ႏုိင္ငံေရးကုိ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ခဲ့တဲ့ ေရေပၚစီလူတန္းစားေတြ

“ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အသိအျမင္ ဗဟုသုတက နိမ့္က်ေနေသး ေလေတာ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ေအာင္ျမင္ပါ့မလား” အသက္ႏွစ္ဆယ္၊ အစိတ္ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာၾကတိုင္း ဒီေမးခြန္း တစ္ခုကို ေမးၿမဲျဖစ္တယ္။ သူတို႔ စိတ္ထဲမွာ အေနာက္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြလို ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးေတြမွ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ျမင္ႏုိင္တယ္လို႔ ထင္မွတ္ ေနၾကဟန္ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏွာေခါင္း ႐ႈံစရာလို႔ ယူဆၿပီး တစ္သက္လံုး ေဝးေဝးေရွာင္ခဲ့တဲ့ ေရေပၚဆီ လူတန္းစား “အီလစ္”(elite) ေတြ ေျပာတဲ့ စကားသံေတြ ၾကားၿပီး “နေဝတိမ္ေတာင္” ျဖစ္ေနၾကပံု ရပါတယ္။

အေပၚယံမွာ ေဝ့ကာဝဲကာ

ေရေပၚဆီ လူတန္းစား ဆိုတာက အမ်ားအားျဖင့္ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာ ေရေပၚဆီလို အေပၚယံမွာခ်ည္း ေဝ့ေနေလ့ရွိလို႔ ေရေပၚဆီ လူတန္းစားလို႔ ေခၚတာျဖစ္တယ္။ သူတို႔က ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြ ျဖစ္ေတာ့ လည္လည္ပတ္ပတ္ ရွိၾကတယ္။ ဘယ္သူ တန္ခိုးရွိသလဲဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိၿပီး တန္ခိုးရွိသူတိုင္းနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္း အျမတ္ထုတ္တတ္ၾကတယ္။ ေပါင္းေနတဲ့ သူ တန္ခိုးအေရာင္ မွိန္သြားရင္ ခ်က္ခ်င္းစြန္႔ခြာၿပီး အေရာင္ေတာက္သူကို ေျပးကပ္ေလ့ ရွိတယ္။ ရာသီဥတုကို လိုက္ၿပီး အေရာင္ ေျပာင္းတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္း အေပၚယံလႊြာမွာခ်ည္း ေဝ့ကာဝဲကာ ေနၾက ေလေတာ့ လူေတြကို အၿမဲတမ္း ငံုၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ တန္ခိုးေရာင္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ လက္တဲ့သူ မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အထင္ႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး။ဒီေတာ့ လူေတြၾကား ဘယ္ေတာ့မွ မေနဘူး။ လူေတြ အေၾကာင္းလည္း ဘာမွမသိဘူး။ လူေတြ အေၾကာင္း မသိေတာ့ တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းလည္း ဘာမွ မသိပါဘူး။ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံႀကီး တိုးတက္ပံုေတြ၊ နယူးေယာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး စည္ကားပံုေတြ အေၾကာင္း အမ်ားႀကီး ေျပာႏိုင္ေပမယ့္၊ လယ္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ယာဆိုတာ ဘာလဲ၊ ကိုင္းဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးရင္ေတာင္ မွန္ေအာင္ ေျဖႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဆယ္ဆသာတယ္

ဒီလို လူေတြဟာ တိုင္းေရးျပည္ေရး ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ သူတို႔လို ေရေပၚဆီေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ လက္လုပ္လက္စား လူသာမန္ ေတြနဲ႔ လားလားမွ ထိုက္တန္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရဆိုတာ ပညာတတ္ ေရေပၚဆီေတြသာ သေဘာေပါက္ နားလည္ႏိုင္တာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္၊ ဆင္းရဲလို႔ ပညာေကာင္းေကာင္း မသင္ႏိုင္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အသိပညာ ေရခ်ိန္ဟာ အင္မတန္ နိမ့္တယ္။ ဒီလူေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္လို႔ မရေသးဘူးလို႔ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာေလ့ ရွိၾကတယ္။ ဒီစကားေတြ ၾကားပါမ်ားေတာ့ လူငယ္ေတြက နားေယာင္ၿပီး ဟုတ္ႏိုးႏိုး ထင္ေနရွာၾကတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးဟာ တျခား ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြေလာက္ ႏိုင္ငံေရး အသိမျမင့္ဘူး ဆိုေတာင္မွ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕စရာ သေဘာထားၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ ေတြမွာ မပါဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေရေပၚဆီ လူေတြထက္ေတာ့ ဆယ္ျပန္ ဆယ္ဆမက ႏိုင္ငံေရးအသိ ျမင့္မားတယ္လို႔ ရွင္းျပလိုက္ရ ပါတယ္။

