ထာဝရဘုရားသခင္၏ ၾကည္လင္ေသာေမတၱာေတာ္ျဖင့္

ဇာတိခ်က္ေၾကြမေနာေျမကား ယမ္းေငြ႕ေဝဆဲပင္ ႐ွိလင့္သည္။ ၃ ႏွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္သည့္ ထိုယမ္းေငြ႕ တို႔ေၾကာင့္ ေၾကြလြင့္သြားေသာႏိုင္င့ံသားေကာင္းရတနာေတြ အပံုအပင္႐ွိေလၿပီ။ ျပည္ေထာင္စုေသြးခ်င္းမ်ားအၾကား လူတစ္စု၏ ကိုယ္က်ိဳးဆႏၵေတြေၾကာင့္ ညိွမရ ႏိႈင္းမရသည့္သေဘာထားမ်ားသည္ ကခ်င္လူထုကို ႏိွပ္စက္ကလူ ျပဳေနၾကသည္။ ကခ်င္ခ်ည္းပဲလားဆိုလွ်င္ေတာ့မဟုတ္။ ေဒသခံ ႐ွမ္း၊ ပေလာင္၊ လီဆူး အားလံုးသာမက ျပည္မက ဗမာေတြေရာ ျပည္ေထာင္စုအဝွမ္းက ေသြးခ်င္းေတြေရာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုသည္မွာ ျပည္ေထာင္စုသားခ်င္းတိုက္သည့္စစ္မဟုတ္ေလာ။ မည္မွ်ဆိုးဝါးပါသနည္း။ ဤအေျဖကို အားလံုးသိၾကသည္ မဟုတ္လား။

ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႕တြင္ KIO ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအင္ဘန္လက သူ၏ေတာ္လွန္ေရးႏွစ္ ၅၀ ျပည့္လုပ္မည္ဟု သိရသည္။ သူကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသြးခြဲစကားေတြေျပာဦးမည္။ KIO က တိုင္းတာဝန္ခံေတြ၊ တပ္မဟာမွဴး ေတြက လက္ခုပ္သံတစ္ေျဖာင္းေျဖာင္းျဖင့္ နတ္႐ူးကိုဘံုေဆာ္ေပးၾကဦးမည္။ သူကလည္း ေသြးနထင္ေရာက္ဦးမည္။ သူတို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေသာက္ၾကဦးမည္။ သူတို႔ေသာက္ၾကမည့္ ယစ္ေသရည္ေတြက သူတို႕အတင္းဆြဲေခၚထားတဲ့ ကခ်င္ေတြ၊ ပေလာင္ေတြ၊ လီဆူးေတြ၊ ႐ွမ္းေတြ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုသားတပ္မေတာ္သားမ်ား၏ ေသြးေတြပင္။ တပ္မေတာ္သားေတြျဖစ္ျဖစ္၊ KIA တပ္သားေတြျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျပည္ေထာင္စုသားေတြပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔မည္မွ်ဝမ္းသာအားရ ေသာက္စားေနသည္ျဖစ္ေစ တကယ္ေတာ့ ျပည္သူ႕မ်က္ရည္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။

တကယ္ေတာ့ KIO ဥကၠ႒ဦးေဇာင္းဟားရားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုခ်င္သည္။ ဒုဥကၠ႒အင္ဘန္လက ခ႐ိုနီ ႀကိဳးဆြဲခံေနရသည္။ ခ႐ိုနီကလည္း ႏွယ္နွယ္ရရမဟုတ္ KNO ဥကၠ႒ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္ သည္ အေမရိကန္အေျခစိုက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး( KNO )၏ အႀကီးအကဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း KIO အေပၚတြင္ ၾသဇာႀကီးမားသူျဖစ္သည္။ KIO ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးဘရန္ဆိုင္းတာဝန္ယူခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ေသာ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္သည္ သစ္ေတာႏွင့္သတၱဳထုတ္လုပ္ေရးဘက္တြင္ ထုတ္လုပ္ခြင့္အေျမာက္အမ်ားရ႐ွိခဲ့သည္။ 

ထိုတရားမဝင္ေငြေၾကးမ်ားမွ လက္နက္ခဲယမ္းမွ ေငြေၾကးအထိ အစစအရာရာ ေထာက္ပံ့ခဲ့သျဖင့္ KIO အေပၚ ေကာင္းစြာႀကီးစိုးထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို သီးျခားကခ်င္ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ထူေထာင္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပသူျဖစ္သျဖင့္ ကခ်င္လူငယ္မ်ားကို က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ိဳးေရး အျမင္မ်ားျဖင့္ မိႈင္းတိုက္ ေပးခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ဦးဘဝမ္လေရာ္သည္ KIO တြင္ ၾသဇာႀကီးစိုးမႈ၊ သစ္ေတာႏွင့္သတၱဳေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းမ်ား၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ကာ KIO သည္ သူ႕ေပးစာကမ္းစာ စားရေသာအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုပမာ ဆက္ဆံလာမႈေၾကာင့္ ဦးေဇာ္မိုင္ ဥကၠ႒ျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ KIO ႏွင့္ KNO အၾကားတင္းမာမႈမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

