သား ဆဲတက္ေနၿပီ အေဖ

ဆဲဆိုျခင္း ဆိုတာက ဘယ္ရႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ၾကည့္ မေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ ဆဲတက္ေနတာက သူႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ပတ္၀န္က်င္အေနအထား၊ မ်ိဳးရုိးဗီဇ တို႔နဲ႔လည္း သက္ဆိုင္မယ္ထင္တာပဲ။ ပ်ားသကာ လိုခ်ိဳလွေစ ဆိုၿပီး သင္ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။ ပီယ၀ါစာ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ စကားကို ဆိုပါ။ ဖရုႆ၀ါစာ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို မဆိုပါနဲ႔ဆိုၿပီးလည္း သင္ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။ ခ်ိုဳခ်ိဳသာသာ ၿပံဳးၿပံဳး ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေျပာရင္ လူတိုင္း ၾကိဳက္ၾကတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္ ဆဲ တက္ေနၿပီ။ ေအာင္မင္း တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနတယ္။

"ငါ့ကိုမ်ား နင္ကေျပာတယ္ေပါ့ေလ။ ဟုတ္လား။ ငါဘယ္သူလဲဆိုတာ နင္.... နားမလည္ဘူးလား.. ဟဲ.. ေကာင္မရဲ႔။"

"နင္ဘာသာ ဘာေကာင္မျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ xxx မရဲ႔။ ငါ့ညီမကို ေျပာတာ နင့္ဘာသာ ထင္ခ်င္ရာထင္။ မိေပြးတဲ့ေနာ္။ တစ္ေပြးတည္းရွိတယ္။ လာမစမ္းနဲ႔။ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ ဘာမွကို ၀င္မေျပာနဲ႔ သတိၱရွိရင္ ထြက္လာခဲ့"

ၾကားေနက် ရန္ပြဲေတြထဲ ေအာင္မင္း တစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်မိတယ္။ အၿမဲတမ္းလိုလို ဒီရပ္ကြက္မွာ ဒီလို ဆဲသံ၊ ဆိုသံ ေတြနဲ႔မ မိုးမလင္းရင္ ပံုမွန္ကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အသက္က ငယ္ေသးေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ရန္ေတြျဖစ္ေနမွန္း မသိေပမယ့္ ဆဲသံ ဆိုသံ ကေတာ့ အၿမဲတမ္းၾကားေနရတက္တယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း ဆဲလိုက္ဆိုလိုက္ စ ေနာက္ေနေပမယ့္ အခ်င္းခ်င္းေတြ စိတ္မဆိုးၾက။ ဒါေပမယ့္ ႏႈတ္က ၀သီလို ပါသြားေတာ့ အိမ္မွာ တစ္ခ်က္ သူငယ္ခ်င္းကို ႏႈတ္က ထြက္ၿပီးေျပာမိတယ္။

"xxxမသား။ မင္း ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"ဒီနားပါကြာ"

ေဖါင္း

လူကို ပူထူသြားတယ္။ မ်က္လံုးကလည္း ၾကယ္ေတြ၊လေတြ အကုန္ျမင္လိုက္ရတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းကလည္း ေသြးအေတာင့္လိုက္ ထြက္ၾကသြားတယ္။ အေဖက ေနာက္ကေန ဇတ္ပိုးကို ရိုက္လိုက္ျခင္းပင္။ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ "ဆဲ" တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပင္။လူႀကီးလူေကာင္းေတြဆိုရင္ မဆဲဘူး။ သားဆရာမ ဦးေလးဆိုၾကည့္ အေဖတို႔လို႔ စာမတက္၊ေပမတက္လူေတြကို ဆက္ဆံတာေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတယ္။ ဆဲ တယ္ဆိုတာက အရိုင္းအစိုင္းေတြ အလုပ္ပါသားရယ္ ဆိုၿပီး ဆံုးမတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ေအာင္မင္း မဆဲေတာ့။ မဆဲျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြ၊ လေတြ၊ ႏွစ္ေတြ အလီလီ ေျပာင္းလာလိုက္တာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ အလုပ္ခြင္ထဲကို ေရာက္ေနၿပီ။

"Fxxx out"
"What are you doing Mxxxxx Fxxxxx?"
"I don't want to see your Fxxxxxx face"

အိုး.. မိုးကိုမႊန္ေနတာပါပဲ။ မိုးလင္းၿပီးဆိုတာနဲ႔ အဆဲသံေတြ စၾကားေနရၿပီ။ ကိုယ္တစ္ခုခု မွားၿပီဆိုတာနဲ႔ လာၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္ၿပီး ဆဲတက္ေနတယ္ အေဖ။ အထက္ကလူက ေအာက္ကလူကို ဆဲ။ ေအာက္ကလူက သူ႔ေအာက္ကလူကို ဆဲ နဲ႔ လည္ပတ္ေနၾကတယ္အေဖ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြ ပညာတက္ၾကတယ္။ ေၾကာင္လွ်ာသီး တကားကားနဲ႔ အရမ္း စမက္ က်တဲ့ လူေတြ ဆဲေနၾကတယ္။

