ဆရာ ေနထြန္းႏိုင္၏ "ေခတ္သစ္ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ" ေဆာင္းပါးအေပၚ ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိသမွ်

From : ..Nay Min

အလဲဗင္း ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၈) ၊ အမွတ္ (၃၀) မွာ ဆရာေနထြန္းႏိုင္ရဲ႕ "ေခတ္သစ္ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ" ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရႈၿပီးခဲ့အခါမွာ အခုလို စဥ္းစားစရာေလးေတြ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။
ေဆာင္းပါးရဲ႕ ေခါင္းစီးကေတာ့ သိပ္ကိုအားေကာင္းတဲ့ ေခါင္းစီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ "ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ" ဆိုတဲ့ စကားစုကို ၾကားလိုက္တာနဲ႔ လူႀကီးပိုင္း၊ လူလတ္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ စာဖတ္အားေကာင္းတဲ့ လူငယ္ေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အိုးေ၀မဂၢဇင္း၊ ကိုလိုနီေခတ္နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တို႔ကို တြဲျမင္မိၾကမွာပါဘဲ။

ေဆာင္းပါးရွင္ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ ေဆာင္းပါးနိဒါန္းမွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလိုပဲ "ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ" ေဆာင္းပါးဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမိုင္းမွာ အထင္ကရ ရွိခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးက အစခ်ီၿပီး ျပည္လံုးကၽြတ္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲ၊ အဲဒီကေနစလို႔ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲအထိ အေရာက္ခ်ီႏုိင္ခဲ့ၾကတာ အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ရာဇ၀င္ရွိခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္၊ ေခါင္းစီတစ္ေၾကာင္းရဲ႕ အားကိုယူၿပီး "ေခတ္သစ္ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ" ေဆာင္းပါးကို အလဲဗင္းဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပလာခဲ့တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အထူးပဲ စိတ္၀င္တစား ရွိခဲ့ၿပီး အစကေနအဆံုးထိ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ဖတ္ရႈမိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရႈၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေတြးစရာ
ရွိလာတာေလးေတြကို အခုလိုပဲ ခ်ေရးမိပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာစုဟာ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ကို တိုက္ခိုက္တာမဟုတ္သလို အလဲဗင္းဂ်ာနယ္ကိုလဲ အဓိပါယ္တစ္မ်ိဳးသက္ေရာက္ေစတဲ့ စြတ္စြဲ ေျပာဆိုျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ဦးစြာပထမ ေျပာၾကားပါရေစ။ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားခ်င္း၊ စတုတၳမ႑ိဳင္ရဲ႕အေတြးအျမင္ သေဘာထားျခင္း ဖလွယ္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားေစခ်င္ပါတယ္။

ဆရာေနထြန္းႏုိင္ဟာ ေဆာင္းပါးရဲ႕အစမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီတို႔ရဲ႕ ဆက္ႏြယ္မႈ၊ အားေကာင္းမႈ၊ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္တို႔နဲ႔ အစခ်ီခဲ့ေပမယ့္ ဒုတိယစာပိုဒ္မွာေတာ့ အခုလို ေဖာ္ျပ ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

<< ဒီေန႔အခ်ိန္မႇာလည္း တရား မွ်တမႈနဲ႔ အမႇန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြ ရႇိလာခဲ့ပါျပီ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္(သို႔မဟုတ္) လူတစ္စုတစ္ဖြဲ႕က လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေသြးေခ်ာင္းစီးေစမယ့္ အေျခအေနကို တြန္းပို႔ေနပါတယ္။ ဒီလူေတြမႇာ အာဏာရႇင္စနစ္ကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းလိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပည့္ႏႇက္ေနၿပီး သူတို့ရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြက ယခင္စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ယႏၲရား လည္ပတ္ခဲ့စဥ္က က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ တူညီေနပါတယ္။ အေရးယူမယ့္သူမရႇိ လက္ရဲ ဇက္ရဲႏိုင္တဲ့ သူေတြရဲ႕ အေနအထားက ''ေခတ္သစ္ ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ''ဆိုတဲ့ အေနအထားပါပဲ။ >>

