ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး ေရာေထြးသင့္ပါသလား

From :ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း အမွတ္(၈)

                                      ၂၀ဝ၇၊ စက္တင္ဘာအေရးအခင္း၏ ပံုရိပ္မ်ားက ျပည္သူလူထု၏ မ်က္စိထဲတြင္ ယေန႔ထက္တိုင္  လႈပ္လႈပ္ရွားရွားရွိေနၾကဆဲ။ ေမတၲသုတ္ရြတ္ဆိုကာ  ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပေနၾကေသာ  သံဃာေတာ္မ်ား၏ပံုရိပ္မ်ား။ ေဘးဝဲယာတြင္ လက္ခ်င္းခ်ိက္ကာ အကာအကြယ္ေပးရင္း လိုက္ပါလာၾကေသာ  လူထုပရိသတ္၏ပံုရိပ္မ်ား။ ဆႏၵျပသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္    လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို စစ္သားႏွင့္ လံုထိန္းရဲမ်ားက အတင္းဟန္႔တား၊ ႏွိမ္နင္း၊ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ား။

            ထိုအေရးအခင္း၊ ထိုျမင္ကြင္းမ်ားကား ထင္ရွားလွေသာ သမိုင္းမွတ္တိုင္တစ္ခုဟု ဆိုႏိုင္ပါ သည္။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရယူႏိုင္ ေအာင္ လူထု၏ နား၊ မ်က္စိကို ဖြင့္ေပးခဲ့ျခင္းမွအစျပဳ၍ ၂၀ဝ၇ ေရႊဝါေရာင္အေရးအခင္းအထိ သံဃာေတာ္မ်ား၏ အခန္းက႑ သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ မ်ားစြာအေရးႀကီးခဲ့ပါသည္။

            ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဘာသာေရးစြက္ဖက္မႈ အစိုးရကို ႏိုင္ငံေရးအရ ျဖဳတ္ခ်ရန္ ႀကိဳး ပမ္းမႈ ျဖစ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဘာသာေပါင္းစံု ပါဝင္ကာ ဆင္ႏႊဲခဲ့ သည့္ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။

            သို႔ေသာ္လည္း အရပ္သားအစိုးရတက္လာၿပီး ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ယေန႔လို ကာလမ်ိဳးတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ယခင္ကလို ဆက္လက္ ပတ္သက္ သင့္၊ မသင့္ႏွင့္ ပတ္သက္သင့္သည္ဆိုပါက မည္သည့္အတိုင္း အတာအထိ ပတ္သက္သင့္သလဲအစရွိေသာ ေမးခြန္းမ်ားမွာ ေမးျမန္းစရာျဖစ္လာပါသည္။

အထူးသျဖင့္ ယမန္ႏွစ္မွ အစျပဳကာ သံဃာေတာ္အခ်ိဳ႕ ဦး ေဆာင္လႈပ္ရွားလာသည့္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ကိစၥရပ္မ်ားက ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေမးခြန္းမ်ား ေပၚထြက္လာေအာင္ တြန္းအားေပးသကဲ့သို႔ျဖစ္ေနပါသည္။

            အဆိုပါေမးခြန္းမ်ားကို တတ္စြမ္းသမွ် ဆန္းစစ္ၾကည့္ႏိုင္ ရန္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေမာ္ကြန္းက သံဃာေတာ္အခ်ိဳ႕၊ ႏိုင္ငံေရးသမား အခ်ိဳ႕ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူအခ်ိဳ႕ကို ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။

                                                        xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

စင္စစ္တြင္ ျမန္မာ့သမိုင္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ထြန္း လာခဲ့သည့္ အေျခအေနမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးမွ ခြဲထုတ္စဥ္းစားဖို႔ဟူသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ရွိ သည္ဟု ႏိုင္ငံေရးသမားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူအခ်ိဳ႕က ဆိုပါသည္။

            ထိုအယူအဆကို လက္ခံသည့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေဌးၾကြယ္ကေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္းအစဥ္အလာအရ  ၾကည့္လွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ား ၏ အခန္းက႑သည္ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတို႔တြင္ ပါဝင္လာခဲ့သည့္သေဘာကို ေတြ႕ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

            “ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုးကြယ္မႈဘာသာေတြမွာသာမကဘဲ ကြ်န္ ေတာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတည္ေဆာက္မႈမွာပါ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာဟာ ႀကီးမားတဲ့ (အဖြဲ႕အစည္း)တစ္ခုပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွာ၊ လူမႈေရးမွာ၊ ယဥ္ေက်းမႈမွာ ဘယ္လိုမွ သီးျခားခြဲထုတ္ၿပီး စဥ္းစားလို႔မရဘူး”ဟု ဦးေဌးၾကြယ္ကဆိုသည္။