"ေဟ့ေကာင္ေအာင္မင္း။ တစ္ေယာက္တည္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
တခန္းထဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မင္းသိန္း ေျပာေတာ့မွ အေတြးစျပတ္သြားတယ္။
"ဒီလိုပါပဲကြာ"

"မင္းကို ငါေျပာရဦးမယ္သိလား။ ငါ့ အလုပ္ထဲကေလ ဟိုေကာင္ အင္ဂ်င္နီယာဆိုတဲ့ ေကာင္ကို ငါပညာေပးလိုက္တာ ဒီေကာင္ေတာ့ အထုတ္ထမ္းျပန္ရေတာ့မယ္"

"ဟင္"

"ဒီလိုကြ။ ဒီေကာင္က ဆရာႀကီးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ကြာ။ တကယ္က အဲေလာက္လည္း တက္တာ မဟုတ္ဘူး"
"ေနပါဦး။ သူတက္မတက္ ဆံုးျဖတ္ရမွာ အလုပ္ရွင္ပါကြာ။ အလုပ္ရွင္ ႀကိဳက္လို႔ေတာင္ ခန္႔လိုက္တာပဲ။ တကယ္ မတက္တဲ့ သူက တျဖည္းျဖည္း သူ႔ဘာသာ လြင့္သြားမွာပါ။ မင္း ပညာေပးစရာလည္း မလိုပါဘူးကြ"
"ထားပါကြာ။ မင္းကလည္း စကားစ မျဖတ္စမ္းပါနဲ႔။ ဒီေကာင္နဲ႔ငါနဲ႔က အတူတူဆိုေပမယ့္ ဆိုဒ္ထဲမွာ ေနရာကြဲတယ္ကြ။ အဲဒါ တစ္ေန႔ သူ႔ေနရာဖက္ကို ကိစၥ တစ္ခုရွိလို႔ သြားေတာ့ ညေနခင္းမွာ Run မယ့္ ေရပိုက္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ Valve တစ္လံုးတက္ဖို႔ က်န္ေနတယ္။ ေဘးနားမွာလည္း တက္မယ့္ valve က ရွိေနတယ္။ အဲဒါ ငါက ေကာက္ၿပီး ပိုက္မွာ ႏွစ္ရစ္ေလာက္၊ သံုးရစ္ေလာက္ လက္နဲ႔ ရစ္ေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔က ငါ လက္နဲ႔တပ္ထားတဲ့ valve ကို ျမင္ေတာ့ ေသခ်ာ တပ္ထားတယ္ထင္ၿပီး က်န္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကေလရဲ႔။ ေဟာ..ညေနခင္း ။ ေရလည္း လႊတ္လိုက္ေရာ ေဖာင္းဆိုၿပီးေတာ့ ကြာ ။ ေရေတြ ထြက္လာလိုက္တာ အဲဒီေကာင္ မ်က္ႏွာကို ထားစရာကို မရွိဘူးေဟ့။ သူေဌးကလည္း ဆူလိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့"

ေအာင္မင္း နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ ေဒါသ အလိပ္လိပ္ ထြက္လာတယ္။

"ေဟ့ေကာင္။ ငါxxမသား။ မင္းေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာပါ့လားကြဟင္။ မင္းေၾကာင့္ သူမ်ား အျပစ္မရွိပဲ ထမင္းအိုးကြဲၿပီ xxမသားရ။ ေအး မင္းေျပာသလို သူတကယ္ကို အရည္အခ်င္းမရွိရင္ သိပ္မၾကာပါဘူးကြာ။ အခုဟာ မင္းကကိုက မနာလိုျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ သက္သက္ လိုက္ယုတ္မာတာပဲ။ "

"ေဟ့ေကာင္။ မင္း ငါ့ကို ဆဲစရာမလိုဘူး။ ငါလည္း မဆဲဘူး။ ငါ့ကို ဆဲတာလည္း မႀကိဳက္ဘူး။ "

"ေအာ္...ေအာ္.. လူယဥ္ေက်းႀကီးေပါ့ဟုတ္လား။ ေအာင္မင္းကို ယဥ္ေက်းတယ္လို႔ မထင္နဲ႔။ ရိုင္းတယ္..ရိုင္းတာမွ ပက္ပက္စက္စက္ ကို ရိုင္းတယ္။ သိလား။ ေဟ့ေကာင္ xမသား ။ မင္းလိုေတာ့ မယုတ္မာဘူးကြ။ ထြီ။ ဒီေန႔ကစၿပီး မင္း ငါ့ကို စကားလည္းေျပာစရာမလိုဘူး။ "

