ညီညြတ္ၾကဖို႔ လိုေနၿပီ

ရခုိင္ျပည္မွာ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ျပီး ၁၄၄ ထုတ္တုန္းက ေနာက္ျပန္လွည့္ေနျပီတုိ႔ စစ္တပ္က ၾကိဳးကုိင္တာတုိ႔ စစ္တပ္ကမီးေမႊးတာတုိ႔ အာဏာသိမ္းဖုိ.ၾကံေနျပီတုိ႔ ဘာတုိ႔ ေျပာတဲ့သူေတြကအခု ထုိင္းစစ္တပ္က ၁၄၄ ကုိတျပည္လံုး ထုတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ အာဏာသိမ္းတာမဟုတ္ဘူး ေခတၱ၀င္ထိန္းတာ ျပီးရင ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္ျပန္လဲႊေပးတာ ဘာညာသရကာ ေနၾကာကြာေစ့ ခ်ီးမႊမ္းခန္းေတြဖြင့္ေနလုိက္ၾကတာ ျမင္ရေလေတာ့ ေအာ္..တတ္လည္းတတ္ႏုိင္တဲ႔ အတုိက္အခံေတြ လို႔သာ ရီပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။

စင္စစ္အားျဖင္႔ယေန႔ထုတ္ေနေသာ ဂ်ာနယ္မ်ားမွအစ သတင္းစာအဆံုး မပါလွ်င္မျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုရွိသည္။ ထိုသည္မွာ တပ္မေတာ္အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ဟုတ္သည္ေရာ၊ မဟုတ္သည္ေရာ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မွားသည္ျဖစ္ေစ သတင္းျဖစ္လွ်င္ၿပီးေရာ ေရးသားၾကသည္။ မေရးလို႔လည္းမျဖစ္ ဂ်ာနယ္ေတြက ပလူပ်ံေအာင္ မ်ားလာၿပီကိုး။ ဒီေတာ႔ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာျဖစ္ေအာင္ သတင္းျဖစ္ၿပီးေရာ၊ လူၾကိဳက္မ်ားၿပီးေရာ သေဘာထားကာ ထည္႔ရေတာ႔သည္။ ျပႆနာျဖစ္လာေတာ႔ ကိုင္ေပါက္ၾကသည္။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင္႔တဲ႔။ သူတုိ႔ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင္႔ကလည္း လြတ္...လြတ္လပ္ႏုိင္လြန္းအားၾကီးတယ္ဟု ရြာက ဘၾကီးတေယာက္ ေျပာသလိုျဖစ္ေနသည္။ ဥပမာအားျဖင္႔ ယူနတီ ဂ်ာနယ္ကိစၥ ႏွင္႔ ပြၾကီးမီဒီယာမွ သတင္းေထာက္ တစ္ဦး ကယားဘက္တြင္ ဖင္မႏိုင္ဘဲ ပဲၾကီးဟင္းစားလို႔ ေထာင္က်သြားသည္႔ကိစၥကို ၾကည္႔လွ်င္ သိႏုိင္သည္။