လိမ္မွန္းညာမွန္းမသိတဲ့ လူမ်ိဳး

ျမန္မာလူမ်ိဳးဟာ တျခား ေနရာမ်ားမွာ ညံ့ခ်င္ညံ့မယ္။ ႏိုင္ငံေရး အသိမွာေတာ့ ထိပ္တန္းက ရွိေနတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရက ၉၁ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔၊ ဒိုမီနီယံ အဆင့္ေပးမယ္ တို႔နဲ႔ လွည့္စားခဲ့ေပမယ့္ လိမ္တာကုိ လိမ္မွန္းသိ၊ ညာတာကို ညာမွန္းသိလို႔ လံုးဝ လြတ္လပ္ေရးမွ တစ္ပါး ဘာမွ မလိုခ်င္ဘူးလို႔ အျပတ္ ေျပာခဲ့တာပါ။ ပါးစပ္ေျပာသာ မဟုတ္ဘူး။ လက္ေတြ႕မွာလည္း မရရတဲ့နည္းနဲ႔ ယူမယ္ဆိုတာ အထင္အရွား ျပခဲ့တာပါ။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာလည္း ဂ်ပန္ေပးတဲ့ လြတ္လပ္ေရး နဲ႔တင္ ေက်နပ္ ေရာင့္ရဲ မေနခဲ့ပါဘူး။ လိမ္တာကို လိမ္မွန္းသိလို႔ ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲ ေအာင္ပြဲခံခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ေရွးလူႀကီးေတြကသာ ေပးတာေလးယူၿပီး ေရာင့္ရဲေနလိုက္ၾကရင္ ဒီေန႔ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးရယ္လို႔ ရွိလာမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။

ရန္/ငါျပတ္လို႔

လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဘိုးဘြားမ်ားကို ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ သူတို႔တစ္ေတြ ရည္မွန္းခ်က္ တိက် ခိုင္မာၿပီး၊ ရန္/ ငါ ျပတ္သား ခဲ့ၾကလို႔သာ လံုးဝ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တာပါ။ ဒီကေန႔ အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြ ထဲမွာ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြား ျဖစ္ေနတဲ့ မေလးရွား ႏိုင္ငံဆိုရင္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က်မွ လံုးဝ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ေရာက္ရွိ လာခဲ့တာပါ။အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအသိ နိမ့္က်တယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို လုံးဝ လက္မခံပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ က ေရေပၚဆီ လူေတြေလာက္က ေျပာတာသာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ အထင္ႀကီး ကိုးကြယ္တဲ့ အေနာက္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူလို႔ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ ကင္ပြန္းတပ္ထားတဲ့ “ႏိုင္ငံေရးဂု႐ု” ဆိုသူေတြ ေျပာတာလည္း လက္မခံ ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ဒဏ္၊ ဖက္ဆစ္ဒဏ္၊ ျပည္တြင္း စစ္ဒဏ္ေတြကို ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြေလာက္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကို နားလည္တဲ့လူ ဘယ္မွာမွ မရွိႏိုင္ပါဘူး။

မ်က္ႏွာေျပာင္သူေတြ

မ်က္ကန္း မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႔ ဒီလိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ခန္႔တဲ့ “ဂု႐ု”ေတြ ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ထားဖူးလို႔ ေျပာတာပါ။ ဆင္စြယ္ ရဲတိုက္ႀကီးေတြ ထဲက စာအုပ္ေတြမွာ လွန္ေလွာရွာေဖြၿပီး သူမ်ားတကာ ေရးထားတဲ့ သီအိုရီေတြနဲ႔ ခ်ိန္ညိႇၿပီး ေရးသား ထားတာမ်ိဳး ေတြသာ မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ သိပၸံပညာရပ္ တစ္ခု ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ ဂ်ီၾသေမႀကီ တြက္သလို၊ သခ်ၤာတြက္သလို၊ တြက္လို႔ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ လူေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ပတ္သက္ ေနတာ ျဖစ္လို႔ လူေတြရဲ႕ ဘဝ၊ လူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို အေလးထားၿပီး စဥ္းစားဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ လူေတြ ၾကားမဝင္ဖူးတဲ့ ေရေပၚဆီ “အီလစ္”ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား “ဂု႐ု”ေတြက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘဝ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ျမန္မာေတြထက္ ပိုသိတယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာေျပာင္တဲ့ လူေတြပဲလို႔သာ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။


လူထုစိန္ဝင္း

Read More

ေဒၚလာစား ဒီမိုကေရစီဘေလာ႔ေတြ မရွိလွ်င္ မသိနုိင္တဲ႔ အခ်က္မ်ား

၁။ ထူးထူျခားျခားေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို ဒီပံုအတိုင္း ဒီစာအတိုင္း ကူးၿပီး အခ်ိန္ မိနစ္အနည္းငယ္စီျခားတင္ၾကျခင္း။



၂။ နားစြန္နားဖ်ားၾကားေသာ မတိက်မေသခ်ာေသာ သတင္းတစ္ခုကို ေခါင္းစဥ္တစ္ေၾကာင္း၊ စာတစ္ေၾကာင္း တစ္၍ အခ်ိန္မေရြး ျပန္ဖ်က္လိုက္နိုင္ျခင္း။



၃။ ခိုင္လံုတဲ႔ အေထာက္အထားမရွိေသာ္လည္း ရတဲ႔သတင္းတိုင္းကို သူထက္ငါ ဦးေအာင္ အျပိဳင္အဆိုင္တင္ၾကျခင္း။



၃။ သတင္းဌာနေတြ၊ သတင္းဆုိဒ္ေတြက သတင္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြကို မိမိဦးေနာက္သံုး ေဝဖန္ခ်က္ေတြ၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြမရွိ မူလအတိုင္း ေန႔စဥ္ ေကာ္ပီကူးတင္ျခင္း။



