“မဟာဗ်ဴဟာ သေဘာေဆာင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဋိၪာဥ္တစ္ခု ရွိဖို႔လိုတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အဓိက လိုအပ္ေနတာ အဲ့ဒါပဲ”
ဆရာေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း
သမၼတႏိုင္ငံအျဖစ္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးလာသည္မွာ မတ္လ ၃၁ရက္ဆိုလွ်င္ သံုးႏွစ္ျပည့္ ၿပီျဖစ္သည္။ အစုိးရက ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔တြင္ အဓိကလုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္လ်က္ ရွိ သည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်က္ေမွာက္
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို အစဥ္တစိုက္ေလ့လာ ေရးသားလ်က္ရွိသည့္ ဆရာေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
- သမၼတဦးသိန္းစိန္ တာ၀န္ယူခဲ့ရတဲ့ သံုးႏွစ္တာအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ကို ေဖာ္ ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာသြား ပါတယ္။ ဘယ္အခ်က္ေတြက ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရပါသလဲ။
သူေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္ ဆုိတာကေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး အေျဖရွာတာကိုေျပာတာ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒါကိုေတာ့ သေဘာတူတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရတာက ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးပဲ။
ဆန္႔က်င္ဘက္အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖယ္ထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာ ခ်ည္းပဲ။ အဲ့ဒီအတြက္ ထင္ရွားတဲ့ သာဓက ကေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ပဲ။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ အစိုးရအဆက္ဆက္ကလည္း လက္နက္ကိုင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ သူပုန္ အျမစ္ျဖတ္ေရး၊ လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အဆက္ဆက္ကလည္း အစိုးရျဖဳတ္ခ်ေရး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ တစ္ဖက္မွအျမစ္မျပတ္ဘဲ တိုင္းျပည္သာ စုတ္ျပတ္သတ္သြားတယ္။
အခု ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ၿပီး ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာတဲ့နည္းကို သံုးလာတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူေျပာတဲ့ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာခဲ့တယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ နည္းနည္းေလး ျပႆနာရွိလာတယ္။ သိပ္အားမေကာင္း ေတာ့ ဘူး။ နည္းနည္း ေလး တင္းမာတဲ့လကၡဏာေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ အေပၚ စီးက မရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပံုစံသစ္ စမ္းသပ္က်င့္သံုး လာတာေတြ႔ရတယ္။
ဒါကိုေတာ့ ေယဘုယ် လက္ခံပါတယ္။
-ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္က တျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လဲဆရာ။
အဓိကကေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ေပါ့။ တစ္ခ်က္က လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈေတြ မ်ားလာတယ္။ အမွန္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ လႊတ္ေတာ္နဲ႔အစိုးရ အားၿပိဳင္ၾကတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္း တဲ့ သေဘာ။ အခုဟာက သာမန္အားၿပိဳင္မႈမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူ။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္း တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈေတြက ၂၀၁၃ အတြင္းမွာ နည္းနည္းစိပ္လာခဲ့တယ္။ ပါတီ၊ လႊတ္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြနဲ႔ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုတာ တစ္ပါတီ တည္း။ သူတို႔လာရာကို