ယခင္စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱယားကို ျပန္အသက္သြင္းခ်င္တဲ့ လူတစ္စုအေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္တာျဖစ္ေပမယ့္ ေဆာင္းပါးေခါင္းစီးနဲ႔ ေဆာင္းပါးမွာ ပါ၀င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြဟာ ဒုတိယစာပိုဒ္က စၿပီး အဓိပါယ္ဆက္စပ္လို႔ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လြဲမွားေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ လူစိတ္၀င္စားမယ့္ ေခါင္းစီးကို အသံုးျပဳၿပီး စာဖတ္သူေတြကို ဆြဲေဆာင္ထားတဲ့ ေၾကာ္ျငာဆန္တဲ့ ေဆာင္းပါး ေခါင္းစီးမ်ိဳးပါဘဲ။

အျပဳသေဘာေဆာင္ခ်င္တဲ့ စာစုျဖစ္တဲ့အတြက္ အေသးစိတ္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေနတာမ်ိဳး မလုပ္ပဲ အေၾကာင္းအရာေတြကို ၿခံဳငံု သံုးသပ္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပဲ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ စာရွည္ေနရင္ စာဖတ္သူေတြ ညည္းေငြ႔မွာလဲ ေၾကာက္ရပါေသးတယ္။

ဆရာေနထြန္းႏုိင္ဟာ ေဆာင္းပါးအစမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ စခဲ့ေပမယ့္ ဒုတိယ စာပိုဒ္က စလို႔ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား ၊ လႊတ္ေတာ္ နဲ႔ မရိုးႏုိင္တဲ့ ၊ ထံုးစံလိုျဖစ္ေနတဲ့ ( ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားနဲ႔ အလဲဗင္းမီဒီယာတို႔ အျပန္အလွန္ စြတ္စြဲတုိက္ခိုက္ျခင္းမ်ား ) စကားလံုးေတြကိုသာ ေဖာ္ျပခဲ့တာကိုေတြ႔ရၿပီး စာေရးသူမွာ တသီးပုဂၢလ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ အလြန္အကဲ ပါ၀င္ေနတယ္လို႔ သံုးသပ္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီေလာက္စလို႔ လူသိမ်ားလာတဲ့ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” စာမ်က္ႏွာကို ေ၀ဖန္ေထာက္ျပလာခဲ့ပါတယ္။ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” စာမ်က္ႏွာမွာေဖာ္ျပေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ကြာဟမႈေတြ ရွိေနတာကို Facebook အသံုးျပဳသူအေတာ္မ်ားမ်ားလဲ သိရွိၾကၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တမ္းေကာက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” စာမ်က္ႏွာကို မႀကိဳက္တဲ့သူက ပိုမ်ားမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဆရာေနထြန္းႏုိင္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးမွာေတာ့ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” စာမ်က္ႏွာဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ သတိထားဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းမ်ိဳးထက္ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” နဲ႔ “ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား” အတူတူပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွပ္ေၾကာင္းေပး ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းမ်ိဳးကိုသာ ေတြ႔ရပါတယ္။
“လူထုေမာင္ကာဠဳ” ရဲ႕ ေရးဟန္နဲ႔ “ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား” ေရးဟန္ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းတူလာတာကိုေတြ႔ရတယ္ဆိုၿပီး ေဖာ္ျပထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒီအေရးအသားဟာ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပုဂၢလအမုန္းတရားေတြ ပါ၀င္ေနၿပီး အေျခအျမစ္မရွိ စြပ္စြဲ တိုက္ခိုက္ထားတာသက္သက္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေ၀ဖန္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Facebook ေပၚမွာ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းနဲ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္းဟာ လံုး၀ ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေဖာ္ျပမယ့္ (အထူးသျဖင့္ အလဲဗင္းဂ်ာနယ္လို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားတဲ့) ဂ်ာနယ္ႀကီးတစ္ခုအေနနဲ႔ အထူး ထိန္းသိမ္းေဖာ္ျပသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က -

<< ႏိုင္ငံတကာ တရား႐ံုးေတြ အေနနဲ႔ Facebook အသံုးျပဳသူရဲ႕ IP၊ ေမးလ္လိပ္စာေတြကို ေတာင္းဖို႔ ၀န္ေလးေနမႇာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူထုေမာင္ကာဠဳသိဖို႔ လိုပါတယ္... >>