၄။ ေဒၚလာစား ဘေလာ႔ဂါအခ်င္းခ်င္း၊ အျပင္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ အတူေသာက္ အတူစကားေျပာၿပီး၊ အျပန္မွာ ဖုန္းျဖင္႔ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းအၿပီး၊ ဂ်ီေတာ႔မွာ အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာၿပီးသည္႔အျပင္ စီေဘာက္စ္ေတြမွာ ထပ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္စကားမ်ား ေျပာၾကျခင္း။



၅။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင္႔အေရး၊ လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင္႔ေတြကို စံုေနေအာင္ေရးထားေသာ္လည္း စီေဘာက္စ္လြတ္လပ္ခြင္႔ကိုေတာင္ ေလ႔စားမႈမရွိ ပိတ္ထား၊ ဘန္းထားၾကျခင္း။ ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္းေတြသာ အျပန္အလွန္ တန္ဖိုးရွိေသာ အလာပ သလာပ မ်ားေျပာၾကျခင္း။



၆။ ကြန္းမန္႔ မ်ားကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း တင္မေပးသလို မႀကိဳက္ေသာကြန္းမန္႔မ်ားကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ၾကျခင္း၊ တင္ၿပီးသားကြန္းမန္႔ေတြကိုလည္း အခ်ိန္မေရြး ျပန္ဖ်က္တတ္ၾကျခင္း။



၇။ တစ္ေနရာရာမွာ ဗံုးေပါက္ပါက ခ်က္ျခင္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ျဖင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး အစိုးရကို လက္ညိဳးထိုးၾက၊ ဗံုးေသာက္သျဖင္႔ အလြန္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္ေၾကာင္းေရးသားၾကၿပီး အစိုးရအတိုက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုက ေဖာက္ေၾကာင္း အေျဖေပၚခ်ိန္ေတြ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေထာက္ခံၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုလွ်င္ အစိုးရေနအိမ္မ်ားကို ေဖာက္ရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေရးသားၾကျခင္း။



၈။ ေန႔စဥ္ႏွင္႔အမွ် ဆူပူၾကဖို႔၊ သူရဲေပါမေၾကာင္ဖို႔ သူရဲေကာင္း တစ္ဦးပမာ လံႈ႕ေဆာ္ေရးသားေနေသာ္လည္း မိမိနာမည္ႏွင္႔ ေနရပ္လိပ္စာအမွန္ကိုေတာင္ ေဖာ္ျပဖို႔ဝန္ေလးၾကျခင္း။



၉။ ျပည္တြင္းက လူေတြမဖတ္နိုင္ေအာင္ ပိတ္တဲ႔ အစိုးရကို လူေၾကာက္တစ္ဦး ဟုေရးသားၾကၿပီး ျပည္သူေတြသိေအာင္ ျပည္တြင္းမွာ ေရးသားျဖန္႔ေဝဖို႔ ၾကေတာ႔ မစဥ္းစားရဲၾကျခင္း။



၁၀။ နိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာေတြသာ ၾကည္႔လို႔ရေသာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ အစိုးရကို အဆိုးျမင္ေနေသာ နိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာအခ်ိဳဖတ္ရန္အတြက္ ေန႔စဥ္ႏွင္႔အမွ် သူရဲေကာင္းလုပ္ကာ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ ၂၀ ကို ဒီအတိုင္းထိမ္းထားဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကျခင္း။



၁၁။ ကမာၻ႔ေန႔ထူးမ်ားႏွင္႔ ျမန္မာ႔ေန႔ထူးမ်ားအားလံုးတြင္ ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ မဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ ပိုစ္႔အသစ္တစ္ခုျဖင္႔ ဂုဏ္ျပဳၾကျခင္း။



၁၂။ လာမည္႔ ထူးျခားသည္႔ေန႔အားလံုးေတြ အဝါေရာင္ဝတ္မည္၊ အနီေရာင္ဝတ္မည္ စသည္ျဖင္႔ အေရာင္ေပါင္းစံုေအာင္ ကီဘုတ္ျဖင္႔ ဝတ္ေနၾကျခင္း။



၁၃။ ကမာၻ႔အလည္မွာ အထင္ေသးခံရသျဖင္႔ မေက်နပ္ေၾကာင္း ေရးၾကေသာ္လည္း ကိုယ္႔နုိင္ငံအေၾကာင္း အထင္ႀကီးစရာေတြကို ကမာၻသိေအာင္ ဘာတစ္ခုမွ မတင္သည္႔အျပင္ ကိုယ္တိုင္က အထင္ေသးစရာ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင္႔ ဗြီဒီယိုဖိုင္မ်ားကိုသာ တင္ၾကျခင္း။



၁၄။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမြးကတည္းက ဘာေတြလုပ္ခဲ႔တယ္ ဘယ္လိုေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ မသိေပမယ္႔ ရုတ္တရက္ အစိုးရနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေထာင္က်သြားပါက ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သူရဲေကာင္း တစ္ဦးအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးေထာနာေတြ ျပဳၾကျခင္း။



