အမွန္တရားဆိုတာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဗဟုဝါဒ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြ ေခတ္စားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အလားတူ လူေျပာမ်ားတဲ့ တျခား စကားလံုး တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္။ အမွန္တရား ဆိုတာ တစ္ခုတည္း ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ၾကည့္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ႐ႈေထာင့္ကို လိုက္ၿပီး အမွန္ တရားအမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားျခားနားစြာ တည္ရွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။


မေရရာမႈေတြနဲ႔ေခတ္

အမွန္တရားဆိုတဲ့ အေပၚမွာကို သံသယပြားသူ တခ်ိဳ႕လည္း ရွိေသးတယ္။ လူ႔ေလာကမွာ ေသခ်ာ ေရရာတဲ့ အရာဆိုတာ ဘာမွမရွိဘူး။ မေသခ်ာ မေရရာမႈေတြ ၾကားမွာ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားမ်ား ဆင္စမ္းသလို စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ကိုယ္ထင္တာ ကုိယ္ ေျပာေနၾကတာပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုသူက ဆိုၾကတယ္။ အဲဒီအဆိုရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ အမွန္တရားကို ကုိင္စြဲတယ္။ အမွန္တရား အတြက္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံတယ္ ဆိုတဲ့ သူမ်ားကို တစ္ယူသန္ အယူသည္းသူ၊ မ်က္ကန္းမ်ား အျဖစ္ ျပက္ရယ္ ျပဳတာေတြ ကပ္ပါလာေလ့ရွိတယ္။


အားေပးရာက်တယ္

အမွန္တရားကို ကိုင္စြဲလို႔ ပ်က္ရယ္ ျပဳတာက ကိစၥမရွိဘူး။ ထင္ရာစိုင္းၿပီး မမွန္မကန္ လုပ္ေနတာ ေတြကို သူတို႔လည္း သူတို႔႐ႈေထာင့္က အမွန္တရားလို႔ ယူဆၿပီး လုပ္ေနၾကတာပဲ။ အျပစ္ေျပာလို႔ မရဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထား မ်ိဳးကေတာ့ မဟုတ္တာကို အားေပး အားေျမႇာက္ ျပဳလုပ္ရာ က်တယ္။ သေဘာ မတူႏိုင္ဘူး။ လူ႔ေလာကမွာ အယူဝါဒမ်ိဳးစံု ရွိေနၾက တာမွန္တယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ အယူဝါဒ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သည္းခံၿပီး လူတိုင္းရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္မႈကို ေလးစား စြာ အတူတကြ ယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ျခင္းကို လူ႔ယဥ္ေက်းမႈလို႔ သတ္မွတ္ေခၚဆို ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း ျဖစ္တယ္။


ေတာင္တက္လမ္း အသြယ္သြယ္

ေတာင္တစ္ေတာင္ကို တက္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း အသြယ္သြယ္ ရွိႏိုင္တယ္။ အယူဝါဒ မ်ိဳးစံုဟာ ေတာင္တက္ လမ္းေၾကာင္း အသြယ္သြယ္နဲ႔ တူတယ္။ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းက တက္မွ မွန္တယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရဘူး။ ဘယ္လမ္းေၾကာင္း ကပဲ တက္တက္ မေလ်ာ့ေသာ ဇြဲသတၱိနဲ႔ မမွိတ္မသံု တက္ရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားကို ေရာက္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ေအာင္ တက္မယ္ ဆိုတဲ့ ျပတ္သား ေရရာတဲ့ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ခိုင္ၿမဲတဲ့ ဇြဲသတိၱ မရွိဘဲ လမ္းတစ္ဝက္ က ေနာက္ျပန္ လွည့္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးကေတာ့ ေတာင္ထိပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လမ္းသြယ္ေတြ မ်ားတာက အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ အဆံုးထိ ေရာက္ေအာင္ တက္ဖို႔သာ အေရးႀကီးတယ္။

