အခ်ိန္တန္လို႔ သ႐ုပ္မွန္ေတြ ေပၚလာၿပီ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနထုိင္ရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မ႐ိုးႏိုင္ေသာ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ ေထာင္ကို ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရျခင္းမွာ လူ႔သေဘာသဘာ၀ လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ေတာလက္ေက်းရြာေတြမွာ ဆိုရင္ လင္နဲ႔မယားရန္ျဖစ္လို႔ ခုႏွစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကား ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္သံေတြၾကားရ၊ ဟိုဘက္ေဆြမ်ိဳး ဒီဘက္ေဆြမ်ိဳးပါလာၿပီး အုံ႔အံု႔ၾကက္ၾကက္ျဖစ္ကာ ဓေလ့တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အဲဒီ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ျပန္ေပါင္းၿပီး အဆင္ေျပသြားၾကတာပါပဲ။ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးေတြသာ မ်က္ႏွာေတြပူၿပီး မေခၚ မေျပာရဲျဖစ္ၾကတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထမရွိတဲ့ ေထာင္ထြက္လူဆိုးတစ္ေယာက္ ရြာျပန္လာၿပီး လူေကာင္းအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ ရင္းကေန သ႐ုပ္မွန္ေပၚတတ္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ကိုေတာ့ ရြာတစ္ရြာမွာ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က နယ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕နဲ႔ မေ၀းတဲ့ ရြာတစ္ရြာမွာ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္ တာ၀န္က်ပါတယ္။ အဲဒီရြာမွာ တစ္ရြာလံုး ေအာ့ေၾကာလန္တဲ့ လူဆိုးလူမိုက္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ မိဘေတြက ေၾကးရတက္ေတြဆိုေတာ့ ရြာမွာ အရွိန္အ၀ါ ရွိတယ္၊ အဲဒီလူမိုက္ကလည္း မိဘမ်က္ႏွာနဲ႔ တစ္ရြာလံုး ဘယ္သူ႔မွ လူထင္တာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေန႔ အဲဒီ လူမိုက္ဟာ ရြာျပင္က ထန္းေတာမွာ မူး႐ူးရမ္းကားၿပီး လူသတ္မႈျဖစ္လို႔ ေထာင္က်သြားတယ္၊ ကံေကာင္းခ်င္ ေတာ့ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ ျပန္လြတ္လာခဲ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ရြာမွာ လူႀကီးလူေကာင္းပံုစံနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ တစ္ရြာလံုး အံ့အားသင့္ကုန္ၾကတာေပါ့။ အေဖဆံုးသြားေတာ့ အေမကပဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ဆက္လုပ္ရင္း ေထာင္ထြက္သားကို ေနရာေပးတယ္။ ရြာအတြက္ အလွဴအတန္းေတြလုပ္ၿပီး လုိအပ္တာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ေပးရာကေန ရြာမွာ မ်က္ႏွာပြင့္ ဂုဏ္တက္ၿပီး သားေထာင္ထြက္ကိုလည္း ရြာက လက္ခံလာၾကတယ္။ သူ႔ကို အေမလုပ္သူက လူ၀င္ဆန္႔ေအာင္ ရယ္ဆိုၿပီး ရြာက လူမႈေရးအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ထဲမွာ ေနရာတစ္ေနရာရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ အေမ့မ်က္ႏွာနဲ႔ တစ္ရြာလံုးက သူ႔ကို ယံုၾကည္ၿပီး အဲဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ ေငြထိန္းတာ၀န္ေပးလိုက္တယ္။