ဦးေဇာ္မိုင္အား ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ဦးအင္ဘန္လတက္လာခ်ိန္တြင္မူ KIO ႏွင့္ KNO အၾကား ဆက္ဆံေရးျပန္လည္ ေကာင္းမြန္လာခဲ့သည္။ လူမ်ိဳးစုတူေသာ ဦးအင္ဘန္လသည္ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ KIO မွ ယံုၾကည္ေလာက္သူမ်ားကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ရင္က်န္းၿမိဳ႕ သို႔ဖိတ္ေခၚၿပီး ျပည္ပေရာက္ ကခ်င္လူငယ္မ်ား စုစည္းထား ေသာ Pan Kachin အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ႏွင့္ေတြ႕ဆံုကာ နယ္စပ္မွ ကခ်င္မ်ားပါဝင္ေစၿပီး ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ကခ်င္လူမ်ိဳးေရး စိတ္မ်ားလႈံ႕ေဆာ္႐ိုက္သြင္းၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာပိုင္ႏိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ေရး လႈ႕ံေဆာ္ သည့္လူထုအစည္းအေဝးပြဲမ်ား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

 ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္သည္ KIO အဖြဲ႕ဝင္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဦးဘရန္ဆိုင္းလက္ထက္ကပင္ သယံဇာတဆိုင္ရာထုတ္လုပ္မႈမ်ားမွ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈအျပင္ ျပည္ပတြင္အေျခစိုက္ၿပီး KNO အေနျဖင့္ က်ယ္ျပန္႕စြာလႈပ္႐ွားၿပီး INGO မ်ား၊ UN အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္မကင္းေသာ CIA လက္ေဝခံမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ႏိုင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ၎၏ ဓနအင္အားကိုအေျခခံကာ အေမရိကန္တြင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ၿပီး ေကာင္းစြာရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ျဖစ္ေသာ KIO အေပၚ ေကာင္းစြာ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ၿပီး ၾသဇာ႐ွိသျဖင့္ ဦးအင္ဘန္လအာဏာရခ်ိန္တြင္လည္း ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ခြင့္မ်ားေပးခဲ့သည္။ 

ဦးအင္ဘန္လ အတြက္လည္း ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္သည္ ျပည္တြင္းကုမၸဏီအႀကီးအကဲအျဖစ္ စစ္အစိုးရနွင့္အဆင္ေျပေသာ ခ႐ိုနီတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးယုဇေခါင္အား Jade Land ကုမၸဏီတြင္ဦးေဆာင္ေစကာ ထိုသူမွတစ္ဆင့္ အေထာက္ အပံ့မ်ား၊ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားခြဲေဝေပးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ KIO စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ နအဖစစ္အစိုးရလက္ထက္ ကပင္ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ ဘူးဂါးကုမၸဏီတြင္ ေငြေၾကးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမ်ားေထာက္ပံ့ေပးၿပီး ဦးအင္ဘန္လအေပၚ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈအတြက္ ကူညီေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးအင္ဘန္လအေပၚ KIO အတြင္း  ကိုယ္က်ိဳး႐ွာသူအျဖစ္ ႐ႈျမင္သူမ်ားၿပီး နာမည္ေကာင္းမသတ္မွတ္ၾကေပ။ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္ကလည္း ထိုကိစၥအေပၚႏႈတ္ဆိတ္ခဲ့ရာ ဦးအင္ဘန္လအတြက္ အဖုအထစ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ဦးအင္ဘန္လသည္ KIO အတြင္း အာဏာ႐ွိသည္မွန္ေသာ္လည္း  အေမရိကန္အစိုးရ၊ ကုလသမဂၢနွင့္ ဂ်င္နီဗာတြင္ နာမည္႐ွိသူမွာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မဟုတ္ေသာ အေမရိကန္အေျခစိုက္ KNO အဖြဲ႕အစည္းသာျဖစ္၍ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္အေပၚ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေပ။ ႏိုင္ငံျခားေရးတာဝန္ခံအျဖစ္ KIO ကထား႐ွိေသာ ဦးဂ်ိန္းလြန္ေဒါင္ ကိုလည္း ဦးအင္ဘန္လက ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေ႐ွ႕ထားသူအျဖစ္ ယံုၾကည္ထားေသာေၾကာင့္ ေျပာေရးဆိုခြင့္မေပးခဲ့ေခ်။ ထို႔ျပင္ ထိုသူမွာ အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ အဆက္အဆံ႐ွိေသာသူျဖစ္ျခင္းက တ႐ုတ္ျပည္္ဗဟိုအစိုးရနွင့္နီးစပ္ေသာ ဦးအင္ဘန္လတို႔ဘက္မွ မလိုလားၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈတာဝန္ခံ အျဖစ္ေျပာင္းလဲ တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အစိုးရအာဏာ႐ွိခ်ိန္အတြင္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကာလမ်ား၌ KIO ၏ သေဘာထားမ်ားသည္ တ႐ုတ္ဖက္တြင္ အေလးသာေနခဲ့ၿပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကခ်င္စစ္ပြဲ ျဖစ္ပြားခ်ိန္အထိ ရပ္တည္ ခဲ့သည္။

