ထုိင္းႏိုင္ငံ၏ အာဏာသိမ္းမႈ သမုိင္း

၁။ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၂၄ ရက္
၂။ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၂၀ ရက္
၃။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္
၄။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ ၈ ရက္
၅။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္(အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၆။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၆ ရက္ (အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၇။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၂၉ ရက္ (အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၈။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၉ ရက္
၉။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္
၁၀။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ေအာက္တိုဘာ ၂၀ရက္
၁၁။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၇ ရက္
၁၂။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္
၁၃။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္၊ မတ္ ၂၆ ရက္ (အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၁၄။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာ ၂၀ရက္
၁၅။ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၁ ရက္ (အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၁၆။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၉ ရက္ (အာဏာသိမ္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈ)
၁၇။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃ ရက္
၁၈။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္
၁၉။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၂ ရက္

ထုိင္းႏိုင္ငံ အာဏာသိမ္းမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ထင္ရွားေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းမႈ

ႏုိင္ငံေရး မၿငိမ္သက္မႈမ်ားႏွင့္ ျခစားမႈစြဲခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီးေနာက္ ထုိင္းစစ္တပ္သည္ သက္ဆင္ႏွင့္ ၀န္ႀကီးမ်ားစြာတို႔ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ကုလသမဂၢအေထြေထြ ညီလာခံဖြင့္ပြဲသို႔ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ အာဏာသိမ္းခဲ့သည္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းမႈ

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ာတီခ်ဳိင္းခြၽန္ဟာ၀မ္ကို ဘုရင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရန္သြားစဥ္ ဖမ္းဆီးလုိက္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆန္သြန္ေကာင္ဆန္ပြန္က အာဏာသိမ္းလုိက္သည္။
၁၉၇၇ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းမႈ

သာနင္ခေရ၀ီခ်ီယန္ကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ေနသည္ဟု စြပ္စြဲၿပီး ေသြးထြက္သံယိုမႈ မရွိသည့္ စစ္အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းသည့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မွာ သူ႔အားအာဏာ ရေစခဲ့သည့္ ေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆာနက္ခ်ာေလာ္ယုျဖစ္သည္။

၁၉၇၆ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းမႈ (သမ္မာဆက္ လူသတ္ပြဲ)

အာဏာသိမ္းမႈမ်ားအနက္ အထင္ရွားဆုံးျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၆ ရက္တြင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ သမ္မာဆက္တကၠသိုလ္၌ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ အသတ္ခံခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ တကၠသိုလ္ေပါင္းစုံမွ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ယခင္ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း သာႏြန္ကစ္တီကာခြၽန္း အာဏာျပန္ယူမည္ကို ဆန္႔က်င္လ်က္ သမ္မာဆက္တကၠသိုလ္ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဆာနန္လြမ္ရင္ျပင္တို႔၌ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းမ်ားအရ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္ ႐ုိက္ႏွက္ခံရမႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား ၄၆ ဦး ေသဆုံးေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ေသာ္ အေလာင္းမ်ားကို သယ္ယူမီးသၿဂႋဳဟ္မႈကို ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ေဖာင္ေဒးရွင္းက သူတုိ႔သည္ အေလာင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကို ကုိင္တြယ္ခဲ့ရသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သာႏြန္၏ေနရာတြင္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္း အရပ္ဘက္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တစ္ဦးကို အစားထိုးခဲ့ၿပီးေနာက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပရာမန္ အဒီရက္ဆန္ေခါင္းေဆာင္ေသာ စစ္အုပ္စုတစ္ခုသည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔ ျပန္သြားရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ လက္ယာယိမ္း ျပည္သူ႔စစ္အုပ္စုမ်ားကို လက္နက္တပ္ဆင္ ေလ့က်င့္ေပးၿပီး လက္၀ဲယိမ္း တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲၿပီးေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္သည္ အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား ကြၽန္းဆြယ္၌ ေနရာယူလာသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ ေနာက္ထပ္ပစ္မွတ္တစ္ခု ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး ဆူပူေသာင္းက်န္းေသာ လက္၀ဲယိမ္း ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ရန္သူမ်ားကို ကူညီေနသည္ဟု ယူဆသူမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။

၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၅ ရက္တြင္ သမ္မာဆက္တကၠသိုလ္၌ ဆႏၵျပေနသူမ်ားသည္ အိမ္ေရွ႕မင္းသား ၀ါဇီရေလာင္ကြမ္း၏ ပုံတူ႐ုပ္တုကို ဆြဲႀကိဳးခ်ထားသည့္ သ႐ုပ္ျပမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ယင္းကို ဘန္ေကာက္စာနယ္ဇင္း တစ္ခု၌ ေဖာ္ျပခဲ့ရာ အလြန္ေဒါသထြက္ေနေသာ ျပည္သူ႔စစ္မ်ားက ညေနပုိင္း၌ သမ္မာဆက္တကၠသုိလ္ကို ၀ုိင္းထားခဲ့သည္။

ထုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႕ ဒုတိယအႀကီးအကဲ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခြၽမ္ဖြန္လိုဟာခ်ာလာက ေအာက္တုိဘာ ၆ ရက္ နံနက္ပုိင္းတြင္ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္၀င္း အတြင္း၌ ေသနတ္မ်ားကို တည့္တည့္ပစ္ကာ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။ ယင္းတုိက္ခုိက္မႈ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ေရတပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆာနက္ခ်ာေလာ္ယု ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္က ခ်က္ခ်င္းအာဏာသိမ္းခဲ့သည္။

.. www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: ဒီမိုကေရစီနုိင္ငံႀကီးမ်ား၏သတင္း