ေရႊေရးထင္ထင္ႏွင့္ စပြန္ဆာႀကီးမ်ား - ေရႊေရးထင္ထင္

From : .. Tomorrow

အကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤရက္ပုိင္း အတြင္း ႀကီးစြာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနေလရ၏။ မည္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ မွန္းမသိ နာမည္ႀကီးလာေသာ ေရႊေရးထင္ထင္သည္ ျပည္သူအေပါင္းအား ႐ုပ္ေရာ အသံတုိ႔ႏွင့္ပါ ႏွိပ္စက္ေနသည္ကုိ ကၽြႏ္ုပ္ ေတာ္ေတာ္ အျမင္ကပ္လာေလၿပီ။ သူမသည္ စာေရးျခင္းသာ ၀ါသနာပါသည္ဆုိျငား သူမ၏ ဓာတ္ပံုတုိင္းတြင္ ေမာ္ဒယ္အလား ထင္မွတ္ မွားရေအာင္ ဟန္မူယာေပးလြန္းလွ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူမအား သာသာကေလး ဖိႏွိပ္၍ နာနာကေလး တြန္းခ်ရန္ အႀကံအစည္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ သူမထံ သြားရေလေခ်ေတာ့မည္။
"ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ တစ္ဦးပါ"
ဤသုိ႔ဆုိကာ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းလုိက္ေသာ္ အတြင္းေရးမွဴးမေလးက ကၽြႏ္ုပ္အား ေရႊေရးထင္ထင္၏ ႐ုံးခန္းထဲသုိ႔ ေခၚေဆာင္ကာ ေတြ႕ခြင့္ေပးလုိက္ေလေတာ့သည္။ ႐ုံးခန္းတံခါး ဖြင့္၀င္လုိက္သည္ႏွင့္ ခန္႔ညားလွေသာ ႐ုံးစားပဲြႀကီး၏ ေနာက္တြင္ ဆံုလည္ေနာက္မွီ ကုလားထုိင္ထဲ၌ နစ္ျမဳပ္ေနေသာ ငတိမအား ေတြ႕လိုက္ရ၏။
အလုိ...ထင္ထားသည္ႏွင့္ တျခား...ဒီငတိမသည္ ေပမမွီ ေဒါက္မမွီရွာပါကလား။
"မမ...ဒါက ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူပါတဲ့"
"ထုိင္ပါရွင္...ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူပါလဲရွင္"
"က်ဳပ္ကုိယ္ပုိင္အခြင့္နဲ႔... ေျပာခ်င္တာကုိ ေျပာတယ္... ေရးခ်င္တာကုိ ေရးတယ္... ဆုိခ်င္တာကုိ ဆုိတယ္...လြယ္တဲ့ အလုပ္လုိ႔ေတာ့ မထင္ေလနဲ႔ကြဲ႕... က်ဳပ္အလုပ္က လူ ၃၆ ေယာက္ရွိတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ကန္ေနရၿပီး က်န္တဲ့သူေတြက သံပရာရည္ေသာက္ေနသလုိ ခံစားရတဲ့အလုပ္"
ငတိမ ေၾကာင္ေငးေငး ျဖစ္သြားေလ၏။ ၿပီးမွ...
"ဒါဆုိလူႀကီးမင္း တစ္ေယာက္တည္း သံပရာရည္ ၃၆ခြက္ ထုိင္ေသာက္ၿပီး က်န္သူေတြကုိ ေဘာလံုးကန္ခုိင္းရင္ေရာ"
အလဲ့...အလာႀကီးပါလား... ငတိမက ကၽြႏု္ပ္အား စတင္ႏွိပ္ကြပ္ေလၿပီ။ ကၽြႏ္ုပ္ကလည္း အထက္စီးျဖင့္ ပညာျပရန္ စကားစခ်ီလုိက္သည္။
"ဒီလိုရွိတယ္..."
"ကလင္...ကလင္"
ထုိစဥ္ ဖုန္းျမည္လာ၏။ အတြင္းေရးမွဴးမေလးက ဖုန္းကုိင္ လုိက္သည္။
"မမေရ... Hollwoodက နာမည္ေက်ာ္ ဒါ႐ုိက္တာႀကီး တစ္ဦးက စကား ေျပာခ်င္ပါတယ္တဲ့... Haydan Christensenနဲ႔ ဇာတ္ကားတစ္ကား တဲြ႐ုိက္ဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းခ်င္လို႔ပါတဲ့"
"စိတ္မ၀င္စားေသးဘူးကြယ္ ...ျငင္းလုိက္ပါ"
"ဒီလိုပါ"
ကၽြႏ္ုပ္ စကားစ ျပန္ေကာက္သည္။