ဆိုတဲ့အေရးအသားမ်ိဳးဟာ “လူထုေမာင္ကာဠဳ” ကို အသိေပးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ Facebook ေပၚမွာ လြတ္လပ္စြာ အျမင္ကြဲျပားမႈကို ေရးသားေဖာ္ျပေနၾကတဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ စာေရးဆရာေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ထားတဲ့ အေရးအသားသက္သက္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ယူဆပါတယ္။

အခုလို ထည့္သြင္းေရးသားလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားနည္းတူ တျခားစာေရးသူေတြလဲ အေရးယူခံရႏုိင္တယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္သလို ၊ အေၾကာင္းတစံုတရာေၾကာင့္ အလဲဗင္းမီဒီယာကေနၿပီးေတာ့ FB အသံုးျပဳသူမ်ားအထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို တရားရံုးမွာ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထားမယ္ဆိုရင္လဲ FB ကေနၿပီး user မ်ားရဲ႕ IP ကို ထုတ္ျပန္ေပးႏုိင္ေခ် ရွိတယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒီအခ်က္ဟာလဲ အင္အားႀကီး မီဒီယာတစ္ခုအေနနဲ႔ မိမိအေပၚမွာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူေတြကို တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ဖိအားေပးလိုက္တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။

စာပိုဒ္နံပါတ္ (၆) မွာေတာ့ အခုလို ေဖာ္ျပထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

<< ရခိုင္ပဋိပကၡ မက်ယ္ျပန္႔ခင္ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာမႇာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ''မြတ္စလင္ကုလား'' ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရႇင္းလင္းမႈေတြ မရႇိေသးပါဘူး။ အစိုးရသတင္းစဥ္ အေနနဲ႔ ''မြတ္စလင္ကုလား'' ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို အထက္လူႀကီးရဲ႕ အမိန္႔မရဘဲ ထည့္ခြင့္ မရႇိဘူးဆိုတဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ေတြလည္း ရႇိေနပါတယ္။ ဒီေနာက္ကြယ္မႇာ ဘယ္သူက အမိန္႔ေပး ေစခိုင္းသလဲ ဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုတာလည္း မရႇိေသးပါဘူး။
ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားဆိုတာ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ အဆင့္ျမင့္ အရာရႇိပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ သူနဲ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ လႊတ္ေတာ္အမတ္က စံုစမ္းေရး ေကာ္မရႇင္မႇာ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့တာ၊ သာမန္လူေတြ မရႏိုင္တဲ့ သတင္းေတြကို လူထုေမာင္ကာဠဳ စာမ်က္မႇာ အခ်ိန္နဲ႔ တစ္ေျပးညီတင္ၿပီး လံႈ႕ေဆာ္မႈ ျပဳႏိုင္တာေတြက သံသယ ျဖစ္စရာေတြပါ။ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြကို လုပ္ေဆာင္ေနသူေတြ သံုးတဲ့ ကေလာင္နာမည္ေတြကလည္း စစ္အစိုးရလက္ထက္ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာေတြမႇာ သံုးစြဲခဲ့တဲ့ ကေလာင္အမည္ ေပးပံုေတြနဲ႔ ဆင္တူေနပါတယ္။>>

ဆရာေနထြန္းႏုိင္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေရးအသားေတြဟာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚကို လြတ္လပ္စြာ သံုးသပ္ေဖာ္ျပျခင္းလား၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခု ၊ မီဒီယာတစ္ခုခုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္ေစခိုင္းျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ေရးသားရျခင္းလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ကိုယ္တုိင္ဟာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက စစ္အစိုးရ သတင္းစာေတြမွာ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ေဆာင္းပါးေရးသားသူေတြရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔ေတာင္ ဆင္သလိုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္က မီဒီယာႀကီးတစ္ခုခုရဲ႕ အရိပ္ေအာက္ကေန လိုသလို ဆြဲယူေရးသားေနျခင္းမ်ိဳးလား လို႔ေတာင္မွ ထင္ျမင္ရပါတယ္။

