“ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္ရဲ႕ သေဘာတူညီမႈ မရွိဘဲနဲ႔ ဘာမွလုပ္လုိ႔မရဘူး”

From : .... ဧရာ၀တီ

  

ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္သူလည္းျဖစ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မရွင္ အဖြဲ႕၀င္လည္း ျဖစ္သူ စာေရးဆရာ ေက်ာ္၀င္းကို ဧရာ၀တီ သတင္းေထာက္ ထက္ႏုိင္ေဇာ္က ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းထားေသာ အခ်က္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕ကို ဗဟုသုတအလို႔ငွာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။     ။ သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အၾကားမွာ အျမင္မတူတာေတြ ရွိတယ္၊ ပြတ္တိုက္မႈေတြ ရွိလာတယ္၊ အာဏာရပါတီ ႀကံ့ခုိင္ေရးပါတီနဲ႔ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အၾကားမွာေတာင္ အျမင္မတူဘဲ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္ ဆုိတဲ့ ေဝဖန္မႈေတြ ရွိေနေတာ့ တိုင္းျပည္က ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ ၿပီးေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းတာမ်ိဳးအထိ ျဖစ္လာႏုိင္မလား။

ေျဖ။     ။ ေယ်ဘုယ် ေျပာရင္ေတာ့ Power Elite ေပါ့။ Elite ဆိုတဲ့စကားက စေျပာရမယ္။ Elite ကို ဗမာ လက္၀ဲသမား ေတြက လူ႔မလိုင္တို႔၊ ေရေပၚဆီတို႔ ဆိုၿပီး သံုးတယ္။ မႀကိဳက္တဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ဘာသာျပန္ၾကတယ္။ အဲဒါက အရာခပ္သိမ္း မမွန္ပါဘူး။ Elite ဆုိတာက အစုအေ၀း တခုမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအရ သူမ်ားထက္ ေခါင္းတလံုး ျမင့္တဲ့သူ။ Political Elite လို႔ ေျပာရင္ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာမွာ သူမ်ားထက္ ေခါင္းတလံုး ျမင့္တဲ့သူကို ေျပာတာ။ ျမန္မာျပည္မွာ Political Elite လို႔ေျပာရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပါ့။ Power Elite က အခု အစုအေနနဲ႔ ၃ စု ကြဲေနတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ တစုကေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အမႉးျပဳတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာေပါ့၊ တစုကေတာ့ ဦးေရႊမန္းတို႔ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ အစုေပါ့၊ ေနာက္တစုကေတာ့ တပ္ေပါ့။ 

အခု ျပန္ၾကည့္ေတာ့ တပ္က ဘယ္ႏုိင္ငံေရး ပါတီနဲ႔မွ မပတ္သက္ဘဲ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေနတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္မွာ မဲေပးတဲ့ ပံုစံေတြၾကည့္ရင္ USDP က တင္လည္း တပ္က သူ႔မူနဲ႔သူပဲ။ အစိုးရက တင္တဲ့ဟာေတြလည္း သူ႔မူနဲ႔သူပဲ။ တပ္က တစံုတရာ လြတ္လပ္လာတယ္လို႔ ယူဆရမယ္။ဒါက တိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာလို႔ ထင္တယ္။

တပ္ရဲ႕ ရပ္တည္မႈကို က်ေနာ္ အကဲခတ္ရသေလာက္ေတာ့ တပ္က ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးနဲ႔ အေျခခံဥပေဒ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဆိုတဲ့ အေပၚမွာ ထုိင္ထားတယ္။ ထိုင္ထားတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။ ဆိုေတာ့၊ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို ထိခိုက္လာတဲ့ ေဘာင္အထိ အတိုက္အခံဘက္က ေတာင္းခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အေျခခံဥပေဒကို လံုး၀ဖ်က္သိမ္းၿပီး အသစ္ေရးရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ေတာင္းခဲ့ရင္ေတာ့ တပ္က တခုခု တုန္႔ျပန္လိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ တပ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ႏုိင္တယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္ရဲ႕ သေဘာတူညီမႈမရွိဘဲနဲ႔ ဘာမွလုပ္လုိ႔မရဘူး။

