Subscribe to our RSS Feed

ပူမယ္.. ဆူမယ္

မနက္ျဖန္ လူထုအံုၾကြမႈႀကီးလုပ္မယ္။ သဘက္ခါ ဆႏၵျပမယ္၊ တစ္ပက္အတြက္ လႈပ္ရွားမယ္။ တစ္လအတြင္း ဆူပူမယ္ ဆိုၿပီး ကဗ်ာမ်ိးစံုစပ္၊ ေၾကညာခ်က္မ်ိဳးစံုထုတ္၊ ၈၈၈၈ တုန္းက စစ္တပ္က ပစ္ထားတဲ႔ ဗြီဒီယိုဖိုင္ေတြနဲ႔ ပိုစ္႔အသစ္ေတြတင္ (ဒါေတြခ်ည္း ထပ္ေနၿပီ) နဲ႔ ဘေလာ႔ေပၚမွာ ကီးဘုတ္ကိုင္ၿပီး တက္ၾကြေနၾကတယ္။

ပူခ်င္ၾက၊ ဆူခ်င္ၾကမွာေပါ႔ သူတို႔ေတြမွ မပါရတာ။ တကယ္ျဖစ္ေတာ႔ ေနာက္ဆံုးကေန ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနၾက။ ဘုမသိဘမသိ ျပည္သူေတြကို မိုက္ရူးရဲ ျဖစ္ေအာင္ ေျမာက္ေပးၾက၊ ေသခိုင္းၾကတယ္။ ၈၈၈၈ လံုးကို မေမ႔ဖို႔ ခဏခဏပိုစ္႔ အသစ္တင္ေနၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၈၈၈၈ ထပ္လုပ္ဖို႔ အၿမဲေျပာေနၾကတယ္။ ၈၈၈၈ ဆူပူမႈမွာ ေကာင္းတာဘာရွိလဲ?? မသိတာလား၊ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၾကတာလား?? ၈၈၈၈ ျဖစ္တုန္းက နွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းနဲပ ဘုမသိဘမသိလူေတြ၊ ေက်ာင္းသားဘဝ ရူးသြပ္ခဲ႔ၾကသူေတြနဲ႔ မေမြးေသးတဲ႔ လူေတြကေတာ႔ ၈၈၈၈ ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္မကဘူး ေနာက္ ၁၀ ႀကိမ္ျဖစ္ေစခ်င္မွာပဲ။ အဲ႔တုန္းက အျဖစ္ပ်က္မွန္ေတြကို ျမင္ထားတဲ႔လူေတြကေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မျဖစ္ပါေစဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ အမွန္တရားေတြကို မသိရင္ သိေအာင္ ၾကည္႔ၾကပါ။







ရလဒ္ကေတာ႔ ကမာၻ႔အလည္မွာ အရွက္ကြဲ။ ပိုၿပီးေနာက္က်။ အျပစ္မဲ႔ျပည္သူေတြေသၾက။ နိုင္ငံပိုင္ ပစၥည္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးရတာပဲ။ ေကာင္းတဲ႔ အခ်က္ဘာရွိလဲ???? ဘာမွမရွိဘူး။ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းေရာ ဘာထူးလဲ။ ျပည္သူေတြနဲ႔ နုိ္င္ငံအတြက္ ဘာမွမထူးဘူး အတူတူပဲ။ NLD-LA နဲ႔ တခ်ိဳ႕ ကမကထေတြ ကားစီးသြားရတာပဲ ရွိတယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ နိုင္ငံေရး ေဒၚလာစားဘေလာ႔ဂါေတြကေတာ႔ တစ္လတစ္ခါ ဆူပူမႈျဖစ္ေလ ေကာင္းေလပဲေပါ႔။ အနည္းဆံုး ပိုစ္႔အသစ္ရတယ္။ အေျခေနေကာင္းရင္ ေဒၚလာပိုရတယ္။ ကိုယ္႔စီးပြားေရး အဆင္ေျပဖို႔ ျပည္သူေတြေသခိုင္းဖို႔၊ နုိင္ငံေတာ္ကို သိကၡာခ်ဖို႔၊ ဖ်က္စီးဖို႔ ဝန္မေလးသူေတြပဲ ဆူခ်င္ပူခ်င္ေနၾကတာပဲ။


Myanmar Express

ဘယ္ကရလဲ အေရးမႀကီး


ေဒၚလာစားအတိုက္အခံ ဘေလာ႔ေတြေပၚမွာ ရွိတဲ႔ ပိုစ္႔ေတြရဲ႕ ၉၀ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ပို႔စ္႔မ်ားေအာက္မွာ အၿမဲတမ္း ဘယ္ကေန ကူးယူေဖာ္ျပေၾကာင္း ပါတတ္ပါတယ္။ မပါတဲ႔ ပိုစ္႔ေတြကလည္း အျခားဆိုဒ္ေတြမွာ ရွိၿပီးသားေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ္ဆိုဒ္မွာမွလည္းမရွိ ေအာက္မွာလဲ ဘာမွေရးမထားဘူးဆိုရင္ေတာ႔ အဲ႔ဒီပိုစ္႔မ်ိဳကို ဆက္မဖတတ္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္... အဲ႔ဒီပိုစ္႔ဟာ ကဗ်ာလိုလို၊ ဘာလိုလို၊ လက္တမ္းေရးထားတဲ႔ အစီအေငၚမတည္႔ ဦးတည္ခ်က္မရွိတဲ႔ စာပိုဒ္ငယ္ တစ္ခုေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။

ေအာက္မွာ ပါတဲ႔ ဘယ္ကေန ေကာ္ပီလုပ္ထားပါတယ္ဆိုတဲ႔ ဆီ ဆက္သြားလိုက္ရင္ အဲ႔ဒီမွာထပ္ၿပီး ကူယူထားေၾကာင္းေတြ ထပ္ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ကေန ဘယ္သူေရးထားမွန္းကို တင္ထားတဲ႔သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မသိၾကပါဘူး။ ဒါလည္း သူတို႔ကို အျပစ္ေျပာလို႔ေတာ႔ မရပါဘူး။ ပိုစ္႔ တင္နိုင္ဖို႔က အဓိက၊ ေရးသားသူဘယ္သူ၊ မွန္လားမွားလား၊ အေျခအျမစ္ရွိလား မရွိလားဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူးေလ။ အေရးႀကီးတာက $$$$$$$.


Myanmar Express

On a Road to Nowhere


On a Road to Nowhere

ေဒၚလာစား အတိုက္အခံအားလံုးက ကိုယ္႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္ပါ.. ဒါေပမယ္႔ .. အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားရံုကလြဲၿပီး အျခား ဘယ္ကိုမွ သြားစရာမရွိပါဘူး.. စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ။ ကိုယ္႔နုိင္ငံအေၾကာင္း မေကာင္းထိုင္ေျပာေနရဖိုပပါပဲ.. နိုင္ငံကို သိကၡာသက္သက္ခ်ေနရမွာပါ.. နိုင္ငံကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ကမာၻအလည္မွာ သိကၡာတက္ေစမယ္႔ ျမန္မာ႔ အစဥ္အလာေတြလည္း တင္လို႔ရပါတယ္။ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႔ ဘဝေတြလည္း တင္စရာတစ္ပံုႀကီးပါ..။ ခုေတာ႔ ေဒၚလာစားဆို႔ ဘေလာ႔ေတြ၊ ဆိုဒ္ေတြ ၾကည္႔လိုက္ရင္.. ပူေလာင္မႈေတြ၊ ရန္ေစာင္မႈေတြ၊ ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းမႈေတြနဲ႔အတိ။ အခုခ်က္ခ်င္းပဲ ထသက္ၾကေတာ႔မလို၊ ခုခ်က္ခ်င္းပဲ ျမန္မာနုိင္ငံႀကီး ရစရာမရွိေအာင္ ပ်က္စီးေတာ႔မလို၊ လံုးဝ ရစရာမရွိေတာ႔လို႔ အေရးတႀကီး ကယ္ဆယ္ရေတာ႔မလိုနဲ႔ ေရးထားလိုက္တဲ႔ ဘေလာ႔ပိုင္ရွင္မ်ားက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သူရဲေကာင္းေတြ လိုပါပဲ.. အမွန္ေတာ႔ သူတို႔လည္း ဘာမွမသိပါဘူ.. ဘာမွမသိတဲ႔အျပင္ ဇ မရွိေတာ႔ ၾကည္႔ရ၊ ျမင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္..။ ခံယူခ်က္ရွိလို႔ မေက်နပ္ရင္ ျမန္မာနုိင္ငံျပန္ၿပီး သူရဲေကာင္းလုပ္လို႔ရပါတယ္..။ အဲ႔လိုက်ေတာ႔လည္း သတိၱမရွိၾကဘူး..။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သတၱိေၾကာင္လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဘေလာ႔မွာ ကိုယ္႔နာမည္အမွန္နဲ႔ ဓာတ္ပံုနဲ႔ လိပ္စာကိုေတာင္ မတင္ရဲၾကပဲ သူရဲေကာင္း လုပ္ခ်င္ၾကတယ္.. ဒါေပမယ္႔.. ဒါကလည္း ေၾကးစား အတိုက္အခံေတြရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းပဲကိုး..။


ဘယ္နုိင္ငံမွာဆို ဘယ္လို

ဘယ္နိုင္ငံသားမဆို ကိုယ္႔နုိင္ငံကို ကိုယ္ခ်စ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္နိုင္ငံမွာပဲေနေန တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ႔ ကိုယ္႔နုိင္ငံကို ျပန္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္လာတာနဲ႔အမွ် ကိုယ္႔နုိင္ငံကို သတိရၾကတာပါပဲ။ နုိင္ငံျခားဆိုတာ အထင္ႀကီးစရာမဟုတ္သလို အထင္ေသးစရာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ နိုင္ငံတုိင္းမွာ အားသာခ်က္ေတြရွိသလို အားနည္းခ်က္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါကို သြားၿပီး ႏိႈင္းယွဥ္လို႔မရပါဘူး။


အတိုက္အခံ
အတိုက္အခံဆိုတာ ေနရာဌာန အသီးသီးတိုင္းမွာ မျပစ္မေန ရွိသင္႔တဲ႔ အရာပါ။ အတုိက္အခံရွိမွလည္း အဲ႔ဒီဌာန၊ အဲဒီ အဖြဲ႔အစည္းက တိုးတက္မွာပဲ။ စီပြားေရးေလာကမ်ာလည္း စီးပြားေရး ေလာကအေလွ်ာက္၊ လူမႈေရးေလာကမွလည္း လူမႈေရးေလာကအေလွ်ာက္၊ နိုင္ငံေရးေလာကမွာလည္း နုိင္ငံေရး ေလာကအေလွ်ာက္ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အျပိဳင္အဆိုင္ အတိုက္အခံဆိုတာ ရွိစၿမဲပါ။ မရွိလို႔လည္း မျဖစ္ပါဘူး။ မလႊဲမေသြ ရွိကို ရွိရမယ္႔အရာပါ။

အတိုက္အခံမွာမွ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအတိုက္အခံနဲ႔ ေၾကးစားအတိုက္အခံဆိုၿပီး ထပ္ခြဲၾကည္႔လို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္ထဲကကို တစ္ဖက္လူ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႕လို႔ ျပိဳင္ခ်င္ဆိုင္ခ်င္လို႔ လိုက္ၿပီး အတိုက္အခံလုပ္ၾကတာကို ေျပာတာပါ။ ေၾကးစားအတိုက္အခံေတြ ဆိုတာကေတာ႔ လူမိုက္ ဒါမွမဟုတ္ လူရမ္းကားသေဘာေဆာင္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုက ပိုက္ဆံေပးၿပီး ရိုက္ခိုင္း၊ တိုက္ခိုက္ခိုင္း၊ တစ္ဖက္က လူ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဖက္က အဖြဲ႔ရဲ႕ လုပ္သမွ် ကန္႔ကြက္ရတဲ႔ အတုိက္အခံမ်ိဳးကို ေခၚပါတယ္။ ေၾကးစားအတုိက္အခံအမ်ားစုဟာ ပညာမတတ္သူမ်ားၿပီး၊ မိုက္ရူးရဲေတြမ်ားပါတယ္။ ေၾကးစားအတိုက္အခံေတြမွာမွ ကိုယ္႔ဘဝ ကိုယ္႔အေျခအေနကို သိတဲ႔ ေၾကးစားအတိုက္အခံနဲ႔၊ ေအာက္ေျခလြတ္ေနတဲ႔ ေၾကးစားအတိုက္အခံဆိုၿပီး ၂ မ်ိဳး ထပ္ခဲြနိုင္ပါေသးတယ္။ ျမန္မာ႔နိုင္ငံေရး အတိုက္အခံအားလံုးလိုလိုက ကိုယ္႔ဘဝကိုယ္ေမ႔တဲ႔ ေအာက္ေျခလြတ္ ေၾကးစား အတိုက္အခံေတြမ်ားပါတယ္။


နိုင္ငံေရး အတိုက္အခံနဲ႔ ဘေလာ႔ဂါ
အတိုက္အခံထဲမွာမွ နိုင္ငံေရးအတုိက္အခံဆိုတာ လူတိုင္းျဖစ္နုိင္သလို လူတိုင္းလုပ္နိုင္ပါတယ္။ သူေတာင္းစား၊ လမ္းေဘးက ကေလကေခ် က စၿပီး ဒုတိယ သမတၱထိ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ အတုိက္အခံဆိုတာ နုိင္ငံ တုိင္းမွာရွိတာပဲ ဘယ္ေလာက္ဒီမိုကေရစီ အျပည္႔အဝရွိပါတယ္ဆိုတဲ႔ တုိင္းျပည္မဆို သူ႔အတုိက္အခံနဲ႔သူရွိတာ။ နွစ္ေယာက္ရွိရင္ မူသံုးမ်ိဳးကြဲတတ္တဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔။ အရင္ကတည္းက ကြဲခ်င္ေနတာ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ခိုင္းမယ္ဆိုေတာ႔ ပိုေပါလာတာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ လူတိုင္းက အတၱနဲ႔ဆိုေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္႔မ်ိဳးဆက္ေတြကို ထိခိုက္မွာေတာ႔ လက္ရံြ႕ၾကတယ္။ ေဆြမရွိ၊ မ်ိဳးမရွိ တေကာင္ၾကြက္တခ်ိဳ႕ေတာ႔ ျမန္မာနိုင္ငံထဲမွ လုပ္ၾကတယ္။ ေၾကးစားအတိုက္အခံ အမ်ားစုကေတာ႔ ျပည္ပမွာပဲ ေနၾကတယ္။ အမ်ားစုက မရည္ရြယ္ပဲ လုပ္ျဖစ္သြားၾကတာေတြပါ..။ နိုင္ငံေရးအတိုက္အခံ ဘေလာ႔ေရးမယ္ဆိုၿပီး ျပည္ပထြက္လာတဲ႔လူေတာ႔ တစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး။





ေၾကးစားအတိုက္အခံ ဘေလာ႔ေရးတဲ႔လူေတြကို သံုးမ်ိဳး ထပ္ခြဲလို႔ရပါေသးတယ္။ ပထမ တစ္မ်ိဳးက ျပည္တြင္းမွာ နာမည္ပ်က္ရွိလို႔ ျပည္ပကို ထြက္ေျပးခိုလံုၿပီးေရးတဲ႔လူ၊ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ျပည္ပကို ေအးေအးေဆးေဆး အလုပ္ရွာဖို႔ လာရင္းက ပညာေရးကလည္း အဆင္႔မမွီ၊ အလုပ္ကလည္း ရွာမရတဲ႔ေနာက္ ျပည္တြင္းက မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကို ငဲ႔ၿပီး သူတို႔ကို အသိမေပးပဲ ေၾကးစားဘေလာ႔ေရးတဲ႔လူ၊ ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ိဳးကေတာ႔ အလကားေနရင္း၊ အလကား ေနရင္ အလကား၊ အဆက္အသြယ္လည္းရွိ၊ အပိုဝင္ေငြေလးလည္းရတဲ႔အျပင္ ကံေကာင္းရင္ ေနရာပါရနုိင္ေသးတယ္ဆိုၿပီး အတိုက္အခံ ဘေလာ႔တစ္ခု စလုပ္ၾကတဲ႔လူမ်ိုဳးေတြပါ။