ၾကည့္ရင္လည္း အားလံုးက တပ္ မေတာ္သားေဟာင္း ေတြ။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္းကလည္း ကာလံုမွာအၿမဲတမ္းေတြ႔ႏိုင္တာပဲ။ အဲ့ဒီၾကားထဲမွာမွ ပြတ္တိုက္မႈေတြ သိပ္မ်ားလာတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈသစ္က အားေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုဖို႔ခက္ တာ ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုက အတိုက္အခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေသြးေအးလာတာ လူ တိုင္းသိတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္ က ၂၀၁၃ ကေလာက္ အားမေကာင္းေတာ့ဘူး။
- က်န္သက္တမ္းမွာ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္ ဘယ္လုိ ေဖာ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုမလဲ။
အဓိကကေတာ့ မၾကာခဏေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ဖို႔ပါ။ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြရွိရင္ မ်ားမ်ားေတြ႔ ေပးဖုိ႔လိုတယ္။ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပြတ္တိုက္မႈေတြ ေက်ာ္ဖို႔ဆိုရင္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ မ်ားမ်ားေတြ႔ဖို႔ လိုတယ္။အတိုက္ အခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ မျဖစ္ဖို႔ဆုိရင္လည္း ခဏခဏေတြ႕ေပးဖို႔ လို တယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အခုထိပ္တိုက္ေတြ႔ ေနရတာက အေျခခံဥပေဒျပႆနာ။ အခု သမၼတရဲ႕မိန္႔ခြန္းထဲမွာ လည္း အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ အခန္း ၁၂ပါ မူေဘာင္အတိုင္း ျပင္ရမယ္။ ျပ႒ာန္းခ်က္အတိုင္း ျပင္ရမယ္ဆုိေတာ့ အဓိကက ပုဒ္မ -၄၃၆အတိုင္း ျပင္ရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ တကယ့္ လက္ေတြ႔မွာ အင္န္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုးအုပ္စုေတြက ဒီ ၄၃၆ ျပင္တာက စရမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ ၄၃၆ က ျပင္ ခ်င္သပဆိုရင္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ သေဘာတူညီၿပီးေတာ့မွ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္၊ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ မဲေပးႏိုင္သူ အားလံုးရဲ႕ တစ္၀က္ရမွဆိုေတာ့ လက္ေတြ႔မွာေတာ္ေတာ္ ျပင္ရခက္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ကာခ်ဳပ္နဲ႔ သမၼတ ေျပာတာကိုၾကည့္ရင္ ဒီဟာကိုျပင္ေပးခ်င္တဲ့ သေဘာထား သိပ္မရွိဘူး။
ဒီဘက္က ျပင္ေစခ်င္တယ္။ အတိုက္အခံဘက္က စဥ္းစားရင္ ၄၃၆ က ဆံုခ်က္ အက်ဆံုး။ ေနာက္ထပ္ ဘာမွျပင္ဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႔မွာမလြယ္ဘူး။ အတိုက္အခံဘက္က စဥ္းစားတာလည္း အျပစ္လို႔ေျပာမရ ဘူး။ ဒါကလည္း မွန္ေနတယ္။
သမၼတနဲ႔တပ္ဘက္ကလည္း ဒါကိုဘာေၾကာင့္ မေလွ်ာ့ခ်င္ရတာလဲဆိုေတာ့ ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ အေျခခံဥပေဒ ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ အကုန္လံုးျပင္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနပံုရတယ္။ တစ္နည္းေျပာရင္ေတာ့ မယံုတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးဟာ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္ေနတာက အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ မရွိလို႔ပဲ။ အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈမရွိရင္ သူေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈ အသစ္နဲ႔ပဲေျဖရွင္းရမယ္။ အဲ့ဒါလုပ္ဖို႔လို တယ္။ ဒီအေနအထားကုိ မရွင္းဘဲနဲ႔ ႏွစ္ဘက္စလံုးတင္းခံေနၾကရင္ ၂၀၁၄ က အ လားအလာ မေကာင္း ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈဟာ ၂၀၁၄ မွာ ထြန္းကားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
- အတိုက္အခံနဲ႔ အစိုးရၾကားက တင္းမာမႈက ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ျဖစ္ႏိုင္မလား။