၁၅။ ကိုယ္တိုင္က ဘာမွတတ္တတ္ မတတ္တတ္ နိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္သူကို ပိုးစိုးပက္စက္ေျပာၿပီး မိမိကို နဲနဲေလး ထိပါးေျပာဆိုသည္ႏွင္႔ ကပ္ကပ္လန္ေအာင္ ရန္ေတြ႔ၾကျခင္း။



၁၆။ တစ္ေနရာမီးေလာင္ပါက မီးၿငိမ္းေအာင္ ဘာတစ္ခုမွမလုပ္နိုင္ေသာ္လည္း မီးသက္ေနသူမ်ားကို ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာထိုင္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးအျပစ္ရွာေရးသားၾကျခင္း။



၁၇။ မီးေလာင္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ မီးရွိဳ႕သူမွာ အစိုးရျဖစ္ေၾကာင္း ပိုစ္႔တစ္ခုကို အလိုလိုတင္ၿပီးသားျဖစ္ေနျခင္း။

Myanmar Express

Read More

စိတ္မပ်က္နဲ႔ အားတင္းပါ

မေတြ႕တာ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဟာင္း၊ ေဆြေဟာင္းတစ္ေယာက္ လာလည္ပါ တယ္။ သူက ရာထူးႀကီးတစ္ခုကေန ပင္စင္ယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အနားမယူဘဲ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္ေထာင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ေနတာေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့တာပါ။ အခုမွ အသက္ကလည္း ၇ဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သားသမီးေတြလက္ထဲ အားလုံးလႊဲၿပီး လုံးလုံးႀကီး အနားယူလုိက္တာလို႔ ေျပာပါ တယ္။

အအုိျမန္လုိက္တာ

‘က်ဳပ္တုိ႔ သက္တမ္းကလူေတြ တယ္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဗ်၊ ဆုံးသြားတဲ့လူနဲ႔၊ ဘုန္းႀကီးဝတ္သြားတဲ့လူနဲ႔၊ ရိပ္သာမွာပဲ အၿမဲေနတဲ့လူနဲ႔ အားလုံးဆုံၾကဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ ေတာ့ဘူး’

သူက မႏၲေလးကိုလည္း ေရာက္ေသးတဲ့အေၾကာင္း၊ မိတ္ေဆြေဟာင္းတခ်ဳိ႕ကုိ သြားေတြ႕ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဆက္ေျပာျပပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ေရာ လူပါက်ၿပီး လူအုိႀကီးေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလုိ႔လည္း ေျပာပါ တယ္။

‘က်ဳပ္တုိ႔ဗမာေတြဟာ ပင္စင္ယူၿပီးတာနဲ႔ ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္းစားေနၾကလုိ႔နဲ႔တူပါရဲ႕ဗ်ာ။ အအုိျမန္လိုက္ၾကတာ’

သူက ညည္းသလုိလုိ စကားဆုိပါတယ္။ သူကေတာ့ အရြယ္ေတာ္ေတာ္တင္ပါတယ္။ ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္လတ္၊ သြက္သြက္လက္လက္ ရွိဆဲပါပဲ။ မေၾကာင့္မၾက မေတာင့္မတ ေနႏုိင္တာေၾကာင့္လား မဆုိႏုိင္ဘူး။ ၇၆ ႏွစ္ လုိ႔ကုိ မထင္ရပါဘူး။ ၆ဝ ေလာက္လုိ႔သာ ထင္ရပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ျပည္တြင္းျပည္ပခရီးေတြ သြားေနဆဲပါ ပဲ။ သမီးရွိတဲ့အဂၤလန္က ျပန္ေရာက္လာတာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတယ္လုိ႔ လည္း သိရပါတယ္။

သူမ်ားေတြနဲ႔ ကြာလုိက္တာ

သူျပန္သြားတဲ့အထိ ‘အအုိျမန္လုိက္ၾကတာ’ ဆုိတဲ့ သူ႔စကားကုိ ဆက္စဥ္းစားေနမိတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံက ၇ဝ ေက်ာ္ ပင္စင္စားႀကီးေတြ စုေဝးၿပီး ကမၻာ့လွည့္ လည္ပတ္ၾကတာေတြ ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရေတာ့ တုိ႔ဆီကနဲ႔မ်ား ကြာ လုိက္တာ’ လုိ႔ မၾကာမၾကာ ေတြးမိခဲ့ရတယ္။ ဒီမွာကေတာ့ မိတ္ေဆြေျပာသလုိ ပင္စင္ယူၿပီးတာနဲ႔ ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္းစားေနၾကတယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ မိတ္ေဆြျဖစ္သူလုိ ပင္စင္ယူၿပီး ကုမၸဏီမေထာင္ႏုိင္ၾကတာလည္း အဓိက အေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပင္စင္ယူၿပီးၿပီဆုိတာနဲ႔ လူေရာစိတ္ပါ က် သြားၾကတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ရပ္ေရး၊ ရြာေရး၊ လူမႈေရးကိစၥေတြကုိ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္တတ္ သူ တခ်ဳိ႕ကလြဲရင္ အမ်ားစုက အအုိျမန္ၾက၊ အေသျမန္ၾကတာကုိ သတိျပဳမိတယ္။