အမ်ိုဳးအစားကေတာ႔ ပညာရည္အဆင္႔ နိမ္႔တဲ႔လူေတြမ်ားပါတယ္။ ပညာရည္နိမ္႔လို႔ စာအေရး အသားေကာင္းလားဆိုေတာ႔လည္း မေကာင္းၾကပါဘူး။ စာဖတ္သူေတြ လက္ခံလာေအာင္ ေရးတာမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အျမင္ကိုယ္ ေရးတယ္ ဆိုေပမဲ့ စာေရးရာမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။
(၁) ကိုယ္တေယာက္ထဲအတြက္ ကိုယ္ေရးျခင္း (public ကို ျပရန္မလို)
(၂) တျခား တစံုတေယာက္အတြက္ ေရးျခင္း (စာပို႔ျခင္း၊ ေမးလ္ပို႔ျခင္း)
(၃) အမ်ားသူငါ ဖတ္႐ႈဖို႔ေရးျခင္း (စာ နယ္ ဇင္း ႏွင့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ား, ဖိုရမ္မ်ားတြင္ ေရးျခင္း) ဆိုၿပီး http://formmbloggers.blogspot.com/2010/02/blog-post.html ဘေလာ႔မွာ ေရးထားတာကို သြားေရာက္မွတ္သား သင္႔ပါတယ္။ အခု ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာ ေၾကးစားအတိုက္အခံဘေလာ႔ေတြ ျဖစ္ေနပံုက ဘယ္အမ်ဳိုးအစားမွန္းကို ေျပာလို႔မရတာပါ။ တင္ထားတဲ႔ ပို႔စ္ေတြကလည္း သတင္းဌာနေပါင္းစံုက သတင္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြပါပဲ။ ဖတ္တဲ႔လူကလည္းဖတ္ပါတယ္ (သူတို႔အခ်င္းခ်င္း) အားလည္းေပးၾကပါတယ္။



ေၾကးစား အတိုက္အခံဘေလာ႔ဂါေတြဟာ ကာရန္မရွိတဲ႔ ကဗ်ာေတြလည္း စပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကဗ်ာျဖစ္ရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ႔သေဘာ၊ ပိုစ္႔တစ္ခု ရရင္ၿပီးေရာ သေဘာမ်ိဳးပါ။ ကဗ်ာဘယ္လုိစပ္ရတယ္၊ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားဆိုဘာ ဘာေတြရွိတယ္ဆိုတာကို အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝက သင္ခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ အထက္တန္း မေအာင္ခဲ႔လို ဆိုရင္လည္း မစပ္ၾကရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။
စာအေရးအသားလဲမတတ္၊ သမိုင္းေၾကာင္းလဲမသိ၊ ကဗ်ာလည္းမစပ္တတ္ၾကေတာ႔ အမ်ားစုက သတင္းဌာနေတြက သတင္းေတြလိုက္ဖတ္ၿပီး သတင္းအသစ္တစ္ခုကို ဘယ္ဘေလာ႔မွမတင္ခင္ ဦးေအာင္ ေကာ္ပီကူးနုိင္ဖို႔ ႀကိးစားၾကရပါတယ္။ နဲနဲပါးပါး ကိုယ္႔အျမင္ သံုးသပ္ခ်က္ေတာင္ တစ္ေၾကာင္းမပါပါဘူး။ ဟိုမွာတင္တဲ႔အတိုင္း ခ်က္ခ်င္းျပန္တင္ၾကရတာပါ။ အလုပ္အကိုင္တူေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း မ်ားမ်ားလာတာကတစ္ေၾကာင္း၊ တင္စရာကလည္း ဘာမွမရွိတာကတစ္ေၾကာင္း မတင္ျပန္ရင္လည္း စီးပြားေရးက ရွိေသးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဆိုေတာ႔ အလုအရက္ ေကာ္ပီ ေပ႔စ္ လုပ္္ရတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳးပါ။




ဘယ္အမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္လာမွေတာ႔ ဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆက္လုပ္ရံုမွတပါး.. အျခားမရွိ...။ ျမန္မာ ေၾကးစား အတိုက္အခံ ဘေလာ႔ဂါအားလံုး စီးပြားေရးအဆင္ေျပၾကပါေစ...။


Myanmar Express

ေတာ္ပါၿပီ ေဒါင္းရယ္


ဟိုးတုန္းကေတာ႔ ေဒါင္းပ်ိဳေပါ႔.. ဒီေလာက္ ႏွစ္ေတြၾကာမွေတာ႔ ေဒါင္းအိုေတြ ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ.. အေမႊးေတြ အေတာင္ေတြ လည္း မစံုေတာ႔ဘူး..။ တုန္တုန္ရင္ရင္ လႈပ္စိလႈပ္စိ၊ မပ်က္မသားနဲ႔..။ အေမြဆက္ခံတဲ႔ ေဒါင္းေတြေကာ မရွိဘူးလား မဟုတ္ပါဘူး.. ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဒါင္းေသြးစစ္စစ္ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး.. ပက္ဝန္းက်င္က လင္းတ ေသြးေတြ ေရာကုန္ၾကပါၿပီ.. ဒီေတာ႔ ေဒါင္းေပါက္ေလးေတြက ေဒါင္းတစ္ပိုင္း၊ လင္းတ တပိုင္း ျဖစ္လို႔..။ ေဒါင္းအိုေတြနဲ႔ ေဒါင္းတပိုင္း လင္းတ တပိုင္း ေပါက္စေတြနဲ႔ကလည္း မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္.. အဲ႔ဒီ မ်ိဳးမစစ္ေဒါင္းေတြနဲ႔ ေဒါင္းအိုေတြၾကားမွာ ျမန္မာနိုင္ငံႀကီးလည္း စိတ္ဓာတ္ေရးရာေတြ မ်ားစြာ ပ်က္စီး ယိုယြင္းေနပါၿပီ..။ နိုင္ငံေကာင္းေအာင္ တစ္ခုမွလည္း မလုပ္တဲ႔အျပင္၊ ကန္႔လန္႔ တိုက္ေနတာေတြ ရပ္သင္႔ၿပီ..။ ဘာမသိ ညာမသိ လူငယ္၊ လူႀကီး ရဟန္းေတြလည္း အနီးမွာရွိတဲ႔ မ်ိဳးမစစ္ေဒါင္းလင္းတ ေတြေၾကာင္႔ မိုက္ရူးရဲေတြလုပ္ခဲ႔ၾကလို႔ ေသြးေျမၾကရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။ အေဝးက မ်ိဳးမစစ္ ေဒါင္းလင္းတ မ်ားကလည္း ေဒါင္းပံုေလးျပၿပီး ေတာေရး၊ ေတာင္ေရး (ေတာကူး၊ ေတာင္ကူး ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ္႔မယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ နိုင္ငံေရးအသိ၊ နိုင္ငံေရးေလ႔လာမႈနဲ႔ ေရးတာ တစ္ခုမွမရွိပါဘူး) ေတြေၾကာင္႔.. ျပည္ပေရာက္ လူငယ္ေတြလည္း လင္းတစိတ္ေတြဝင္ကုန္ၾကၿပီး အားရင္ ျမန္မာနုိင္ငံႀကီးကို ထိုးဆိတ္ခ်င္ေနၾကပါေတာ႔တယ္။ ကိုယ္တုိင္မထိုးဆိတ္နုိင္ရင္ေတာင္ လင္းတႀကီးမ်ားကို အားကိုၿပီး ထိုးဆိတ္ခိုင္းေနၾကေတာ႔ ေရွ႕ကိုမေရာက္ေတာ႔ဘူး။ ေဒါင္းေခတ္လည္း ကုန္တာၾကာပါၿပီ.. ေဒါင္းအိုေတြလည္း ဖင္ေျပာင္ေနပါၿပီ..။ ေဒါင္းျပၿပီး ေဒၚလာေတာင္းေနတဲ႔ ဘေလာ႔ေတြလည္း ရွက္သင္႔ပါၿပီ.......။


စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ

လူသိရွင္ၾကား သူေတာင္းစားမ်ား
.... ေမ်ာက္ျပ ဆန္ေတာင္းဘဝမွ လူျပ ေဒၚလာေတာင္းဘဝ သို႔ ....


Myanmar Express

တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ခြန္အားေတြအျပည္႔ရွိ



တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ခြန္အားေတြအျပည္႔ရွိတယ္

do or die, သင္႔သားသမီးေတြအနာဂတ္သည္ သင္႔လက္လက္ထဲတြင္ရွိသည္။ (အာဇာနည္ဘေလာ႔)
ေဒၚလာရွိမွ သားသမီးေတြအနာဂတ္လည္း စိတ္ေအးရမွာပါ။

We Want Youth! (မိုးသီးဇြန္းဘေလာ႔)
ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြ စပြန္ဆာေပးအံုးမလဲ သူတို႔ု႔ အလိုရွိပါတယ္။

က်မကေတာ႔ အနာဂတ္အတြက္ႀကိဳတင္စဥ္းစားတာထက္ လက္ရွိအေျခအေနေတြကို စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္ (ျမတ္ေလးငံု ဘေလာ႔)
လက္တေလာ စားဖို႔ေတာင္ ဒီေလာက္ေကာ္ပီ လိုက္ကူးၿပီး ပို႔စ္တင္ေနရတာ အနာဂတ္ကို မစဥ္းစား နုိင္ေသး ပါဘူး။

မေန ့တေန ့ကမွ ႏိုင္ငံေရး ထလုပ္တာမဟုတ္ဘူး မ်ိဳးနဲ ့ရိုးနဲ ့ ႏို္င္ငံေရးလုပ္လာတာ... (မင္းဓမ)
မ်ိဳးနဲ႔ရိုးနဲ႔ ဒီလိုပဲ လုပ္စားခဲ႔တာပါ။

ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးအတြက္တိုက္ပြဲ၀င္သြားမယ္။ (BURMA: LAND OF HARMONY)
ဒုတိယၿပီး တတိယ ဆက္လာမွာပါ။ ဒီအလုပ္က စီးပြားေရးအစဥ္ေျပတယ္ေလ။

က်မတို႔က ဦးေခါင္းသာေပ်ာ႔ခ်င္ေပ်ာ႔မယ္.. ဒူးေခါင္းေတာ႔ဘယ္ေတာ႔မွမေျပာ႔ဘူး။ (လမင္းခင္ဘေလာ႔)

သူ႔မွာ ေမြးရာပါ ဦးေခါင္းေပ်ာ႔ေရာဂါရွိၿပီး။ သူေတြ႔ဖူးတဲ႔ လူေတြက ဒူးေခါင္းေတြ ေပ်ာ႔ေနလို႔ပါ။ သူမ ေရးထားေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ရံုျဖင္႔ ဘယ္လိုေခါင္းနဲ႔ေရးထားလဲ သိနိုင္ပါတယ္။

လြတ္လပ္ၾကဖို႔...တို႔အခ်ိန္တန္ၿပီ။ (နစ္ေနမန္းဘေလာ႔)
ဒါေပမယ္႔ လြတ္လပ္ၿပီလို႔ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမေျပာပါ။ ဒီအလုပ္ေလးပ်က္သြားရင္ဒုကၡ။

အမိ ျမန္မာျပည္အား တကယ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ တိုးတက္ေစခ်င္ပါသည္။ (ငယ္နုိင္ဘေလာ႔)
ဒါေပမယ္႔ ဘေလာ႔ေပၚမွာေတာ႔ အမိနိုင္ငံအလံမထားပါဘူး၊ အဖနိုင္ငံအလံမ်ားပဲထားမွာပါ။

ေအာင္ပြဲဆိုတာ တိုက္ရဲသူေတြ အတြက္ပဲ ျဖစ္တယ္.။ (just Free Man ဘေလာ႔)
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ေဟာင္ပြဲေတြပဲ ဆက္တုိက္ဝင္ျဖစ္ေနတယ္။

ေျပာခ်င္တာေျပာဖို႔ နားေထာင္မည္႔သူမရွိတဲ႔အခါ (ထိုက္မင္းဘေလာ႔)
ေျပာခ်င္တာေတြကို မစဥ္းမစားမစဥ္မျခင္ အကုန္သာေျပာေနပါတယ္။

ရင္ႏွင္႔အမွ်..ခံစားရပါေသာ.. (မသဒၶါဘေလာ႔)
ကိုနစ္ႀကီးနဲ႔ အစဥ္မေျပကတည္းက ခံစားေနရတာ ခုထိပါပဲ။

ငါတို႔တိုင္းျပည္ေလးထဲမွာ.. (မဆုမြန္ဘေလာ႔)
ငါတို႔တိုင္းျပည္ေလးထဲမွာ ျပည္သူေတြဘာေတြျဖစ္ေနျဖစ္ေန ငါေတာ႔ သူမ်ားတိုင္းျပည္ေလးထားမွာ ငါတို႔တိုင္းျပည္ အေၾကာင္ မေကာင္းတာေလးေတြေျပာလိုက္၊ ေဂ်ဂ်ဴဝိုင္ နဲ႔ ၾကဴလိုက္။

ေတာ္လွန္ေရးသည္ ငါတို႔ေက်ာင္းငါတို႔တကၠသိုလ္။ (ကိုစ်ာန္ဘေလာ႔)
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ေဒၚလာေရးသည္ ငါ႔တို႔ေက်ာင္းငါတို႔တကၠသိုလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

စိိန္ေခၚတယ္၊ မီဒီယာတိုက္ပြဲ။ ဒို ့တေတြ၊ ေသြးမၾကဲ ဆက္၍တိုက္ေနမွာပဲ။ (ဖရီးဘားမားဘေလာ႔)
လခေကာင္းတာကိုလည္း ထည္႔ေျပာအံုးမွကိုး။



Myanmar Express

ေသြးသြန္းပြဲႏွင္႔သေဘၤာေဆးသြန္းပြဲ


ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ မတ္လ(၁၆)ရက္ေန႔မွစကာ အစိုးရရံုးမ်ားေရွ႕ ဂိတ္ေပါက္၀မ်ားတြင္ ေသြးျဖင့္ဆႏၵျပမႈမ်ား စတင္ျပဳလုပ္လ်က္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ လက္ရွိအာဏာရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ဗီဂ်ာဂ်ီဗာအား ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ေပးရန္ႏွင့္ ပါလီမန္ကို ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနေသာ အနီေရာင္ ရွပ္အကၤ်ီ၀တ္ ဆႏၵျပသူမ်ားက ၎တို႔လွဴဒါန္းထားသည့္ ေသြး(၂၆၄)ဂါလံကို အစိုးရ အေဆာက္အအံု ဂိတ္ေပါက္မ်ားေရွ႕တြင္ သြန္ခ်ခဲ့ၾကသည္။ ဆႏၵျပ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မိမိတို႔အေနႏွင့္ ေသြးပမာဏ ကုဗစ္စင္တီမီတာ (၁)သန္းထိ ရရွိရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္း ေျပာၾကားထားသည္။



ထိုင္းနိုင္ငံရွိ အတိုက္အခံမ်ားကို အားက်၍ အိႏၵိယနိုင္ငံရွိ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေဒၚလာစား အတိုက္အခံမ်ားကလည္း အနီေရာင္ ေခါင္းစည္း မ်ားကို စည္းၿပီး ထိုင္းအတိုက္အခံမ်းကဲ႔သို ေသြးေဖာက္ဖို႔က်ေတာ႔လည္း သတၱိကလည္းမရွိ၊ အရင္ကတည္းက ခံယူခ်က္ကလည္း မရွိတာေၾကာင္႔ ထိုင္းအတိုက္အခံမ်ား ပက္ျဖန္းခဲ႔သည္႔ ေသြးမ်ားႏွင္႔ နဲနဲတူေသာ သေဘၤာေဆး နီနီမ်ားျဖင္႔ အိႏၵိယနိုင္ငံ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕သို႔ သေဘၤာေဆးသြန္းပြဲ က်င္းပခဲ႔ၾကသည္။








ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ သိပ္ၿပီး ၾကာၾကာ ဟန္ေရးမျပလိုက္ရပဲ အိႏိၵယ ရဲေတြရဲ႕ ဆြဲစိတာ ခံလိုက္ရပါတယ္။ ေဒၚလာေတာင္းလို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ႔အျခအေနပါပဲ။ သံရံုးေရွ႕မွာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ငါကိုင္တုတ္ၿပီး ဆဲခဲ႔သမွ် အိႏိၵယ ရဲမ်ားေရွ႕တြင္ေတာ႔ အၿမီးကုတ္ၿပီးျပန္ခဲ႔ရပါတယ္။ အေျခအေနေပးရင္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္ သေဘၤာေဆး သြန္းပြဲ ေနာက္တစ္ပြဲေလာက္ ႏြဲခ်င္ပါေသးတယ္လို႔ ေခါင္းမွာ အနီေရာင္ ေခါင္းစည္းနဲ႔ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးက ေျပာသြားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုလည္း ပိုစ္႔ ရွာေနတဲ႔ အတိုက္အခံဘေလာ႔ေပါင္း ၁၆ ခုကေန ေရးသား ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပံုေတြကေတာ႔ ဒါေတြခ်ည္းပါပဲ။


Myanmar Express

လုပ္ျပလိုက္စမ္း ေဒၚလာစားတို႔

အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းနိုင္ငံက အစိုးရ အတိုက္အခံ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြက သူတို႔ရဲ႕ ေသြးေတြကို ေဖာက္ၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီစစ္ေနအိမ္နဲ႔ အစိုးရ အေဆာက္အအံုေတြကို ေသြးေတြဖ်န္းတာေတြ၊ ေသြးအိပ္ေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္တာေတြကို မေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔ေတြမွာ လုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။

ျမန္မာ အတိုက္အခံ ေတာ္လွန္ေရးသူရဲေကာင္းေတြေရာ ဘေလာ႔ေပၚမွာ ေလနဲ႕ ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္ေအာ္ေနလို႔ေတာ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ စီေဘာက္ထဲမွာ ေလပစ္၊ ဘေလာ႔ေပၚမွာ ေလပစ္ေနေတာ႔မွာလား။ သူမ်ားေတြလို ေသြးအိပ္ေတြဘာေတြနဲ႔ ပစ္ဖို႔ အစီစဥ္မရွိၾကဘူးလား ??။ သူတို႔လိုမ်ိဳး ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေသြးေတြ ေဖာက္ျပနိုင္ပါ႔မလား။ ေဒၚလာစားအတိုက္အခံမ်ား ေျဖၾကပါအံုး ?????။ သတိမေၾကာင္ၾကပါနဲ႔ ေဒၚလာစားအတိုက္အခံ သိကၡာက်ပါတယ္။ လုပ္ျပလိုက္ၾကပါ။ (ေျပာသာေျပာရတာ ဘယ္သူမွ အဲ႔ေလာက္ ဇ မရွိမွန္း သိပါတယ္။)



Myanmar Express

မွန္ေအာင္ပစ္


နအဖ ကို ငယ္ထိပ္တို႔ အရွိက္တို႔ကို တည္႔တည္႔ ထိတာပဲ။ နအဖ က ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ပစ္တဲ႔လူက ေသေတာ႔မယ္။ ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ ပစ္ေနတာက ေလေသနက္ကိုး။ ဒါေပမယ္႔ ထပ္ပစ္ေနတုန္းပဲ။ စားဝတ္ေနေရးက ရွိေသးတယ္ေလ။ ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြက နအဖ အတြက္ ဘာမွ ဘာဆို ဘာမွ မျဖစ္ေစဘူးဆိုတာ အစကတည္းက သိေနတာပဲ။ မေသမခ်င္း ပစ္မယ္ (ကိုယ္မေသမခ်င္) ေသမွ ရပ္မွာ။ မေသမခ်င္းေတာ႔ ေလ နဲ႔ေတာ႔ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးလုပ္ေနအံုးမယ္။ အတိုက္အခံေတြ ဘယ္ေလာက္ ဇြဲရွိေၾကာင္း ျပရမယ္။



Myanmar Express

ေဒၚလာစား အတိုက္အခံဘေလာ႔ဂါေဟာင္းတစ္ဦးနွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း



Q - အစ္ကို႔ နာမည္ေလး အရင္ မိတ္ဆက္ေပးပါအံုး
A - သြင္ကိုကို ပါ



Q - ဟုတ္ကဲ႔ နုိင္ငံေရးေလာကထဲကို ဘယ္ခ်ိန္က စဝင္ခဲ႔တယ္ဆိုတာေလး ေျပာျပပါအံုး
A - ဟုတ္ကဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာက ဆုိပါေတာ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္းက ဒီမွာေလ။ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနတာပါ။ အဲ႔တုန္းကလည္း သူက ေခၚလိုက္လို႔ပါပဲ။ လာၿပီးေတာ႔မွ ဒီေလာကထဲ ဝင္ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။



Q - ေအာ္ ဟုတ္ကဲ႔ အခု ေနတဲ႔ေနရာေလးေျပာျပပါအံုး
A - တိုက်ိဳမွာပါ



Q - ဘယ္အရြယ္္ကတည္းကနုိ္ငံေရးကို စိ္တ္ဝင္စားခဲ႔တာလဲ မသိဘူးဗ်
A - ဘယ္အရြယ္တုန္းကမွ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ခုဆို အေၾကာင္းသိသြားလို႔ ပိုေတာင္ စိတ္ကုန္သြားပါေသးတယ္။



Q- စိတ္မဝင္စားဘဲ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ ဝင္ျဖစ္သြားတာလဲ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပေပးပါ အစ္ကို
A - ဒါက ဒီလိုပါ။ ကၽြန္ေတာ္နုိင္ငံေရးကို လံုးဝ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔အခု ကၽြန္ေတာ္ နုိင္ငံေရး သမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ နွစ္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ကို ေရာက္တာပါ။ ဂ်ပန္နုိင္ငံ သြားဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားခဲ႔ဖူးပါတယ္ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ အစဥ္မေျပပဲ မေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ မနွစ္က ကၽြန္ေတာ္႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္း က ေခၚလိုက္လို႔ လာလို႔ရသြားတာပါ။ ေရာက္ၿပီးေနာက္ေန႔မွ လူေတာ႔ ေရာက္တာကေတာ႔ ရလာၿပီ။ ေရာက္လာလို႔ စိတ္ေအးရၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အစက ထင္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာက အဲ႔ခ်ိန္မွွ စတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ေနထိုင္ခြင္႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံမွာက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ နုိင္ငံေရး ခိုလံုသူေတြပဲ လြယ္လြယ္ကူကူေနရတာပါ။ ျမန္မာလူငယ္အမ်ားစုကေတာ႔ ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ရင္းေနၾကပါတယ္။ လူႀကီးေတြကေတာ႔ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္ျဖင္႔ တရားဝင္ေနထို္င္ခြင္႔ ရသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လက္ထပ္ၿပီး မွီခို ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ မမွီခိုခ်င္တဲ႔လူေတြနဲပ ေက်ာင္းနဲ႔ အလုပ္အတြက္ လက္ေၾကာမတင္းသူေတြကေတာ႔ နိုင္ငံေရး ခိုလႈံၾကတာပါပဲ။



Q - အစ္ကိုက နိုင္ငံေရ ခိုလႈံခဲ႔တာလား
A - ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကိုလာဖို႔ ကၽြန္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးေလာင္းက အားလံုး အကုန္ အက် ခံေပး ထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းဆက္တက္မယ္ဆိုရင္ ထက္ၿပီး ကုန္အံုးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ၿပီး မယူခ်င္ေတာ႔လုိ႔ပါ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ႀကံရာမရ လို႔ နုိင္ငံေရးခိုလႈံခဲ႔တာပါ။ ေက်ာင္းတက္ရင္လည္း ဘာမွအက်ိဳးမရွိတာေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။



Q - ေက်ာင္းတက္ရင္လည္း ဘာမွ အက်ိဳးမရွိဘူးဆိုတာက ??
A - ေအာ္ ဒါက ဒီလိုရွိပါတယ္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ ဒီနုိင္ငံက ျမန္မာေက်ာင္းသား တို႔ ဘဝ အရမ္း သနားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံတင္မဟုတ္ပါဘူး နုိင္ငံတကာမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားအားလံုးပါပဲ။ ေက်ာင္းက မနက္ ၉ နာရီကေန ေန႔လည္ ၁ နာရီ ထိပါ။ အလုပ္က ညေန ၃ နာရီကေန ည ၁ နာရီထိပါ။ အလုပ္က ပိုက္ဆံရေအာင္ လုပ္ရတာပါ။ ဒါေတာ႔ အားလံုးသိပါတယ္။ ပိုက္ဆံရမွ ေက်ာင္းလခ သြင္းနုိင္မယ္။ ၿပီးေတာ႔ အိမ္လခ အပါအဝင္ အျခား လစဥ္ ကုန္က်စရိတ ္အေတြက္ ကာမိရံု အတြက္ပါ။ ေက်ာင္းတက္ရတာကေတာ႔ ေနထိုင္ခြင္႔ရဖို႔ သက္သက္ပါ။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ဘာတစ္လံုးမွ မတတ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္နုိင္ငံအေၾကာင္း အားလံုးသိၾကမွာပါ။ အလုပ္သမားကို ကၽြန္တစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံခိုင္းေစတာပါ။ အလုပ္ခ်ိန္မွာ အိပ္ငိုက္ဖို႔ေနေနသာသာ အမွားမလုပ္မိေအာင္ မနည္းသတိထားေနရတာပါ။ ျပဳတ္လိုက္တဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကလည္း တျပဳတ္ျပဳတ္နဲ႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခု ထပ္ရွာ ထပ္လုပ္နဲ႔ ဒီလိုပဲ သံသယာ လည္ေနၾကတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ခ်ိန္က ျပဳတ္သြားတဲ႔ အလုပ္ကို ထပ္ရတာေတြေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဂ်ပန္ေတြကေတာ႔ မ်ားလို႔ မမွတ္မိပါဘူး။ နုိင္ငံျခားသားျဖစ္တာေၾကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။ ျမန္မာေတြကေတာ႔ အားလံုးမွတ္မိပါတယ္။ ဒီလိုပဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဆက္လုပ္တာပါပဲ။ လုပ္ရတဲ႔ အလုပ္က စလုပ္လုပ္ခ်င္းေတြမွာ စားေသာက္ဆုိင္က ဖိုႀကီးထဲမွာ ပန္းကန္ေဆး ရပါတယ္။ ေနာက္မွ အဆင္႔တက္လာမွ စားပြဲေလးဘာေလး ထိုးရတာပါ။ တစ္ေန႔ကို ၁၀ နာရီလံုး မက္တက္ရပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္လာလိုက္တာ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဆိုရင္ တစ္ခါတစ္ေလ ေရေတာင္ မခ်ိဳးနုိင္ပါဘူး တစ္ခါတည္း တန္းအိပ္တာပါ။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ ျပန္ထၿပီး ျပန္သြားတာပါပဲ။ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေက်ာင္းေရာက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ ျမန္မာ အားလံုး သူလိုကိုယ္လိုေတြခ်ည္းပါပဲ။ စာသင္ခ်ိန္ စၿပီဆိုတာနဲ႔ အိပ္ေတာ႔တာပါပဲ။ ဘာေတြသင္မွန္းလဲ မသိပါဘူး၊ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ ထ စားၿပီး ျပန္အိပ္တာပါပဲ။ အဲ႔လိုနဲ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြလည္း လူနဲ႔မတူေတာ႔ပဲ ဦးေနာက္ေတြကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမိးေလာင္းဆိုရင္ ညအိပ္ခ်ိန္မွာဆိုရင္ ခါးေတြက ေသေအာင္နာေနတာပါပဲ။ စာလည္းမတတ္၊ ပိုက္ဆံလည္းမက်န္တဲ႔ အျပင္ ေရာဂါပါ က်န္မွာမို႔ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတတ္တာဟာ ဘာမွ အက်ိဳးမရွိဘူးလို႔ ေျပာရတာပါ။ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ရလဲ ဘယ္ျမန္မာကိုမွ အလုပ္မခန္႔ပါဘူး။



Q - ဒါေၾကာင္႔ နိုင္ငံေရးခိုလံႈခဲတာလား အစ္ကို
A - နိုင္ငေရး မခိုလံႈခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ နုိင္ငံေရး ခိုလႈံုရင္ေတာ႔ က်န္တာ ဘာမွ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာေန သက္သာမွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အဆက္အသြယ္တစ္ခု ရွာၿပီး ဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာ အဆက္အသြယ္ အရမ္းေပါပါတယ္။



Q - အဆက္အသြယ္ေပါတယ္ဆိုေတာ႔ လုပ္တဲ႔လူ မ်ားလို႔လား ?
A - မ်ားတယ္ဗ်.. ေတာ္ေတာ္ေလးကို မ်ားတယ္.. အဆင္လည္းေျပၾကတယ္။ ဒီနိုင္က ျမန္မာေတြထဲမွာ ေငြအမ်ားဆံုးသံုးနုိင္ ေပးကမ္းနုိင္တာဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ေတြပဲ ရွိတယ္။



Q - ေပးနိုင္ကမ္းနုိင္ၾကတယ္ဆိုေတာ႔ မိဘေတြကို ေထာေကာင္းေကာင္းေထာက္ပံ႔နုိင္တာေပါ႔ေနာ္ ?
A - ေသခ်ာတာေပါ႔ဗ်ာ.. မိဘေတြတင္မဟုတ္ဘူးဗ် ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြအားလံုးကိုေရာပဲ.. တစ္ခ်ိဳ႕ ေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းသူ ေလးေတြကို ေငြေၾကးအမ်ားႀကီးေထာက္ပံ႔ေပးၿပီး လပိုင္း၊ ရက္ပိုင္း အတူေနၾကတဲ႔ အသက္ႀကီးႀကီး အဖြဲ႔ေတြ အမ်ားႀကီးပဲရွိတယ္။



Q - ဘယ္လို ဘယ္လို ? ခုန ေျပာတဲ႔ ေက်ာင္းသူေလးေတြကို ေထာက္ပံ႔တယ္၊ အတူေနတယ္ဆိုတာေလး ေသခ်ာ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာပါအံုး
A - ဒီလိုဗ်ာ.. ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. စပြန္စာ ေပးတဲ႔သေဘာေပါ႔ဗ်ာ.. ဒီနုိင္ငံက အလုပ္မလုပ္ပဲ ေက်ာင္းတက္နုိင္ဖို႔ မလြယ္ဘူးဗ်။ ဒီေတာ႔ ျမန္မာေက်ာင္းသူ ငယ္ငယ္ေလးေတြက ပိုက္ဆံအရမ္းလိုၾကတယ္။ အဲ႔ဒီေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ဆီက အဖြဲ႔ေတြက ေထာက္ပံ႔နုိင္ေတာ႔ ေထာက္ပံ႔ၾကတယ္ေလ။ အျပန္အလွန္ ေပးဆပ္မႈေတြေတာ႔ ရွိတာေပါ႔ေနာ္။ အဲ႔ဒါမ်ိဳးကို ေျပာတာပါ။



ွQ - သူတို႔ေတြက လူပ်ိဳႀကီးေတြမို႔လား အစ္ကို၊ အစ္ကို႔အေနနဲ႔ အဲ႔လိုလုပ္ၾကတာကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ?
A - ဒီအသက္အရြယ္ေတြ ေရာက္မွေတာ႔ လူပ်ိဳရယ္လို႔ေတာ႔ မရွိေတာ႔ဘူးေလ ညီကလည္း။ ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုရင္ေတာ႔ ဒါမ်ိဳးက ခုမွျဖစ္ေနတာမွမဟုတ္တာ အရင္ကတည္းက ျဖစ္ေနၾကၿပီး ေနာက္မွ အခ်င္းခ်င္း မသိသလိုပဲ ေနေနၾကတာဆိုေတာ႔ သိပ္ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဒါေတြက သိပ္လည္း အေရးမပါေတာ႔ဘူးေလ။



Q - နိုင္ငံေရး ခိုလံုခြင္႔အတြက္ေရာ ဘာေတြ လိုအပ္ေသးလဲ ?
A - ဘာမွမလိုပါဘူး။ အရမ္းအစဥ္ေျပပါတယ္။ ေနထိုင္ခြင္႔ အကန္႔အသက္မရွိေနရပါတယ္။ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ရ ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္ေကာင္းတဲ႔ နုိင္ငံေရး သမားဘဝပါ။