ထိပ္ဖ်ားဆိုတာ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္

ေတာင္တက္လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ မ်ားမ်ား ေတာင္ထိပ္ ဖ်ားကေတာ့ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ႏွစ္ခု ရွိေနတယ္ ဆိုရင္ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားလို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။ မမွိတ္မသုန္ ခိုင္က်ည္တဲ့ ဇြဲသတၱိနဲ႔ တက္လာရင္ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကပဲ တက္လာ တက္လာ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားကို မလြဲဧကန္ ေရာက္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ဗဟုဝါဒဆိုတဲ့ အယူဝါဒ မ်ိဳးစံုဟာ အမွန္တရား ဆိုတဲ့ ေတာင္ထြတ္ဖ်ားကို ေရာက္ေအာင္ တက္တဲ့ လမ္းသြယ္ေတြပဲ။ မေရမတြက္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ အမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္ထိပ္ဖ်ား အေခါင္အထြတ္ ဆိုတာကေတာ့ တစ္ခုပဲ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေခါင္အထြတ္လို႔ ေခၚတာ ျဖစ္တယ္။


အမွန္တရား တစ္ခုတည္း

အမွန္တရား ဆိုတာ ႏွစ္ခု မရွိႏိုင္ဘူး။ တစ္ခုတည္း ရွိလို႔ အမွန္တရားကို သတ္မွတ္တာ ျဖစ္တယ္။ အေနာက္တိုင္း ႐ႈေထာင့္ အမွန္တရား၊ အေရွ႕တိုင္း ႐ႈေထာင့္ အမွန္တရား ရယ္လို႔ မရွိဘူး။ လူ႔ေလာက အမွန္တရားဆိုတာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္။ အေနာက္ ႐ႈေထာင့္၊ အေရွ႕႐ႈေထာင့္၊ အမွန္တရား ေတာင္ထြတ္မ်ားကို သြားတဲဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ လမ္းေၾကာင္း၊ လမ္း သြယ္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္တရား မဟုတ္ဘူး။ အေရွ႕တိုင္းသား မ်ားက ၃၂ ေကာ႒ာသနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အေနာက္ တိုင္းသား ေတြက ၃၆ ေကာ႒ာသ အစုအဖြဲ႕ႀကီးသာ ျဖစ္ၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ႐ႈသြင္းၿပီး အသက္ရွင္ ေနၾကတာ အတူတူ ျဖစ္တယ္။


လူယဥ္ေက်းဆိုတာ

ေတာင္ထြတ္ကို ေရာက္ဖုိ႔ လမ္းေၾကာင္းေတြ အသြယ္သြယ္ရွိတာကို လက္ခံ အသိ အမွတ္ျပဳၿပီး တျခား လမ္းေၾကာင္း ေတြက တက္ေနၾကသူမ်ားကုိ ေတာင္တက္ေဖာ္ မ်ား အျဖစ္ သေဘာထား ႏိုင္သူမ်ားကို လူ႔ယဥ္ေက်းလို႔ သတ္မွတ္ၾက တယ္။


အလုိတူအလိုပါပဲ

လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ပန္းတိုင္ကို ေရာေထြးၿပီး အမွန္တရားဆိုတာ တစ္ခုတည္း ရွိတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္တယ္ ။ လူ႔ေလာကမွာ လူဆိုးနဲ႔ လူေကာင္းရယ္လို႔ ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားတဲ့ ႏႈန္းစံေတြ ရွိၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ဒါကို မ႐ႈပ္ မ႐ႈပ္ ေအာင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ ဆိုတာ ပံုေသကားခ် သတ္မွတ္ထားလို႔ မရဘူး။ သူ႔ဘက္က အမွန္နဲ႔ ကုိယ့္ဘက္က အမွန္ မတူၾကဘူး။ အမွန္တရား အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ စသျဖင့္ ေျပာေနၾကတာ လူဆိုးေတြ ဘက္က ေရွ႕ေန လိုက္ေပး ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ အလိုတူ အလိုပါပဲ ျဖစ္တယ္။