‘ဒုကၡသုကၡေတြ မ်ားလြန္းလု႔ိ အသက္မရွည္ခ်င္ပါဘူး၊ ျမန္ျမန္သြားေလ ေကာင္းေလပါပဲ’ လုိ႔လည္း ေျပာ တတ္ၾကပါတယ္။ ေလာကမွာ ဒုကၡနဲ႔ကင္းသူ ဘယ္သူရွိလုိ႔လဲ။ တကယ္က ဒုကၡက လူကုိေသေစတာ မဟုတ္ ပါဘူး။ ဒုကၡကုိေၾကာက္ၿပီး စိတ္က်လုိ႔ အေသျမန္ရတာျဖစ္တယ္။

လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တာပဲ

လူႀကီးေတြသာ စိတ္က်တတ္တာ မထင္နဲ႔။ လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တတ္ၾကတာပဲ။ ေက်ာင္းဆရာ တစ္ ေယာက္အေနနဲ႔ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြနဲ႔ အထိအေတြ႕မ်ားေလေတာ့ ဒီေခတ္လူငယ္ေလးေတြ ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ကုိ ေလာကႀကီးကို အဆုိးျမင္ၿပီး စိတ္က်ေနတတ္ၾကတာကုိ သတိ ျပဳမိပါတယ္။ သူတုိ႔တစ္ေတြမွာ လူငယ့္အားမာန္၊ လူငယ့္ဇြဲသတိၱ အေတာ္ေလ်ာ့နည္းၾကတယ္။ ဘာမဆုိ မလုပ္ခင္က အ႐ႈံးေပးစိတ္ မ်ားေနၾကတယ္။ ‘အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ့’ ဆုိတဲ့စကား၊ ‘ခါခ်ဥ္ေကာင္ မာန္ႀကီးလို႔ ေတာင္ႀကီးၿဖိဳမယ္ႀကံ၊ ခါးကမသန္’ ဆုိစကားမ်ဳိးေတြ လြယ္လြယ္သုံးၿပီး အ႐ႈံးေပး၊ အညံ့ခံလုိက္တတ္ၾက တယ္။ အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး တစ္ေန႔တျခား ေခါင္းပါးလာေနတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ေထာက္ျပ ေျပာဆုိလုိက္ရင္လည္း သူတုိ႔မွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက တစ္ပုံတစ္ပင္ႀကီး။ သူတုိ႔က သူတုိ႔ေနထုိင္ရတဲ့ ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ ေက်နပ္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားဆုိရင္ အဆုိးျမင္စိတ္ေတြ လြန္ကဲၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းတာလုပ္လုပ္ ဘာမွအရာေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွမလုပ္ဘဲေနလုိက္တာပဲ ေအး တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးအေခၚမ်ဳိးေတြေတာင္ ရွိေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။

သူတုိ႔က အီရတ္ႏုိင္ငံတစ္ခုလုံး ေသြးေခ်ာင္းစီးျဖစ္ေနတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သလုိ ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးေတြ ရာစုႏွစ္ တစ္ဝက္တုိင္တုိင္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေနထုိင္ျခင္းျပဳေနၾကရတာကိုလည္း စိတ္မေကာင္းၾကပါဘူး။ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ားရဲ႕ အႏၲရာယ္ တစ္ေန႔တျခား ႀကီးမားသထက္ ႀကီးမားလာေနတာကုိ စုိးရိမ္ေနၾက သလို ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္လြန္ကဲမႈေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံး ေပါင္းအုိးႀကီးထဲေရာက္ေနသလုိ ခံစားေနရ တာကိုလည္း မလုိလားၾကပါဘူး။

အနိ႒ာ႐ုံကမၻာႀကီး

လူငယ္ေတြရဲ႕စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕မေက်နပ္ခ်က္ေတြဟာ သဘာဝက်ပါတယ္။ မွန္လည္း မွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ကမၻာႀကီးက အနိ႒ာ႐ုံေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ကမၻာႀကီးျဖစ္ေနတာကုိး။ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဘယ္ေထာင့္ဘယ္ေနရာကုိ ၾကည့္လိုက္၊ၾကည့္လိုက္ တုိက္ခုိက္သတ္ျဖတ္တာေတြ၊ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညႇဥ္း လုပ္ တာေတြ၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ လုပ္တာေတြခ်ည္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အနိ႒ာ႐ုံေတြ ကင္း စင္တဲ့ႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ လက္ညိႇဳးထုိးျပစရာ တစ္ခုေတာင္မရွိတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေရေအာက္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္

ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ မ်က္ႏွာစာကုိ ထားေတာ့။ စီးပြားေရးမ်က္ႏွာစာကုိ ၾကည့္ေတာ့လည္း ျမင္ေတြ႕ေနရတာ ေတြက စိတ္ မခ်မ္းသာစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ေၾကာင့္ ဝင္႐ုိးစြန္းက ေရခဲေတာင္ႀကီးေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မႈႏႈန္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္မားေနတယ္။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားရင္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္သထက္ျမင့္တက္လာၿပီး တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေတြ ေရေအာက္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္လုိ႔ ပညာရွင္္မ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးေနၾကတာမ်ား ၾကားသိေနရတယ္။ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံေတြက မီးခုိး ထုတ္လႊတ္မႈေတြ ကန္႔သတ္တားဆီးဖုိ႔ လုိၿပီလုိ႔လည္း ေထာက္ျပၾကတယ္။