Q - ဘာေတြလုပ္ရလဲ မသိဘူး
A - အစ ပိုင္းတုန္းက ကၽြန္ေတာ႔တာဝန္က Gtalk အေကာင္႔တစ္ခု (ခုလက္ရွိ) လုပ္ၿပီး။ forward ေတြထဲ Gtalk အေကာင္႔ေတြကို လိုက္ၿပီး add ရပါတယ္။ accept ေပးတာလည္း ရွိပါတယ္။ မေပးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ အေကာင္႔ထဲမွာ ရွိတဲ႔လူေတြကို ‘နအဖက ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္မရွိပဲ ဘယ္ေန႔က ဖမ္းလိုက္ပါတယ္’ ဆိုတာကို ဟုတ္တာေတြေရာ လိုက္ေျပာရတာပါ။



Q - ဒါဆို ေတာ္ေတာ္ အစဥ္ေျပတာပဲ
A - ဟုတ္ပါတယ္။ အေတာ္ေလး လြယ္ၿပီး စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပတဲ႔ အလုပ္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ခ်ေပးတာေတြက အမ်ားႀကီးေပမယ္႔ ေရွ႔လူေတြကတစ္ဆင္႔တစ္ဆင္႔ ဖ်က္ဖ်က္ယူသြားလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ေခါင္းနဲ အၿမီးေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ မ်က္နွာျပတဲ႔လူ၊ ဆိုင္းဘုတ္ကိုင္တဲ႔လူနဲ႔၊ ကင္မယာမန္း ေတြက ပိုရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အစကတည္းက တစ္သက္လံုးလုပ္ဖို႔ အစီစဥ္မရွိလို႔ ဝင္မပါပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ခန္းတည္းေနတဲ႔ အစ္ကိုကေတာ႔ ေနရာတုိင္းမွာ ေရွ႕ဆံုးကပါ။ လင္မယား နွစ္ေယာက္လံုး တက္တက္ၾကြၾကြကို ပါပါတယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ၇ တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ထားၾကတာပါ။ သူတို႔အၿမဲေအာ္ေနတဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတဲ႔ စာလံုးေတာင္ စလံုး နဲ႔ ဆလိမ္ မွန္ေအာင္မေပါင္းတတ္ပါဘူး။ (လင္မယား ဆိုတာ တရားဝင္ မယူရေသးလို႔ အိမ္ခြဲေနၾကတာပါ) နွစ္ေယာက္လံုးက ဘာနုိင္ငံေရးမွလည္း မသိပါဘူး။ ဘာခံယူခ်က္မွလည္း မရွိပါဘူး။ လိုက္လဲ လိုက္ဖက္ညီတဲ႔ အတြဲပါ။ သူတို႔ၾကည္႔ရတာ အရမ္းေပ်ာ္ေနပံုပါပဲ။ သူတို႔ အလုပ္ကလဲ အျမဲမရွိေတာ႔ အလုပ္ရွိတဲ႔ ရက္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ႔ရက္ေတြမွာ နုိင္ငံအႏွံလည္ေနၾကတာပါ။ ဒါက စကာစပ္မိလု႔ိ ေျပာတာပါ။



Q- နုိင္ငံေရး ဘေလာ႔က ကိုယ္႕ေဘာနဲ႔ကိုယ္လုပ္တာလား။ သူတို႔ခိုင္းလို႔လား။
A - ဟုတ္ကဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နိုင္ငံေရးခိုလႈံၿပီး ၂ လ ေလာက္ၾကာေတာ႔ နုိင္ငံေရး သမားပါးဝလာပါတယ္။ နဲနဲ အဆင္႔တက္ဖို႔အတြက္ ေမးျမန္းရင္းနဲ႔ နိုင္ငံေရး ဘေလာ႔ တစ္ခု စလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဘေလာ႔မွာ ေဒါင္းပံုေတြ နဲ႔ လူပံုေတြ တစ္ခ်ိဳ႕ တင္ေပးပါတယ္၊ မိန္းမ တစ္ေယာက္ပံုေတာင္ ပါပါေသးတယ္။ အဲ႔တုန္းကေပါ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တစ္ေယာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္။ က်န္တဲ႔လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ မသိတဲ႔လူေတြ မတင္ခ်င္ဘူး လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာေတာ႔။ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္။ မတင္လို႔ မျဖစ္ဘူးတဲ႔။ အဲ႔ဒါေတြက ထမင္းရွင္ေတြ လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူေျပာမွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါေတာ႔တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ဦးဝင္းတင္တဲ႔၊ ဦးတင္မိုးတဲ႔ ေနာက္ က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘေလာ႔ေတာ႔ ၿပီးသြားေတာ႔ ျပႆနာ စ ပါၿပီ။ ဘေလာ႔ေရးရမယ္တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ေရးတတ္မွာလဲ။ ရည္းစားစာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေရးတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က။



Q- အဲ႔ဒါ ဘယ္လိုေရးတတ္သြားလဲ
A - ဟုတ္ ဆက္ေျပာပါ႔မယ္။ သူငယ္ခ်င္းက သင္ေပးပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းက စေရးတဲ႔။ ဒါမွ ပိုက္ဆံေတာင္းလို႔ ေကာင္းမွာတဲ႔။ ပိုဆိုးတာပါပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပံုေတာင္ အခုမွ ျမင္ဖူးတာ။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက http://burmatoday.net/ ဆိုတဲ႔ ဆိုဒ္ကို ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနာက္ေန႔မွ ဆက္ေျပာမယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္းျပန္သြားေရာ ကၽြန္ေတာ္ လည္း သူလုပ္ေပးထားတာေလးကို တညလံုး ကလိေတာ႔တာပါပဲ။ အဲ႔ေနာက္ http://burmatoday.net/ ကေနၿပီး ေဘးမွာ ရွိတဲ႔ လင္႔ ေတြကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခု လိုက္နိပ္ရင္းနဲ႔ ဆိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲ႔ေနာက္ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြနဲ႔ ဆံုဆည္းရာ ဘေလာ႔ကို ေရာက္၊ အဲ႔ကေန တျခား နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ေတြကို ေရာက္ၿပီး နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ေတြရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ညတည္းနဲ႔ တတ္ေျမာက္လိုက္တာပါပဲ။ ပိုစ္႔ ၃ ခု ေတာင္ တင္လိုက္ပါေသးတယ္။ က်က်နနပါပဲ။ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာပါပဲ။



Q - ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ေပးသင္လိုက္ရတာပဲ
A - ဟား ဟား ဟား



Q - ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္းေလး ေျပာျပပါအံုး။ အဲ႔တုန္းကေပါ႔
A - ကၽြန္ေတာ႔ အလုပ္က ရွင္းပါတယ္။ မိုးလင္းတာနဲ႔ ထခ်င္တဲ႔အခ်ိန္မွ အိပ္ယာထ။ နိုးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စုထားတဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံအေၾကာင္း မေကာင္းေရးထားတဲ႔ သတင္းေတြ၊ ဘေလာ႔ေတြ လိုက္ဖတ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ အဲ႔ထဲက ပိုစ္႔ တစ္ခုေလာက္ ကၽြန္ေတာ႔္ဘေလာ႔မွာ ျပန္တင္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ စီေဘာက္စ္ေတြမွာ လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ႔္ ဘေလာ႔ကို လိုက္ေၾကာ္ၿငာပါတယ္။ သူမ်ားဆဲေနတာေတြ႔ရင္ ဝင္ဆဲတယ္။ စားခ်ိန္ စားတယ္၊ အိပ္ခ်ိန္အိပ္ပါတယ္။ အတိအက်ရယ္လို႔ေတာ႔မရွိပါဘူး။ ပိုက္ဆံထုတ္ရမယ္႔ ရက္နဲ႔ အစည္းေဝးေတြဘာတြ ရွိတဲ႔ရက္ ဆိုရင္ေတာ႔ ရံုးကိုသြားပါတယ္။



Q - အစည္းေဝးေတြဘာေတြဆိုတာ
A - ေအာ္ ဒါက ဒီလိုပါ။ ဂ်ပန္နုိင္ငံကို ျမန္မာနုိ္ငံအပါအဝင္ အျခားနုိင္ငံက လူႀကီးတြလာရင္ အစည္း ေဝးလုပ္တတ္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကဘေလာ႔ပဲေရးတာပါ။ က်န္တဲ႔ကိစၥဝင္မပါပါဘူး။



Q - ခုလို နာမည္ေတာ္ေတာ္ရလာေအာင္က ေတာ္ေတာ္က်ိဳးစားခဲ႔ရလား။
A - ဟား ဟား ဟား…။ ေျပာရင္ယံုမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အထာ ပိုပိုနပ္လာတယ္။ ကိုယ္လိုပဲ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ ေရးသူေတြကို အခ်င္းခ်င္းကပ္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးရပါတယ္။ ကိုယ္႔ဆီေဘာက္စ္မွာလဲ ကိုယ္႔ကို ခ်ီးက်ဴးတဲ႔ စာသားနဲ႔ သတင္းလင္႔ လာထည္႔တဲ႔ စာပဲ ခ်န္ရတာပါ။ က်န္တဲ႔ ကိုယ္႔ကို ကစ္ ထားတဲ႔ စာေတြဆို ခ်က္ခ်င္း ဖ်က္ရပါတယ္။ ဒါက ဘယ္သူက မွ ခ်မွတ္ထားတဲ႔ စည္းကမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ပါ။ အဲ႔ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ လူသိမ်ားဖို႔ အလြယ္လုပ္နည္း ကို ထပ္ထပ္ၿပီး လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း သိသိသြားပါတယ္။ ဒီနည္းက ပိုလြယ္ပါတယ္။ http://kyeesaytaman.blogspot.com/ , http://padaukmyay.blogspot.com/ , http://www.oppositeyes.blogspot.com/ အဲဒီ စီေဘာက္စ္ ၃ ခု မွာ လိုက္ဆဲတာပါပဲ။ အဲ႔ခ်ိန္တုန္းက http://www.oppositeyes.blogspot.com/ က ေတာ္ေတာ္စည္ပါေသးတယ္။ ခုလို မဟုတ္ပါဘူး။ အရမ္းအစဥ္ေျပပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေလး ဖြာလိုက္ လိုက္ဆဲလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္တန္ ပိုက္ဆံေလး ရလိုက္နဲ႔ အစဥ္ကို ေျပေနတာပါပဲ။



Q - အစဥ္ေျပတယ္ဆိုၿပီး ဘာေၾကာင္း ဆက္မလုပ္ေတာ႔တာလဲ။
A - အဆင္ေျပတယ္ဆိုတယ္ ဆိုေပမယ္႔ မေကာင္းဘူးဗ်။ အခု လုပ္ေနတဲ႔လူအားလံုး သူမ်ားေတြကိုသာ ဆြဲေခၚ ေနၾကတာပါ။ သတို႔သားသမီးေတြ ဆႏၵျပခိုင္းၾကည္႔၊ ဆိုင္းပုဒ္ကိုင္ခိုင္းၾကည္႔။ ဘယ္ေတာ႔မွ မလုပ္ခိုင္းဘူး။ ေရရွည္နဲ႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ မေကာင္းဘူးေလဗ်ာ။ ပညာေရးကလည္း မေကာင္းဘူး။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြထဲမွာ ဘြဲ႔ရၿပီးတာဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာပါ။ က်န္တဲ႔လူေတြက ၁၀ တန္းေအာင္နဲ႔ ေက်ာင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ၁၀ တန္းမေအာင္တဲ႔ လူေတြပါရွိပါတယ္။



Q - ပိုက္ဆံက်ေတာ႔ေရာ ဘယ္လိုရလဲ
A - ပိုက္ဆံရတာကေတာ႔ စီနီယာလိုက္ ရတာပါ။ ဒီထဲမွာ ေရာက္တာၾကာေနတဲ႔လူ၊ လုပ္သက္ရင္႔ေနတဲ႔လူေတြနဲ႔ အရဲစြန္႔ မ်က္နွာျပတဲ႔လူေတြက ပိုရပါတယ္။ ဆိုးတာက ဘာမွလည္းအလုပ္မလုပ္တဲ႔ ကဗ်ာဆရာေဟာင္းႀကီးေတြ၊ သတင္းစာဆရာေဟာင္းႀကီးေတြနဲံ႔ ပန္းခ်ီဆရာေဟာင္းႀကီးေတြ ကို ခြဲေပးေနရတာပါပဲ။



Q - သူတို႔ေတြက ဦးေဆာင္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား
A - ဟား ဟား ..။ နာမည္ခံေတြပါဗ်ာ။ သူတို႔ေတြဘဝက ကိုယ္႔ထက္ ပိုသနားဖို႔ ေကာင္းပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကမွ မလုပ္ခ်င္ ထြက္လာလို႔ရေသတယ္။ သူတို႔မွာ အသက္ေတြကႀကီးေနၿပီး ဟိုသြားရ ဒီသြားရနဲ႔ပါ။ ဘာကိုေမွ်ာ္လင္ပေနၾကမွန္းေတာ႔ မသိပါဘူး။ သူတို႔ေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ ရာထူးကို ရရင္ေတာင္ ခုခ်ိန္ ဘာမွမလုပ္နုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ ပါးစပ္ေျပာကေတာ႔ ေကာင္းတုန္းပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံလည္း မျပန္နုိင္ေတာ႔ ဒီနည္းပဲရွိေတာ႔တာလဲ ပါပါတယ္။



Q - အင္တာဗ်ဴးေတြ။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာေတာ႔ စကားေျပာေကာင္းတယ္ေနာ္
A - ဟုတ္ပါ႔ ဟုတ္ပါ႔။ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာေတာ႔ ေျပာလိုက္တာ ေလတလံုး မိုးတလံုးပါပဲ။ အခ်င္းခ်င္း ေတြခ်ည္း ဆိုရင္ေတာ႔ အၿမဲညည္းတြားေနၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မတည္႔ပါဘူး။



Q - ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်
A - တစ္ခါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြ ပညာရည္ နိမ္႔ေသးတယ္ အားလံုးကို ဘြဲ႔ရေအာင္ လုပ္ေပးသင္႔ပါတယ္ လို႔ တစ္ခါ အႀကံေပးဖူးပါတယ္။ ဝိုင္းေျပာလိုက္ၾကတာ ရစရာမရွိပါဘူး။ မေလးရွား၊ ထိုင္း၊ အေမရိကား၊ ေနာ္ေဝ၊ စကာပူက နုိင္ငံေရး ဘေလာ႔ဂါေတြက ငါတို႔ထက္ေတာင္ ဆိုးေသးတယ္ ဘာပညာမွ တတ္စရာမလိုဘူးတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္မေျပာေတာ႔ပါဘူး။



Q - အဲ႔ဒါနဲ႔ထြက္လိုက္တာလား
A - အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ အစကတည္းက တစ္ခ်ိန္က် ထြက္ဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီးသားပါ။ အိမ္ပိုင္၊ ကားပိုင္ေလးနဲ႔ ကိုယ္႔နုိင္ငံမွာကို ေနခ်င္တယ္။ သူမ်ားနုိင္ငံမွာ အိမ္မပိုင္၊ ကားမပိုင္၊ လူေတာမတိုး အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ ျပြတ္ၿပီး တစ္သက္လံုး မေနနိုင္ဘူး။ ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနတဲ႔အလုပ္က သူမ်ား အလုပ္၊ သူမ်ားခိုင္းတာ လုပ္ရတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ သူမ်ားကၽြန္ပါ လုပ္ၿပီး တစ္သက္လံုးေနသြားၾကသူေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဖ်ားခါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ သူတို႔လည္း မၾကာခင္ သူတို႔ဘဝႀကီးက ဘယ္ေလာက္ လူျဖစ္ရံႈးေၾကာင္း သိလာၾကမွာပါ။ ေနာက္ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဒီအလုပ္ ဆက္မလုပ္ေတာ႔ေအာင္ အဓိက တားျမစ္တဲ႔ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကိုေတာ႔ တိတိက်က် မေျပာခ်င္ဘူး။ မႀကိဳက္တာေတြေတာ႔ အမ်ားႀကီးေပါ႔။


Q - နိုင္ငံေရး ခိုလႈံသူအားလံုးက နိုင္ငံေတာ္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။