ေရာင္ေတာ္ျပန္ ေရာလႊတ္တာ

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဗဟုဝါဒ စကားလံုးေတြ ေခတ္စား ေနတာနဲ႔ ေရာင္ေတာ္ျပန္ ေရာၿပီး လူမသမာ ေတြက လူဆိုး လူေကာင္း ဆိုတဲဲ့ ႏႈန္းစံေတြ မတူကြဲျပား အမ်ိဳးမ်ိဳး အစားအစား ရွိတယ္။ အမွန္တရား ဆိုတာလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္လို႔ ေႂကြး ေၾကာ္ ဝါဒျဖန္႔ ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ လူ႔ေလာကမွာ မေရရာ မေသခ်ာမႈေတြ ျပည့္ႏွက္ ေနေပမယ့္ ေရရာ ေသခ်ာတာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ မတရားမႈနဲ႔ တရားမႈကို တိက် ျပတ္သားစြာ ခြဲျခား သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႏိုင္ငံတိုင္း လူမ်ိဳး တိုင္းမွာ ရွိပါတယ္။ တာလီဘန္ေတြက ေစ်းထဲမွာ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္တာဟာ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈလို႔ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူသားတိုင္းက သတ္မွတ္ ထားၾကပါတယ္။


ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈပဲ

အလားတူပဲ အာဖဂန္ႏိုင္ငံက မူလတန္း ေက်ာင္းသားေပၚ က်ခ်င္က်၊ လူအို႐ုံေပၚ က်ခ်င္က်၊ ေဆး႐ုံေပၚ က်ခ်င္က်၊ ေစ်းထဲ က်ခ်င္က်၊ ဘယ္ေနရာက်က် လူေတြ ေၾကာက္လန္႔သြားရင္ ၿပီးေရာဆိုတဲ့ သေဘာနဲဲ႔ လူမပါတဲဲ့ ေလယာဥ္ေတြ ေပၚက ဗံုးေတြ ဒလစပ္ ႀကဲခ်ေနတဲ့ အေမရိကန္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြဟာလည္း လူမဆန္တဲ့ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ လူ႔ယဥ္ေက်းတိုင္းက သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အျပစ္မဲ့တဲ့ အရပ္သူ အရပ္သားေတြကို သတ္ျဖတ္တာဟာ ဘယ္လို အေၾကာင္း ျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွ တရားတယ္လို႔ သေဘာ မထားႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုလုပ္ရပ္ကို မွန္တယ္လို႔လည္း ဘယ္သူ ကမွ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။


ေျဗာင္လိမ္ေနတာ

ဒီလို ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ မႈႀကီးေတြကို ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း က်ဴးလြန္ ေနၾကသူမ်ားက သူတို႔ရဲ႕ ရာဇဝတ္မႈ ေတြကို ဖံုးကြယ္ဖို႔ အတြက္ အမွန္တရား ဆိုတာ တစ္ခုတည္း ရွိတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို ဝါဒျဖန္႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္တဲ့ အမွန္တရား အတိုင္း ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္လို႔ သူတို႔ မလြန္ဘူး။ မမွားဘူး။ အမွန္ တရားဆိုတာ ေလာကမွာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိပါတယ္။ သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြသာ အသြယ္သြယ္ မ်ားေနတာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို သေဘာေပါက္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အယူဝါဒေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတာနဲ႔ အမွန္တရားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္လို႔ နားမေယာင္သင့္ဘူး။ အယူဝါဒေတြက အမွန္တရား မဟုတ္ဘူး။ အမွန္တရားကို သြားရာ လမ္းေၾကာင္း ေတြသာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္တရားဆိုတာ ႏွစ္ခု မရွိႏိုင္ပါဘူး။


လူထုစိန္ဝင္း
(၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၃၀ ရက္ေန႔ထုတ္ the Hot News ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ )

Posted in: လူထုစိန္ဝင္း