တကယ္ေတာ့ ဦးအင္ဘန္လဟူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ပညာအရည္အခ်င္းမ႐ွိဘဲ လူမိုက္ဆန္ေသာသူဟု ေျပာလွ်င္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ပညာအရည္အခ်င္း ၄ တန္းျဖင့္ ဒုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္အထိ လက္႐ုံးရည္ျဖင့္ တက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္တတ္ၿပီး အာဏာသိမ္းမႈတြင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့၍ ယေန႔ဤေနရာသို႔ ေရာက္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ သစၥာတရားထက္ မိမိေနရာရ႐ွိေရးအတြက္ အခ်င္းခ်င္းသတ္ရမည္ကို ဝန္မေလးသူဟု KIO အသိုင္းအဝိုင္းကေျပာၾကသည္။ သူ႕လူယံုမ်ားကိုေမြးတတ္ၿပီး ထိုသူမ်ားတန္ခိုးၾသဇာႀကီးေရးကို ပံ့ပိုးကာ အာဏာတည္ေဆာက္ထားသည္။ ဗိိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္ကဲ့သို႔ ပညာတတ္မ်ားကို လူေမြး၍ေနရာေပးကာ ေႏွာင္ႀကိဳးဖြဲ႕ တတ္သည္မွာ မဆန္းေပ။ 

ဗိိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္ကလည္း အေျပာေကာင္းအဆိုေကာင္း လူ႕စိတ္သေဘာသိတတ္ေသာ စိတ္ပညာဘြဲ႕ရျဖစ္၍ ဦးအင္ဘန္လကို ကပ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္မွ ခံုပ်ံေက်ာ္လႊားကာ ဒုစစ္ဦးခ်ဳပ္ ေနရာေရာက္လာခဲ့သည္။  KIA တပ္ဖြဲ႕တြင္း မေက်နပ္သံမ်ားထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအင္ဘန္လ၏ ျပင္းထန္ရက္စက္ေသာ ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြကို ေၾကာက္လန္႔ၿပီး တိုးတိုးသဲ့သဲ့ျဖင့္တိတ္ဆိတ္ခဲ့ရဖူးသည္မွာ KIAတြင္ရာဇဝင္ တြင္ခဲ့သည္။ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းေသာ ဗွိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္မွာ ပညာမဲ့လူမိုက္ႀကီးအင္ဘန္လ၏ နဖားႀကိဳး ကိုမလူးလြန္႕သာခဲ့သည္မွာ သူ၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကတိစကားမ်ား အရာမထင္ျခင္းက သက္ေသျပေနသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္သည္ အေမရိကန္သို႔ KNO ေခါင္းေဆာင္ ဦးဘြမ္ဝမ္လေရာ္၏ စီစဥ္မႈျဖင့္ေရာက္႐ွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း KIA သည္ တိုက္ကြက္သစ္မ်ားေျပာင္းၿပီး အစိုးရကို မီးစာတစ္ဖက္ေရမႈတ္တစ္ဖက္လုပ္လာခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရင္း စစ္ေၾကာင္းမ်ားကိုေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္း၊ နယ္ေျမသစ္တြင္ အျခားအဖြဲ႕မ်ားနွင့္ပူးေပါင္း တိုက္ကြက္ေဖာ္ျခင္းေတြ႐ွိလာသည္။ ထိုမွ်မက အျခားအဖြဲ႕ေတြကို ေထာက္ပံ့မႈေတြလုပ္၍ လက္သပ္ေမြးလာခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကတိစကားတို႕ကား အရက္မူးတုန္းေျပာေသာ အရက္သမားစကားပမာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပင္ ႐ွိခဲ့ေလသည္။