A - ေအာင္မေလး....။ သူတို႔ထဲမွာတင္ ဒီမိုကေရစီအရင္ရပါေစအံုး။ အက်င္႔ပ်က္လာဘ္စားတာေတြ ေပ်ာက္ပါ ေစအံုး။ သတိထားမိလားေတာ႔မသိဘူး။ အတိုက္အခံ ဘေလာ႔ စီေဘာက္စ္ အားလံုးလိုလို မွာ ဘန္းတာေတြ၊ ေရးခြင္႔မေပးတာေတြ၊ ဖ်က္တာေတြရွိတယ္။ http://kyeesaytaman.blogspot.com/ , http://padaukmyay.blogspot.com/ , http://www.oppositeyes.blogspot.com/ ဘေလာ႔ေတြမွာ သူတို႔ေတြ သြားေရးၾကတယ္။ အဲ႔ဘေလာ႔ေတြက ျပန္လာေရးရင္ေတာ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ဆိုရင္ ဘန္းၿပီးၿပီ။ စီေဘာက္ေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာခြင္႔မရွိတာ ဘယ္ကလာ။ ဘာဒီမိုကေရစီမွမသိၾကဘူး။ မရွိၾကဘူး။



Q - နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါ ဘဝ အၿပီးမွာ ဘာေတြက်န္ခဲ႔လဲ
A - ဟား ဟား ဟား ။ ကၽြန္ေတာ္ အမွန္တိုင္းေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ႔ကို ဝိုင္းဆဲၾကလိမ္႔မယ္။ မေျပာေတာ႔ပါဘူး။



Q - တစ္ခုေလာက္ေတာ႔ ေျပာျပပါ
A - ဘယ္လိုေျပာရမလဲ….။ ဟို….. အဆိုးျမင္တတ္သြားတာေပါ႔ဗ်ာ…။ ဥပမာ နအဖ က ဆည္ေဆာက္တယ္၊ တံတားေဆာက္တယ္၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးရံုေဆာက္တယ္။ ဒါ အားလံုးသိေနတာပဲ ကေလး က စ သိတယ္။ ခရီး အစဥ္ေျပဖို႔၊ မီးအားရဖို႔ လုပ္တယ္ဆိုတာကို။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုေရးရလဲဆိုေတာ႔ အဲ႔ဒါႀကီးေဆာက္လို႔ ရြာဘယ္ႏွရြာ ပ်က္ရတယ္၊ ရြာသားေတြ စိတ္ညစ္ေနၾကတယ္၊ ဆႏၵျပၾကတယ္ ေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ေနရာရာမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲ သြားရင္ ပထမ ေတာ႔ နအဖ ကို ေတာ္လွန္ေနၾကၿပီဆိုတဲ႔ အထာနဲ႔ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ကြဲတာ ဘယ္ေလာက္ ေသတယ္။ ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိ ေရးတာေပါ႔။ ေနာက္ ေန႔က်ေတာ႔ အဲ႔ဗံုးက နအဖ က ခြဲတဲ႔ အထာနဲ႔ ျပန္ေရးျပန္ေရာ ဟား ဟား ။ က်န္ေသးတယ္။ မေျပာေတာ႔ဘူး။ အကၽြမ္းက်င္ဆံုး တတ္တာကေတာ႔ ဆဲတာပဲ။ ဟား ဟား။



Q - ျမန္မာ႔နုိင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အစ္ကို႔ရဲ႕ အျမင္ေလး ေျပာပါအံုး။

A - ဟား ဟား ဟား ...။ ကၽြန္ေတာ္ အေျဖရအခက္ဆံုးက အဲ႔ဒီေမးခြန္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ၂ နွစ္ေလာက္ပဲ ဒီေလာကထဲက သတင္းေတြ၊ စာေတြ ဖတ္ခဲ႔တာပဲ ရွိတာပါ။ ဝမ္းစာအရ ပိုက္ဆံရဖို႔ ဘေလာ႔ေရးတာ။ ဘယ္လိုလုပ္နားလည္မွာလဲ။ အနွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ ဒီေလာကထဲမွာ က်င္လည္ေလ႔လာေနတဲ႔လူေတာင္ (အနွစ္ ၂၀ လံုး ေဖာေလွ်ာလုပ္ၿပီး ပိုက္ဆံေတာင္းေနတဲ႔လူေတြေတာ႔ မဆိုလိုဘူးေပါ႔) နိုင္ငံေရး အျမင္ရွိဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ နားလည္တယ္ ဆိုတဲ႔ လူေတြကလည္း အလကား ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတာ။ စာအုပ္တစ္အုပ္ေလာက္ဖတ္ၿပီး ကိုယ္႔ကိုယ္ကို နုိင္ငံေရး ပညာရွင္ထင္ေနၾကတာပါ။




Q - အခု ထြက္လိုက္ၿပီဆိုေတာ႔ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္မွာေပါ႔
A - ဟုတ္ကဲ႔ ျပန္မွာပါ။ အခုလက္ရွိ နိုင္ငံေရးဘေလာ႔ လည္းရွိတဲ႔ ဘန္ေကာက္ဒီဗီြဘီ မွာ လုပ္ေနတဲ႔ ညီမတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေျပာပါတယ္ သူလိုပဲ ဘန္ေကာက္ ဒီဗြီဘီမွာ ဆက္လုပ္ဖို႔႔ေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ေတာ္ပါၿပီ။



Q - အစ္ကို႔ၾကည္႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ ခါးသည္းေနပံုပဲ။ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါဘဝကို
A - ခါးသည္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေလာက၊ ဒီအလုပ္ေတြက အသိဥာဏ္အရမ္းထိုင္းမႈိင္းတယ္။ လက္ေတြ႔မရွိဘူး။ ပရိုဂရမ္မာတစ္ေယာက္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ တစ္ေနကုန္ထိုင္ေနတာက သူ႔မွာ တစ္ရက္ဆိုတစ္ရက္ ရလဒ္ေတြ အမ်ားႀကီးထြက္တယ္။ နုိင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါေတြမွာ ဘာရလဒ္မွမထြက္ဘူး။ အကုသိုလ္ကမ်ားေသးတယ္။ အဓိကက လူငယ္ေတြရဲ႕ ေတြးေခၚ ဆန္းသစ္တတ္တဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ပါ။



Q - ျမန္မာနုိင္ငံေရာက္လို႔ တစ္ခုခု ျပႆနာတက္ရင္ ဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ
A - ထြက္ဖို႔မွီရင္ေတာ႔ မေလးကို ျပန္ထြက္မယ္။ မေလးမွာက နိုင္ငံေရးဘေလာ႔ဂါေတြမ်ားတယ္။ အဲ႔မွာက နိုင္ငံျခားေရာက္လာၿပီး အလုပ္ အဆင္မေျပတဲ႔လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နိူင္ငံေရးထဲပဲဝင္ေနၾကတာ။ မေလးမွာဆိုရင္ ညဆို ေသာက္လိုက္စားလိုက္ စီေဘာက္စ္ေတြမွာ ဝင္ဆဲလိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ႔ မဆိုးပါဘူး။ က်န္တာေတာ႔ အဲ႔ဒီေရာက္မွ ဆက္စဥ္းစားရမွာေပါ႔။ ျပန္ထြက္ဖို႔ မမွီရင္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမိီးေလာင္းကို ေျပာထားပါတယ္။ ေနဘုန္းလက္နဲ႔ မယ္လိုဒီေမာင္ လိုပဲ သာ မွတ္လိုက္လို႔။ ဟား ဟား ဟား။



Q - အစ္ကိုေျဖထားတာေတြနဲ႔ပက္သက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ အစ္ကို႔ဆီ ဆက္သြယ္ခ်င္တဲ႔လူေတြ အတြက္ ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္ အစ္ကို႔ အီးေမးကို ေဖာ္ျပထားလို္က္ပါမယ္။ အစဥ္ေျပမလား။

A - မေျပစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ အီးေမးက thwinkoko@gmail.com ပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္ေရာက္ ရင္ေတာ႔ အြန္လိုင္းသိပ္မတက္ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ လိုပါေသးတယ္။






- ဟုတ္ကဲ႔ ခုလို အခ်ိန္ေတာ္ ၾကာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖေပးလို႔ ေက်းဇူးအထူးပါ အစ္ကို။ ျမန္မာနိူင္ငံမွာ အဆင္ေျပဖို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ေဒၚလာစားတို႔ ဝါဒီ


  1. မိမိဟာ ပညာမတက္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနပေစ၊ ၈ တန္းေအာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနပါေစ၊ ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနပါေစ၊ ကိုယ္႔နိုင္ငံထဲမွာ အဆင္မေျပလို႔ နိုင္ငံျခားကို ခိုလံု သက္သာမႈ ရွာသူ ျဖစ္ေနေကာင္း ျဖစ္ေနေပမယ္႔ ျပည္တြင္းက ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ မွားယြင္းစြာ ကုသမႈေတြဆိုရင္ အရင္ဆံုး ေထာက္ျပ ေျပာဆိုရမယ္။ မိမိဟာ ထိုဆရာဝန္ကဲ႔သို႔ နိုုင္ငံတြင္းမွာ ေဆးမကုနိုင္လို႔ နိုင္ငံျခားမွာ နိုင္ငံျခားသားကို ကုသေနသူ ျဖစ္ေနပေစ ျပည္သူေတြကို ကုသေနသူကိုေတာ႔ ဦးေအာင္ အျပစ္တင္ရမယ္။ မိမိဟာ ပညာမတက္လို႔ နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ရွာဖို႔ ထြက္လာရင္း တစ္ခုမွ အဆင္မေျပလို႔ နုိင္ငံေရး ဝင္လုပ္ေနရသူျဖစ္ပေစ၊ ျပည္သူ႔အက်ိဳးျပဳမေျပာနဲ႔ ကိုယ္႔အက်ိဳးျပဳ ကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္နုိင္သူ ျဖစ္ပေစ၊ နိုင္ငံျခားေရာက္ ၈ တန္းေအာင္ တစ္ေယာက္က ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြကို ကုသေနတဲ႔ ပါရဂူ တစ္ေယာက္ကို ေဝဖန္သံုးသပ္မႈေတြ လုပ္ေပးရမယ္။

  2. တဖက္က လမ္းေပၚမွာဆႏၵျပေနတဲ့ သံဃာေတြကုိ အစုိးရက ရုိက္ႏွက္ႏွိမ္နင္းလုိ႔ သာသနာဖ်က္အစုိးရဆုိၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အျခားတစ္ဖက္ကလည္း ၀ိနည္းညီသံဃာေတြ၊ မိမိတုိ႔ သံဃာအလုပ္ကုိ လုပ္ပီး ခရီးသြားလာေနတဲ့ သံဃာေတြကုိ သမုိင္းတစ္ေလ်ာက္ အေၾကာင္းမဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေပါင္း အေတာမသတ္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေကအန္ယူေသာင္းက်န္းသူေတြနဲ႔ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္တာေတြ၊ က်ဆံုးသြားတဲ့ ေကအန္ယူေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကုိဆုိ အာဇာနည္လုိ႔ ညႊန္းဖြဲ႕ၾကတာ ေတြကုိ ျပဳလုပ္ရမယ္။

  3. စစ္တပ္မွာရွိတဲ့ တစ္ခါတစ္ေလေတြ႔လုိက္ရတဲ့ လူငယ္ရုပ္စစ္သားေလးေတြေတြ႕ရင္ အတင္းဓါတ္ပံုေတြရုိက္ပီး ကေလးစစ္သားလုိ႔ ကမၻာကုိ ဓါတ္ပံုေလးျပျပ ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ (ကေလးစစ္သားပံုက ဒီပံုေတြခ်ည္း ထပ္ေနရင္ ထပ္ေနပေစ) တဖက္ကလည္း ေသာင္းက်န္းသူေတြရဲ႕ အမည္ေပါင္းစံုနဲ႔တပ္ေတြမွာရွိတဲ့ ကေလး စစ္သားေပါင္း မ်ားစြာေတြကုိေတာ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရမယ္။

  4. စစ္တပ္အေနနဲ႔ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာ စစ္ဆင္ေရးေတြမွာ ရြာေတြထဲမွာ အေယာင္ေဖ်ာက္ေနတဲ့ ေသာင္းက်န္သူေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္မႈေတြျဖစ္ပြားတာမ်ဳိး ရွိတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ရြာသားေတြကုိ သတ္ျဖတ္ေနပါၿပီလုိ႔ ေအာ္ရမယ္။ တဖက္ကလည္း ေသာင္းက်န္းသူေတြရဲ႕ ရြာလံုးကၽြတ္သတ္ျဖတ္တာတို႔၊ အလင္း၀င္ရြာေတြကုိ မီးရႈိ႕တာတုိ႔ ကုိ မေျပာရဘူး။ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး။

  5. ျမန္မာအစုိးရက ပုိက္လုိင္းခ်တာတုိ႔၊ စီမံကိန္းတုိ႔ေၾကာင့္ သင့္ေတာ္ရာေနရာေတြကုိ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကုိင္ဖုိ႔ စီမံေပးတာကုိ ရြာေတြကုိ အတင္းအက်ပ္ ေရႊ႕ေျပာင္းေနပါတယ္လုိ႔ ေရးသားရမယ္။ တဖက္ကလည္း ေရွ႕တန္းမွာ လက္နက္ခ်မွာစုိးရိမ္တာေၾကာင့္ အၾကပ္ကုိင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္တာေရာ၊ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္လုိ႔ရေအာင္ပါ.. သူတုိ႔ ေသာင္းက်န္းသူ စစ္သားေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ.. ရြာသားေတြကုိ ဒုကၡသည္စခန္းေတြဆီ အတင္းအက်ပ္ေရႊ႕ေျပာင္းေစမႈေတြကုိေတာ့ မသိခ်င္ ဟန္ေဆာင္ရမယ္။ ပူးေပါင္းစီမံကိန္းခ် ေဆာင္ရြက္သူေတြ လို႔ေရးသားရမယ္။

  6. အစိုးရရဲ႕ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားစြာၾကားက စီးပြားေရးလုပ္လို႔ရတဲ့ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အာဆီယံ ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ ပံုမွန္ႏုိင္ငံေတြရွိရမဲ့ ဆက္ဆံမႈကုိ လက္ညွဳိးထုိးစြပ္စြဲ ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပစ္တင္ရမယ္။ တဖက္မွာလည္း အတုိက္အခံေတြရဲ႕ ပံုမွန္ထက္ အမ်ားႀကီးပုိတဲ့ စည္းတစ္ခုေတာင္ မထားေတာ့တဲ့ ေျခရႈပ္မႈေတြ၊ သတင္းဖလွယ္တာေတြ၊ လက္၀ါးရုိက္တာေတြကုိေတာ့ လက္ညွဳိးကုိက္ပီး ၾကည္႔ေနရမယ္။

  7. အစိုးရဟာ ျပည္သူေတြကုိ မၾကည့္ဘူး၊ ရက္စက္တယ္လုိ႔ ေအာ္ခ်ိန္မွာပဲ တဖက္ကလည္း တႏုိင္ငံလံုး ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေစမဲယ္႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈကုိ ဘာမွမၾကည့္ပဲကုိ အားရ၀မး္သာ ေထာက္ခံႀကိဳဆုိမႈေတြ၊ တုိက္တြန္းမႈေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ေကာင္း လုပ္ရမွာပဲ။

  8. အဂတိလုိက္စားမႈေတြ အလြန္မ်ားျပားလို႔ အစုိးရကုိ အျပစ္တင္ရမယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဒုကၡသည္ခံခ်င္ရင္ ဘယ္ေလာက္ဆုိတဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕ နာမည္ေပါင္းစံုနဲ႔ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အဖြဲ႕ေတြထဲမွာ ေစ်းကြက္နဲ႔ကုိ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ အရာတစ္ခုကုိေတာ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရမယ္ (မျမင္တာေတြ လည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္)။

  9. တဖက္မွာ အစုိးရဟာ ဥပေဒမဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိ လုပ္ပါတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲေရးသားရမယ္။ တျခားတစ္ဖက္ကလည္း ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ပဲကုိ တကယ္အျပစ္လုပ္လုိ႔ ျပစ္ဒဏ္ခံရတဲ့ ကိစၥေတြကုိေတာင္ မတ၇ားဖမ္းဆီးပါတယ္ ေျပာလိုေျပာရမယ္။ အဲလိုျပစ္မႈေတြနဲ႔ ျပည္ပကို ထြက္ေျပးလာသူေတြကိုလည္း ဆီးႀကိဳေနရာေပးျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ရမယ္။