၄၃၆ကို မူတည္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကို ဦးတည္သြားႏုိင္တယ္။ အဲ့လို ဦးမတည္ခ်င္ဘူးဆိုရင္၊ ဒီႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကို ေရွာင္ခ်င္သပ ဆုိရင္ေတာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာၾကဖုိ႔ပဲ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ အျပန္အလွန္ မယံုၾကည္မႈေတြက သက္တမ္းေတြ သိပ္ၾကာလာၿပီဆိုေတာ့ တစ္ခါႏွစ္ခါေတြ႔႐ံု နဲ႔ေတာ့ ေျပလည္ခ်င္မွ ေျပလည္လိမ့္မယ္။ မေျပလည္မခ်င္း ေတြ႔ ၿပီးေဆြးေႏြး ရမွာပဲ။ ဒီနည္းကပဲ အေျခ အေနကို ဒီထက္ဆိုးမသြားေစမယ့္နည္းပဲ ျဖစ္တယ္။ အေရးႀကီးတာက ေကာင္းမလာရင္ေတာင္ ဆိုး မသြားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
- ၄၃၆ မျပင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ႏွစ္ဖက္အင္အားစုၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈေတြ ပိုၿပီးႀကီးထြားလာႏိုင္ မလား။
အခုအေနအထားအရ အေျခခံဥပေဒ နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဦးေရႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ရဲ႕႐ိုက္ခတ္မႈက နီးစပ္တယ္။ ထပ္တူက်၊ မက်ေတာ့မသိေပမယ့္ အမ်ားႀကီး နီးစပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ သမၼတ နဲ႔ ကာခ်ဳပ္ တို႔နဲ႔ကေတာ့ သိပ္မနီးဘူးေပ့ါ။ သာမန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အားၿပိဳင္မႈ တစ္ခုျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ ျဖစ္ အားၿပိဳင္မႈဆိုတာ မဆန္းဘူးဆိုေပမဲ့ မေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ မေကာင္းဘူး။ ေျဖရွင္းဖို႔ ကလည္း ေတြ႔ဆံုေဆြး ေႏြးေရး နည္းတစ္နည္းပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္႐ွဴေခ်ာင္သြားတာက ေဒၚစုနဲ႔ သမၼတလည္း ေတြ႔တယ္။ ဦးေရႊမန္းနဲ႔လည္း ေတြ႔တယ္ဆိုေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ေတြ႔ ေပးဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္။
-ေ လးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရးက နည္းလမ္းေကာင္း ျဖစ္မလား။
ဒီနည္းလမ္းက ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့သေဘာကေတာ့ လူသိရွင္ၾကား ေလးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ေနဖုိ႔ မလုိပါဘူး၊ ဘယ္လုိပုံမ်ဳိး နဲ႔ေတြ႕ေတြ႕ ထိပ္တုိက္ သေဘာေဆာင္ေနတဲ့ အယူအဆမတူတဲ့ အင္အားစုေတြ ေတြ႕တာ ေကာင္းပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းမေတြ႕ရင္ေတာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းေတြ႕လာႏုိင္တယ္။ လုံး၀မေတြ႕တာ မ်ဳိးေတာ့ ျဖစ္လာမယ္မထင္ဘူး။
- အစိုးရရဲ႕သံုးႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အားနည္းခ်က္၊ အား သာခ်က္ ဘာေတြရွိခဲ့လဲ။
အခုသြားေနတာကုိက သံုးပြင့္ဆိုင္။ သံုးခုစလံုးမွာ ေအာင္ျမင္တာေရာ၊ မေအာင္ျမင္တာေရာ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈသစ္ကိုေတာ့ လက္ေတြ႔ စလုပ္လာတာေတြ႔တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည့္ျပည့္၀၀ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိး ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာ မေတြ႕ရဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ အေျခအေန ေကာင္းလာပါတယ္။
သို႔ေသာ္ အခုထိအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးက သမၼတေမွ်ာ္မွန္းထားသလုိ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေနာက္ျပည္ တြင္း အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတယ္။သို႔ေသာ္ အေျဖတစ္ခုရတဲ့အထိမ်ိဳး မေရာက္ ေသးဘူး။ ေနာက္အဓိက အက်ဆံုးအခ်က္ က ႏိုင္ငံေရးမွာ ျမန္မာျပည္အတြက္ အဓိက လစ္ဟာေနတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္ရွိတယ္။ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ညင္သာ ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ဆိုရင္ အစိုးရဘက္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရး ၀ါဒီေတြနဲ႔ အတိုက္အခံဘက္ကေပ်ာ့ ေျပာင္းသူေတြၾကားမွာ မဟာဗ်ဴဟာသေဘာ ေဆာင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပဋိၪဥ္တစ္ခု ရွိဖို႔လိုတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အဓိက လိုအပ္ေနတာ အဲ့ဒါပဲ။ အခုခ်ိန္ထိ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံ ေရးပဋိၪဥ္ မရွိေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲက မညင္သာေသးတာ။ ဒါက ေယဘုယ်ႏိုင္ငံေရးကို ခ်ဳပ္ ေျပာတာ။
