ေဒၚလာစား အတိုက္အခံဘေလာ႔ဂါေဟာင္းတစ္ဦးနွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း

Q - အစ္ကို႔ နာမည္ေလး အရင္ မိတ္ဆက္ေပးပါအံုး
A - သြင္ကိုကို ပါ

Q - ဟုတ္ကဲ႔ နုိင္ငံေရးေလာကထဲကို ဘယ္ခ်ိန္က စဝင္ခဲ႔တယ္ဆိုတာေလး ေျပာျပပါအံုး
A - ဟုတ္ကဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာက ဆုိပါေတာ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္းက ဒီမွာေလ။ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနတာပါ။ အဲ႔တုန္းကလည္း သူက ေခၚလိုက္လို႔ပါပဲ။ လာၿပီးေတာ႔မွ ဒီေလာကထဲ ဝင္ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။

Q - ေအာ္ ဟုတ္ကဲ႔ အခု ေနတဲ႔ေနရာေလးေျပာျပပါအံုး
A - တိုက်ိဳမွာပါ

Q - ဘယ္အရြယ္္ကတည္းကနုိ္ငံေရးကို စိ္တ္ဝင္စားခဲ႔တာလဲ မသိဘူးဗ်
A - ဘယ္အရြယ္တုန္းကမွ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ခုဆို အေၾကာင္းသိသြားလို႔ ပိုေတာင္ စိတ္ကုန္သြားပါေသးတယ္။

Q- စိတ္မဝင္စားဘဲ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ ဝင္ျဖစ္သြားတာလဲ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပေပးပါ အစ္ကို
A - ဒါက ဒီလိုပါ။ ကၽြန္ေတာ္နုိင္ငံေရးကို လံုးဝ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔အခု ကၽြန္ေတာ္ နုိင္ငံေရး သမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ နွစ္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ကို ေရာက္တာပါ။ ဂ်ပန္နုိင္ငံ သြားဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားခဲ႔ဖူးပါတယ္ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ အစဥ္မေျပပဲ မေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ မနွစ္က ကၽြန္ေတာ္႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္း က ေခၚလိုက္လို႔ လာလို႔ရသြားတာပါ။ ေရာက္ၿပီးေနာက္ေန႔မွ လူေတာ႔ ေရာက္တာကေတာ႔ ရလာၿပီ။ ေရာက္လာလို႔ စိတ္ေအးရၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အစက ထင္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာက အဲ႔ခ်ိန္မွွ စတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ေနထိုင္ခြင္႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံမွာက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ နုိင္ငံေရး ခိုလံုသူေတြပဲ လြယ္လြယ္ကူကူေနရတာပါ။ ျမန္မာလူငယ္အမ်ားစုကေတာ႔ ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ရင္းေနၾကပါတယ္။ လူႀကီးေတြကေတာ႔ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္ျဖင္႔ တရားဝင္ေနထို္င္ခြင္႔ ရသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လက္ထပ္ၿပီး မွီခို ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ မမွီခိုခ်င္တဲ႔လူေတြနဲပ ေက်ာင္းနဲ႔ အလုပ္အတြက္ လက္ေၾကာမတင္းသူေတြကေတာ႔ နိုင္ငံေရး ခိုလႈံၾကတာပါပဲ။

Q - အစ္ကိုက နိုင္ငံေရ ခိုလႈံခဲ႔တာလား
A - ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကိုလာဖို႔ ကၽြန္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္းက အားလံုး အကုန္ အက် ခံေပး ထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းဆက္တက္မယ္ဆိုရင္ ထက္ၿပီး ကုန္အံုးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ၿပီး မယူခ်င္ေတာ႔လုိ႔ပါ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ႀကံရာမရ လို႔ နုိင္ငံေရးခိုလႈံခဲ႔တာပါ။ ေက်ာင္းတက္ရင္လည္း ဘာမွအက်ိဳးမရွိတာေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။