ေမး။     ။ အခု တိုင္းျပည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ၂၀၁၅ ကို ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မယ္၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD သာ Landslide ႏိုင္ခဲ့ရင္ အခု ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈက ေခ်ာေမြ႕ပါေတာ့မလား၊ စစ္တပ္က ႏုိင္ငံေရးမွာ ျပန္ပါလာ ႏုိင္လား၊ လက္ရွိအာဏာရ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီကေရာ ေရြးေကာက္ပြဲကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ တရားမွ်တစြာနဲ႔ လုပ္ေပးပါ့မလား။

ေျဖ။     ။ ၂၀၁၅ မေရာက္ေသးခင္ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာေတာင္ မေရရာလွဘူး။ သူမတုိင္ခင္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို အရင္ အေျဖ ရွာႏုိင္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒါက အေျခခံဥပေဒ ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ ကိစၥပဲ။ တပ္နဲ႔ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ႏုိင္မယ့္၊ တနည္း ေျပာရရင္ တပ္ကေျပာထားတဲ့ ေဘာင္ထက္ ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းလို႔ရွိရင္ ျပႆနာ ရွိႏုိင္တယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ကိုပဲ တမ်ိဳးတမည္ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။

ေမး။     ။ က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကစၿပီး စစ္တပ္က ႏုိင္ငံေရးကေန တဖဝါးမွ မခြာခဲ့ဘူး။ အခုခ်ိန္အထိပဲ ဆိုေတာ့ သူမပါရင္ကို အေျပာင္းအလဲ လုပ္လို႔မရဘူးဆိုတဲ့ ယူဆခ်က္မ်ိဳးေတြကလည္း ရွိေနေတာ့ တခ်ိဳ႕ သံုးသပ္တာက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းစရာ မလိုပါဘူးတဲ့။ အခုတိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ။ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြ မွာလည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြက စစ္တပ္ အၿငိမ္းစားေတြ။ ေနာက္ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ အရာရွိေတြကလည္း တပ္က မိုးက် ေရႊကိုယ္ေတြ။ အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြကို ၾကည့္လည္း တပ္က အမ်ားစုဆုိေတာ့ အာဏာထပ္သိမ္းဖို႔ လုိေသးလားဆိုတဲ့
ေမးခြန္း ျဖစ္လာေတာ့ ဘယ္လိုျမင္လဲဆရာ။

ေျဖ။     ။ ဗမာျပည္မွာ တပ္က ႏုိင္ငံေရး မက္ထရစ္ထဲကို ေရာက္ေနတာ ၾကာလွၿပီ။ တိတိက်က် ေရာက္လာတာေတာ့ ၆၂ ခုႏွစ္ ေပါ့။ အဲဒီမတုိင္ခင္ ၅၈ ခုႏွစ္ မွာလည္း တပ္က တခါေရာက္တယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္လည္း တပ္ကၾသဇာ ႀကီးတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ေနလို႔။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ စစ္တပ္အင္အား ႀကီးတာ သဘာ၀ က်တယ္။ တၿပိဳင္နက္တည္းပဲ စစ္ျဖစ္ေနရင္ စစ္ေဘာင္က်ယ္မယ္၊ စစ္ေဘာင္က်ယ္ရင္ ဒီမိုကေရစီ ေဘာင္က်ဥ္းမယ္။ ဒါကေတာ့ Reality ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ စစ္တပ္နဲ႔ေတာ့ Deal လုပ္ႏုိင္ရမယ္။

ခုနက ေမးခြန္းကို ျပန္ဆက္ရရင္ အမွန္ပဲ။ အခု အေျပာင္းအလဲကိုေတာင္ စလိုက္တာက အရင္အစိုးရ၊ တည့္တည့္ေျပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ။ သူခြင့္ျပဳလို႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ျဖစ္လာတာ။ သူခြင့္မျပဳရင္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေအာက္မွာ အရင္အစိုးရက လူေဟာင္းေတြ အာဏာဆက္ယူတာလည္း အမွန္ပဲ။ သို႔ေသာ္ ဒါကို ရန္လုပ္ေနလို႔ မရဘူး။ သူ႔ဟာသူ သဘာ၀က်က် ျဖစ္လာတဲ့ အခ်င္းအရာ။ အဲဒီေတာ့ ျပႆနာက အဲဒီလူေတြ အေနနဲ႔က တဘက္က လူေတြ ေတာင္းတာ ေတြကို မလိုက္ေလ်ာဘဲ ေတာင့္ခံမယ္ ဆုိရင္ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းစရာ မလိုဘူး။ အဲဒီလူေတြ ကိုယ္တုိင္က တဘက္က အလြန္အကၽြံ ေတာင္းဆိုလာရင္၊ အလြန္အကၽြံလို႔ ေျပာရတာလည္း ေကာင္းေတာ့ မေကာင္းဘူး ေပါ့ဗ်ာ။ စံအရ ေျပာရရင္ေတာ့ လြန္တယ္ကၽြံတယ္ မရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕မွာ အႏၱရာယ္ရွိလို႔ က်ေနာ္က အလြန္အကၽြံလို႔ ေျပာတာ။ လက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အလြန္အကၽြံ ေတာင္းဆိုတာေတြ လက္ခံလိုက္ရင္ တပ္က ၀င္ပါႏုိင္တယ္။