ေနာက္ စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္မႈကေတာ့ မက္ခ႐ိုစီးပြားေရးတည္ၿငိမ္မႈကို ေျပာရမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမူလ စခဲ့တဲ့ ဆင္းရဲမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖဳိးေရး ဆိုတာကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ မေအာင္ျမင္ေသးဘူး။ မေအာင္ျမင္တဲ့ အျပင္ထပ္ၿပီး ျပႆနာေတြတက္ေနတာက ေျမကိစၥေတြ။ ေနာက္ စီးပြားေရးမွာ အဆိုးဆံုးလစ္ဟာမႈက စီးပြားေရးတစ္လံုးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ အတြက္ တစ္ခုလံုးကိုၿခံဳငံုႏိုင္တဲ့ Master Plan အခုထိမရွိဘူး။ ႀကံဳသလို က်ပန္းေလွ်ာက္လုပ္ေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုတစ္ခံေနတဲ့ ဟာကေတာ့ အစိုးရဘက္ ကသြားမယ့္ အပစ္ရပ္ေရးလက္မွတ္ထိုးၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့မူနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတြဘက္ က ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးၿပီးမွ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးမယ္ဆိုတဲ့ကိစၥမွာ ဒါနဲ႔ ဇာတ္ေမ်ာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါက သိပ္ေမ်ာေနရင္လည္း မေကာင္းဘူး။
- မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဋိၪာဥ္တစ္ခု ေပၚလာႏိုင္ဖို႔ အလားအလာေတြ ရွိလား။
ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ျပႆနာရွိတယ္။ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မေသခ်ာဘူး။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူတို႔အေပၚ မွာပဲ မူ တည္ပါတယ္။ လုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ အတြက္ ေကာင္းတာေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ အေျခအေန သံုးခု ျပည့္စံုမွ အေျပာင္း အလဲက ညင္သာမွာ။ ပထမအေျခအေနက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုသူေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရး မလိုလားသူေတြကို ထိန္းႏိုင္ရမယ္။ အစိုးရတစ္ရပ္မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလိုလားသူေတြအေပၚ စီးရသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒီလိုပဲ အတိုက္အခံေတြမွာလည္း ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့သူေတြက တင္းမာတဲ့သူေတြ အေပၚထိန္းႏိုင္ရမယ္။ ဒီလုိမထိန္းႏိုင္ ရင္ အတိုက္အခံဘက္ကလည္း အလြန္အကၽြံေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါက သီအိုရီကိုေျပာတာ။ ဒီလိုႏွစ္ခ်က္ျပည့္စံုမွ တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ အစိုးရဘက္က ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို
လိုလားသူေတြနဲ႔ အတုိက္အခံဘက္က ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ သူေတြၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးပဋိၪဥ္ တစ္ခု ထြက္လာမွာ။ ဒီသံုးခ်က္ျပည့္စံုမွ အေျပာင္းအလဲကညင္သာႏိုင္မယ္။
ခက္တာက ျမန္မာျပည္မွာ အခုထိ အဲ့ဒီသေဘာမ်ဳိးေဆာင္တာ မေတြ႔ရ ေသးဘူး။
အခုလို ေျဖၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Mizzima - News in Burmese
ျမန္မာျပည္မွာ အဓိက လိုအပ္ေနတာ အဲ့ဒါပဲ”
ဆရာေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း
သမၼတႏိုင္ငံအျဖစ္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးလာသည္မွာ မတ္လ ၃၁ရက္ဆိုလွ်င္ သံုးႏွစ္ျပည့္ ၿပီျဖစ္သည္။ အစုိးရက ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔တြင္ အဓိကလုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္လ်က္ ရွိ သည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်က္ေမွာက္