Q - ေက်ာင္းတက္ရင္လည္း ဘာမွ အက်ိဳးမရွိဘူးဆိုတာက ??
A - ေအာ္ ဒါက ဒီလိုရွိပါတယ္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ ဒီနုိင္ငံက ျမန္မာေက်ာင္းသား တို႔ ဘဝ အရမ္း သနားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံတင္မဟုတ္ပါဘူး နုိင္ငံတကာမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားအားလံုးပါပဲ။ ေက်ာင္းက မနက္ ၉ နာရီကေန ေန႔လည္ ၁ နာရီ ထိပါ။ အလုပ္က ညေန ၃ နာရီကေန ည ၁ နာရီထိပါ။ အလုပ္က ပိုက္ဆံရေအာင္ လုပ္ရတာပါ။ ဒါေတာ႔ အားလံုးသိပါတယ္။ ပိုက္ဆံရမွ ေက်ာင္းလခ သြင္းနုိင္မယ္။ ၿပီးေတာ႔ အိမ္လခ အပါအဝင္ အျခား လစဥ္ ကုန္က်စရိတ ္အေတြက္ ကာမိရံု အတြက္ပါ။ ေက်ာင္းတက္ရတာကေတာ႔ ေနထိုင္ခြင္႔ရဖို႔ သက္သက္ပါ။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ဘာတစ္လံုးမွ မတတ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္နုိင္ငံအေၾကာင္း အားလံုးသိၾကမွာပါ။ အလုပ္သမားကို ကၽြန္တစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံခိုင္းေစတာပါ။ အလုပ္ခ်ိန္မွာ အိပ္ငိုက္ဖို႔ေနေနသာသာ အမွားမလုပ္မိေအာင္ မနည္းသတိထားေနရတာပါ။ ျပဳတ္လိုက္တဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကလည္း တျပဳတ္ျပဳတ္နဲ႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခု ထပ္ရွာ ထပ္လုပ္နဲ႔ ဒီလိုပဲ သံသယာ လည္ေနၾကတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ခ်ိန္က ျပဳတ္သြားတဲ႔ အလုပ္ကို ထပ္ရတာေတြေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဂ်ပန္ေတြကေတာ႔ မ်ားလို႔ မမွတ္မိပါဘူး။ နုိင္ငံျခားသားျဖစ္တာေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။ ျမန္မာေတြကေတာ႔ အားလံုးမွတ္မိပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဆက္လုပ္တာပါပဲ။ လုပ္ရတဲ႔ အလုပ္က စလုပ္လုပ္ခ်င္းေတြမွာ စားေသာက္ဆုိင္က ဖိုႀကီးထဲမွာ ပန္းကန္ေဆး ရပါတယ္။ ေနာက္မွ အဆင္႔တက္လာမွ စားပြဲေလးဘာေလး ထိုးရတာပါ။ တစ္ေန႔ကို ၁၀ နာရီလံုး မက္တက္ရပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္လာလိုက္တာ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဆိုရင္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရေတာင္ မခ်ိဳးနုိင္ပါဘူး တစ္ခါတည္း တန္းအိပ္တာပါ။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ ျပန္ထၿပီး ျပန္သြားတာပါပဲ။ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေက်ာင္းေရာက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ ျမန္မာ အားလံုး သူလိုကိုယ္လိုေတြခ်ည္းပါပဲ။ စာသင္ခ်ိန္ စၿပီဆိုတာနဲ႔ အိပ္ေတာ႔တာပါပဲ။ ဘာေတြသင္မွန္းလဲ မသိပါဘူး၊ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ ထ စားၿပီး ျပန္အိပ္တာပါပဲ။ အဲ႔လိုနဲ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြလည္း လူနဲ႔မတူေတာ႔ပဲ ဦးေနာက္ေတြကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမိးေလာင္းဆိုရင္ ညအိပ္ခ်ိန္မွာဆိုရင္ ခါးေတြက ေသေအာင္နာေနတာပါပဲ။ စာလည္းမတတ္၊ ပိုက္ဆံလည္းမက်န္တဲ႔ အျပင္ ေရာဂါပါ က်န္မွာမို႔ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတတ္တာဟာ ဘာမွ အက်ိဳးမရွိဘူးလို႔ ေျပာရတာပါ။ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ရလဲ ဘယ္ျမန္မာကိုမွ အလုပ္မခန္႔ပါဘူး။

Q - ဒါေၾကာင္႔ နိုင္ငံေရးခိုလံႈခဲတာလား အစ္ကို
A - နိုင္ငေရး မခိုလံႈခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ နုိင္ငံေရး ခိုလႈံုရင္ေတာ႔ က်န္တာ ဘာမွ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာေန သက္သာမွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အဆက္အသြယ္တစ္ခု ရွာၿပီး ဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာ အဆက္အသြယ္ အရမ္းေပါပါတယ္။

Q - အဆက္အသြယ္ေပါတယ္ဆိုေတာ႔ လုပ္တဲ႔လူ မ်ားလို႔လား ?