ထားေတာ႔ ဒါက ယေန႔ျဖစ္ေနတဲ႔ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး အနည္းငယ္ ေစာေၾကာၾကည္႔တာ။ ယခင္တပ္မေတာ္ အစိုးရလက္ထက္ကေန အခုအစိုးရကို အကူးအေျပာင္းမွာ တပ္မေတာ္အေနႏွင္႔ မည္သည္႔ဘက္မွမလိုက္ပဲ အေျခခံဥပေဒႏွင္႔အညီ အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနသည္မွာ အားလံုးအသိျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွအစ တပ္မေတာ္အေနနွင္႔ မည္သည္႔အရာမ်ားကို ေႏွာင္႔ယွက္ခဲ႔သနည္း။ ေႏွာင္႔ေႏွးၾကန္႔ၾကာေအာင္ လုပ္ခဲ႔သနည္း။ အေျဖက ရွင္းပါသည္...NO ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင္႔ ျပည္သူအတြက္ အက်ိဳးရွိမည္႔ ဥပေဒမ်ားကို တင္သြင္းျခင္း၊ ေထာက္ခံျခင္းတုိ႔ျဖင္႔ မည္သည္႔ဘက္မွမလိုက္၊ ပါတီအစြဲမရွိပဲ သီးသီးသန္႔သန္႔ ရပ္တည္ကာေနခဲ႔သည္မွာ ယခုဆိုလွ်င္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကာလသို႔ နီးကပ္လာခဲ႔ၿပီျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရး ဘာေၾကာာင္႔ လုပ္ၾကသလဲဟုေမးလာလွ်င္ အေျခကေတာ႔ ႏိုင္ငံေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ဟု ယေန႔ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ေျဖၾကမည္မွာ အေသအခ်ာပင္။ ထုိ႔အတြက္ ပါတီေထာင္ၾကသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၾကသည္။ ပါတီအာဏာရမွ အာဏာရွိမွ အစိုးရဖြဲ႕ႏုိင္မွ ႏုိင္ငံတိုးတက္ဖို႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ဆိုသည္႔ အေၾကာင္းအရာကလည္း တစ္ဖက္ကရွိေသးတာကိုး။ ထို႔အတြက္ မိမိတုိ႔ ပါတီအာဏာ ရေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင္႔သံုးကာ မဲဆြယ္ၾကသည္။ အပုတ္ခ်ၾကသည္၊ ေျခထိုးၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ ႏုိင္ငံေကာင္းက်ိဳး၊ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစလို၍ ပါတီေထာင္ၾကရာကေန အာဏာလုပြဲအသြင္ျဖစ္လာသည္။ မိမိတုိ႔ ပါတီအာဏာရဖို႔အတြက္ မည္သည္႔ကိစၥ လုပ္ရလုပ္ရျဖစ္လာသည္။ တုိင္းျပည္ သိကၡာက်မလား၊ ႏုိင္ငံတကာအလည္မွာ မိမိႏုိင္ငံ Image က်သြားမလား မစဥ္းစားႏုိင္ၾကေတာ႔။

တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး အျပိဳင္အဆုိင္ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြေဖာ္ထုတ္လိုက္၊ လစ္ရင္လစ္သလို သူ႔ဟာသူေနေနသည္႔ စစ္တပ္ကို ပုတ္ခတ္လုိက္ျဖင္႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခ်ီတက္ေနၾကသည္။ ဤသည္မွာ လတ္တေလာ ျမန္မာ႔ႏုိင္ငံေရး ပကတိအေျခအေနျဖစ္သည္။

တကယ္ေတာ႔ မိမိတို႔ ပါတီ အာဏာရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ...အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ မိမိတုိ႔တုိင္းျပည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔၊ ေနာက္လာမည္႔ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အဆင္႔အတန္းျမင္႔ျမင္႔ျဖင႔္ ေနႏုိင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ႔ အကုန္လံုးလြဲေခ်ာ္ေနသည္ကိုေတ႔ြရသည္။ တကယ္တမ္းက ယခုကဲ႔သို႔ အေျပာင္းအလဲကာလတြင္ အတိုက္အခံေရာ၊ အစိုးရအဖြဲ႔ေရာ ညွိညွိႏွိဳင္းႏွိုင္းျဖင္႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကရမည္႔ ကာလျဖစ္သည္။ အစိုးရကလည္း တုိင္းျပည္ဖြ႔ံြျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ အင္တိုက္အားတုိက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈမ်ားစြာျဖင္႔ လုပ္ေဆာင္ေနသလို အတုိက္အခံေတြဘက္ကလည္း မိမိတို႔ႏုိင္ငံအတြက္ပဲဟု သေဘာထားကာ ညီညီညြတ္ညြတ္ျဖင္႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔ လိုအပ္ပါေၾကာင္း ဤစာစုျဖင္႔ တုိက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

Posted in: ေဆာင္းပါး