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို အစဥ္တစိုက္ေလ့လာ ေရးသားလ်က္ရွိသည့္ ဆရာေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
- သမၼတဦးသိန္းစိန္ တာ၀န္ယူခဲ့ရတဲ့ သံုးႏွစ္တာအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ကို ေဖာ္ ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာသြား ပါတယ္။ ဘယ္အခ်က္ေတြက ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရပါသလဲ။
သူေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္ ဆုိတာကေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး အေျဖရွာတာကိုေျပာတာ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒါကိုေတာ့ သေဘာတူတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရတာက ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးပဲ။
ဆန္႔က်င္ဘက္အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖယ္ထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာ ခ်ည္းပဲ။ အဲ့ဒီအတြက္ ထင္ရွားတဲ့ သာဓက ကေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ပဲ။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ အစိုးရအဆက္ဆက္ကလည္း လက္နက္ကိုင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ သူပုန္ အျမစ္ျဖတ္ေရး၊ လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အဆက္ဆက္ကလည္း အစိုးရျဖဳတ္ခ်ေရး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ တစ္ဖက္မွအျမစ္မျပတ္ဘဲ တိုင္းျပည္သာ စုတ္ျပတ္သတ္သြားတယ္။
အခု ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ၿပီး ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာတဲ့နည္းကို သံုးလာတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူေျပာတဲ့ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာခဲ့တယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ နည္းနည္းေလး ျပႆနာရွိလာတယ္။ သိပ္အားမေကာင္း ေတာ့ ဘူး။ နည္းနည္း ေလး တင္းမာတဲ့လကၡဏာေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ အေပၚ စီးက မရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပံုစံသစ္ စမ္းသပ္က်င့္သံုး လာတာေတြ႔ရတယ္။
ဒါကိုေတာ့ ေယဘုယ် လက္ခံပါတယ္။
-ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္က တျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လဲဆရာ။
အဓိကကေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ေပါ့။ တစ္ခ်က္က လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈေတြ မ်ားလာတယ္။ အမွန္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ လႊတ္ေတာ္နဲ႔အစိုးရ အားၿပိဳင္ၾကတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္း တဲ့ သေဘာ။ အခုဟာက သာမန္အားၿပိဳင္မႈမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူ။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္း တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈေတြက ၂၀၁၃ အတြင္းမွာ နည္းနည္းစိပ္လာခဲ့တယ္။ ပါတီ၊ လႊတ္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြနဲ႔ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုတာ တစ္ပါတီ တည္း။ သူတို႔လာရာကို ၾကည့္ရင္လည္း အားလံုးက တပ္ မေတာ္သားေဟာင္း ေတြ။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္းကလည္း ကာလံုမွာအၿမဲတမ္းေတြ႔ႏိုင္တာပဲ။ အဲ့ဒီၾကားထဲမွာမွ ပြတ္တိုက္မႈေတြ သိပ္မ်ားလာတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈသစ္က အားေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုဖို႔ခက္ တာ ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုက အတိုက္အခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေသြးေအးလာတာ လူ တိုင္းသိတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္ က ၂၀၁၃ ကေလာက္ အားမေကာင္းေတာ့ဘူး။