မိုးဝသန္ကာလကလည္း ႏိုင္ငံအႏွံ႕က်ေရာက္လုၿပီျဖစ္သည္။ စစ္ေဘးေၾကာင့္ ေနရပ္မျပန္ႏိုင္ၾကေသာ ဒုကၡ သည္ေတြက စခန္းအသီးသီးမွာ႐ွိေနသည္။ လူသစ္ဆြဲ၊ ဆက္ေၾကးေကာက္၊ လူသတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္မႈေၾကာင့္ ႐ွမ္းနီေတြလည္း အိမ္ယာမဲ့ဘဝတစ္စတစ္စေရာက္လာခဲ့ေခ်ၿပီ။ သံုးႏွစ္ရာသီသာကူးခဲ့သည္ အိမ္ျပန္ရက္က မွန္းဆမရႏိုင္ေသးေပ။ ဤအေျခအေနတြင္ ဇာတ္႐ွိန္မေလ်ာ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအင္ဘန္လက သူမိုက္လံုးႀကီးမႈ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ေ႐ႊရတုဆင္ယင္က်င္းပဖို႕ တာစူေနသည္။ အဲဒီေငြေတြ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ကူညီဖို႔စိတ္မကူးခဲ့။ လူမိုက္တို႕ထံုးစံအတိုင္း လူမိုက္လိုသာသံုးလိုသည္မွာ သဘာဝေတာ့က်သည္။ အက်ိဳးမ႐ွိသည့္အလုပ္ေတြ တစ္သက္လံုးလုပ္လာေတာ့ အက်ိဳး႐ွိသည့္အလုပ္ကို ဘာမွန္းပင္မသိေတာ့။ ေက်ာင္းလည္း ေကာင္းေကာင္းမေနဖူး၊ စာလည္းမတတ္ေသာေၾကာင့္ ဒုကၡသည္စခန္းက ကေလးေတြပညာေရးကို စိတ္မပူတတ္ဟုေျပာလွ်င္လည္း လြန္မည္ ထင္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ KIO ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအင္ဘန္လ၏သားသမီးမ်ားက စင္ကာပူမွာ ပညာတတ္ ကေလးမ်ားျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအေတာ့ သူကမဟုတ္။ လူယုတ္မာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ထိုသူေတြ မည္မွ်မိုက္လံုးႀကီးၾကပါေစ ဒုကၡသည္ကေလးမ်ားအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပူမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေနအ႐ြယ္ကေလးမ်ား ေက်ာင္းေနႏိုင္ေရးႀကိဳးပမ္းရန္ ျပည္သူတိုင္းမွာ တာဝန္႐ွိပါသည္။ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြ ကို ကူညီေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းရပါမည္။ သူတို႔ေလးေတြ အနာဂတ္ KIO ငမိုက္သားေတြေၾကာင့္ မေပ်ာက္သင့္ပါ။ ပညာမတတ္လွ်င္ ထိုလူအႏၱေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ေက်ာ့ကြင္းထဲက ဘဝမ်ားျဖစ္သြားနိုင္သည္။ လူမိုက္တို႕ခိုင္းရာ လုပ္မည့္ဘဝမ်ားျဖစ္သြားေပမည္။ က်ဥ္းေျမာင္းေသာအျမင္မ်ား ႐ိုက္သြင္းခံရမည္။ လူမိုက္ေတြအတြက္ အသက္ ေပးရလွ်င္ မတန္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးအင္ဘန္လဆိုေသာ လူမိုက္ႀကီးေသေသာက္က်ဴး၍ ေ႐ႊရတုပြဲက်င္းပ ေနခ်ိန္တြင္ ပညာတတ္ ကခ်င္လူႀကီးလူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးအားေပးၾကပါရန္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တမန္ေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေမတၱာေတာ္ကိုခံယူရင္း ေအာင္ျမင္စြာေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၾကပါရန္ ထာဝရဘုရားသခင္ထံကို တိုင္တည္ဆုေတာင္းေနမိပါေတာ့သည္။

ဇာတိေျမကို ယမ္းေငြ႕ျပယ္ေစခ်င္ပါၿပီ အဖဘုရားသခင္…

ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္း ေမတၱာေတာ္ျဖင့္ ကခ်င္ေျမ၏ ျပန္လည္႐ွင္ျပန္ထေျမာက္မႈကို ေပးသနား ေတာ္မူပါ။ လူမိုက္ေတြ က်ဆံုးဖို႕ ဘုရားသခင္ခ်ိဳးႏွိမ္ေပးေတာ္မူပါ။ အာမင္…

မရမ္ေဘာက္လာ ( စကၤာပူအမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္)

Posted in: ေဆာင္းပါး