ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း

From : http://mgkarlu-mymanar.blogspot.com/2013/02/blog-post_1413.html

၁၉၅၀ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႕က ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၄-မွ “ဒီ”ကုမၸဏီ တပ္ခြဲကို ေရွ႕သုိ႕ခ်ီတက္ရန္ အမိန္႕ေပးသည့္အတုိင္းရွမ္းျပည္နယ္ က်ဳိင္းတုံအပုိင္း တာေလးမွ ပန္ခိဟက္သုိ႕ ခ်ီတက္သည္။

ပန္ခိဟက္သုိ႕ ေရာက္ေသာအခါ တရုတ္အမ်ဳိးသား (ခ်န္ေကရွိတ္အစုိးရ၏တရုတ္ျဖဴစစ္တပ္) စစ္တပ္သား တုိ႕ ၏ ၀ုိင္း၀န္းျခင္းကုိ ခံရသည္။ ကုမၸဏီတပ္ခြဲဗုိလ္သည္ မိမိတပ္ရင္းမွ တပ္သားမ်ားကုိ ေခၚရန္ျပန္ လာစဥ္ လမ္းခရီး တြင္မ်ားျပားေသာ ရန္သူတုိ႕က ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ ပစ္ခတ္သျဖင့္ အသက္ လြတ္ရုံ ခက္ခဲစြာႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လာသည္။

“ဒီ” ကုမၸဏီတပ္ခြဲမွာ တပ္ရင္းႏွင့္ အဆက္ျပတ္ေသာ အေျခအေနသုိ႕ ဆုိက္ေရာက္ရသည္။ ၎ အေျခ အေနတြင္“ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲအတြက္ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို တင္ေဆာင္ လာေသာ ေမာ္ေတာ္ထရပ္ကား (၇)စီးကို တပ္သား ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းက ၾကီးၾကပ္ၾကည့္ ရူထားရန္ တာ၀န္က်သည္။ တရုတ္စစ္သားမ်ားက ကုမၸဏီ တပ္ခြဲဗုိလ္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ပစ္ခတ္ၾကေသာအခါ ရဲေဘာ္ဒူးရြိဳင္း ၾကီးၾကပ္ရေသာ ေမာ္ေတာ္ ကား မ်ားမွ ကုိက္(၅၀၀) ခန္႕ ေ၀းေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။


ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို ေမာင္းႏွင္းေသာ အရပ္သား ဒရုိင္ဘာတုိ႕သည္ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား ကို ရပ္၍ ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ တပ္သား ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိ တေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဇူလုိင္လ ၁၇- ရက္ေန႕နံနက္ ၁၁- နာရီကစ၍ ထရပ္ကားမ်ား ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္။ ညဥ့္အေမွာင္ တြင္ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ားက ထရပ္ကားမ်ားကို သိမ္းဆည္း ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္မ်ားစြာ အားထုတ္ခဲ့ၾကသည္။

မိမိတေယာက္တည္း ျပန္လွန္ပစ္ခတ္၍ ခုခံခဲ့သည္။ေနာက္ တေန႕ နံနက္ ၉ နာရီတြင္ “ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲကို ကူညီ ရန္ေရာက္ လာေသာ“စီ” ကုမၸဏီ တပ္ခြဲ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပ္သားဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း သည္ တေယာက္တည္းျဖင့္ အေရွ႕ဆုံးရွိ ထရပ္ ကားေအာက္တြင္ လက္က်န္က်ည္ဆံ ယမ္းေတာင့္ ၁၇- ေတာင့္ျဖင့္ တရုတ္ျဖဴ စစ္သားမ်ားကို ခုခံပစ္ခတ္ ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။

“စီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲ ကူညီရန္ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ၁၈ ရက္ေန႕ တြင္ မိမိတုိ႕ တပ္အင္းအားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားျပားေသာတရုတ္ျဖဴ စစ္သားတုိ႕က ျပင္းထန္စြာ ဆီၾကိဳ ပစ္ခတ္ျခင္းကို ခံရေလသည္။တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း မိမိ၏ တပ္စိတ္မွ ခြဲဗုိလ္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ ကေလးတုိ႕မွာ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာ ရရွိၾက သည့္အျပင္ ဘရင္းဂန္း စက္ေသနတ္ကိုင္ တပ္သားေလး   ႏွစ္ေယာက္မွာ က်ဆုံးသြားသည္။ ထုိအခါ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိခုခံေနရာမွ ထြက္ခြာလ်က္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အတြင္းသုိ႕ တဦး တည္း ထုိးေဖာက္ရန္ အျပင္းအထန္ ႀကိဳး စားေတာ့ သည္။

သုံးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ား တပ္လန္ သြားေအာင္အသက္ကို ပဓာန မထား ပဲ ဇြတ္အတင္း ထုိးေဖာက္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း တေယာက္ ေနာက္ဖက္ရွိ မိခင္ တပ္စုသုိ႕ ျပန္မေရာက္လာေတာ့ေပ။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕ နံနက္တြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴတပ္မ်ား ၀ုိင္းရံမွဳ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ဒဏ္ရာရရွိေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားက ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းကို လုိက္လံ ရွာေဖြ ခဲ့ၾကသည္။

ေတာင္ကုန္းတခု၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အမ်ားအျပားက်ဆုံးေနသည့္ ေတြ႕ရသျဖင့္ အေလာင္းပုံမ်ားၾကား ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြေသာ္အခါ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အေလာင္း တရာေက်ာ္အလယ္တြင္ လက္ပစ္ဗုံးထိမွန္ထားေသာ ဒဏ္ရာျဖင့္ က်ဆုံးေနေသာ ရဲေဘာ္ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏အေလာင္းကို ေၾကကြဲ ဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏ မိမိတပ္ခြဲ၏ အဓိက တာ၀န္ျဖစ္ေသာ ရိကၡာယာဥ္တန္း ကို တာ၀န္ေက်ပြန္စြာေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ျခင္း၊ တပ္ကူေရာက္လာျပီးမွ ၀ုိင္းရံပိတ္ဆုိ႕ျခင္းခံေနရေသာ
ဒဏ္ရာ ရ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအား အာရုံစုိက္တုိက္ခုိက္ေနေသာ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴ စစ္သားမ်ားကို အေသခံ ထုိးေဖာက္   တုိက္ခုိက္ျခင္း စေသာ သူရသတၱိႏွင့္ျပည့္စုံခဲ့ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား ႏုိင္ငံေတာ္၏အဆင့္ျမင့္ သူရဲေကာင္း ဆုတံဆိပ္ အပ္ႏွင္း ရန္ မိခင္တပ္ရင္းမွ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီးထံ တင္ျပခဲ့ပါသည္။

တင္ျပသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

(၁၉၆၀ ခုႏွစ္ထုတ္ ေခတ္ေရး အထူးထုတ္ စာေစာင္မွထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)

 

 www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: တိုက္ပြဲသတင္း