"ေနစမ္းပါဦး။ ဟိုဖက္က မင္း အေဖမိုလို႔ မင္းက နာရတာလားကြ။ "

"ေတာ္စမ္း မင္းသိန္း။ ငါမင္းကို ဆက္စကားမေျပာခ်င္ဘူး xမသား။ ေယာက္်ားပဲကြာ ရွင္းခ်င္ရင္ တည့္ရွင္း။ မင္းမိုလို႔ ေနာက္ေက်ာ ကို ဓါးနဲ႔ထိုးရတယ္လို႔ကြာ။ ေအး..မင္းသိေအာင္ ငါ့ အဘိဓါန္ထဲက စကားလံုးတစ္လံုးမင္းကို ေျပာျပမယ္။ ရန္သူကို တန္းတူအခြင့္အေရးေပးၿပီးမွ တိုက္ပါ။ တဲ့။ နားလည္လား။ ရိုးရိုးမင္းျမင္ေအာင္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ငါ့ရန္သူက လက္ဗလာ၊ ငါ့လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရွိေနတယ္ဆိုရင္ သူ႔အတြက္ ဓါးတစ္ေခ်ာင္း ရွာေပးရင္ေပး၊ မဟုတ္ရင္ ငါ့လက္ထဲက ဓါးကို လြင့္ပစ္ ၿပီးမွ တိုက္မယ္ လို႔ဆိုလိုတာ။ ဒါက မင္းျမင္သာေအာင္ေျပာျပတာ မင္းသိန္း။ ေတာ္ၿပီကြာ။ ဒီအိမ္မွာလည္း မင္းနဲ႔ အတူမေနေတာ့ဘူး ။ အိမ္ေျပာင္းမယ္"

တကယ္ပဲ အရုိင္းအစိုင္းေကာင္ ျဖစ္ေနၿပီလား။ ျပန္စဥ္းစားလိုက္တယ္။
"ေျမြမွန္ရင္ တြင္း၀င္ ေျဖာင့္ရမယ္၊ လူမွန္ရင္ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ရမယ္" တဲ့ ငယ္ငယ္က အေဖ ေျပာဖူးတယ္။
"ဆဲတယ္ ဆိုတာ အရုိင္းအစိုင္းေကာင္" တဲ့။
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အေတြးေတြက ဟိုဟိုဒီဒီ။ ငါ မင္းသိန္းကို ဆဲ လိုက္တာ လြန္သြားလား မသိဘူး။ အမွန္တကယ္ဆို သူေျပာတာေတြ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနရင္ ၿပီးေရာ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီဖက္ နားက ၀င္ ဟုိဖက္နားက ထြက္ေပါ့။ အဲဒါဆို ဘာမွ ေဒါသထြက္စရာမလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မၾကားတာမွမဟုတ္တာ ၾကားေနတာပဲ။ မသိတာမွ မဟုတ္တာ သိေနတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေဒါသ က ထြက္မွာ ထြက္မွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ အဲလို စိတ္ထားရွိတဲ့ ေကာင္အတြက္ ဒီစကားက အထိုက္တန္ဆံုးပဲ။ ဟုတ္တယ္။ ငါ မလြန္ဘူး။

အေဖေရ....။ သားကို ခြင့္လႊတ္ပါ အေဖ။ မဆဲပါနဲ႔လို႔ေျပာတာကို နားမေထာင္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းက ပတ္၀န္းက်င္မေကာင္းေပမယ့္ အေဖရဲ႔ သြန္သင္မႈေၾကာင့္ေတာ့ အဆဲ ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့.......။

ဒါေပမယ့္ေလ ေတြ႔ကရာ လူကို လိုက္ဆဲေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးအေဖ။ မင္းသိန္းလို႔ ယုတ္မာတဲ့ ေကာင္ေတြ အတြက္ေတာ့ သား ဆဲတက္တယ္အေဖ။ အေဖ့ရဲ႔သားက အရုိင္းအစိုင္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမယ္အေဖ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္တုန္းကမွ မယုတ္မာခဲ့ဘူးအေဖ။ အရုိင္းအစိုင္းရဲ႔ ျဖဴစင္မႈကို တမလြန္က အေဖ ေက်နပ္မွာပါ။

ေအာင္မင္း တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္ရင္း ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေရွ႔မွာ အျမဳတ္ တစီစီနဲ႔ ဘီယာဆုိင္.......
ဆိုင္ထဲ၀င္ကာနီးမွာ ေအာင္မင္းတစ္ေယာက္ ၿပံဳးလိုက္ေသးတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ခႏြဲ (ျမင္းၿခံ)

Myanmar Express

Posted in: ဆင္ျခင္စရာ