ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းတာ ရွက္စရာလား

ႏို၀င္ဘာ ၅ ရက္က ေနျပည္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္၀င္းရွိ ဇမၺဴသီရိ ခန္းမေဆာင္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ပညာေရး ျမႇင့္ တင္မႈေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းမွာ ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အစိုးရကို ျဖည့္စြက္ရန္ပံုေငြ ေတာင္းခံခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ဒီလို ေတာင္းခံမႈအေပၚမွာ အရမ္းကိုရွက္မိပါတယ္လို႔  တာ၀န္ရွိသူလူႀကီးတခ်ိဳ႕က ေျပာခဲ့ပါတယ္။

အေၾကာင္းကေတာ့ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန အေနနဲ႔ ပညာေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ကိစၥရပ္ေတြမဟုတ္ဘဲ
အျခားေနရာေတြမွာ သံုးဖို႔ေတာင္းခဲ့တာေၾကာင့္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းခံရတာက ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၄၄ ႏွစ္အၾကာမွာမွ တဖန္အိမ္ရွင္အျဖစ္လက္ခံ
က်င္းပခြင့္ရခဲ့တဲ့ SEA Games ဖြင့္ပြဲ ပိတ္ပြဲအတြက္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ ကူညီေဆာင္ရြက္ ရမည့္အပိုင္းေတြရွိပါတယ္။အဲလိုကူညီရာမွာSEA Games အတြက္ ေလ့က်င့္ေနတဲ့ ေနရာေတြကို
 ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ၊ ဆရာ ဆရာမေတြကို လိုက္လံပို႔ေဆာင္တဲ့
သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးဆိုင္ရာ ကုန္က်ေငြေတြ၊ အသံုးစရိတ္ေတြအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

SEA Games ဆိုတာ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသားပြဲေတာ္ႀကီးပါ။ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးအတြက္
ဖြင့္ပြဲ ပိတ္ပြဲေတြလုပ္ရာမွာ လူအင္အားလိုပါတယ္။ လံုေလာက္တဲ့ လူအမ်ားအျပားကို ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနကလည္းမရႏိုင္ဘူး။ ေစတနာရွင္ တက္ႀကြသူလူငယ္ေတြကိုလည္း အမ်ား
အျပား မစုေဆာင္းႏိုင္ဘူး။ ဒီ့အတြက္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက အမ်ိဳးသားေရးပြဲေတာ္ႀကီးအတြက္
လိုအပ္တဲ့ လူအင္အားကို ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ တာ၀န္ယူရပါတယ္။

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြချမာမွာလည္း ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း မေရွာင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသား
ပြဲေတာ္ႀကီးမွာ ပါ၀င္ကူညီၾကရပါတယ္။ခုဆို SEA Games ကာလနီးလာၿပီမို႔ နားခ်ိန္မရဘဲ ျပင္းျပင္း
ထန္ထန္နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ အပူခ်ိန္ေအာက္မွာ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ေနရတာပါ။ ဒီေက်ာင္းသားေတြကို
လည္း မင္းတို႔ဘာသာ ေလ့က်င့္ၾကဆိုၿပီး ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ၿပီးစလြယ္လႊတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။
ေက်ာင္းသားေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြပါအတူလႊတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ စိတ္မခ်တဲ့ ေက်ာင္းသား
မိဘအခ်ိဳ႕လည္း ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္ခံနဲ႔ ေနာက္ကေနလိုက္ေနရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဆိုတာ ခုမွ ၁၃ ႏွစ္
၁၄ ႏွစ္အရြယ္ေတြဆိုေတာ့ အုပ္ထိန္းမႈလိုေနေသးတဲ့အရြယ္ေတြပါ။

SES Games အတြက္ သြားေလ့က်င့္ရျပန္ၿပီ။ ျပန္လာရျပန္ၿပီ။ ထပ္သြားရျပန္ၿပီနဲ႔။ သြားလာမႈစရိတ္ေတြ
လမ္းမွာ စားေသာက္မႈစရိတ္ေတြ အင္မတန္ကုန္က်ပါတယ္။ ဒီေငြေတြကို ဘယ္ကရမလဲ။ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနကပဲ စိုက္ထုတ္ေပးရတာပါ။ တခါတခါေလ့က်င့္ဖို႔ သြားရင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက
သိန္း ၂၀ ေလာက္ထုတ္ေပးရတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ဆိုပါတယ္။ အဲေငြနဲ႔ မေလာက္တဲ့
အခါ တတ္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားမိဘေတြက ကိုယ့္ေငြထဲက စိုက္ထုတ္လွဴဒါန္းရပါေသးတယ္။