  10. မုန္တုိင္းအတြက္ ႏုိင္ငံတကာက လွဴဒါန္းပစၥည္းေတြ ေစ်းကြက္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လုိေရာက္လဲေတာင္ မစံုစမ္းေတာ့ပဲ အစုိးရက ျဖတ္ခုတ္ေနပါၿပီလုိ႔ အားရ၀မ္းသာ ေၾကျငာအျပစ္တင္ခ်ိန္မွာ တဖက္ကလည္း ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွာ ဒုကၡသည္ေတြဗန္းျပ လွဴဒါန္းေငြေတြကုိ အဖြဲ႕အဆင့္ဆင့္က ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ေရာက္မွန္းမသိေအာင္ လုပ္ခဲ့တာကုိေတာ့ လစ္လ်ဴရႈနဳိင္ရမယ္။

  11. ျမန္မာ့ျပည္တြင္းသတင္းဌာနကုိ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္မရွိလုိ႔ စြပ္စြဲခ်ိန္မွာ ရုိင္းစုိင္းမႈမပါတဲ့ ပံုမွန္ေဆြးေႏြးတဲ့ ဆန္႔က်င္ဖက္အျမင္ေတြကုိေတာင္ လြတ္လပ္မႈကုိ အသက္တမွ် ျမတ္ႏုိးတယ္လို႔ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေနေပမယ္႔ မႀကိဳက္တဲ႔ ဘေလာ့ေတြ ဆုိလဲ ဘန္းပစ္တာေတြ၊ သတင္းဌာနေတြဆုိလည္း မေဖာ္ျပတာေတြ၊ ေကာ္မန္႔ေတြ ဖ်က္ပစ္တာေတြကုိ အံ့ေၾသာဖြယ္ အစဥ္တစုိက္ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။

  12. အစုိးရကုိ ရုိးသားမႈမရွိပါဘူးလုိ႔ ေျပာေနခ်ိန္မွာ တဖက္ကလည္း မမွန္မွန္းသိတဲ့ သတင္းေတြကုိတင္ရမယ္။ အဲဒါေတြကုိးကားပီး ေ၀ဖန္တာေတြ၊ လုပ္ၾကံအင္တာဗ်ဴးေတြ လႊင္႔ရမယ္။

  13. ကယ္ဆယ္ေရးကုိ အျပင္းအထန္ႀကီး လုပ္ေနတဲ့ အစုိးရကုိ ဒုကၡသည္ျပည္သူေတြကုိ အာရံုမစုိက္ဘူး၊ ႏုိင္ငံေရးလံုျခံဳေရးကုိပဲ ၾကည့္ေနတယ္၊ ဒုကၡသည္ေတြၾကားမွာ အေသအေပ်ာက္ေတြ မ်ားလာမွာစုိးတယ္လုိ႔ တဖက္က အေသအေၾက စြပ္စြဲခ်ိန္မွာ တဖက္ကလည္း အေမရိကန္ အစရွိတဲ့ သေဘၤာေတြ၊ အဆင္ေျပေျပမဟုတ္ပဲကုိ စစ္ေရးအရ၀င္ေအာင္ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ကြက္ဆင္ လႈံေဆာ္ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြ အားလံုးအျပင္ တႏုိင္ငံလံုး ျပည္သူေတြကုိပါ စစ္ဒုကၡထဲဆြဲသြင္းဖုိ႔ စိတ္ပါလက္ပါ အားေပးအားေျမာက္ ျပဳရမယ္။

  14. ေနာက္ဆံုးအဓိကျဖစ္တဲ့ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရတစ္ခုျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာသေဘာထား ကြဲလြဲခြင့္ကုိ လစ္လွ်ဴရႈေကာင္း ရႈထားၿပီး ငါေျပာသလိုမေျပာရင္ ငါ့ရန္သူပဲျမင္ေကာင္း ျမင္ရမယ္။ သတ္မယ္ျဖတ္မယ္ က်ိန္း၀ါးတဲ့အထိ အာဏာရွင္ ဆန္ ေကာင္းဆန္ရမယ္။


  15. လက္တေလာ ပက္စပို႔ သည္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ၿပီး။ လက္တေလာ စားဝတ္ေနရးသည္ ဒုတိယ အေရး အႀကီးဆံုးျဖစ္၏။ ေဒၚလာရဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ ကိုယ္႔နိုင္ငံအေၾကာင္း မေကာင္းတာ အကုန္ ေျပာေနရေပအံုးမယ္။ အားလံုးက နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။




Myanmar Express

ေဒၚလာစားမ်ားႏွင္႔ ဒီမိုနိုင္ငံေရး

ဘေလာ့ဂ္ဂါ က်င့္ဝတ္


‘စာနယ္ဇင္းက်င့္၀တ္ေတြ ေရးခဲ့သလို ဘေလာ့ဂါက်င့္၀တ္ဆိုၿပီး ေရးပါဦး ခင္ဗ်။ အခု ဘေလာဂ့္ေတြ သိတ္မ်ားလာၿပီး တခ်ိဳ႔ မဟုတ္မဟတ္ေတြခ်ည္း ေရးေနၾကတယ္’

လူငယ္ စာနယ္ဇင္းသမားတစု ေရာက္လာၿပီး ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းက်င့္၀တ္ေတြ အေၾကာင္း အျမဲလိုလို ေရးေနတာေၾကာင့္ ခုလို ေျပာလိုက္တာပါ။ အင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ဖတ္႐ႈေနသူျဖစ္ေတာ့ သူတို႔ ေျပာသလို ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေသာင္းခ်ီ႐ွိေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မဖြယ္မရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို ညစ္ညမ္းတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။


လူထုဂ်ာနယ္လစ္ေတြ

ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာေတြ ေပၚေပါက္လာတာ သိပ္မၾကာလွေသးပါဘူး။ ကြန္ျပဴတာ သံုးႏိုင္သူတိုင္း ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဂ္ေတြ လုပ္လို႔ ရတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္သူတိုင္း၊ ၀ါသနာပါသူတိုင္း ဘယ္သူမဆို လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ကေလးေတြက အမ်ားဆံုး လုပ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က သတင္းေတြ ဖလွယ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က ေဖ်ာ္ေျဖေရးအတြက္၊ တခ်ိဳ႔က ပညာေရးအတြက္ လုပ္ၾကတယ္။ လူတိုင္း လုပ္လို႔ ရတာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို တခ်ိဳ႔က ‘လူထု ဂ်ာနယ္လစ္’ (Citizen Journalist) လို႔ အမည္တပ္ေပးၾကတယ္။ စစခ်င္းေတာ့ အေပ်ာ္လုပ္ၾကတာပါ။ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ တကယ္၀ါသနာပါသြားၿပီး တကယ့္ကို ပံုမွန္ဘေလာ့ဂ္ေတြေထာင္ၿပီး သတင္းအလုပ္လုပ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။


ရင္ဖြင့္တဲ့ေနရာ

ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ လူငယ္ကေလးေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔က သတင္းအလုပ္ကို ၀ါသနာပါလို႔ လုပ္ၾကတာ။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ မ်ိဳသိပ္ထားရတာေတြကို ဖြင့္ထုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ လုပ္ၾကတာ။ ဒီလို ရင္ဖြင့္ခ်င္သူေတြက အမ်ားစုပါ။ လူငယ္ကေလးေတြဆိုေတာ့ ရင္ထဲ႐ွိတာေတြ ဖြင့္ထုတ္ရင္းနဲ႔ မေတာ္မသင့္တာေတြ ေျပာမိ ေရးမိၾကတာေတြလည္း ႐ွိပါတယ္။ တမင္တကာကို မဟုတ္မဟတ္၊ မေတာ္တေရာ္ေတြ လုပ္သူတခ်ိဳ႔လည္း ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြထဲမွာ သိတ္အမ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားစုကေတာ့ လူငယ္ကေလးေတြ အေပ်ာ္တမ္း လုပ္ၾကတာေတြမို႔ သင့္- မသင့္၊ ေတာ္-မေတာ္၊ တင့္တယ္၏- မတင့္တယ္၏၊ မစဥ္းစားတတ္လို႔ မေလ်ာ္မကန္ ျဖစ္ေနတာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တို႔၊ အင္တာနက္တို႔ဆိုတာေတြကို စၿပီး သံုးႏိုင္ၾကတာ ဘာမွမၾကာေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ လူငယ္ကေလးေတြအဖို႔ ကစားစရာ အ႐ုပ္ရသလို ေဆာ့လို႔ ကစားလို႔ အားမရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပင္မွာ ေျပာလို႔မရတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြကို ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ စိတ္႐ွိလက္႐ွိ ေျပာထည့္လို႔ ရႏိုင္တယ္ ဆိုတာကလည္း လူငယ္တို႔ရဲ႔အႀကိဳက္ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ မ်ားေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။


စမ္းသပ္မွ ေတြ႔႐ွိတယ္

ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ဆိုတာကလည္း ကစားစရာ အသစ္အဆန္း၊ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အမ်ားစုကလည္း လူငယ္ကေလးေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ က်င့္၀တ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ေျပာၿပီး ‘မဟန္႔’ ခ်င္ပါဘူး။ လူငယ္ကေလးေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရင္ဖြင့္ေစခ်င္တယ္။ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ရင္ဖြင့္တာက ဘီယာဆိုင္လို၊ ႏိုက္ကလပ္လို ေနရာမ်ိဳးေတြ သြားရင္ဖြင့္တာထက္ေတာင္ ပိုၿပီး အႏၱရာယ္ကင္းပါတယ္။ လူႀကီးေတြက ‘ဟန္႔’ ရင္ လူငယ္ေတြရဲ႔ တက္ေနတဲ့ အ႐ွိန္ေတြ ‘တန္႔’ သြားတတ္တယ္။ ‘တန္႔’ ရာကေန တဆင့္တက္ေတာ့ ‘တံုး’ သြားပါေရာ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေကာင္းေတာ့မွာလဲ။ လူငယ္ေတြ အညြန္႔တံုးသြားျခင္းဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ႔ တိုးတက္ထြန္းကားမႈ အဆံုးတိုင္သြားျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အသစ္အဆန္းကို စမ္းသပ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြကို တားဆီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ စမ္းသပ္မွ ေတြ႔႐ွိႏိုင္တယ္။ ဘာမွ မစမ္းသပ္ရင္ ဘာမွ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး။ ဘာမွမေတြ႔ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တိုးတက္မွာလဲ။


မ႐ွိမျဖစ္ R နဲ႔ D

တိုင္းျပည္ ထြန္းကားတိုးတက္ဖို႔ဆိုရင္ အသစ္အဆန္းေတြ စမ္းသပ္႐ွာေဖြေနဖို႔ လူငယ္ေတြကို အားေပးရ ပါမယ္။ လိုအပ္တာေတြကိုလည္း ျဖည့္ဆည္းေပးရပါမယ္။ ထြန္းကားတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ သုေတသနနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး (Research and Development) လုပ္ငန္းကို အစိုးရေတြက လုပ္ကိုင္႐ံုမက စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းႀကီး တိုင္းမွာလည္း R & D ဆိုတဲ့ ဌာနေတြကို ေငြေၾကးအမ်ားႀကီး အကုန္အက်ခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္ၿပီးဆံုးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြကို သြားၿပီး ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို မက္လံုးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးၿပီး စည္း႐ံုးေခၚယူေလ့ ႐ွိပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႔ အစြမ္းအစကို ယံုၾကည္အားထားတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။


ယံုၾကည္မႈ အေရးအႀကီးဆံုး

ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ တာ၀န္တခု ေပးအပ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း တာ၀န္ေက်ေအာင္ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ျပခ်င္တတ္တာဟာ လူ႔သဘာ၀ျဖစ္တယ္။ ‘ယံုၾကည္မႈ’ ဆိုတာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြင္းမွာ အင္မတန္ အေရးပါတဲ့ အရာတခု ျဖစ္တယ္။ လူတဦးနဲ႔တဦး ယံုၾကည္မႈ အျပန္အလွန္ ႐ွိမွ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံမႈ ႐ွိႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံနဲ႔ တႏိုင္ငံ လူမ်ိဳးနဲ႔တမိ်ဳးလည္း အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ၊ ႐ွိၾကပါမွ ခ်စ္ၾကည္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ တဦးနဲ႔ တဦးၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈ ပ်က္ယြင္းသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ တည္ေဆာက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။


လူငယ့္စြမ္းအား အဓိက

ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ တိုးတက္ထြန္းကားေအာင္ တည္ေထာင္ဖို႔ လူငယ္ေတြရဲ႔ စြမ္းအားဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြမွာမွ ထက္သန္တဲ့ အားမာန္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ခုေခတ္လို နည္းပညာေတြ တဟုန္ထိုး တိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ကို လူငယ္ေတြမွပဲ အမီလိုက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ လူႀကီးဆိုတာက စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အသစ္အဆန္းေတြ ႐ွာေဖြစမ္းသပ္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးေတြကို လူငယ္ေတြပဲ ေ႐ွ႔က ဦးေဆာင္ လုပ္ကိုင္ၾကပါေစ။ မတားပါနဲ႔။ မဟန္႔ပါနဲ႔။ ပိတ္ပင္တားဆီး မလုပ္ပါနဲ႔။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ‘ဟန္႔’ ရာက ‘တန္႔’၊ ‘တန္႔’ ရာက ‘တံုး’ သြားတတ္လို႔ပါ။


လူထုစိန္၀င္း
၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၁၇။



Myanmar Express

ပညာ႐ွင္ဆိုတာ

အခုတေလာ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြမွာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစတဲ့ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ စာအမ်ိဳအစားေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ထည့္သြင္းေဖာ္ျပလာၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ အမ်ားစု က ႏိုင္ငံျခားစာအုပ္ေတြကို ဘာသာျပန္တာ၊ တစ္ဆင့္ ျပန္ေျပာတာေတြ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ အေျခအေနကို သံုးသပ္ေဝဖန္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ျပဳစု ေရးသားထားတာမ်ိဳး မေတြ႕ရသေလာက္ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါ ေၾကာင့္ ျမန္မာစာဖတ္ပရိတ္သတ္အတြက္ အက်ိဳးရွိသင့္သေလာက္ မရွိဘူးလို႔ ယူဆမိတယ္။


ေရးသူ သံုးမ်ိဳးသံုးစား

ပညာရပ္ဆိုင္ရာ စာေတြေရးတဲ့အထဲမွာ သက္ဆုိင္ရာ ပညာရပ္ကို အထူးျပဳေလ့လာခဲ့သူေတြ ရွိသလို အထူးျပဳေလ့လာခဲ့သူ မဟုတ္ေပမယ့္ ၀ါသနာအေလ်ာက္ ဖတ္ရႈခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အျခားသူမ်ားလည္း သိေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဘာသာျပန္တာ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဆင့္ျပန္ေဖာက္သည္ ခ်တာမ်ိဳး လုပ္တတ္ၾကတယ္။ အထူးျပဳေလ့လာခဲ့သူေတြလို စာဖတ္သူရဲ႕ ေခါင္းထဲေလွ်ာကနဲ ေလွ်ာကနဲ ၀င္သြားေအာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ မေရးႏိုင္ေပမယ့္ ဝါသနာအေလ်ာက္ ဖတ္ရႈေလ့လာ မႈအခံရွိထားတာေၾကာင့္ နားမလည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး မရွိလွပါဘူး။ ႀကိဳးစားဖတ္ရင္ နားလည္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေလ့လာမႈအခံ လံုးလံုးရွိခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္တို္င္က ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးသားလူလည္ “အီလစ္”ေခၚတဲ့ ေရေပၚဆီ လူတန္းစားမ်ားရဲ႕ ဗီဇအတိုင္း တတ္ေယာင္ကား ဝင္လုပ္တာျဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြက အင္တာနက္က ဆြဲခ်ကူးယူထားတာကို “အဆုိင္းမင့္”ေပးလို႔ ေရးၾကတာ ျဖစ္တယ္။