                                       xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx-

ေအာက္ေျခတြင္ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ား မည္မွ်ပင္ ဩဇာအာဏာရွိသည္ျဖစ္ေစ ရြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆရာ ေတာ္ကို မလြန္ဆံ့ဝံ့ၾကဘဲ လိုအပ္လွ်င္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ဝင္ ရွင္းရသည့္အေျခအေနမ်ားမွာ ယေန႔တိုင္ရွိေနပါေသးသည္။ ပြဲ လမ္းသဘင္ရွိသည့္အခါမ်ိဳးဆိုလွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ပြဲ ထိန္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားတတ္သည္ဟု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚလဲ့လဲ့ဝင္းေဆြက သူႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္မ်ားကို ေျပာျပသည္။

            “ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ ဘယ္လိုပဲ အာဏာရွိသည္ ျဖစ္ေစ ရြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ဘယ္ သူမွ မတြန္းလွန္ႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္၊ အာဏာပိုင္ေတြမႏိုင္ ရင္ ရြာဦးဘုန္းေတာ္ႀကီးကိုပဲ သြားေခၚရတာ” ဟု ဆိုသည္။

            ယင္းသို႔ပါဝင္ၾကရျခင္းမွာလည္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း တြင္ ေနထိုင္ေနၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း ၏ ႐ိုက္ခတ္မႈကို သူတို႔လည္းပဲ ခံၾကရသည့္အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ သည္ဟု ႏိုင္ငံေရးသိပံၸပါရဂူဘြဲ႕ ဆည္းပူးေနသူ ဦးမင္းဇင္က သံုး သပ္ပါသည္။

            “လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမွာ ပိုထင္ရွားတာေပါ့။ အဲဒီကာလ မွာေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑က ေတာ္ေတာ့္ ကို အေရးပါပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတြက ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳခဲ့ တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ အေရးပါ တယ္” ဟု ဦးမင္းဇင္ကဆိုသည္။

            တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဦးမင္းဇင္က ယခုလို မွတ္ခ်က္ျပဳပါသည္။

            “ဒါေပမဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းအရ အေရးပါတိုင္း ဒါျဖစ္သင့္ လား၊ မျဖစ္သင့္ဘူးလားဆိုတာကေတာ့ သီးျခားျဖစ္သြားတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးက ခြဲထားတာအေကာင္းဆံုးပဲ”

            အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံမ်ား၏ လကၡဏာမွာ ျပည္သူကို စုစည္း၊ စည္း႐ံုးမည့္သူသည္ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္သည့္သူပဲျဖစ္ ရမည္ဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳးရွိေၾကာင္း ဦးမင္းဇင္က သံုးသပ္ ပါသည္။

            

OIC အဖြဲ႕ကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပေနၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ား (Photo: Aung Pyae)

                                      Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Myanmar People Forum မွ ဦးေက်ာ္လင္းဦးကလည္း သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး မပတ္သက္သင့္ဟုဆိုသည္။

            “အမွန္တကယ္က်ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြက ဘာသာေရး လုပ္ငန္း၊ ေလာကုတၲရာလုပ္ငန္းေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဘာ သာေရးေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ လုပ္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဘုန္းႀကီးဟာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ပါဝင္ဖို႔ မသင့္ဘူးလို႔ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာလို႔ရတယ္”ဟု ဦးေက်ာ္လင္းဦးကဆိုသည္။

            “ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမဆိုင္ဘူး”ဟု သူက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

            သို႔ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈမွသည္ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ ေရးလႈပ္ရွားမႈအထိ သံဃာေတာ္မ်ား ပါဝင္မႈ ရွိခဲ့ၾကသည့္အတြက္ ဘုန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးကို ခြဲထုတ္မရ ျဖစ္ေနရသည္ဟု၎က ဆိုသည္။

ရန္ကုန္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံေက်ာင္း (Yangon School of Political Science-YSPS) ကို တည္ေထာင္သူမ်ားထဲတြင္ ပါဝင္ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည့္ ဦးစိုးျမင့္ ေအာင္ကေတာ့ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ပတ္သက္သင့္၊ မသင့္ဆို သည္မွာ ယတိျပတ္ေျပာ၍ မရဟုဆိုသည္။ ျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္ၿပီးမွ သာ ပတ္သက္သင့္၊ မသင့္ကို ေျပာႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ဆိုသည္။

