ခ်ိန္မွာ မိမိအဖြဲ႔အစည္းကုိ ဘာမွျပန္ၿပီးကူညီမေပးၾကေတာ့ပါဘူး။ အစတုန္းက ေျပာတာေတာ့ နုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မယ္ေျပာခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကိုယ့္အဖြဲ႔ေသးေသးေလးထဲမွာ အခ်င္းခ်င္း မတည့္ၾကပဲ ကိုယ့္အက်ိဳး၊ ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ပဲ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဘယ္အတုိက္အခံတစ္ေယာက္မွ နုိင္ငံနဲ႔ လူထုကို ေကာင္းက်ိဳးမေပးခဲ့ပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒါေတြဟာ အဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္ကင္းမဲ့ခဲ့လုိ႔ လက္စားေခ်ခံရတာလို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွ NLD-LA ကရဲေဘာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေလျဖတ္ခ်ိန္မွာ သူ႔မိန္းမက သူ႔ကုိ သူမ်ားအိမ္မွာလုိက္ၿပီးအ၀တ္ေလွ်ာ္ေၾကြးရျပန္ပါတယ္။ ခေလးႏွစ္ေယာက္က ဟုိအပင္တက္ဒီအပင္တက္ၿပီး အိမ္ရဲ ႔စား၀တ္ေနေရးကိုျဖည့္တင္းရပါတယ္။ အခုသူတုိ႔မိသားစု အေမရိကန္ကုိေရာက္ေနၾကပါၿပီ။ NLD ဆိုတဲ႔ အသံကိုေတာင္ မၾကားခ်င္ျဖစ္ေနၿပီး ဘယ္သူနဲ႔မွ မဆက္ဆံပဲ သီးသန္႔ေနထိုင္ေနပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ သူတို႔စိတ္နာတာက NLD ကိုပါ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ အစိုးရနဲ႔ စစ္တပ္ကို စိတ္နာတယ္လို႔ ထင္ေစပါတယ္။

မည္သည့္ရဲေဘာ္မဆုိ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္အေပၚမွာေတာ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔တန္ဖိုးထားမႈရွိတယ္။ အလားတူ KNU PDF ALP PLF PPF ရဲေဘာ္ေတြလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းက ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မေၾကြးႏုိင္ရွာဘူး။ ခုိင္းစရာရွိရင္ေတာ့ ေခၚခုိင္းတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မပီသတဲ့လူေတြပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ မိမိအဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။

DPNS က ေခါင္းေဆာင္ဆုိသူေတြလည္း အလြန္ညံ့ဖ်င္းၾကပါတယ္။ အဖြဲ႔ဝင္အတြက္ ကန္႔ထဲ၀င္ရင္ေပးတဲ့ေငြက တျပားႏွစ္ပဲ ရွိေပမယ့္ မဲေဆာက္က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မိန္းမ၊ သူ႔သားသမီးၾကေတာ့ အလွ်ံအပယ္စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဖြဲ႔၀င္ေတြႏုိင္ငံျခားအဆင္ေျပတဲ့အခါမွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဆဲၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက အက်င့္ပ်က္ ခ်စားမႈေတြနဲ႔ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚမွာ အာဏာဖီဆန္မႈေတြ က ျမန္မာအတုိက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းတုိင္းမွာ ျပည့္ေနပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာင္ ပညာအရည္အခ်င္းမရွိ၊ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔တူတဲ့ တန္တဲ့အရည္အခ်င္း မရွိ၊ အသိစိတ္ဓာတ္ကင္းမဲ့ကာ တာ၀န္ယူနုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းက က်န္တဲ့လူေတြဆိုရင္ ပိုဆိုးပါတယ္။ အဆင့္တန္းလံုးဝ မရွိတဲ့ ေအာက္တန္းစားေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒီလို ေအာက္တန္းစား ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေအာက္တန္းစား အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အခ်င္းခ်င္း သျဗြတ္အူလို အရႈတ္အထုတ္ေတြ ရွင္းေနရင္းနဲ႔ပဲ ၂၃ ႏွစ္ၾကာခဲ့ရပါတယ္။ နုိင္ငံနဲ႔ လူထုအတြက္ ဘာဆိုဘာမွ မလုပ္လိုက္ရပါဘူး။

အခုလက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ဘာမွ အရည္အခ်င္းမရွိပါဘူး။ NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္က တည္ၾကည္ျပတ္သားမႈ မရွိပါဘူး။ က်န္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတုိင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး ဘာကို မွ ျပတ္ျပတ္သားသား မလုပ္နုိင္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ပထမဆံုး ေတြ႔တုန္းက မ်က္ႏွာက သိသိသာသာ ပ်က္ေနတာကို အားလံုး သတိထားမိပါတယ္။ ဒုတိယ ေတြ႔ေတာ့ နဲနဲ ၿပံဳးလာပါတယ္။ တတိယ ေတြ႔ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ အရ ပါတီကို မွတ္ပံုတင္လိုက္တဲ့ အျပင္ ကိုယ္တုိင္ပါ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မယ္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္မယ္၊ အတြင္းက ျပင္မယ္၊ အျပင္က ျပင္မယ္ ၊ လံုးဝ လက္မခံနုိင္ဘူး ၊ အမတ္ေတြကိုလည္း အထင္အႀကီးဘူး၊ အစိုးရကိုလည္း အသိအမွတ္မျပဳဘူး လို႔ အတုိက္အခံေတြက ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဒၚေဆာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း တစ္သားတည္း ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ရင္ေတာ့ အတုိက္အခံေတြက အေျခခံဥပေဒကို မျပင္လိုက္ရပဲ အေျခခံဥပေဒကပဲ အတုိက္အခံအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ေတြကို ျပင္သြားတာကို ဒီေန႔ ျမင္ေနရပါတယ္။ အဓိကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကိုယ့္စကားကို တာဝန္ယူနုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းမရွိ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိလို႔ပါပဲ။

Myanmar Express

Posted in: ထူးဆန္းေသာ အတုိက္အခံမ်ား,အသံုးမက်တဲ့ ေဒၚစု နဲ႔ NLD