ေရေပၚဆီလူတန္းစား အီလစ္မ်ား

အဲဒီ တတိယအမ်ိဳးအစားက ေရးတဲ့ စာေတြက်ေတာ့ ဘယ္ႏွေခါက္ဖတ္ဖတ္ နားမလည္ႏိုင္တာ ေတြက မ်ားပါတယ္။ တကယ္သိ တကယ္တတ္လို႔ ေရးတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာေဝါဟာရ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ျမန္မာလိုရွိေနတာကိုေတာင္ ရွိမွန္းသိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ဘာသာျပန္ဖို႔ လည္း အားထုတ္ႀကိဳးစား မလုပ္ပါဘူး။ အလြယ္လမ္းလိုက္ၿပီး အဂၤလိပ္စာလံုးေတြ အတိုင္း အသံထြက္ၿပီး ေရးလိုက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ “မီးရထား”လို႔ ျမန္မာတိုင္းသိေနတာကို သူတို႔က “ထရိန္း”လို႔ ေရးခ်င္ၾကတာ။ “ႏိုင္ငံေရး”ဆိုတဲ့ စကားရွိေနတာကို “ေပၚလစ္တစ္”လို႔ ေရးခ်င္ၾကတာ။ လူအထင္ႀကီးေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ သေဘာျဖစ္တယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ား ကြန္ပ်ဴတာကို ကိုင္ေတာင္ၾကည့္ဖူးတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အင္တာနက္ေခတ္ အေၾကာင္းေရးလိုေရး ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေခတ္အေၾကာင္း ေျပာလိုေျပာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို လူအထင္ႀကီးခံခ်င္ ၾကတာ။ ဒီ“အီလစ္”ေတြရဲ႕ အေရးအသားေတြထဲမွာ မ်က္စိအေနာက္ဆံုး အေရးအသားတစ္ခု ရွိပါေသး တယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ စာတစ္ပိုဒ္ေရးတိုင္း “ပညာရွင္အျမင္နဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔စၿပီး ေရးတာ မ်ိဳးေတြပါပဲ။ အေပၚစီးက ေလသံနဲ႔ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြကို “နလပိန္းတံုး”လို႔ သေဘာထားၿပီး ေျပာေန တာျဖစ္တယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီလို ေရးသူေတြဟာ ပညာရပ္တစ္ခုကို တကယ္တမ္း စူးစူးစိုက္စိုက္ ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့သူေတြ မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံျခားသံရံုးေတြက လက္သပ္ေမြးၿပီး ဟိုသင္တန္း ဒီသင္တန္း ဆိုတာမ်ိဳးေတြ လႊတ္ေပးလို႔ ခဏတစ္ျဖဳတ္ သင္တန္းသြားတက္ဖူးရံုေလာက္ပါပဲ။


မၾကြားတတ္တဲ့သူ

ဒီျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ရင္ဘတ္မွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တံဆိပ္ကပ္ၿပီး ပညာရွင္ဆိုတဲ့စကား ပါးစပ္ က မခ်ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာပါ။ စာေပ ေလာကထဲကပဲ မိတ္ေဆြ ကာတြန္းဆရာ တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူက အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ႀကီး သြားေရာက္တက္ၿပီး ခုေခတ္ ေခတ္စားေနတဲ့ အမ္ပီေအ ဆိုတဲ့ မဟာဘြဲ႕ယူၿပီး ျပန္လာခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုယ္သူ ဟားဗတ္ျပန္လို႔ တစ္ခါမွ ေရးတာ မေတြ႕ဖူူးပါဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူ ပညာရွင္လို႔ ေျပာတာလည္း မၾကားဖူးပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ ကာတြန္းဘဲဆြဲတဲ့ အလုပ္ ဆက္လုပ္ေနတာပါပဲ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဆရာလုပ္မေနပါဘူး။ ေနရာတကာ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခ်င္္္တဲ့ ေရေပၚဆီလူတန္းစား “အီလစ္”ေတြကသာ မ်က္စိေနာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဝင့္ဝါေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

“ပညာရွင္”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဘာသာေဗဒနဲ႔ ဒႆနိက ပါေမာကၡ A.C Grayling ေရးခဲ့တဲ့ အက္ေဆးတစ္ပုဒါကို သတိရမိပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ထုတ္ခဲ့တဲ့ The Form of Things ဆိုတဲ့ အက္ေဆးေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ထဲက The Role of the Intellectual ဆိုတဲ့ အက္ေဆးပါ။ ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

အေတြးအေခၚဆိုတာ သမိုင္းကိုေမာင္းႏွင္တဲ့ အရာျဖစ္တယ္။ အေတြးအေခၚမ်ားဟာ ပံုသဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဆာင္ၿပီး ရင္းျမစ္မ်ားစြာ ရွိတယ္။ သူတို႔ဟာ အၾကာခဏ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ဘဝနဲ႔သူတို႔ ေနေလ့ရွိၿပီး သူတို႔ၾသဇာလႊမ္းမိုးတဲ့ သမိုင္းေခတ္ထက္ ပိုၿပီးႀကီးက်ယ္ေၾကာင္း သက္ေသထူႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အေတြးအေခၚမ်ားာ အလြန္႔ အလြန္ အေရးပါတဲ့ အရာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးၿပီး အေျခအတင္ေဆြးေႏြးတာ၊ ရွင္းခ်က္ထုတ္တာ ေဝဖန္ ဆန္းစစ္တာ ေကာင္းရင္ လက္ခံၿပီး မေကာင္းရင္ သုတ္သင္ဖယ္ရွားပစ္တာ လုပ္ဖို႔ိလိုအပ္တယ္။

ဒါေတြလုပ္ဖို႔ ကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီ တာ၀န္က ဒီအလုပ္ကို အမွန္တကယ္ စိတ္ပါဝင္စားၿပီး ဒီတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အထံုပါရမီရွိသူမ်ား အေပၚမွာသာ က်ေရာက္သြားေလ့ ရွိတယ္။ အဲဒီသူမ်ားဟာ “ပညာရွင္မ်ား” (intellectuals)
ျဖစ္ၾကတယ္။

ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားဟာ အေတြးအေခၚ (အိုင္ဒီယာ) ေတြကို စိတ္ပါဝင္စားရံုသာမက ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သူမ်ား ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က သူတို႔ဟာ သူတို႔တာဝန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဝတၱရားတစ္ခု အျဖစ္လို႔ကို သေဘာထားၾကတယ္။ သူတို႔မွာ ရွိတဲ့ စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔ ကၽြမ္းက်င္မႈမ်ားကိုသာ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ အသံုးခ်ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဟာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာဖို႔၊ ေမးခြန္း ေတြထုတ္ဖို႔၊ ရွင္းလင္းခ်က္ေတြ လုပ္ဖို႔၊ အျမင္သစ္ ရႈေထာင့္သစ္ေတြ ရွာဖို႔၊ အႀကံေပးတင္ျပဖို႔၊ ေဝဖန္ဖို႔ စိမ္ေခၚဖို႔၊ ေစာဒကတက္ဖို႔၊ စစ္ေဆးစမ္းသပ္ အဆိုျပဳခ်က္ တင္ဖို႔၊ အေျခအတင္ ျငင္းခံဖို႔၊ ပညာေပးဖို႔၊ သေဘာထား ေျပာၾကားဖို႔၊ အႀကံျပဳဖို႔၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အသစ္ရွာေဖြေတြရွိဖို႔ မဆုတ္မနစ္ ေဆာင္ရြက္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒီအလုပ္ေတြကို သူတို႔က လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအတြင္း စာရိတၱေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈေရး စတဲ့ အေရးကိစၥမ်ားကို ေျပာဆိုေဆြးေႏြး လုပ္ေနၾကမွာ သူတို႔ရဲ႕ ပါဝင္အက်ိဳးျပဳမႈ အျဖစ္ သေဘာထားၾကတယ္။ ဒါတင္မက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို သမိုင္းက သင္ၾကားေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာမ်ား အေၾကာင္း သတိေပးႏိႈးေဆာ္ဖို႔ အနာဂတ္အတြက္ ျပဳခဲ့တဲ့ ကတိကဝတ္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ ရွိေစဖို႔ ႏိႈးေဆာ္မႈအျဖစ္လည္း သေဘာထား ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားဟာ “ဆုိကေရး တီး”က သူ႔ကိုယ္သူ ခိုင္းႏိႈ္င္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားအတုိင္း ေျပာရရင္ “တိုင္းႏိုင္ငံတစ္ခုကို အစဥ္အၿမဲ ႏိုးၾကား ေနေအာင္ ထိုးဆြေပးတဲ့ မွက္ေကာင္မ်ား ျဖစ္တယ္”လို႔ ဆိုရေပလိမ့္မယ္။

ပညာရွင္မ်ား ႀကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ အႏၲရာယ္မ်ားဟာ အရာရာကို အေကာင္းဆံုးကိုခ်ည္း လိုခ်င္ ျခင္း၊ မိုက္မဲျခင္း၊ ေလႀကီးမိုးႀကီး ေျပာတတ္ျခင္း၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ ေဖာ္ေလ့ရွိၿပီး၊ အေရးမပါ အရာမေရာက္ တဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနတဲ့ ကိစၥမ်ားကို စကားႀကီး စကားက်ယ္မ်ား သံုးၿပီး ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ လုပ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္တယ္။

တကယ္တမ္းလည္း သူတို႔ဟာ ခဏခဏ အဲဒီ အႏၲရာယ္ထဲ က်ေရာက္ခဲ့တာေၾကာင့္၊ အဂၤလို ဆက္ဇြန္တို႔ ၾကားမွာ နာမည္ဆိုး ရခဲ့ၾကတယ္။ အဂၤလိုဆက္ဇြန္ေတြက လူသာမန္ေတြရဲ႕ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တဲ့တိုးေျပာတာမ်ိဳးကို ေဂါလစ္ စကားတန္ဆာေတြနဲ႔ မြမ္းမံထားတဲ့ က်င့္ဝတ္သီလအေၾကာင္း အတင္းအဖ်င္း စကားေတြထက္ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားၿပီး ရွိၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့လို႔ ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ တက္ၾကြတဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ သိရွိေစမႈ၊ ႏိုးၾကားမႈ၊ ရွင္းလင္း ျပတ္သားမႈ၊ လံႈေဆာ္မႈ၊ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚႏိုင္မႈ၊ အသိဥာဏ္ ျပည့္ဝမႈ၊ ေဆြးေႏြး ျငင္းခံမႈ၊ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္မႈတို႔ ျဖစ္တယ္။

ေမးခြန္းထုတ္ေလ့မရွိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ကမာၻႀကီးကို ေတာက္ပတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးၾကည့္ ေလ့မရွိတဲ့ အေၾကာင္းတရား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို နားလည္သိရွိဖို႔ မတူျခားနားတဲ့ နည္းလမ္းအသြယ္သြယ္နဲ႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ေလ့မရွိတဲ့ ခပ္ပ်င္းပ်င္း ခပ္ဖ်င္းဖ်င္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးဟာ ပထမေတာ့ ထံုထံုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေတာ့ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားမွာ အေသအခ်ာ ျဖစ္တယ္။

ဒီလို နည္းနဲ႔ပဲ ပညာရွင္မ်ားက လူ႔ေဘာင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ တိုးတက္မႈ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွင္သန္ေစျခင္း၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ သဘာဝတရားနဲ႔ ဦးတည္ရာ ပန္းတိုင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မရပ္မနား ေစာဒကတက္ျခင္းစတဲ့ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရင္း အက်ိဳးျပဳေနၾကေပတယ္။

ပါေမာကၡ ဂေရးလင္းက “ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားက အေတြးအေခၚ (အိုင္ဒီယာ) ေတြကို စိတ္ပါဝင္ စားရံုမက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သူမ်ား ျဖစ္တယ္” လို႔ ဆိုခဲ့သလိုပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီက ကြယ္လြန္သူ သမိုင္းပညာရွင္ႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္း ကလည္း “ပညာရွင္ဆို အသစ္ အသစ္ ေတြကို အၿမဲတမ္း ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ေနရမယ္။ ကိုယ္ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ဖို႔လို႔ သိရွိတဲ့ အရာေတြကိုလည္း ကိုယ္ေသရာ ယူမသြားဘဲ ေနာက္လူေတြကို ျဖန္႔ေဝေပးေနရမယ္” လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဆရာဟာ သူ ေျပာတဲ့အတိုင္း သုေတသန အလုပ္ေတြကို မရပ္မနား လုပ္ေနရံုမက သူ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သိရွိခဲ့ သမွ် ေတြကိုလည္း စာအုပ္ေတြ၊ စာတမ္းေတြ အဆက္မျပတ္ ေရးသားသြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ “အသစ္ အသစ္ ေတြ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္မေနရင္ ပညာရွင္ မဟုတ္ဘူး” လို႔ေတာင္ ဆရာက သူဝသီအတုိင္း ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ ေျပာခဲ့တာပါ။

ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြ၊ အျမင္သစ္ေတြ၊ ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈ၊ အသစ္ေတြမျပဳလုပ္ႏိုင္ဘဲ နဲ႔ သူမ်ားေရးတဲ့စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ျပန္ေျပာတတ္ရံု ကိုးကားရြတ္ဆို ျပတတ္ရံုနဲ႔ေတာ “ပညာရွင္”လို႔ ေခၚႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ပညာတတ္သူ၊ စာဖတ္သူလို႔ပဲ ေခၚရမယ္ ထင္ပါတယ္ စဥ္းစားၾကပါကုန္။

လူထုစိန္ဝင္း
၈.၁၂.၂၀၀၉

ေဒၚလာလမ္းေၾကာင္း တစ္လမ္းေမာင္း

ဒီီ လမ္းမႀကီး ေပၚမွာ ေလွ်ာက္မိၿပီ ဆိုမွေတာ႔ မေသမခ်င္း ေလွ်ာက္ရံုသာ ရွိေတာ႔သည္။ လမ္းခြဲ မရွိ။ လမ္းလႊဲ မရွိ။

ေရွ႕တြင္ ေမွာင္မည္း ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ လမ္းမွား ျဖစ္ေနပါေစ။ ကိုယ္ ေလွ်ာက္တဲ႔ လမ္းကို အေကာင္းဟု ျမင္ရမည္။ အေကာင္းဟု ေျပာရမည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ လမ္းအားလံုးကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာၿပီး မေကာင္း ေျပာရမည္။ ဆန္႔က်င္ၿပီး မ်ားမ်ား မေကာင္း ေျပာနိုင္ေလ မိမိ လမ္းအတြက္ ပို အဆင္ေျပေလ ျဖစ္သည္။

မိမိလမ္းကို အျပစ္ ေထာက္ျပသူအား ဆဲေရး တိုင္းထြာမႈ မ်ိဳးစံု လုပ္ရမည္။ မိမိ လမ္းအတြက္ ဖင္ပိတ္ၿပီး ျငင္းရဲ ရမည္။

ခံယူခ်က္ေတြ ဘာေတြ ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းက အဓိက မဟုတ္ပါ။ မိသားစု စားဝတ္ေနေရး၊ နိုင္ငံျခားတြင္ ေနထိုင္နိုင္ေရး ႏွင္႔ သား၊ သမီးမ်ား ၏ အနာဂါတ္ အတြက္ ၾကည္႔ရမည္။

ဘာပညာမွ မတက္သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္း ျဖစ္သည္။ ဆိုင္းဘုတ္ ကိုင္တတ္၊ သူမ်ား ေအာ္သြားတာ ကို ေနာက္က လိုက္ေအာ္တတ္၊ ျမန္မာစာ ရိုက္တတ္ရံုျဖင္႔ အဆင္ေျပနိူင္သည္။ (အခ်ိဳ႕ ျမန္မာ စာေတာင္ မရိုက္တတ္တဲ႔ ျမည္မာ နိုင္ငံကို အရမ္းခ်စ္သည္႔ ျပည္ခ်စ္ မ်ား ေတာင္ ရွိေသးသည္)

ဘဝကို သက္ေတာင္႔ သက္သာနည္း ျဖင္႔ ျဖက္ေက်ာ္ နုိင္သည္။ အေဝ မတည္႔္သည္ မ်ားကို သူမ်ားမသိေစရ။