စာပိုဒ္နံပါတ္ (၇) မွာေတာ့ အခုလိုေရးထားျပန္ပါတယ္။

အခုခ်ိန္မႇာေတာ့ ဆိတ္ဖြားကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီလို႔ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရႇင္က ေျပာထားပါတယ္။ ဆိတ္ဖြားဆိုသူနဲ႔ သူ႕ေနာက္မႇာ ရႇိေနသူေတြကို လႊတ္ေတာ္က အေရးယူမလား။ အစိုးရက အေရးယူမလား ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ဆိတ္ဖြားနဲ႔ စပ္ဆက္ၿပီး ေပၚေပါက္လာတဲ့ လူထုေမာင္ကာဠဳနဲ႔ သူ႕ေနာက္မႇာ ရႇိေနသူေတြကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္အေရးယူဖို႔ လိုအပ္လာပါၿပီ။

ဒီလို ေဖာ္ထုတ္အေရးယူမႇလည္း ျပည္သူေတြအတြက္ အမႇန္တရားနဲ႔ မတရားမႈေတြကို ခံစားခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ မြတ္စလင္ေတြအတြက္ မွ်တမႈေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။
အကယ္၍ လႊတ္ေတာ္က အေရးမယူခဲ့ဘူး။ အစိုးရက အေရးမယူခဲ့ဘူးဆိုရင္ တရားမွ်တမႈကို လိုလားသူေတြက ႏိုင္ငံတကာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသြားမႇာ ျဖစ္သလို International Criminal Court (ICC)၊ အျခားေသာ UN အဖြဲ႕အစည္းေတြကို တိုင္ၾကားပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံတကာ တရား႐ံုးေတြ အေနနဲ႔ Facebook အသံုးျပဳသူရဲ႕ IP၊ ေမးလ္လိပ္စာေတြကို ေတာင္းဖို႔ ၀န္ေလးေနမႇာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူထုေမာင္ကာဠဳသိဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီစာပိုဒ္ရဲ႕ အာေဘာ္ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ ၊ စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ အေၾကာင္းအရာတစ္ရပ္ ၊ အေတြးအျမင္တစ္ရပ္ကို ခ်ျပခ်င္တာထက္ .. ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားနဲ႔ လူထုေမာင္ကာဠဳ ဆက္စပ္မႈရွိတယ္လို႔ စြဲခ်က္တင္လုိက္သလို အေရးယူေပးဖုိ႔ အစိုးရကို ဖိအားေပးလိုက္တယ္လို႔ သံုးသပ္ရပါတယ္။

ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားကို လႊတ္ေတာ္က ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ စံုစမ္းတဲ့ကိစၥမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထု ရာခိုင္ႏႈန္းအေတာ္မ်ားမ်ားက အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ကိစၥ၊ ႏုိင္ငံ့ဥေသွ်ာင္လႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြ ေဆာင္ရြက္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မွာ Blogger တစ္ဦးရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ျခင္းကို ဖိအားသံုး အႏုိင္က်င့္ျခင္း၊ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔ မညီတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုလို႔ ရႈျမင္ထားၾကေပမယ့္ အလဲဗင္းမီဒီယာရဲ႕ Blogger တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ ပုဂၢလရန္ၿငိွဳးေၾကာင့္ မီဒီယာဖိအားကိုသံုးၿပီး အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကို လြဲမွားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို တြန္းပို႔ေနတယ္လို႔ သံုးသပ္မိပါတယ္။ တစ္ကယ္လို႔မ်ား အလဲဗင္းမီဒီယာကေန လႊတ္ေတာ္အေပၚမွာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပခ်က္ေတြ ရွိလာခဲ့လို႔ လႊတ္ေတာ္က အေရးယူမယ္ဆိုရင္ အခုလိုမ်ိဳး ေၾကေၾကနပ္နပ္ေထာက္ခံမွာလား ဆိုတာကိုေတာ့ သိခ်င္မိပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အလဲဗင္းမီဒီယာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဆရာေနထြန္းႏုိင္ရဲ႕ေဆာင္းပါးဟာ အရိပ္ေတြ လႊမ္းမိုးေနတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္သားခ်င္းပီပီ ၊ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက်က် အျပဳသေဘာနဲ႔ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မိျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္းနဲ႔ အလဲဗင္းမီဒီယာနဲ႔ ဆရာေနထြန္းႏုိင္တို႔ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ေရးမွာ ယခုထက္ပိုၿပီး အားတက္သေရာ ပါ၀င္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရပါတယ္။ 

 .. www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: ျမန္မာ-ကုလား အဓိကရုဏ္းမ်ား