လအနည္းငယ္ၾကာလာေတာ့ ေငြအလြဲသံုးစားမႈေပၚလာလို႔ စစ္ေဆးလိုက္ရာမွာ အဲဒီလူက ရံပံုေငြေတြကို ခ်ဲထိုး၊ ေဘာလံုးပြဲေတြ ေလာင္းပစ္လိုက္တာ ကုန္ပါေလေရာ၊ အေမလုပ္သူက သူ႔မ်က္ႏွာအိုးမဲသုတ္ရပါ့မလားဆိုၿပီး သားျဖစ္သူကို အျပစ္တင္တာေပါ့၊ အဲဒီေငြေတြကိုလည္း ျပန္ေလ်ာ္ေပးမယ္ေပါ့။  ဒါေပမယ့္ ရြာကေတာ့ သူ႔ကို အဲဒီအဖြဲ႕ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အေမလုပ္သူရဲ႕ ရြာအေပၚေကာင္းခဲ့သမွ်ဟာလည္း သဲထဲေရသြန္သလို ျဖစ္ၿပီး ရြာရဲ႕ယံုၾကည္မႈကို မရေတာ့ပါဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက လူဆိုးလူမိုက္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ လူေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ၿပီး လိမၼာပါတယ္ လို႔ေျပာေျပာ အခ်ိန္တန္ရင္ သ႐ုပ္မွန္ကေပၚလာတတ္တာ သင္ခန္းစာယူစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အဲဒီရြာေလးကေန ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ခြဲခြာခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ က အထက္တန္းေက်ာင္းကို အထက္တန္းျပအျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။  အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခု ဒီၿမိဳ႕မွာ ထပ္ႀကံဳရျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ေနေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေတြ စိတ္မ၀င္စားသလို ဘယ္ပါတီအဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္ပုဂိၢဳလ္ကိုမွလည္း အစြဲမထားတတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လူ႔သေဘာ သဘာ၀ကိုပဲ သင္ခန္းစာယူေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မွ်ေ၀ေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားအားလံုးနီးပါးက ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္ကို ယံုၾကည္ေထာက္ခံလိုက္လုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္ပါတီတစ္ခုရဲ႕ လႊတ္ေတာ္အမတ္ရာထူးထိ ရခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အာေပါင္အာရင္း သန္သန္နဲ႔ ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြမွာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ နစ္ေမ်ာခဲ့ၾကတယ္။ ေဟာ. အခု ေနရာလည္းရေရာ ကိုယ့္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကို ေစာ္ကားလိုက္ၿပီ၊ ဒီေတာ့ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနၾကၿပီေလ၊ အဲဒီ ရာထူးနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူး၊ ႐ုပ္သိမ္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုမယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ေတြ လိုက္ထိုးေနတာ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြက ပင့္ေပးလိုက္လို႔ အျမင့္ေရာက္သြားကာမွ ေအာက္ကို တံေတြး ေထြးတတ္တဲ့အက်င့္ ဒါမွမဟုတ္ ေစာ္ကားေမာက္မာတဲ့ အက်င့္မ်ိဳးရွိတဲ့ လူဖ်က္ဟာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း သ႐ုပ္မွန္ေတြ ေပၚလာတယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တိုက္ဆိုင္စြာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းနားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကတည္းက သတင္းထြက္ေနတာ ၾကားရျပန္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္အတြက္ သိန္း ၁၈၀၀ အလြဲသံုးစားမႈျဖစ္ေနလို႔ အဖြဲ႕၀င္ေတြ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အျပစ္ဖို႔ေနၾကၿပီး အဲဒီပါတီအေပၚ ျပည္သူရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြလည္း ေလ်ာ့သြားၿပီလို႔ အသံေတြ ထြက္ေနပါတယ္။ အဲဒီသတင္းမွန္ခဲ့ရင္ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ကိုယ္စား ယံုၾကည္လို႔ တာ၀န္ေပးအပ္တာကို ေနရာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရရင္ အလြဲသံုးစားလုပ္တတ္တဲ့ သ႐ုပ္မွန္ေပၚ လာတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြဟာ အျပဳသေဘာသက္သက္ပါ။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ ပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္ေစာ္ကားျခင္း ဆႏၵလံုး၀မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၾကားေနလူတန္းစား အစိုးရေက်ာင္းဆရာ တစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံေကာင္းစားတာကိုေတာ့ ျမင္ခ်င္ေတြ႕ခ်င္ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ႏိုင္ငံကိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနပါၿပီလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ အမ်ားစု အထင္ႀကီးေနတဲ့ လူပုဂိၢဳလ္ေတြ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ သ႐ုပ္မွန္ေတြ ေပၚလာတတ္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အမ်ားေျပာေနတဲ့ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ ဘယ္သူ၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းေတြ တာ၀န္ယူႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ အေျဖဟာ လည္း အင္မတန္အေရးႀကီးလာပါၿပီ။ ေနရာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရရင္ တိုင္းျပည္ကိုေတာင္ ေရာင္းစားမယ့္ လူေတြ လက္ထဲ မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ကို ၀ ကြက္ မအပ္ခ်င္တာအမွန္ပါ။ 

အခ်ိန္တန္လို႔ သ႐ုပ္မွန္ေတြ ေပၚလာၿပီ… အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ေထာင္ထြက္ လူမိုက္ကို ေငြထိန္းထားမိလို႔ အလြဲသံုးစားျဖစ္တာက ေငြေလ်ာ္ခိုင္းၿပီး အဖြဲ႕ထဲက ထုတ္ပစ္လို႔ရတယ္၊ ရြာလည္း မနစ္နာပါ၊ ေကာင္းမယ္ ထင္လို႔ အမ်ားက ၀ိုင္းၿပီး ေထာက္ခံေပးခဲ့တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကို မေက်နပ္လို႔ ရာထူးေတြ ျပန္႐ုပ္သိမ္းေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုတာကလည္း အဲဒီပုဂိၢဳလ္ပဲ နစ္နာ႐ံုကလြဲၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုလံုး မနစ္နာႏိုင္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံ တစ္ခုလံုးကို အက်င့္စာရိတၱမေကာင္းတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ လက္ထဲမွာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ အပ္မိလို႔ မွားသြား ရင္ေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုးအတြက္ နစ္နာဆံုး႐ံႈးမႈႀကီးမားၿပီး ဘ၀ပါ ပ်က္ရမွာပါ၊ ဒီေတာ့ ဘယ္ပုဂိၢဳလ္၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကို အားကိုးယံုၾကည္ရမလဲဆိုတဲ့ အေျဖကို ကိုယ္တိုင္အသိတရား ကိုယ္စီနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၿပီး ဆံုးျဖတ္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
 
www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: ေဆာင္းပါး