'ကိုယ္စီးတဲ႔ျမင္း အထီးမွန္းမသိ အမမွန္းမသိ' လို႔ အေျပာမခံရေအာင္၊ 'မိမိတို႔ကို နာမည္ခံ ရွာေကၽြးေနေသာ လူရဲ႔ နာမည္ကိုေတာင္ မသိတဲ႔ ဘာမွ စာတတ္တဲ႔ ေဒၚလာ သူေတာင္းစား' လို႔ အေျပာ မခံရေအာင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ပံုထဲက ကိစၥေတြကို သတိထားရမယ္

[untitled_88.jpg]

ဓမၼနဲ႔ အဓမၼၾကားမႇာ '၀င္း-၀င္း' အေျဖရႇိႏိုင္သလား

၂၀၀၉ခုႏႇစ္ အတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေ၀း မႇန္သမ်မႇာ အေလးထားဆံုး ေဆြးေႏြးပြဲေခါင္းစဥ္ တစ္ခုကေတာ့ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာမႈကို တားဆီးဖို႔ ကာဗြန္ဓာတ္ ထုတ္လႊင့္မႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းမႈကို ႏိုင္ငံတိုင္းက အားသြန္ခြန္စိုက္ ေဆာင္ရြက္ၾကေရး ျဖစ္တယ္။


ထိပ္တန္းဦးစားေပးျပႆနာ

ႏႇစ္စဥ္ႏႇစ္တိုင္း အေရးႀကီးဆံုး ျပႆနာမ်ားအျဖစ္ သေဘာထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ အစၥေရး-ပါလက္စတိုင္း ျပႆနာ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရးျပႆနာ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ အငတ္ေဘး ပေပ်ာက္ေရးျပႆနာ၊ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးျပႆနာ စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေဟာင္းမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးကိစၥ ထိပ္ဆံုးဦးစားေပးကိစၥ ျဖစ္လာတာ ေကာင္းပါတယ္။ ၀မ္းသာစရာပါ။ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ့ အေျခအေန တစ္ေန႔တျခား ဆိုးသထက္ဆိုးလာ ေနတယ္ဆိုတာ ကေလးလူႀကီးမက်န္ အားလံုးသိေနၾကပါၿပီ။ အခု ေဆာင္းရာသီ ေရာက္ေနတာေတာင္ ေဆာင္းမႇန္းမသိရေတာ့ပါဘူး။ ႏႇင္းမႈန္မႈန္ထဲ မႇာ အေႏြးထည္ေရာင္စံုေတြ ၀တ္ဆင္ၿပီး မနက္အေစာႀကီး လမ္းေလ်ာက္တဲ့ သူေတြအစား၊ ေဘာင္းဘီတို၊ စပို႔ရႇပ္နဲ႔ ေခြၽးသံရႊဲရႊဲ လမ္းေလ်ာက္ေနသူေတြပဲ ျမင္ေတြ႕ေနရေတာ့တယ္။ ညဦးပိုင္းေတြမႇာ မိသားစုတစ္ခုလံုး မီးလင္းဖိုေဘး စုေ၀း၀ိုင္းထိုင္ရင္း ေခါပုတ္ကင္စား၊ ထန္းပင္ျမစ္ဖုတ္စား၊ ပဲျမစ္ျပဳတ္ စားတဲ့ အခုေဆာင္းျမင္ကြင္းေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာလည္း ၾကာလႇပါၿပီ။ ေဆာင္းမႇာ သိပ္မေအးသလို ေႏြမႇာလည္း သိပ္မပူဘဲ ရာသီဥတုမ်တၿပီး ေနလို႔ေကာင္းတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးလည္း အခုဆိုမႏၲေလးနဲ႔ အားလံုး အတူတူျဖစ္ေနၿပီ။


ပ႐ုတ္နံ႔သင္းတဲ့ ေလႏုေအး

ေအာက္အရပ္ေဒသေတြသာ ဒီလိုျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။ ေတာင္ႀကီး၊ ကေလာ၊ ျပင္ဦးလြင္စတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမႇာလည္း အတူတူပါပဲ။ သိသိသာသာ အပူရႇိန္ေတြျမင့္တက္ လာခဲ့တယ္။ ေရႇးကေမၿမိဳ႕(ျပင္ဦးလြင္)တက္တဲ့အခါ ႏႇစ္ဆယ့္တစ္မိုင္ စခန္းလြန္တာနဲ႔ ပ႐ုတ္နံ႔သင္းေနတဲ့ ေလႏုေအးကေလး ႐ႈ႐ိႈက္လိုက္ရတာေၾကာင့္ လူတိုင္းလန္းဆန္း ရႊင္ျမဴး သြားၾကၿမဲျဖစ္တယ္။အခုေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕၀င္တဲ့အထိ ပ႐ုတ္နဲ႔ ထင္း႐ႇဴးနံ႔ မ႐ႈ႐ိႈက္ရေတာ့ဘူး။ ပါးစပ္က အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း ထြက္ေအာင္ေအးတဲ့ အရသာလည္း မခံစားရေတာ့ဘူး။ ျပင္ဦးလြင္ရဲ့ ေႏြေန႔ခင္းမ်ားဟာ မႏၲေလး နဲ႔အကြာႀကီး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ျပင္ဦးလြင္ ကိုပဲ လြမ္းေနရေတာ့တယ္။


မလံုေလာက္ေသးဘူးထင္တယ္

အခုတေလာ ၀င္႐ိုးစြန္းေဒသ က ေရခဲေတာင္ႀကီးေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မႈႏႈန္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမန္ဆန္လာတာေၾကာင့္ ကမၻာ ႀကီးတစ္ခုလံုး အေပၚက်ေရာက္လာမယ့္ အႏၲရာယ္မ်ဳိးစံုကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ မေနႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ အေလးထား ေျပာၾကားလာၾကရေတာ့တယ္၊ ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေ၀းတိုင္းမႇာလည္း ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးလာၾကတယ္။ တက္ေရာက္ ေျပာၾကားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းကလည္း ဘန္ကီမြန္းအစ အိုဘားမားအလယ္ အဘီဆစ္အဆံုး ကာဗြန္ဓာတ္ထုတ္လႊင့္မႈ ေလ်ာ့ခ်ေရးကိစၥ တစ္ကမၻာလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္းကို ထပ္တလဲလဲ ေျပာၾကားခဲ့ၾကတယ္။ ၀မ္းသာပါတယ္။ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေလာက္နဲ႔ေတာ့ မလံုေလာက္ေသးဘူး ထင္ပါတယ္။


စီးပြားေရးသမားအလိုက်

ကာဗြန္ဓာတ္ ထုတ္လႊင့္မႈေလ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ ဆိုၿပီး လ်ပ္စစ္မီးေတြ ပိတ္ထား႐ံု၊ ေလေအးေပးစက္ေတြ မဖြင့္႐ံုနဲ႔ေတာ့ ကမၻာႀကီးရဲ့ အပူေတြေလ်ာ့က် သြားဖြယ္မရႇိပါဘူး။ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို ေျဖရႇင္းဖို႔ဆိုရင္ အဲဒီျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို ေတြ႕ေအာင္ရႇာၿပီး ဖယ္ရႇားရႇင္းလင္းပစ္ရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကာဗြန္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ အက်ဳိးဆက္ ေတြကိုလည္း လက္ေတြ႕ေတာ္ေတာ္ႀကီး ခံစားေနၾကရၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း သိေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုလို လ်ပ္ စစ္မီးေတြ ပိတ္ထားဖို႔ ေလေအးေပးစက္ေတြ မဖြင့္ဖို႔ဆိုတဲ့ 'ထမင္းေရပူ လာလ်ာလႊဲ'တဲ့ လံႈ႕ေဆာ္မႈေတြ လုပ္တာေလာက္ပဲ ရႇိေနပါေသးတယ္။ ဖန္လံုအိမ္ အာနိသင္ေလ်ာ့ခ်ေရးဆိုင္ရာ က်ဳိတို သေဘာတူညီခ်က္ႀကီးကေန တစ္ဖက္သတ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ႏုတ္ထြက္သြားေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္က သမၼတေဂ်ာ့ဘုရႇ္ ေျပာတဲ့စကားက 'က်ဳိတိုစာခ်ဳပ္ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္ေစတာေၾကာင့္ လက္မခံႏိုင္ဘူး' ဆိုတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းၿပီေကာင္းရဲ့နဲ႔ အစက လက္ခံ သေဘာတူခဲ့ၿပီးမႇ အေမရိကန္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရႇင္ႀကီးေတြရဲ့ အလိုက် မ်က္ႏႇာေျပာင္တိုက္ၿပီး ဖ်က္သိမ္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။


အလံုးစံုညီညြတ္ေရးဆိုတာမရႇိ

ကာဗြန္ဓာတ္ေငြ႕ အလံုးအရင္းနဲ႔ လႊင့္ထုတ္ေပးေနတဲ့ သူေဌးေတြပိုင္ စက္႐ံုႀကီးေတြကိုေတာ့ ထိန္းသိမ္းကြပ္ညွပ္ဖို႔ မလုပ္ဘဲ အိမ္ထဲမႇာ လ်ပ္စစ္မီးထြန္းတဲ့ သူေတြနဲ႔ ေလေအးေပးစက္ ဖြင့္တဲ့သူေတြကိုသာ လက္ညႇိဳးထိုးျပေနတဲ့ လုပ္ရပ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ရယ္စရာေကာင္းေနပါတယ္။ ကမၻာတစ္ခုလံုးက ညီညီညြတ္ညြတ္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး မီးမထြန္းဘဲ ေမႇာင္ထဲမႇာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနၾကလို႔ ၀င္႐ိုးစြန္းက ေရခဲေတာင္ႀကီးေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မႈ ရပ္စဲသြားမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမႇာင္ထဲမႇာေနဖို႔ အဆင္သင့္ပါ။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႔ သူေဌးႀကီးေတြရဲ့ စက္႐ံုႀကီးေတြ အရႇိန္အဟုန္ မပ်က္လည္ပတ္ေနဖို႔ အတြက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မီးေတြ မိႇတ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိးလုပ္ဖို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ညီညြတ္ပါ ညီညြတ္ပါလို႔ တဖြဖြလံႈ႔ေဆာ္မေနပါနဲ႔။ ညီညြတ္မႈ ဆိုတာ တူညီတဲ့ အက်ဳိးစီးပြားတစ္ခု အေပၚမႇာသာ တည္ေဆာက္လို႔ ရႏိုင္တာမ်ဳိးပါ။ အႂကြင္းမဲ့ လံုး၀ဥႆုံ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားအားလံုး ညီညြတ္ေရး ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မႇ မရႇိႏိုင္ပါဘူး။ ဘယ္တုန္းကမႇလည္း မရႇိခဲ့ပါဘူး။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ဂ်ာမနီ၊ အီတလီနဲ႔ ဂ်ပန္ဆိုတဲ့ ၀င္႐ိုးတန္း သံုးႏိုင္ငံက ဖက္ဆစ္၀ါဒဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ တစ္ခုအေပၚမႇာ ရပ္တည္ၿပီး အတူတကြ ပူးေပါင္းညီညြတ္ခဲ့ ၾကတာျဖစ္သလို၊ အေနာက္အရင္း ရႇင္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံတို႔ကလည္း ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆန္႔က်င္ေရးဆိုတဲ့ ဘံုရပ္တည္ခ်က္အေပၚမႇာ ပူးေပါင္း ၿပီး မဟာမိတ္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။


တူညီခ်က္အေပၚ ညီညြတ္တာ

ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာလည္း အလားတူပါပဲ။ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ တူညီခ်က္တစ္ခုအေပၚမႇာ လူႀကီးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြ၊ ဆိုရႇယ္လစ္ေတြနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ပူးေပါင္းညီညြတ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ဒါေတာင္ ေအာင္ဆန္းအက္တလီ စာခ်ဳပ္ကို ဂဠဳန္ဦးေစာတို႔ ၊သခင္ဗစိန္တို႔ က လက္မႇတ္မထိုးဘဲနဲ႔ ျပန္လာခဲ့ၾကေသးတာပါ။ ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလံုးရဲ့ ညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို လက္မႇတ္မထိုးခဲ့ သူေတြလည္း ရႇိခဲ့တာပါပဲ။

ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ မႇားမေပးနဲ႔

အႂကြင္းမဲ့ လံုး၀ဥႆံု ရာႏႈန္းျပည့္ ညီညြတ္မႈဆိုတာ မရႇိႏိုင္ပါဘူး။ ေလာဘသားမ်ားရဲ့ လူ႕ဘံုခန္း၀ါမႇာ လူသား အားလံုး သူေတာ္စင္ေတြခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းကို မိတ္ေဆြသေဘာထားလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေလာကီလူသား မ်ားရဲ႕အလယ္မႇာ ဓမၼနဲ႔အဓမၼ၊ အျဖဴနဲ႔ အမည္း၊ အမႇားနဲ႔ အမႇန္၊ လူဆိုးနဲ႔ လူေကာင္းဆိုတာ ရႇိၿမဲျဖစ္တယ္။ ဓမၼနဲ႔ အျဖဴ၊ အမႇန္နဲ႔ လူေကာင္းတို႔ကို မိတ္ေဆြအျဖစ္ ဖက္တြယ္ထားရမႇာျဖစ္ၿပီး အဓမၼနဲ႔ အမည္း၊ အမႇားနဲ႔ လူဆိုးကို ရန္သူအျဖစ္ ဖယ္ရႇားပစ္ရမႇာ ျဖစ္တယ္။ ဟစ္တလာလိုလူ၊ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္လိုလူ၊ အိုစမာဘင္လာဒင္လို လူေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား လူသတ္သမားေတြ အျဖစ္႐ႈတ္ခ်ရမႇာျဖစ္တယ္။အေမရိကန္ျပည္သူေတြကို လိမ္၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုညာ၊ကမၻာတစ္ခုလံုးကို လႇည့္စားခဲ့တဲ့နစ္ဆင္လို၊ ေရဂန္႔လို၊ ေဂ်ာ့ဘုရႇ္လို၊ ကလင္တန္လို လူမ်ဳိးေတြကိုလည္း လူလိမ္လူညာေတြ၊ လူဆိုးေတြလို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရမႇာပဲျဖစ္တယ္။ ဒီလိုလူေတြကို လူႀကီးလူေကာင္းေတြလို မိတ္ေဆြေတြလို သေဘာမထားႏိုင္ပါဘူး။


မသူေတာ္မႇန္းသိဖို႔လို

ေလာဘသားမ်ားရဲ့ လူ႔ဘံုခန္း၀ါမႇာ သူေတာ္စင္ေတြ ရႇိသလို မသူေတာ္ေတြလည္း ရႇိပါတယ္။ သူေတာ္စင္ကို သူေတာ္စင္မႇန္းသိဖို႔ ၊ မသူေတာ္ကို မသူေတာ္မႇန္းသိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အရိယာပုဂၢိဳလ္ မျဖစ္သမ် ကာလပတ္လံုး လူသားတိုင္းရဲ႕ စိတ္အစဥ္မႇာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြ ဖံုးလႊမ္းေနမႇာပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဓမၼရႇိသလို အဓမၼလည္းရႇိမႇာပဲ။ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းရႇိသလို မသူေတာ္ေတြလည္း ရႇိမႇာပဲ။လူေကာင္းရႇိသလို လူဆိုးလည္းရႇိမႇာပဲ။ အဲဒီေတာ့ လူတိုင္းဟာ မိတ္ေဆြမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေ၀းေ၀းက ေရႇာင္ရႇားရမယ့္လူဆိုး၊ လူမိုက္လည္း ရႇိမႇာပဲ။ အၿပီးတိုင္ဖယ္ရႇား ရႇင္းလင္းပစ္ရမယ့္ ဟစ္တလာလိုရန္ သူမ်ဳိးလည္းရႇိမႇာပဲ။ ဟစ္တလာကိုရန္ ငါဆိုတဲ့အစြဲႀကီးနဲ႔ မၾကည့္ပါနဲ႔ ေျပာတာမ်ဳိးကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မႇ လက္မခံပါဘူး။ခုေခတ္ၿမိဳ႕ႀကီးသား လူတြင္က်ယ္ အီလစ္ေတြ ခံတြင္းေတြ႕ေနၾကတဲ့ win-win အေျဖဆိုတာ ရႇိႏိုင္ပါသလား လို႔ပဲ ေမးလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။


လူထုစိန္ဝင္း