- က်န္သက္တမ္းမွာ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္ ဘယ္လုိ ေဖာ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုမလဲ။
အဓိကကေတာ့ မၾကာခဏေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ဖို႔ပါ။ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြရွိရင္ မ်ားမ်ားေတြ႔ ေပးဖုိ႔လိုတယ္။ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပြတ္တိုက္မႈေတြ ေက်ာ္ဖို႔ဆိုရင္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ မ်ားမ်ားေတြ႔ဖို႔ လိုတယ္။အတိုက္ အခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ မျဖစ္ဖို႔ဆုိရင္လည္း ခဏခဏေတြ႕ေပးဖို႔ လို တယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အခုထိပ္တိုက္ေတြ႔ ေနရတာက အေျခခံဥပေဒျပႆနာ။ အခု သမၼတရဲ႕မိန္႔ခြန္းထဲမွာ လည္း အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ အခန္း ၁၂ပါ မူေဘာင္အတိုင္း ျပင္ရမယ္။ ျပ႒ာန္းခ်က္အတိုင္း ျပင္ရမယ္ဆုိေတာ့ အဓိကက ပုဒ္မ -၄၃၆အတိုင္း ျပင္ရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ တကယ့္ လက္ေတြ႔မွာ အင္န္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုးအုပ္စုေတြက ဒီ ၄၃၆ ျပင္တာက စရမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ ၄၃၆ က ျပင္ ခ်င္သပဆိုရင္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ သေဘာတူညီၿပီးေတာ့မွ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္၊ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ မဲေပးႏိုင္သူ အားလံုးရဲ႕ တစ္၀က္ရမွဆိုေတာ့ လက္ေတြ႔မွာေတာ္ေတာ္ ျပင္ရခက္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ကာခ်ဳပ္နဲ႔ သမၼတ ေျပာတာကိုၾကည့္ရင္ ဒီဟာကိုျပင္ေပးခ်င္တဲ့ သေဘာထား သိပ္မရွိဘူး။
ဒီဘက္က ျပင္ေစခ်င္တယ္။ အတိုက္အခံဘက္က စဥ္းစားရင္ ၄၃၆ က ဆံုခ်က္ အက်ဆံုး။ ေနာက္ထပ္ ဘာမွျပင္ဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႔မွာမလြယ္ဘူး။ အတိုက္အခံဘက္က စဥ္းစားတာလည္း အျပစ္လို႔ေျပာမရ ဘူး။ ဒါကလည္း မွန္ေနတယ္။
သမၼတနဲ႔တပ္ဘက္ကလည္း ဒါကိုဘာေၾကာင့္ မေလွ်ာ့ခ်င္ရတာလဲဆိုေတာ့ ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ အေျခခံဥပေဒ ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ အကုန္လံုးျပင္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနပံုရတယ္။ တစ္နည္းေျပာရင္ေတာ့ မယံုတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးဟာ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္ေနတာက အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ မရွိလို႔ပဲ။ အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈမရွိရင္ သူေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈ အသစ္နဲ႔ပဲေျဖရွင္းရမယ္။ အဲ့ဒါလုပ္ဖို႔လို တယ္။ ဒီအေနအထားကုိ မရွင္းဘဲနဲ႔ ႏွစ္ဘက္စလံုးတင္းခံေနၾကရင္ ၂၀၁၄ က အ လားအလာ မေကာင္း ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈဟာ ၂၀၁၄ မွာ ထြန္းကားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
- အတိုက္အခံနဲ႔ အစိုးရၾကားက တင္းမာမႈက ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ျဖစ္ႏိုင္မလား။
၄၃၆ကို မူတည္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကို ဦးတည္သြားႏုိင္တယ္။ အဲ့လို ဦးမတည္ခ်င္ဘူးဆိုရင္၊ ဒီႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကို ေရွာင္ခ်င္သပ ဆုိရင္ေတာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာၾကဖုိ႔ပဲ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ အျပန္အလွန္ မယံုၾကည္မႈေတြက သက္တမ္းေတြ သိပ္ၾကာလာၿပီဆိုေတာ့ တစ္ခါႏွစ္ခါေတြ႔႐ံု နဲ႔ေတာ့ ေျပလည္ခ်င္မွ ေျပလည္လိမ့္မယ္။ မေျပလည္မခ်င္း ေတြ႔ ၿပီးေဆြးေႏြး ရမွာပဲ။ ဒီနည္းကပဲ အေျခ အေနကို ဒီထက္ဆိုးမသြားေစမယ့္နည္းပဲ ျဖစ္တယ္။ အေရးႀကီးတာက ေကာင္းမလာရင္ေတာင္ ဆိုး မသြားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