အခုတပ္က အေျခခံဥပေဒ ဖ်က္ပစ္၊ အသစ္ျပန္ဆြဲ ဆိုတာမ်ိဳးကို လက္ခံလက္မခံ မေသခ်ာဘူး။ လက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလက္မခံဖို႔ မ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံေသကံမ ေျပာမရဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္သတိျပဳမိတာ တခုရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ၊ အစိုးရအဖြဲ႕က ေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ဦးေဆာင္မႈ ရခ်င္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီ ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ခ်င္ေနၾကတယ္။

အဲဒီစိတ္က လြန္ကဲသြားလို႔ရွိရင္ လိုက္ေလ်ာမႈေတြ မ်ားသြားႏုိင္တယ္။ လိုက္ေလ်ာမႈေတြ မ်ားသြားရင္ေတာ့ တပ္ကလည္း အေျခခံဥပေဒ ေစာင့္ေရွာက္ေရးနဲ႔ ဒို႔တာ၀န္အေရး ၃ ပါး ထိပါးလာတဲ့ဘက္ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ အဲဒီလို ေရာက္သြားရင္ ေတာ့ စစ္တပ္ ပါလာႏုိင္တယ္။ မေရာက္သေရြ႕ကေတာ့ မပါႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မိုလို႔ အာဏာသိမ္းမလား၊ မသိမ္းဘူးလား ဆိုတာ ကံေသကံမ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဘက္ေပါင္းစံု ၾကည့္ဖို႔လိုမယ္။ အထူးသျဖင့္ ရယ္ဒီကယ္ ေထာင္ေျခာက္ထဲကို လိမ့္မက်ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။

ေမး။     ။ အခုေနာက္ဆံုး သိခ်င္တာက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္ေရာက္မွ သိသာလာတဲ့ ျပႆနာေပါ့။ အဲဒါက ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြ အေၾကာင္းပါ။ ဒီၾကားထဲ မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြက ေကာလာဟလေတြ ထုတ္တယ္။ လူေတြက ေဒါသေတြ ထြက္ၾက။ လိုအပ္တာထက္ ပိုတုန္႔ျပန္ၾကတယ္။ အစိုးရကလည္း ေကာင္းေကာင္း မကိုင္တြယ္ႏိုင္ ေသးဘူး။ မိတၳီလာ ျဖစ္စဥ္မွာဆိုရင္ ရဲေတြရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ဗီဒီယိုေတြ ထြက္လာတယ္။ အမ်ိဳးသားေရးဟာ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ခံတပ္ ျဖစ္လာၿပီလား။ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြက ႐ိုးသားမႈေကာ ရွိရဲ႕လား။

ေျဖ။     ။ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူတို႔ ဘာတို႔ ကိစၥေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္က ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လို႔ သိပ္မေ၀ဖန္ခ်င္ဘူး။ သတိတခုေတာ့ ေပးခ်င္တယ္၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ေရာေထြး မက်င့္သံုးမိေစဖို႔ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတဲ့ မိတၳီလာမွာ ရဲေတြက ရပ္ၾကည့္ ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ၾကားတဲ့ သတင္းက တမ်ိဳး၊ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ သတင္းက အေနာက္ မီဒီယာေတြက ဖြတာ။ အေနာက္ မီဒီယာေတြ မ႐ိုးသားဘူး။ မေလးရွားမွာ က်ေနာ္တို႔ အသတ္ခံရတာ၊ မုဒိန္းအက်င့္ ခံရတာေတြက်ေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိ မိွန္ထားတယ္။