A - မ်ားတယ္ဗ်.. ေတာ္ေတာ္ေလးကို မ်ားတယ္.. အဆင္လည္းေျပၾကတယ္။ ဒီနိုင္က ျမန္မာေတြထဲမွာ ေငြအမ်ားဆံုးသံုးနုိင္ ေပးကမ္းနုိင္တာဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ေတြပဲ ရွိတယ္။

Q - ေပးနိုင္ကမ္းနုိင္ၾကတယ္ဆိုေတာ႔ မိဘေတြကို ေထာေကာင္းေကာင္းေထာက္ပံ႔နုိင္တာေပါ႔ေနာ္ ?
A - ေသခ်ာတာေပါ႔ဗ်ာ.. မိဘေတြတင္မဟုတ္ဘူးဗ် ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြအားလံုးကိုေရာပဲ.. တစ္ခ်ိဳ႕ ေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းသူ ေလးေတြကို ေငြေၾကးအမ်ားႀကီးေထာက္ပံ႔ေပးၿပီး လပိုင္း၊ ရက္ပိုင္း အတူေနၾကတဲ႔ အသက္ႀကီးႀကီး အဖြဲ႔ေတြ အမ်ားႀကီးပဲရွိတယ္။



Q - ဘယ္လို ဘယ္လို ? ခုန ေျပာတဲ႔ ေက်ာင္းသူေလးေတြကို ေထာက္ပံ႔တယ္၊ အတူေနတယ္ဆိုတာေလး ေသခ်ာ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာပါအံုး
A - ဒီလိုဗ်ာ.. ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. စပြန္စာ ေပးတဲ႔သေဘာေပါ႔ဗ်ာ.. ဒီနုိင္ငံက အလုပ္မလုပ္ပဲ ေက်ာင္းတက္နုိင္ဖို႔ မလြယ္ဘူးဗ်။ ဒီေတာ႔ ျမန္မာေက်ာင္းသူ ငယ္ငယ္ေလးေတြက ပိုက္ဆံအရမ္းလိုၾကတယ္။ အဲ႔ဒီေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ဆီက အဖြဲ႔ေတြက ေထာက္ပံ႔နုိင္ေတာ႔ ေထာက္ပံ႔ၾကတယ္ေလ။ အျပန္အလွန္ ေပးဆပ္မႈေတြေတာ႔ ရွိတာေပါ႔ေနာ္။ အဲ႔ဒါမ်ိဳးကို ေျပာတာပါ။



ွQ - သူတို႔ေတြက လူပ်ိဳႀကီးေတြမို႔လား အစ္ကို၊ အစ္ကို႔အေနနဲ႔ အဲ႔လိုလုပ္ၾကတာကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ?
A - ဒီအသက္အရြယ္ေတြ ေရာက္မွေတာ႔ လူပ်ိဳရယ္လို႔ေတာ႔ မရွိေတာ႔ဘူးေလ ညီကလည္း။ ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုရင္ေတာ႔ ဒါမ်ိဳးက ခုမွျဖစ္ေနတာမွမဟုတ္တာ အရင္ကတည္းက ျဖစ္ေနၾကၿပီး ေနာက္မွ အခ်င္းခ်င္း မသိသလိုပဲ ေနေနၾကတာဆိုေတာ႔ သိပ္ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဒါေတြက သိပ္လည္း အေရးမပါေတာ႔ဘူးေလ။

Q - နိုင္ငံေရး ခိုလံုခြင္႔အတြက္ေရာ ဘာေတြ လိုအပ္ေသးလဲ ?
A - ဘာမွမလိုပါဘူး။ အရမ္းအစဥ္ေျပပါတယ္။ ေနထိုင္ခြင္႔ အကန္႔အသက္မရွိေနရပါတယ္။ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ရ ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္ေကာင္းတဲ႔ နုိင္ငံေရး သမားဘဝပါ။

Q - ဘာေတြလုပ္ရလဲ မသိဘူး
A - အစ ပိုင္းတုန္းက ကၽြန္ေတာ႔တာဝန္က Gtalk အေကာင္႔တစ္ခု (ခုလက္ရွိ) လုပ္ၿပီး။ forward ေတြထဲ Gtalk အေကာင္႔ေတြကို လိုက္ၿပီး add ရပါတယ္။ accept ေပးတာလည္း ရွိပါတယ္။ မေပးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ အေကာင္႔ထဲမွာ ရွိတဲ႔လူေတြကို ‘နအဖက ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္မရွိပဲ ဘယ္ေန႔က ဖမ္းလိုက္ပါတယ္’ ဆိုတာကို ဟုတ္တာေတြေရာ လိုက္ေျပာရတာပါ။