- ၄၃၆ မျပင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ႏွစ္ဖက္အင္အားစုၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈေတြ ပိုၿပီးႀကီးထြားလာႏိုင္ မလား။
အခုအေနအထားအရ အေျခခံဥပေဒ နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဦးေရႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ရဲ႕႐ိုက္ခတ္မႈက နီးစပ္တယ္။ ထပ္တူက်၊ မက်ေတာ့မသိေပမယ့္ အမ်ားႀကီး နီးစပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ သမၼတ နဲ႔ ကာခ်ဳပ္ တို႔နဲ႔ကေတာ့ သိပ္မနီးဘူးေပ့ါ။ သာမန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အားၿပိဳင္မႈ တစ္ခုျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ ျဖစ္ အားၿပိဳင္မႈဆိုတာ မဆန္းဘူးဆိုေပမဲ့ မေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ မေကာင္းဘူး။ ေျဖရွင္းဖို႔ ကလည္း ေတြ႔ဆံုေဆြး ေႏြးေရး နည္းတစ္နည္းပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္႐ွဴေခ်ာင္သြားတာက ေဒၚစုနဲ႔ သမၼတလည္း ေတြ႔တယ္။ ဦးေရႊမန္းနဲ႔လည္း ေတြ႔တယ္ဆိုေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ေတြ႔ ေပးဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္။
-ေ လးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရးက နည္းလမ္းေကာင္း ျဖစ္မလား။
ဒီနည္းလမ္းက ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့သေဘာကေတာ့ လူသိရွင္ၾကား ေလးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ေနဖုိ႔ မလုိပါဘူး၊ ဘယ္လုိပုံမ်ဳိး နဲ႔ေတြ႕ေတြ႕ ထိပ္တုိက္ သေဘာေဆာင္ေနတဲ့ အယူအဆမတူတဲ့ အင္အားစုေတြ ေတြ႕တာ ေကာင္းပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းမေတြ႕ရင္ေတာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းေတြ႕လာႏုိင္တယ္။ လုံး၀မေတြ႕တာ မ်ဳိးေတာ့ ျဖစ္လာမယ္မထင္ဘူး။
- အစိုးရရဲ႕သံုးႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အားနည္းခ်က္၊ အား သာခ်က္ ဘာေတြရွိခဲ့လဲ။
အခုသြားေနတာကုိက သံုးပြင့္ဆိုင္။ သံုးခုစလံုးမွာ ေအာင္ျမင္တာေရာ၊ မေအာင္ျမင္တာေရာ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈသစ္ကိုေတာ့ လက္ေတြ႔ စလုပ္လာတာေတြ႔တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည့္ျပည့္၀၀ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိး ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာ မေတြ႕ရဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ အေျခအေန ေကာင္းလာပါတယ္။
သို႔ေသာ္ အခုထိအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးက သမၼတေမွ်ာ္မွန္းထားသလုိ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေနာက္ျပည္ တြင္း အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတယ္။သို႔ေသာ္ အေျဖတစ္ခုရတဲ့အထိမ်ိဳး မေရာက္ ေသးဘူး။ ေနာက္အဓိက အက်ဆံုးအခ်က္ က ႏိုင္ငံေရးမွာ ျမန္မာျပည္အတြက္ အဓိက လစ္ဟာေနတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္ရွိတယ္။ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ညင္သာ ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ဆိုရင္ အစိုးရဘက္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရး ၀ါဒီေတြနဲ႔ အတိုက္အခံဘက္ကေပ်ာ့ ေျပာင္းသူေတြၾကားမွာ မဟာဗ်ဴဟာသေဘာ ေဆာင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပဋိၪဥ္တစ္ခု ရွိဖို႔လိုတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အဓိက လိုအပ္ေနတာ အဲ့ဒါပဲ။ အခုခ်ိန္ထိ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံ ေရးပဋိၪဥ္ မရွိေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲက မညင္သာေသးတာ။ ဒါက ေယဘုယ်ႏိုင္ငံေရးကို ခ်ဳပ္ ေျပာတာ။