မိတၳီလာ ကိစၥဆို က်ေနာ္ၾကားတာက သိပ္ၿပီးေတာ့ ေသြးပူေနတဲ့ လူေတြက ဆိုင္တဆိုင္ကို မီး႐ိႈ႕မယ္ လုပ္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ရဲကထိန္းတယ္၊ ထိန္းလို႔မရေတာ့ ေနာက္ဆံုး ခြင့္ျပဳလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားဟာ မေလာင္ေစနဲ႔လို႔ဆိုၿပီး အဲဒါကို ရပ္ၾကည့္ ေနရတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပံုေတြကို ရည္ညႊန္းၿပီးေတာ့ သတင္း တမ်ိဳးလုပ္လိုက္တယ္လို႔ ၾကားတယ္။ ဘယ္ဟာ အမွန္ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ အစိုးရက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လႊတ္ေပးတယ္ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ ကိုေတာ့ က်ေနာ္ လက္မခံဘူး။

လူမ်ိဳးေရး အဓိက႐ုဏ္း ဆိုတာ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လုပ္ကြက္ဆိုတဲ့ အယူအဆ ရွိၾကတယ္။ အခါခပ္သိမ္း မမွန္ပါဘူး။ အခု ေလာေလာဆယ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အစိုးရက ဘယ္တုန္းကမွ မရဘူးတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ ရေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ရၿပီးသား ေထာက္ခံမႈကို ဆံုး႐ံႈးေအာင္ မလုပ္ဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ပေယာဂ မပါဘူးလို႔ ထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အတိုက္အခံ တခ်ိဳ႕က ျပႆနာဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး မျဖစ္ခင္က အစိုးရမပါနဲ႔၊ စစ္တပ္ မပါနဲ႔ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔ ဟန္႔တယ္၊ စစ္တပ္က မပါဘဲေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ စစ္တပ္ကို လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ယူတာ ညံ့တယ္လို႔ ေ၀ဖန္တယ္။ အဲဒါက အစိုးရဆိုရင္ ဆဲရမယ္ ဆိုတဲ့ သမား႐ိုးက် အျမင္က လာတယ္။ ဒါက Radical လမ္းေၾကာင္းက လာတဲ့ဟာ။ အစိုးရ ပေယာဂ ပါတယ္ ဆိုတာ လက္မခံေပမယ့္ ဒီျပႆနာက ပေယာဂေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဆိုတာေတာ့ အေထာက္အထား မရွိလို႔ လက္လြတ္စပယ္ မေျပာခ်င္ဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို မလိုလားတဲ့ အင္အားစုေတြရဲ႕ ပေရာဂ ပါႏိုင္တယ္၊ ေနာက္တခုက ႏုိင္ငံတကာ အၾကမ္းဖက္မႈ ပေယာဂ ပါႏုိင္တယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အၾကမ္းဖက္မႈက ၂၁ ရာစု အေစာပိုင္းမွာ အဓိက ထားတာက ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံေတြ၊ အခုသူတို႔ ပစ္မွတ္ ေျပာင္းလာတယ္။ ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ လုပ္ဖို႔ သူတို႔ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔လို ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံေတြ ဘက္ကို Target ေရြးလာတယ္။

ဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲ ႏုိင္ငံေတြမွာမွ သူတို႔ပိုႀကိဳက္တာက အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူအၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ေနတဲ့ Fail State ေတြ။ အဲဒီ Concept က စဥ္းစားရင္ ႏုိင္ငံတကာ အၾကမ္းဖက္မႈ ပေယာက ပါေကာင္း ပါႏိုင္တယ္။ ဒီျပႆနာက ေတာ္ေတာ္ ႐ႈပ္ေထြးတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ သိမ္ေမြ႕တယ္၊ လက္လြတ္စပယ္ လုပ္လို႔မရဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ သတိႀကီးႀကီး ထားရမယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒီကိစၥကို ဘာသာေရး ျပႆနာအေနနဲ႔ တုန္႔ျပန္ လိုက္ရင္ တစ္ဘက္က အႀကိဳက္ျဖစ္သြားမယ္။ အမွန္က ဘာသာေရး ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး၊ နယ္ေျမ ျပႆနာ၊ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရး ျပႆနာ။

 

Posted in: စစ္တပ္ႏွင့္ နုိင္ငံေရး