Q - ဒါဆို ေတာ္ေတာ္ အစဥ္ေျပတာပဲ
A - ဟုတ္ပါတယ္။ အေတာ္ေလး လြယ္ၿပီး စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပတဲ႔ အလုပ္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ခ်ေပးတာေတြက အမ်ားႀကီးေပမယ္႔ ေရွ႔လူေတြကတစ္ဆင္႔တစ္ဆင္႔ ဖ်က္ဖ်က္ယူသြားလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ေခါင္းနဲ အၿမီးေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ မ်က္နွာျပတဲ႔လူ၊ ဆိုင္းဘုတ္ကိုင္တဲ႔လူနဲ႔၊ ကင္မယာမန္း ေတြက ပိုရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အစကတည္းက တစ္သက္လံုးလုပ္ဖို႔ အစီစဥ္မရွိလို႔ ဝင္မပါပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ခန္းတည္းေနတဲ႔ အစ္ကိုကေတာ႔ ေနရာတုိင္းမွာ ေရွ႕ဆံုးကပါ။ လင္မယား နွစ္ေယာက္လံုး တက္တက္ၾကြၾကြကို ပါပါတယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ၇ တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ထားၾကတာပါ။ သူတို႔အၿမဲေအာ္ေနတဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတဲ႔ စာလံုးေတာင္ စလံုး နဲ႔ ဆလိမ္ မွန္ေအာင္မေပါင္းတတ္ပါဘူး။ (လင္မယား ဆိုတာ တရားဝင္ မယူရေသးလို႔ အိမ္ခြဲေနၾကတာပါ) နွစ္ေယာက္လံုးက ဘာနုိင္ငံေရးမွလည္း မသိပါဘူး။ ဘာခံယူခ်က္မွလည္း မရွိပါဘူး။ လိုက္လဲ လိုက္ဖက္ညီတဲ႔ အတြဲပါ။ သူတို႔ၾကည္႔ရတာ အရမ္းေပ်ာ္ေနပံုပါပဲ။ သူတို႔ အလုပ္ကလဲ အျမဲမရွိေတာ႔ အလုပ္ရွိတဲ႔ ရက္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ႔ရက္ေတြမွာ နုိင္ငံအႏွံလည္ေနၾကတာပါ။ ဒါက စကာစပ္မိလု႔ိ ေျပာတာပါ။

Q- နုိင္ငံေရး ဘေလာ႔က ကိုယ္႕ေဘာနဲ႔ကိုယ္လုပ္တာလား။ သူတို႔ခိုင္းလို႔လား။
A - ဟုတ္ကဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နိုင္ငံေရးခိုလႈံၿပီး ၂ လ ေလာက္ၾကာေတာ႔ နုိင္ငံေရး သမားပါးဝလာပါတယ္။ နဲနဲ အဆင္႔တက္ဖို႔အတြက္ ေမးျမန္းရင္းနဲ႔ နိုင္ငံေရး ဘေလာ႔ တစ္ခု စလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဘေလာ႔မွာ ေဒါင္းပံုေတြ နဲ႔ လူပံုေတြ တစ္ခ်ိဳ႕ တင္ေပးပါတယ္၊ မိန္းမ တစ္ေယာက္ပံုေတာင္ ပါပါေသးတယ္။ အဲ႔တုန္းကေပါ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တစ္ေယာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္။ က်န္တဲ႔လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ မသိတဲ႔လူေတြ မတင္ခ်င္ဘူး လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာေတာ႔။ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္။ မတင္လို႔ မျဖစ္ဘူးတဲ႔။ အဲ႔ဒါေတြက ထမင္းရွင္ေတြ လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူေျပာမွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါေတာ႔တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ဦးဝင္းတင္တဲ႔၊ ဦးတင္မိုးတဲ႔ ေနာက္ က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘေလာ႔ေတာ႔ ၿပီးသြားေတာ႔ ျပႆနာ စ ပါၿပီ။ ဘေလာ႔ေရးရမယ္တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ေရးတတ္မွာလဲ။ ရည္းစားစာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေရးတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က။

Q- အဲ႔ဒါ ဘယ္လိုေရးတတ္သြားလဲ
A - ဟုတ္ ဆက္ေျပာပါ႔မယ္။ သူငယ္ခ်င္းက သင္ေပးပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းက စေရးတဲ႔။ ဒါမွ ပိုက္ဆံေတာင္းလို႔ ေကာင္းမွာတဲ႔။ ပိုဆိုးတာပါပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပံုေတာင္ အခုမွ ျမင္ဖူးတာ။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက http://burmatoday.net/ ဆိုတဲ႔ ဆိုဒ္ကို ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနာက္ေန႔မွ ဆက္ေျပာမယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္းျပန္သြားေရာ ကၽြန္ေတာ္ လည္း သူလုပ္ေပးထားတာေလးကို တညလံုး ကလိေတာ႔တာပါပဲ။ အဲ႔ေနာက္ http://burmatoday.net/ ကေနၿပီး ေဘးမွာ ရွိတဲ႔ လင္႔ ေတြကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခု လိုက္နိပ္ရင္းနဲ႔ ဆိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲ႔ေနာက္ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြနဲ႔ ဆံုဆည္းရာ ဘေလာ႔ကို ေရာက္၊ အဲ႔ကေန တျခား နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ေတြကို ေရာက္ၿပီး နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ေတြရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ညတည္းနဲ႔ တတ္ေျမာက္လိုက္တာပါပဲ။ ပိုစ္႔ ၃ ခု ေတာင္ တင္လိုက္ပါေသးတယ္။ က်က်နနပါပဲ။ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာပါပဲ။