မုိက္တြင္းနက္ေနၾက

ဘယ္လုိပဲ ေထာက္ျပေထာက္ျပ၊ ဘယ္လုိပဲ သတိေပး သတိေပး၊ မီးခိုးေတြ အမ်ားဆုံးထုတ္လႊတ္ေနတဲ့ စက္မႈႏုိင္ငံႀကီးေတြက လတ္တေလာ အက်ဳိးစီးပြားေလး တစ္ခုတည္းကုိသာ မုိက္မဲစြာၾကည့္႐ႈၿပီး ႏုိင္ငံတကာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္တာကုိ လက္မခံ ျငင္းဆန္ေနၾကတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အင္မတန္ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ရာက်တယ္။ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ေၾကာင့္ အုိဇုန္းလႊာ ပါးလ်ားလာတဲ့ဒဏ္၊ အက္ဆစ္မုိးေတြ ရြာခ်တဲ့ ဒဏ္၊ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာတဲ့ဒဏ္၊ မုန္တုိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္လာတဲ့ဒဏ္၊ အပူလႈိင္း၊ အေအးလႈိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္လာတဲ့ဒဏ္ စတဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကုိ ရင္ဆုိင္ရၿပီဆုိလွ်င္ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ လြတ္ ကင္းႏုိင္မယ္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိပါလ်က္နဲ႔ မုိက္တြင္းနက္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္တယ္။

ဖုန္းဆုိးေတာေတြျဖစ္

ဒါတင္မက လတ္တေလာအက်ဳိးစီးပြားေလး တစ္ခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြကုိ အဆီးအတားမရွိ ထုတ္ယူသုံးစြဲေနမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအားလုံးလုိလုိမွာ ေတာေတြျပဳန္း၊ ေတာင္ေတြၿပိဳၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကႏၲာရ ဖုန္းဆုိးေတာေတြ ျဖစ္လာေနတာမ်ားလည္း ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရတယ္။ လူေတြ ေသာင္းသိန္းခ်ီေသၾကရတဲ့ ငလ်င္လႈပ္မႈႀကီးေတြနဲ႔ ဆူနာမီလုိ၊ နာဂစ္လုိ အႏၲရာယ္ႀကီးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ေပၚ ေပါက္လာၾကရတာလဲဆုိတာမ်ားကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ ေလးေလးနက္နက္ သုေတသနျပဳဖုိ႔လည္း ပ်က္ကြက္ ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။

ျပႆနာက အႏၲရာယ္မဟုတ္

ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေတြက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ႀကီးကုိ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနတာ သဘာဝက်ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ ဒါေတြဟာ တားဆီးကာကြယ္လု႔ိ မရႏုိင္တာေတြမဟုတ္ဘူးလုိ႔ လူငယ္ေတြ သိေစခ်င္ပါ တယ္။ ျပႆနာတစ္ရပ္ျဖစ္လာ၊ ရွိလာတာဟာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာရွိေနတာကုိ ရွိေနတယ္ လုိ႔ မသိျခင္းကသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာျဖစ္တယ္။ ျပႆနာရွိေနမွန္းသိရင္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ႔ နည္းလမ္း ရွာရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ရွာရင္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ေတြ႕လာရမွာျဖစ္တယ္။

အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာတယ္

ဒီေန႔ ကမၻာတစ္လႊားမွာ ျပႆနာမ်ဳိးစုံ၊ အနိ႒ာ႐ုံေပါင္းစုံ ျဖစ္ပြားေပၚေပါက္ေနတာကုိ လူတုိင္း ေတြ႕ျမင္ေနၾက ရတယ္။ ျပႆနာေတြျဖစ္လာရတဲ့ ဇာစ္ျမစ္အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း လူတုိင္းသိၾကတယ္။ ဥပမာ-ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ရဲ႕ဆုိးျပစ္ေတြကုိ လူတုိင္းသိသလုိ ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကို လည္း လူတုိင္းသိျမင္ သေဘာေပါက္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာေၾကာင့္ မေျဖရွင္းႏုိင္ရမွာလဲ။ ကမၻာ ေပၚက စစ္ပြဲႀကီးေတြကို ဖန္တီးသူေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီးရဲ႕သာယာလွပမႈကုိ ဖ်က္ဆီးေနသူေတြက လက္တစ္ဆုပ္ စာေလာက္သာရွိတဲ့လူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ရွိလွမွ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၁ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေပါ့။ က်န္ ၉ဝရာခုိင္ႏႈန္းက ညီညာျဖျဖနဲ႔ ဝုိင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကရင္ ဒီ ၁ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းရဲ႕အႏၲရာယ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ မကာကြယ္ႏုိင္ရမွာလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကုိေျပာခ်င္တယ္။ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔။ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၉ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ခုိင္ခုိင္ၿမဲၿမဲ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ေကာင္းျမတ္ျခင္းတရားက အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

