ဦးႏိုး၏ တေဘာင္နိမိတ္

*    သာသနာတစ္၀က္ခရီးမွာျဖင့္၊
    ကနက္ထီးေတြနဲ႔ ဂ်က္စီးမဲ့အရွိန္အဟုန္၊
    ယံုခ်င္ယံု မယံုရင္ေနရန္သာပ၊
    ေျပ(ျပည္)ျမန္မာ သာယာေအး ထင္ထင္ျမင္ေသး

*    အတိတ္ကယ္ေဆာင္ နိမိတ္ေရာင္လႈပ္ရွား၊
    တံတားေတြ အတြင္ေဆာက္ပါလို႔၊
    ဘုရားေတြ ေရႊရင္ေမာက္ရင္ျဖင့္၊
    ၀င္ေႏွာင့္သူ မိစၦာေဘး စဥ္သတိတို႔ေမြး။

*    မယ္ေထြးက ျပည္ေတာ္ျပန္၊
    နန္းလုဖို႔ႀကံ၊
    ႀကံသာႀကံ မဟန္တဲ့ သူ႕ဇာတ္ေၾကာင္း၊
    ဘ၀ေျပာင္းသူ သူ႕ခ်စ္ေသြး ဘယ္သူလဲေမး။

*    သူ႕ခ်စ္ေသြးနဲ႔ အေနက်ယ္၊
    သေႏၶတည္ကာ သားေတြေပါက္ခ့ဲ၊
    ေအာက္ကလိအာ အာကလိေအာက္၊
    မိေနာက္မက် ဖေနာက္မမီ၊
    မပီတပြန္ တြန္တက်ယ္က်ယ္၊
    ၾကက္က်ီးငယ္ေထြး၊
    ဘယ္ေျပ(ျပည္)ကိုေထာက္ ဘယ္ေျပ(ျပည္)ေႏွာင့္လိမ့္၊
    ထိတ္ေၾကာက္ဖြယ္ ထိုးထိုးေဘး မွန္းဆႀကိဳေတြး။

*    မယ္ေထြးက ျပည္ေတာ္ျပန္၊
    စည္ေဆာ္ဖန္ နန္းတင္ၾကဖို႔၊
    ထမ္းစင္မ ေ၀ေလေလ၊
    အေပအေတ ႀကံဆေတြး လုပ္ေနၾကေသး။

*    ဒီလူ႔မယားနဲ႔ ဒီသားေတြအေမ၊
    တို႔တိုင္းျပည္ တို႔လူမ်ိဳးကို၊
    အ႐ိုးခံအမွန္စစ္နဲ႔၊
    ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္လိမ့္ေလ ေမးလိုက္ခ်င္ေသး။


*    ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဘုိးရြယ္ျဖစ္ေပမဲ့၊
    မ်ိဳးႏြယ္ခ်စ္မာန္ ႏုပ်ိဳလွ်က္ရယ္ႏွင့္၊
    ရင့္က်က္တဲ့ ေတြးျမင္ေတြ ေ၀ေ၀စည္လို႔၊
    ေရႊျပည္ကို ေ၀စည္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနေသး။

*    ေဒါင္းေတြက တြင္တြင္ေအာ္၊
    ေအာ္ခ်င္တိုင္း ေအာ္၊
    ခြင့္မေလ်ာ္ မသင့္ေတာ္ သူေပမုိ႔၊
    ေမွ်ာ္သူေတြ ရင္မေအး လာႏိုင္ဖို႔ေ၀း။

*    ေနမင္းနဲ႔ လမင္းေရာင္ျဖာ၊
    တို႔ျမန္မာ ေရာင္၀ါလင္းေခ်ေပါ့၊
    မင္းျခေသၤ့ တန္းခိုးႁကြၿပီမို႔၊
    တိုးလို႔ကြယ္ျပည္အေရး သာလွခ်ည္ေသး။

*    ဂူပုန္းတဲ့ ခင္ႀကီးေပ်ာ္ရယ္၊
    သမီးေတာ္ အမိုက္မဲကိုလ၊
    ႐ိုက္ဆဲကာ အဆူသြင္းပါလို႔၊
    ဂူတြင္းမွာ အၿပီးတိုင္မေႏွး ပိတ္လိုက္ေတာ့ေလး။  



(ဦးႏိုး)
 https://www.facebook.com/MyanmarExpress
 

Posted in: MEG,ကဗ်ာ,ဆင္ျခင္စရာ