အရင္ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က ဒီလိုပြဲေတြ၊ အခမ္းအနားေတြအတြက္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ၊ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ပါ၀င္ကူညီဖို႔ လိုအပ္ၿပီဆို သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းအလိုက္
စစ္တိုင္းမွဴးေတြက ဒီေက်ာင္းသားေတြဘာလိုလဲ။ သြားဖို႔လာဖို႔ ကားလိုလား။ အစားအေသာက္။
က်န္းမာေရးစတဲ့ လိုအပ္တာေတြကို ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြက္ေပးရပါတယ္။ အခုေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ
ချမာ သြားဖို႔လာဖို႔ စရိတ္က ခ်ေပးတာကမေလာက္၊ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔က မေလာက္နဲ႔။ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ
ဆီကေတာင္ အလွဴခံရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမွာ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနအတြက္ ဘယ္ကေနပိုက္ဆံရမလဲ။ ပညာေရးနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ကိစၥ
လို႔ ဆိုခဲ့ရင္ ဒီေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ဘာေၾကာင့္ အားကစားပြဲအတြက္ ပါ၀င္ခိုင္းရသလဲ။
ဒီေက်ာင္းသားေတြချမာ ပညာေရးဘက္လည္းလစ္ဟင္း၊ တေနကုန္ေလ့က်င့္ရတာေတြေၾကာင့္
ပင္ပန္းမႈဒဏ္နဲ႔ က်န္းမာေရးေတြခ်ိဳ႕ယြင္း။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း အိမ္နဲ႔လည္းခြဲခြာရ။ ဒီလိုဒုကၡေတြၾကားထဲက  ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသားပြဲေတာ္ႀကီးအတြက္  ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက တတ္ႏိုင္သေလာက္ပါ၀င္ကူညီေနရတာပါ။

 

ဖြင့္ပြဲ ပိတ္ပြဲကို မိဘျပည္သူေတြ ၅ နာရီစာေလာက္ TV ဖန္သားျပင္ကေနၾကည့္ရႈႏိုင္ဖို႔
သူတို႔ေလးေတြ လနဲ႔ခ်ီ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ေနရရွာတာပါ။ ပိုက္ဆံတျပားတခ်ပ္မွလည္း မရရွာပါဘူး။
သူေတြေလးေတြအတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက
ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းတာ လြန္ပါ့မလား။ အားကစားမွာ ကိုယ့္ပညာေရးဌာနက ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ
ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ပါ၀င္ကူညီေနရာမွာ လိုအပ္တဲ့ကုန္က်မႈေတြအတြက္ ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းခံတာ
ပညာေရးနဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘဲ သံုးဖို႔ေတာင္းတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါ့မလား။

လူႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာပါတယ္။ "ပညာေရး အတြက္လည္းမလိုအပ္တဲ့ ကုန္က်မႈေတြ အင္မတန္မွ မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုဟာေတြ သံုးမယ့္အစား တကယ္လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာသံုး ေစခ်င္ပါတယ္"
တဲ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ ခ်ေပးထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ဟာ လိုအပ္တာထက္
အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတာ စစ္တမ္းေတြအရ ျပည္သူအားလံုးသိၾကပါတယ္။ အစတည္းက လိုေနတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ေငြေတြကို ဘယ္သူက မလိုတဲ့ေနရာမွာသံုးမလဲ။ဆရာ၊ ဆရာမေတြဆိုတာ
ခုထိ မေလာက္ငတဲ့ လစာ၀င္ေငြၾကားမွာ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရတဲ့သူေတြပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက
ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနလာရတဲ့ ဆရာမ ခုထိလည္း မျပည့္မစံုဘဲ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ ပတ္၀န္းက်င္ကို
ေလ့လာၾကည့္ရင္ သိၾကမွာပါ။ က်န္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ အလုပ္ ႀကိဳ / ပို႔ ကားေတြရွိတယ္။
က်မတို႔ ပညာေရးမွာ ဆရာ၊ဆရာမေတြကို ႀကိဳ / ပို႔ လုပ္ေနတဲ့ ကားေတြမရွိပါဘူး။ စား၀တ္ေနေရးစရိတ္အျပင္ သြားလာလႈပ္ရွားကုန္က်ရတဲ့ စရိတ္ေတြၾကားမွာ နည္းပါးလွတဲ့ ၀င္ေငြနဲ႔ကုန္က်စရိတ္ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္နည္းေအာင္ ႀကိဳးစားရပ္တည္ၿပီး ပီတိကိုစား အားရွိေနတာဒီပညာေရး၀န္ထမ္းေတြပါ။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပညာေရးစနစ္နိမ့္က်ပါတယ္လို႔ ေျပာေနၾကေပမဲ့ လိုအပ္တဲ့ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ
အျပည့္အ၀မရေသးတဲ့ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္အားနဲ႔ လည္ပတ္ေနရတာပါ။
ႏိုင္ငံအတြက္ ၀င္ေငြရွာေပးႏိုင္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြက ရလာတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ေငြေတြကို
၀င္ေငြမရွာေပးႏိုင္တဲ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စတာေတြဘက္မွာ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔
သက္ဆိုင္ရာမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။

မဆိုင္တဲ့ေနရာမွာ သံုးဖို႔ ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းတာ ရွက္စရာဆို။ မဆိုင္တဲ့ေနရာကို ၀င္ကူညီရတဲ့
ေစတနာ့ လုပ္အားေတြက ရွက္စရာေတြလား။  

တကယ္လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာသံုးေစခ်င္ပါတယ္ဆို တကယ္လိုအပ္သေလာက္သံုးဖို႔ကေရာ အမွန္တကယ္ ျပည့္ျပည့္၀၀ ရေနပါရဲ႕လား။

လိုအပ္ေနတဲ့ၾကားက လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ေတာင္းခံရတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ေတြကိုမွ
မရႏိုင္ဘူးဆို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၀င္ေငြဟာ ဘယ္လိုေနရာေတြမွာ အသံုးျပဳရပါေတာ့မလဲ။ ။ ။ ။

ပညာေရး၀န္ထမ္းေဟာင္းေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦး

Posted in: ေပးစာ