လူထုစိန္ဝင္း

Read More

ျပည္တြင္းျဖစ္ႏိုင္ငံျခားသား ကိုေ႐ႊဗမာမ်ားသို႔

´ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ဓာတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ျပင္မွကုိ ျဖစ္မယ္ခင္ဗ်။ သူမ်ားေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး ျပတ္က်န္ေနရစ္ၿပီ``စင္ကာပူမွာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေဟာင္း တေယာက္ ေခတၱျပန္လာတိုင္း၊ ကန္ေတာ့ႏႈတ္ဆက္ရင္း ေျပာလုိက္တဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုႏုိင္ငံ ဒီႏိုင္ငံေတြက ျပန္ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္းေျပာၿမဲ စကားမို႔ မဆန္းေတာ့ပါဘူး။

ဘ၀င္ေလဟပ္သူေတြရဲ႔စကား
စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပင္ရမယ္လုိ႔သာ ေျပာတာ။ ဘာစိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြ ျပဳျပင္ရမွာလဲ လို႔ေတာ့ တိတိက်က် မေျပာပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားျပန္ေတြ ေျပာေနက် စကားေတြ ၾကားရဖန္မ်ားလို႔ ရိုးေတာင္ေနၿပီ။
´´ ျမန္မာေတြပ်င္းတယ္``
´´ျမန္မာေတြည့ံတယ္၊ ဖ်င္းတယ္``
´´ ျမန္မာေတြ စည္းကမ္းမဲ့တယ္``
´´ ျမန္မာေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိဘူး`` စတဲ့စတဲ့ အေပၚစီးက ၾကည့္တဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာစကားမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏြားနဲ႔ရုန္းေနတာ ပ်င္းတာလား

ျမန္မာေတြ ပ်င္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာတာလဲ။ မနက္အရုဏ္ မလာခင္ထ၊ ထြန္ထယ္ကို ထမ္းၿပီး လယ္ထဲဆင္း၊ တေန႔လံုး ေနပူႀကီးထဲမွာ ႏြားနဲ႔အတူ ရုန္းအလုပ္လုပ္၊ ညေန၊ ေန၀င္ရီသေရာမွ အိမ္ကုိ ျပန္ရတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ၈၀ ရာႏႈန္း ေလာက္ရွိတဲ့ လယ္သမားေတြကုိ ျမင္ဖူးၾကလို႔လား။ ခရီးသြားတဲ့အခါ အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီး ေတြ မွာ လမ္းခင္းလမ္းျပင္ လုပ္ေနၾကတဲ့ ေျမတူး ေက်ာက္ထု လုပ္ေနၾကတဲ့ မိန္းမ၊ ေယာက်္ား အလုပ္သမားေတြကုိေတာ့ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေလာင္ေနတဲ့ လမ္းေတြေပၚမွာ မ်က္ႏွာေလးတခုပဲ ေဖာ္ထားၿပီး တေခါင္းလံုးပုဆိုးနဲ႔ ပတ္ရင္း အလုပ္လုပ္ ေနရွာၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား။ သူတို႔ ေျခေထာက္ေတြမွာ ဖိနပ္ေတာင္ မပါၾကပါဘူး။ ၿမိဳ႔ရြာနဲ႔ အလွမ္းေ၀း ကြာတဲ့ ေနရာမ်ားမွာဆိုရင္ လမ္းေဘးမွာပဲ သစ္ခက္တဲနန္းထိုးၿပီးေနၾက၊ ခ်က္ျပဳတ္ စားၾကရ တာပါ။ ဒီလူမ်ဳိးေတြကို ပ်င္းသတဲ့လား။