Q - ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ေပးသင္လိုက္ရတာပဲ
A - ဟား ဟား ဟား

Q - ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္းေလး ေျပာျပပါအံုး။ အဲ႔တုန္းကေပါ႔
A - ကၽြန္ေတာ႔ အလုပ္က ရွင္းပါတယ္။ မိုးလင္းတာနဲ႔ ထခ်င္တဲ႔အခ်ိန္မွ အိပ္ယာထ။ နိုးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စုထားတဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံအေၾကာင္း မေကာင္းေရးထားတဲ႔ သတင္းေတြ၊ ဘေလာ႔ေတြ လိုက္ဖတ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ အဲ႔ထဲက ပိုစ္႔ တစ္ခုေလာက္ ကၽြန္ေတာ႔္ဘေလာ႔မွာ ျပန္တင္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ စီေဘာက္စ္ေတြမွာ လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ႔္ ဘေလာ႔ကို လိုက္ေၾကာ္ၿငာပါတယ္။ သူမ်ားဆဲေနတာေတြ႔ရင္ ဝင္ဆဲတယ္။ စားခ်ိန္ စားတယ္၊ အိပ္ခ်ိန္အိပ္ပါတယ္။ အတိအက်ရယ္လို႔ေတာ႔မရွိပါဘူး။ ပိုက္ဆံထုတ္ရမယ္႔ ရက္နဲ႔ အစည္းေဝးေတြဘာတြ ရွိတဲ႔ရက္ ဆိုရင္ေတာ႔ ရံုးကိုသြားပါတယ္။

Q - အစည္းေဝးေတြဘာေတြဆိုတာ
A - ေအာ္ ဒါက ဒီလိုပါ။ ဂ်ပန္နုိင္ငံကို ျမန္မာနုိ္ငံအပါအဝင္ အျခားနုိင္ငံက လူႀကီးတြလာရင္ အစည္း ေဝးလုပ္တတ္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကဘေလာ႔ပဲေရးတာပါ။ က်န္တဲ႔ကိစၥဝင္မပါပါဘူး။

Q - ခုလို နာမည္ေတာ္ေတာ္ရလာေအာင္က ေတာ္ေတာ္က်ိဳးစားခဲ႔ရလား။
A - ဟား ဟား ဟား…။ ေျပာရင္ယံုမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အထာ ပိုပိုနပ္လာတယ္။ ကိုယ္လိုပဲ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ ေရးသူေတြကို အခ်င္းခ်င္းကပ္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးရပါတယ္။ ကိုယ္႔ဆီေဘာက္စ္မွာလဲ ကိုယ္႔ကို ခ်ီးက်ဴးတဲ႔ စာသားနဲ႔ သတင္းလင္႔ လာထည္႔တဲ႔ စာပဲ ခ်န္ရတာပါ။ က်န္တဲ႔ ကိုယ္႔ကို ကစ္ ထားတဲ႔ စာေတြဆို ခ်က္ခ်င္း ဖ်က္ရပါတယ္။ ဒါက ဘယ္သူက မွ ခ်မွတ္ထားတဲ႔ စည္းကမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ပါ။ အဲ႔ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ လူသိမ်ားဖို႔ အလြယ္လုပ္နည္း ကို ထပ္ထပ္ၿပီး လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း သိသိသြားပါတယ္။ ဒီနည္းက ပိုလြယ္ပါတယ္။ http://kyeesaytaman.blogspot.com/ , http://padaukmyay.blogspot.com/ , http://www.oppositeyes.blogspot.com/ အဲဒီ စီေဘာက္စ္ ၃ ခု မွာ လိုက္ဆဲတာပါပဲ။ အဲ႔ခ်ိန္တုန္းက http://www.oppositeyes.blogspot.com/ က ေတာ္ေတာ္စည္ပါေသးတယ္။ ခုလို မဟုတ္ပါဘူး။ အရမ္းအစဥ္ေျပပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေလး ဖြာလိုက္ လိုက္ဆဲလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္တန္ ပိုက္ဆံေလး ရလိုက္နဲ႔ အစဥ္ကို ေျပေနတာပါပဲ။