"ကလင္...ကလင္"
"မမေရ... Playboy မဂၢဇင္းကပါတဲ့...မမကုိ မ်က္ႏွာဖံုးတင္ခ်င္လုိ႔ ကမ္းလွမ္းေနပါတယ္"|
"အင္း...ျငင္းလုိက္ပါဦးကြယ္...စိတ္မ၀င္စားေသးပါဘူး..."
"ဒီလိုဗ်..."
ကၽြႏ္ုပ္ စကားစ ခ်ီလိုက္ျပန္၏။
"ကလင္...ကလင္"
"မမေရ...ထိုင္းႏုိင္ငံက နာမည္ေက်ာ္ သူေဌးႀကီးတ့ဲ... မမကုိ ေျမကြက္ေတြ...အိမ္ေတြ...ကားေတြ လက္ေဆာင္ ေပးခ်င္လုိ႔ပါတဲ့...သူ႔ကုိသာ လက္ခံရင္ လုိခ်င္တာ..."
"အုိ... ျငင္းလုိက္... ျငင္းလုိက္... တယ္ခက္တာပဲ... ဒီလူက ေခတ္ကုိ မေလ့လာဘူးကုိး။ အခု ျမန္မာျပည္မွာ ဆန္ၾကမ္း ေစ်းႏႈန္းက ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း အျမင့္ဆံုးကုိ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေခတ္မွာ သူက အရင္နည္းေဟာင္းႀကီးသံုးၿပီး အိမ္ေတြ... တုိက္ေတြ... ကားေတြေလာက္နဲ႔ လာခ်ဥ္းကပ္ေနေသးတယ္...လူက ေဟာင္းေနတာေတာင္ သံုးတဲ့စနစ္ေတာ့ ေျပာင္းသင့္ပါၿပီ"
"ကလင္...ကလင္"
"မမေရ... Americaက နာမည္ေက်ာ္ သူေဌးႀကီး တစ္ဦးတဲ့... မမက ဘဲရီးဘူးသီးၿဖိဳးလုိ႔တဲ့ ...မမအတြက္ ဘာမဆုိ ပ့ံပုိးေပးခ်င္တယ္တဲ့...ဘူးသီးၿဖိဳးဆုိတာ ဘာကုိေျပာတာလဲဟင္ မမ"
"ေၾသာ္... Native Speaker သံထြက္လုိ႔ပါကြယ္..Very Beautifulလုိ႔ ေျပာတာေနမွာပါ"
"သူက သူ႔တုိင္းျပည္ကုိေတာင္ မမအတြက္ ၀ယ္ေပးႏုိင္တယ္တဲ့"
"မမက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းတဲ့ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိပဲ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါကြယ္..."
အကၽြႏု္ပ္ မေနသာေတာ့။
"ဒီႏုိင္ငံက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းတယ္လို႔ ခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ယူဆတာလဲ"
ေျပာေနစဥ္တြင္ ႐ုတ္တရက္ မီးျပတ္သြား၏။
"ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံက အခုလိုပဲ ၾကာသပေတးနံႏွစ္ခုဟာ အခ်ဳိးက်က် အ၀င္အထြက္ရွိတယ္... မုိးရြာရင္ မီးမလာေတာ့ဘူး... ၿပီးေတာ့ မုိးရြာရင္ ေျမာင္းေတြပိတ္တယ္... ေရလွ်ံတယ္... ကဲ... ဘယ္ေလာက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလဲရွင္"
"ကလင္...ကလင္"
"ကလင္...ကလင္"
မီးပ်က္ေနေသာ ေမွာင္မည္းမည္းထဲတြင္ ဖုန္းမ်ားက ဆက္တုိက္လာေန၏။ ေရႊေရးထင္ထင္ ဆုိေသာ ငတိမအား ကၽြႏု္ပ္သည္ ႏွိပ္ကြပ္ခ်င္... ပညာေပးခ်င္သည္မ်ားကုိ ဆက္ေျပာလုိပါေသာ္လည္း စကားေျပာခြင္က မရႏုိင္ေခ်ေတာ့။ ေရႊေရးထင္ထင္ဆုိေသာ ငတိမႏွင့္ သူမထံ ဆက္သြယ္ေနေသာ စပြန္ဆာႀကီးမ်ား၏ စကားမ်ားကုိ လြန္စြာ နားၾကားျမင္းကပ္ေလရကား အသာႏႈတ္ဆိတ္၍ အေမွာင္ထုထဲတြင္ စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ ျပန္ထြက္လာလုိက္ရေလေတာ့သတည္း။


.. https://www.facebook.com/MyanmarExpress
 

Posted in: သတင္း