ေနာက္ စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္မႈကေတာ့ မက္ခ႐ိုစီးပြားေရးတည္ၿငိမ္မႈကို ေျပာရမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမူလ စခဲ့တဲ့ ဆင္းရဲမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖဳိးေရး ဆိုတာကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ မေအာင္ျမင္ေသးဘူး။ မေအာင္ျမင္တဲ့ အျပင္ထပ္ၿပီး ျပႆနာေတြတက္ေနတာက ေျမကိစၥေတြ။ ေနာက္ စီးပြားေရးမွာ အဆိုးဆံုးလစ္ဟာမႈက စီးပြားေရးတစ္လံုးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ အတြက္ တစ္ခုလံုးကိုၿခံဳငံုႏိုင္တဲ့ Master Plan အခုထိမရွိဘူး။ ႀကံဳသလို က်ပန္းေလွ်ာက္လုပ္ေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုတစ္ခံေနတဲ့ ဟာကေတာ့ အစိုးရဘက္ ကသြားမယ့္ အပစ္ရပ္ေရးလက္မွတ္ထိုးၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့မူနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတြဘက္ က ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးၿပီးမွ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးမယ္ဆိုတဲ့ကိစၥမွာ ဒါနဲ႔ ဇာတ္ေမ်ာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါက သိပ္ေမ်ာေနရင္လည္း မေကာင္းဘူး။
- မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဋိၪာဥ္တစ္ခု ေပၚလာႏိုင္ဖို႔ အလားအလာေတြ ရွိလား။
ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ျပႆနာရွိတယ္။ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မေသခ်ာဘူး။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူတို႔အေပၚ မွာပဲ မူ တည္ပါတယ္။ လုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ အတြက္ ေကာင္းတာေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ အေျခအေန သံုးခု ျပည့္စံုမွ အေျပာင္း အလဲက ညင္သာမွာ။ ပထမအေျခအေနက ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုသူေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရး မလိုလားသူေတြကို ထိန္းႏိုင္ရမယ္။ အစိုးရတစ္ရပ္မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလိုလားသူေတြအေပၚ စီးရသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒီလိုပဲ အတိုက္အခံေတြမွာလည္း ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့သူေတြက တင္းမာတဲ့သူေတြ အေပၚထိန္းႏိုင္ရမယ္။ ဒီလုိမထိန္းႏိုင္ ရင္ အတိုက္အခံဘက္ကလည္း အလြန္အကၽြံေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါက သီအိုရီကိုေျပာတာ။ ဒီလိုႏွစ္ခ်က္ျပည့္စံုမွ တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ အစိုးရဘက္က ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို
လိုလားသူေတြနဲ႔ အတုိက္အခံဘက္က ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ သူေတြၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးပဋိၪဥ္ တစ္ခု ထြက္လာမွာ။ ဒီသံုးခ်က္ျပည့္စံုမွ အေျပာင္းအလဲကညင္သာႏိုင္မယ္။
ခက္တာက ျမန္မာျပည္မွာ အခုထိ အဲ့ဒီသေဘာမ်ဳိးေဆာင္တာ မေတြ႔ရ ေသးဘူး။
အခုလို ေျဖၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Mizzima - News in Burmese
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
2 comments:
Mr. Kyaw Win ignores the entire people (90%+) who voted for 2008 constitution. These voters expected the Government. MPs, Tat-Ma-Daw to do strictly in accordance with the 2008 Constitution. Only 4 persons (Su Kyi, Shwe Mann, Kar-Choke, and Thein Sein and their hench men and women won't do.
U Kyaw Win seems to consider silent individual majority as non entities and only please political activists because he is scared of their criticisms. He is not a man of integrity. He is a coward.
Post a Comment
https://www.facebook.com/MyanmarExpress တြင္ သတင္းမ်ား ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္