Q - အစဥ္ေျပတယ္ဆိုၿပီး ဘာေၾကာင္း ဆက္မလုပ္ေတာ႔တာလဲ။
A - အဆင္ေျပတယ္ဆိုတယ္ ဆိုေပမယ္႔ မေကာင္းဘူးဗ်။ အခု လုပ္ေနတဲ႔လူအားလံုး သူမ်ားေတြကိုသာ ဆြဲေခၚ ေနၾကတာပါ။ သတို႔သားသမီးေတြ ဆႏၵျပခိုင္းၾကည္႔၊ ဆိုင္းပုဒ္ကိုင္ခိုင္းၾကည္႔။ ဘယ္ေတာ႔မွ မလုပ္ခိုင္းဘူး။ ေရရွည္နဲ႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ မေကာင္းဘူးေလဗ်ာ။ ပညာေရးကလည္း မေကာင္းဘူး။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြထဲမွာ ဘြဲ႔ရၿပီးတာဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာပါ။ က်န္တဲ႔လူေတြက ၁၀ တန္းေအာင္နဲ႔ ေက်ာင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ၁၀ တန္းမေအာင္တဲ႔ လူေတြပါရွိပါတယ္။

Q - ပိုက္ဆံက်ေတာ႔ေရာ ဘယ္လိုရလဲ
A - ပိုက္ဆံရတာကေတာ႔ စီနီယာလိုက္ ရတာပါ။ ဒီထဲမွာ ေရာက္တာၾကာေနတဲ႔လူ၊ လုပ္သက္ရင္႔ေနတဲ႔လူေတြနဲ႔ အရဲစြန္႔ မ်က္နွာျပတဲ႔လူေတြက ပိုရပါတယ္။ ဆိုးတာက ဘာမွလည္းအလုပ္မလုပ္တဲ႔ ကဗ်ာဆရာေဟာင္းႀကီးေတြ၊ သတင္းစာဆရာေဟာင္းႀကီးေတြနဲံ႔ ပန္းခ်ီဆရာေဟာင္းႀကီးေတြ ကို ခြဲေပးေနရတာပါပဲ။

Q - သူတို႔ေတြက ဦးေဆာင္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား
A - ဟား ဟား ..။ နာမည္ခံေတြပါဗ်ာ။ သူတို႔ေတြဘဝက ကိုယ္႔ထက္ ပိုသနားဖို႔ ေကာင္းပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကမွ မလုပ္ခ်င္ ထြက္လာလို႔ရေသတယ္။ သူတို႔မွာ အသက္ေတြကႀကီးေနၿပီး ဟိုသြားရ ဒီသြားရနဲ႔ပါ။ ဘာကိုေမွ်ာ္လင္ပေနၾကမွန္းေတာ႔ မသိပါဘူး။ သူတို႔ေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ ရာထူးကို ရရင္ေတာင္ ခုခ်ိန္ ဘာမွမလုပ္နုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ ပါးစပ္ေျပာကေတာ႔ ေကာင္းတုန္းပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံလည္း မျပန္နုိင္ေတာ႔ ဒီနည္းပဲရွိေတာ႔တာလဲ ပါပါတယ္။

Q - အင္တာဗ်ဴးေတြ။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာေတာ႔ စကားေျပာေကာင္းတယ္ေနာ္
A - ဟုတ္ပါ႔ ဟုတ္ပါ႔။ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာေတာ႔ ေျပာလိုက္တာ ေလတလံုး မိုးတလံုးပါပဲ။ အခ်င္းခ်င္း ေတြခ်ည္း ဆိုရင္ေတာ႔ အၿမဲညည္းတြားေနၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မတည္႔ပါဘူး။

Q - ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်
A - တစ္ခါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြ ပညာရည္ နိမ္႔ေသးတယ္ အားလံုးကို ဘြဲ႔ရေအာင္ လုပ္ေပးသင္႔ပါတယ္ လို႔ တစ္ခါ အႀကံေပးဖူးပါတယ္။ ဝိုင္းေျပာလိုက္ၾကတာ ရစရာမရွိပါဘူး။ မေလးရွား၊ ထိုင္း၊ အေမရိကား၊ ေနာ္ေဝ၊ စကာပူက နုိင္ငံေရး ဘေလာ႔ဂါေတြက ငါတို႔ထက္ေတာင္ ဆိုးေသးတယ္ ဘာပညာမွ တတ္စရာမလိုဘူးတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္မေျပာေတာ႔ပါဘူး။