တီထြင္လုပ္တတ္တဲ့လူေတြ
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေတြရြာေတြ သန္႔ရွင္းမႈအားနည္းတာ၊ လမ္းေပၚအမႈိက္ပစ္တာ၊ ကြမ္းတံေတြးေထြးတာ စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာေတြ စည္းကမ္းလံုးလံုး မရွိဘူးလို႔ အျပစ္ေျပာၾကတာ ရွိေသးတယ္။ စင္ကာပူမ်ား သိပ္သန္႔ရွင္းတာပဲလို႔လည္း ခဏခဏ ေျပာၾကတယ္။ စင္ကာပူက လမ္းေထာင့္တိုင္းမွာ ယူနီေဖာင္း၀တ္ရဲေတြ ေစာင့္ေနၾကၿပီး စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လမ္းျဖတ္ကူးသူေတြ၊ အမႈိက္ပစ္ခ်သူေတြကုိ ခ်က္ခ်င္းဖမ္း ဒဏ္ရိုက္လုပ္တာ ေတြက်ေတာ့ ထည့္မေျပာၾကဘူး။ ဘယ္ႏုိင္ငံက ဘယ္လူမ်ဳိးမဆို ပညာအေျခခံ နည္းၿပီး စိတ္ယဥ္ေက်းမႈ နိမ့္က်သူတိုင္းဟာ ``ျပည္သူ႔နီတိ´´ ကုိ လစ္လ်ဴရႈ တတ္ၾကပါတယ္။ ``ထီြ၊ ထြမ္´´ နဲ႔ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ တံေတြးေထြးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အေရွ႕တိုင္းက လူ၀ါေတြေလာက္ဆိုး တာ ဘယ္မွာမွ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ သူတို႔နဲ႔စာရင္ ျမန္မာေတြက အမ်ားႀကီးယဥ္ေက်းပါတယ္။
ျမန္မာေတြက ေရသာခုိ အေခ်ာင္လိုက္စိတ္ သိပ္ႀကီးမားတယ္။ ႀကိဳးစားပမ္းစား မလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔လည္း စြပ္စြပ္စြဲစြဲ လုပ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာလူငယ္ေလးေတြ အမ်ားစုဟာ ေန႔အလုပ္၊ ညအလုပ္ ႏွစ္ခုလုပ္ၿပီး တပင္တပန္း ပုိက္ဆံရွာ ေနၾကတာေတြကုိ မျမင္လို႔လား၊ တခ်ဳိ႕မ်ားဆို အိပ္ရာ၀င္တာေတာင္ အလုပ္ကျပန္တဲ့ အ၀တ္အတိုင္း ဖိနပ္ေတာင္ မခၽြတ္ဘဲ ၀င္ၾကရပါတယ္။ မနက္ အခ်ိန္က်တာနဲ႔ အိပ္ရာထဲကတန္းၿပီး အလုပ္ကိုေျပးႏုိင္ ေအာင္ အဆင့္သင့္ လုပ္ထားရတာေလ။ ျမန္မာေတြ ႀကိဳးစားသလား။ မႀကိဳးစားဘူးလား သိခ်င္ရင္ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ခေပးသလိုေပးၿပီး ခုိင္းၾကည့္လုိက္စမ္းပါလို႔ ေျပာလုိက္ခ်င္ တယ္။
ျမန္မာေတြဟာ မပ်င္းပါဘူး။ မညံ့ပါဘူး။ ဖ်င္းလည္း မဖ်င္းပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသြားၿပီး ပညာသင္တဲ့သူေတြ အားလံုးနီးပါးဟာ သူတို႔ သင္ယူတဲ့ ပညာရပ္ကို ေကာင္းေကာင္းသင္ယူ ႏိုင္ၾကတာခ်ည့္ပါ။ စာမလိုက္ႏုိင္လို႔ ျပန္လာရတယ္ ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပါ။ ဘိလပ္သြားၿပီး MRCP တို႔၊ FRCS တို႔လို ဘြဲ႕ေတြသြားသင္ယူတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ၊ စာမလိုက္ႏုိင္လို႔ ျပန္လာရတယ္ဆိုတာလည္း မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဟာ လူသာဆင္းရဲခ်င္ ဆင္းရဲမယ္။ ဥာဏ္ရည္ ဥာဏ္ေသြးမွာေတာ့ မဆင္းရဲပါဘူး။ အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို ဘာမဆိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။

ကိုေရႊဗမာေတြ

ျမန္မာေတြညံ့လို႔ မတိုးတက္တာ၊ ျမန္မာေတြ သိပ္ပ်င္းတာ၊ သိပ္ဖ်င္းတာလို႔ ေျပာၾကသူမ်ားဟာ ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ´´ ျပည္တြင္းျဖစ္ ႏုိင္ငံျခားသား`` ကိုေရႊဗမာမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ဘာလုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာေတာ့ ျပန္မၾကည့္ ဘဲနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနၾကတဲ့ သူေတြကို စြပ္စြပ္စြဲစြဲ အရွက္မရွိ ေျပာေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံေလာက္ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ အာရွတုိက္ တတုိက္လံုးမွာ မရွိပါဘူး။ စားစရာအတြက္၊ ေနစရာအတြက္၊ ၀တ္စရာအတြက္ ဘာမွပူစရာမရွိပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ လံုလံု ေလာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေရနံ ဓာတ္ေငြ႔ေတြလည္း ထြက္တယ္။ တျခား ဓာတ္သတၱဳမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြလည္းေပါတယ္။ ဒီသယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တာ ေတြကို ေခတ္မီနည္းပညာေတြ အသံုးခ်ၿပီး ထုတ္ယူသံုးစြဲၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကားၾကရမွာ မဟုတ္လား။

သတိေပးလိုက္ခ်င္တယ္

အခုေတာ့ အဲဒီလုိလုပ္ရမယ့္ ႏုိင္ငံ့အညြန္႔အဖူးေတြ၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြက ႏုိင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္ေတြအတြက္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ ေပးေနၾကတယ္ေလ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက သင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာေတြနဲ႔ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြ သြားအလုပ္ လုပ္ေပးေနၾကတာ အေျခအေန အရ အခိုက္အတန္႔အျဖစ္ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကုိယ္ သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရတာကုိ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္မွမသြားဘဲ ကိုယ့္တုိ္င္းျပည္မွာ ကိုယ္ေနၿပီး တက္စြမ္းသေလာက္ ကုိယ့္အား ကုိယ့္အင္နဲ႔ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ ႀကိဳးစား ရုန္းကန္ေနတဲ့သူေတြကုိေတာ့ ပ်င္းတယ္၊ ဖ်င္းတယ္၊ စည္းကမ္းမဲ့တယ္၊ ေရသာခိုတယ္ စတဲ့ စြပ္စြဲမႈေတြနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမလုပ္ၾကဖို႔ေတာ့ သတိေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
လူထုစိန္ဝင္း
(၃.၉.၂၀၀၈ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven အတြဲ(၃)၊ အမွတ္ (၄၆) စာ-၂၀ မွ လူထုစိန္ဝင္း၏ ေဆာင္းပါးအား ကူးယူ ေဖာ္ျပသည္)

Myanmar Express

Read More