၉၆၉ ႏွင့္ မ်ိဳးေစာင့္

            သံဃာေတာ္မ်ားအားလံုး ႏိုင္ငံေရးလုပ္သင့္သည္ဟု ခံယူ ထားသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚလဲ့လဲ့ဝင္းေဆြ ကမူ သူ႔အေနႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အကာ အကြယ္ေပးမည့္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို လက္လည္း လက္ခံသည္။ ႀကိဳက္လည္း ႀကိဳက္သည္ဟုဆိုသည္။

            “ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကိုလည္း အဲဒီဥပေဒ ေရးဆြဲေပးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ေက်းဇူးတင္လ်က္ရွိပါတယ္။ ေခတ္ ႀကီး သံုးေခတ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ သုခနဲ႔ ဒုကၡမ်ားကို အေျခခံၿပီးေျပာရတာပါ”ဟု ေဒၚလဲ့လဲ့ဝင္းေဆြက၎တစ္ဦးတည္း၏ အျမင္ကိုေျပာသည္။

            ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ဘဝမွာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား၏ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ဘဝသာျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ၎ တို႔၏ ခင္ပြန္းမ်ား ေသဆံုးသြားသည့္အခါ သိရဲ႕သားႏွင့္ မတတ္ ႏိုင္၍ျဖစ္ေစ၊ မသိ၍ျဖစ္ေစ အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနရေသာ ေၾကာင့္ ေခတ္ႀကီးသံုးေခတ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ အမ်ိဳးသမီး မ်ား၏ ဒုကၡႏွင့္ သုခမ်ားကို အေျခခံကာ ယခုကဲ့သို႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

                                                      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

“သားသံုးသားက ခုနေျပာတဲ့ သူတို႔အလုပ္ေတြကို မလုပ္ ဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ လုပ္ေနရတယ္ဆိုတာ အဲဒီ တိုင္းျပည္ဟာ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ တိုင္းျပည္၊ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ အေျခ အေနျဖစ္ေနၿပီလို႔ ကြ်န္ေတာ္က ထင္တယ္”ဟု ဦးမင္းဇင္က ဆိုသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏တာဝန္ျဖစ္သည့္ ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္၊ ပဋိေဝဒ အလုပ္မ်ားကိုလုပ္သင့္ၿပီး စစ္ သားမ်ားဆိုလွ်င္လည္း ပေရာ္ ဖက္ရွင္နယ္ပီသစြာ တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ျခင္းႏွင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပရန္ ကာကြယ္ျခင္းမ်ား လုပ္သင့္သည္ဟုဆိုသည္။ ေက်ာင္းသား မ်ားဆိုလွ်င္လည္း ပညာေရးတြင္ ထူးခြ်န္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္း နယ္ပယ္ထဲတြင္ ဝင္ ေရာက္ကာ  တိုင္းျပည္တိုးတက္ ေရးအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ပါ ဝင္သင့္သည္ဟု ဦးမင္းဇင္က သံုးသပ္သည္။

            ေရႊညဝါဆရာေတာ္ ယူဆ သည္ကလည္း ႏိုင္ငံေရးမွာပါဝင္ ပတ္သက္သည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး မ်ားအေနႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သည့္ အတိုင္းအတာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ မလုပ္သင့္ဟု မိန္႔ပါသည္။

            “အဲဒီကိစၥေတြမ်ားသြားရင္ တို႔ရဲ႕ မူလ  ပဋိပတၲိ၊ ပရိယတၲိ ေတြ ေလ်ာ့ရဲသြားရင္ တို႔ရဲ႕ အစဥ္အလာ ေကာင္းခဲ့တဲ့ ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ ေလာကီေရးရာ ေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္လို႔ ေလာကအေရး ေရွ႕တန္းေရာက္သြားရင္  ေလာကုတၲရာေရးရာ ေတြ ေမွးမွိန္ၿပီးေတာ့ သာသနာ ဆုတ္ယုတ္သြားလိမ့္မယ္”ဟု ေရႊညဝါဆရာေတာ္က မိန္႔ပါသည္။

            အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း လူမ်ားက ဘုန္းႀကီးကိစၥမ်ား တြင္ ဝင္မ႐ႈပ္ဖို႔ႏွင့္ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၾကဖို႔ ေရႊညဝါဆရာ ေတာ္က ယခုလိုမိန္႔ပါသည္။

            “လူဟာလည္းပဲ ဘုန္းႀကီးေတြအလုပ္ကို ဝင္႐ႈပ္ရင္ မေတာ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြက လူအလုပ္ကို ဝင္႐ႈပ္လြန္းရင္လည္း မေတာ္ဘူး”

Posted in: စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးေခၚ ဘုန္းႀကီးဆူပူမႈ၏ ထူးျခားခ်က္မ်ား