Q - အဲ႔ဒါနဲ႔ထြက္လိုက္တာလား
A - အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ အစကတည္းက တစ္ခ်ိန္က် ထြက္ဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီးသားပါ။ အိမ္ပိုင္၊ ကားပိုင္ေလးနဲ႔ ကိုယ္႔နုိင္ငံမွာကို ေနခ်င္တယ္။ သူမ်ားနုိင္ငံမွာ အိမ္မပိုင္၊ ကားမပိုင္၊ လူေတာမတိုး အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ ျပြတ္ၿပီး တစ္သက္လံုး မေနနိုင္ဘူး။ ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနတဲ႔အလုပ္က သူမ်ား အလုပ္၊ သူမ်ားခိုင္းတာ လုပ္ရတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ သူမ်ားကၽြန္ပါ လုပ္ၿပီး တစ္သက္လံုးေနသြားၾကသူေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဖ်ားခါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ သူတို႔လည္း မၾကာခင္ သူတို႔ဘဝႀကီးက ဘယ္ေလာက္ လူျဖစ္ရံႈးေၾကာင္း သိလာၾကမွာပါ။ ေနာက္ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဒီအလုပ္ ဆက္မလုပ္ေတာ႔ေအာင္ အဓိက တားျမစ္တဲ႔ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကိုေတာ႔ တိတိက်က် မေျပာခ်င္ဘူး။ မႀကိဳက္တာေတြေတာ႔ အမ်ားႀကီးေပါ႔။

Q - နိုင္ငံေရး ခိုလႈံသူအားလံုးက နိုင္ငံေတာ္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။

A - ေအာင္မေလး....။ သူတို႔ထဲမွာတင္ ဒီမိုကေရစီအရင္ရပါေစအံုး။ အက်င္႔ပ်က္လာဘ္စားတာေတြ ေပ်ာက္ပါ ေစအံုး။ သတိထားမိလားေတာ႔မသိဘူး။ အတိုက္အခံ ဘေလာ႔ စီေဘာက္စ္ အားလံုးလိုလို မွာ ဘန္းတာေတြ၊ ေရးခြင္႔မေပးတာေတြ၊ ဖ်က္တာေတြရွိတယ္။ http://kyeesaytaman.blogspot.com/ , http://padaukmyay.blogspot.com/ , http://www.oppositeyes.blogspot.com/ ဘေလာ႔ေတြမွာ သူတို႔ေတြ သြားေရးၾကတယ္။ အဲ႔ဘေလာ႔ေတြက ျပန္လာေရးရင္ေတာ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ဆိုရင္ ဘန္းၿပီးၿပီ။ စီေဘာက္ေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာခြင္႔မရွိတာ ဘယ္ကလာ။ ဘာဒီမိုကေရစီမွမသိၾကဘူး။ မရွိၾကဘူး။

Q - နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါ ဘဝ အၿပီးမွာ ဘာေတြက်န္ခဲ႔လဲ
A - ဟား ဟား ဟား ။ ကၽြန္ေတာ္ အမွန္တိုင္းေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ႔ကို ဝိုင္းဆဲၾကလိမ္႔မယ္။ မေျပာေတာ႔ပါဘူး။

Q - တစ္ခုေလာက္ေတာ႔ ေျပာျပပါ
A - ဘယ္လိုေျပာရမလဲ….။ ဟို….. အဆိုးျမင္တတ္သြားတာေပါ႔ဗ်ာ…။ ဥပမာ နအဖ က ဆည္ေဆာက္တယ္၊ တံတားေဆာက္တယ္၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးရံုေဆာက္တယ္။ ဒါ အားလံုးသိေနတာပဲ ကေလး က စ သိတယ္။ ခရီး အစဥ္ေျပဖို႔၊ မီးအားရဖို႔ လုပ္တယ္ဆိုတာကို။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုေရးရလဲဆိုေတာ႔ အဲ႔ဒါႀကီးေဆာက္လို႔ ရြာဘယ္ႏွရြာ ပ်က္ရတယ္၊ ရြာသားေတြ စိတ္ညစ္ေနၾကတယ္၊ ဆႏၵျပၾကတယ္ ေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ေနရာရာမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲ သြားရင္ ပထမ ေတာ႔ နအဖ ကို ေတာ္လွန္ေနၾကၿပီဆိုတဲ႔ အထာနဲ႔ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ကြဲတာ ဘယ္ေလာက္ ေသတယ္။ ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိ ေရးတာေပါ႔။ ေနာက္ ေန႔က်ေတာ႔ အဲ႔ဗံုးက နအဖ က ခြဲတဲ႔ အထာနဲ႔ ျပန္ေရးျပန္ေရာ ဟား ဟား ။ က်န္ေသးတယ္။ မေျပာေတာ႔ဘူး။ အကၽြမ္းက်င္ဆံုး တတ္တာကေတာ႔ ဆဲတာပဲ။ ဟား ဟား။

Q - ျမန္မာ႔နုိင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အစ္ကို႔ရဲ႕ အျမင္ေလး ေျပာပါအံုး။

A - ဟား ဟား ဟား ...။ ကၽြန္ေတာ္ အေျဖရအခက္ဆံုးက အဲ႔ဒီေမးခြန္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ၂ နွစ္ေလာက္ပဲ ဒီေလာကထဲက သတင္းေတြ၊ စာေတြ ဖတ္ခဲ႔တာပဲ ရွိတာပါ။ ဝမ္းစာအရ ပိုက္ဆံရဖို႔ ဘေလာ႔ေရးတာ။ ဘယ္လိုလုပ္နားလည္မွာလဲ။ အနွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ ဒီေလာကထဲမွာ က်င္လည္ေလ႔လာေနတဲ႔လူေတာင္ (အနွစ္ ၂၀ လံုး ေဖာေလွ်ာလုပ္ၿပီး ပိုက္ဆံေတာင္းေနတဲ႔လူေတြေတာ႔ မဆိုလိုဘူးေပါ႔) နိုင္ငံေရး အျမင္ရွိဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ နားလည္တယ္ ဆိုတဲ႔ လူေတြကလည္း အလကား ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတာ။ စာအုပ္တစ္အုပ္ေလာက္ဖတ္ၿပီး ကိုယ္႔ကိုယ္ကို နုိင္ငံေရး ပညာရွင္ထင္ေနၾကတာပါ။

Q - အခု ထြက္လိုက္ၿပီဆိုေတာ႔ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္မွာေပါ႔
A - ဟုတ္ကဲ႔ ျပန္မွာပါ။ အခုလက္ရွိ နိုင္ငံေရးဘေလာ႔ လည္းရွိတဲ႔ ဘန္ေကာက္ဒီဗီြဘီ မွာ လုပ္ေနတဲ႔ ညီမတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေျပာပါတယ္ သူလိုပဲ ဘန္ေကာက္ ဒီဗြီဘီမွာ ဆက္လုပ္ဖို႔႔ေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ေတာ္ပါၿပီ။

Q - အစ္ကို႔ၾကည္႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ ခါးသည္းေနပံုပဲ။ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါဘဝကို
A - ခါးသည္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေလာက၊ ဒီအလုပ္ေတြက အသိဥာဏ္အရမ္းထိုင္းမႈိင္းတယ္။ လက္ေတြ႔မရွိဘူး။ ပရိုဂရမ္မာတစ္ေယာက္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ တစ္ေနကုန္ထိုင္ေနတာက သူ႔မွာ တစ္ရက္ဆိုတစ္ရက္ ရလဒ္ေတြ အမ်ားႀကီးထြက္တယ္။ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါေတြမွာ ဘာရလဒ္မွမထြက္ဘူး။ အကုသိုလ္ကမ်ားေသးတယ္။ အဓိကက လူငယ္ေတြရဲ႕ ေတြးေခၚ ဆန္းသစ္တတ္တဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ပါ။

Q - ျမန္မာနုိင္ငံေရာက္လို႔ တစ္ခုခု ျပႆနာတက္ရင္ ဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ
A - ထြက္ဖို႔မွီရင္ေတာ႔ မေလးကို ျပန္ထြက္မယ္။ မေလးမွာက နိုင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါေတြမ်ားတယ္။ အဲ႔မွာက နိုင္ငံျခားေရာက္လာၿပီး အလုပ္ အဆင္မေျပတဲ႔လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နိူင္ငံေရးထဲပဲဝင္ေနၾကတာ။ မေလးမွာဆိုရင္ ညဆို ေသာက္လိုက္စားလိုက္ စီေဘာက္စ္ေတြမွာ ဝင္ဆဲလိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ႔ မဆိုးပါဘူး။ က်န္တာေတာ႔ အဲ႔ဒီေရာက္မွ ဆက္စဥ္းစားရမွာေပါ႔။ ျပန္ထြက္ဖို႔ မမွီရင္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမိီးေလာင္းကို ေျပာထားပါတယ္။ ေနဘုန္းလက္နဲ႔ မယ္လိုဒီေမာင္ လိုပဲ သာ မွတ္လိုက္လို႔။ ဟား ဟား ဟား။

Q - အစ္ကိုေျဖထားတာေတြနဲ႔ပက္သက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ အစ္ကို႔ဆီ ဆက္သြယ္ခ်င္တဲ႔လူေတြ အတြက္ ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ အစ္ကို႔ အီးေမးကို ေဖာ္ျပထားလို္က္ပါမယ္။ အစဥ္ေျပမလား။

A - မေျပစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ အီးေမးက thwinkoko@gmail.com ပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္ေရာက္ ရင္ေတာ႔ အြန္လိုင္းသိပ္မတက္ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ လိုပါေသးတယ္။

- ဟုတ္ကဲ႔ ခုလို အခ်ိန္ေတာ္ ၾကာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖေပးလို႔ ေက်းဇူးအထူးပါ အစ္ကို။ ျမန္မာနိူင္ငံမွာ အဆင္ေျပဖို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

Posted in: ေတြ႔ဆံုျခင္း