ႏွစ္ ၅၀ ေတာင္ ျပည့္ခဲ့ၿပီ

မိုးေကာင္းကအသက္ႀကီးပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ တီးတိုးေျပာဆိုသံေတြ မသဲမကြဲၾကားေနရတယ္၊ အဲ့ဒီထဲမွာဗမာနဲ႔ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြမပါဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကခ်င္ေတြပဲေျပာေနၾကတာပါ။  ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ လုပ္မလို႔တဲ့၊ အတူလက္တဲြခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြအပါအ၀င္ တိုင္းအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ၊ တပ္မဟာမွဴးေတြ၊ အကုန္တက္ရမယ္ ဒီေလာက္ဆိုသိၿပီေပါ့၊ 

       ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္လိုက္တာ။ ေက်ာင္းတက္ဆိုေတာ့လည္းဥာဏ္ရည္ မမီလို႔ ၄ တန္းနဲ႔ထြက္ရ၊ ႀကံဳရာက်ပမ္းလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ျပန္ေတာ့လည္း လက္ေၾကာမတင္းတဲ့လူ၊ လူမိုက္ဆိုတဲ့ နာမည္ကိုအသံုးခ်ၿပီး ထင္ရာရမ္းကားေနတဲ့လူလားလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း အသက္ကိုဥာဏ္ေစာင့္တာမို႔ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီသူဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား နာမည္အသံုးခ်ၿပီး မိုက္တြင္းနက္ေနတဲ့ အင္ဘန္လပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူသတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္၊ မိုက္ကန္းတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က ၅၀ ႏွစ္ေတာင္ရိွခဲ့ပါၿပီ။ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားတို႔က ဒီလူဆိုးလူမိုက္ႀကီး အျမန္ကိစၥေခ်ာပါေစလို႔ ေန႔စဥ္ပို႔ခံေနရတဲ့ ေမတၱာေတြေၾကာင့္ဘဲ အသက္ရွည္ေလေရာ့သလား ထင္ရပါတယ္။

     အခုေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ေစာက္တလြဲမ႑ိဳင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြရဲ႕ ပိုက္ဆံယူေဇာင္းေပးေရးသားခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ အင္ဘန္လဆိုတာကိုတစ္ခ်ိဳ႕သိေနၾကပါၿပီ။ မသိေသးတဲ့ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးက ျပည္သူေတြသိရေအာင္ အင္ဘန္လ(ခ) အင္ဘန္လေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းေလးေျပာေပးပါ့မယ္။ အင္ဘန္လကိုအဖဦးအင္ဘန္ဂမ္ (ကြယ္လြန္) အမိေဒၚလူလန္ရြယ္ဂ်ား(ကြယ္လြန္)တို႔မွ ၂၇-၅-၁၉၄၈ မွာမင္းကုန္းေက်းရြာမိုးညွင္းၿမိဳ႕နယ္မွာေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ ၆၆ ႏွစ္ရိွၿပီေပါ့။ ပညာအရည္အခ်င္းကေတာ့ စတုတၳတန္းမွာ ၃ ခါက်ၿပီးမိဘေတြကလည္းဆင္းရဲေတာ့ ေက်ာင္းထုတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ေမြးခ်င္း ၄ ေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္သား ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ေလးရလို႔ မိဘေတြရဲ႕ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းမွာခိုင္းေတာ့ လက္ေၾကာမတင္းဘဲအရက္သမား ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အရက္ပဲေသာက္တတ္ၿပီးလက္ေၾကာမတင္းတဲ့ အရက္သမားငပ်င္းကိုသူ႔ဖခင္ကအိမ္က ႏွင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ႀကံဳရာက်ပမ္းလုပ္ကိုင္ရင္းမိုးညွင္း၊ မိုးေကာင္း၊ ျမစ္ႀကီးနားအစံုေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေၾကာမတင္းေတာ့ အေျခတက်မရိွခဲ့ဘဲမိန္းမကလည္းတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ယူလိုက္၊ ကြဲလိုက္ လုပ္ခဲ့ျပန္တယ္

          ေ နာက္ဆံုးေတာ့ ပိုက္ဆံအလြယ္ရတဲ့ က်င္းသမားဘ၀နဲ႔ ဖားကန္႔ေရာက္ခဲ့ၿပီး KIO ထဲကို ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေတာခိုလို႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ KIO ထဲေရာက္ၿပီးအင္းေတာ္ႀကီးေဒသနန္းမြန္ေက်းရြာမွာေနထိုင္တဲ့ ေဒၚနန္းဇိမ္းေကာ့ဖန္နဲ႔ ထပ္မံအိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ၿပီးသားသမီး ၇ ဦးထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ KIO တပ္ရင္း (၆)မွာတပ္ခြဲမွဴးအဆင့္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီးသတ္ရဲျဖတ္ရဲလုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ အသက္ ၃၀ ေလာက္မွာတပ္ရင္း( ၆)တပ္ရင္းမွဴးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ တပ္ရင္း (၂၅၃)၊ တပ္ရင္း(၃)တို႔မွာတပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္ ဆက္လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာဗိုလ္မွဴးအဆင့္နဲ႔ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကိုေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး KIO ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စစ္ေထာက္နဲ႔ လက္နက္ဂိုေဒါင္မွဴး တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

          အင္ဘန္လဟာ KIO အတြင္းေခါင္းပံုျဖတ္လုပ္ရပ္အမ်ားအျပားအျပင္ ေက်ာက္စိမ္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာလည္းေက်ာက္စိမ္းေမွာင္ခိုလုပ္ငန္း၊ ကယ္ရီလုပ္ငန္းေတြနဲ႔လည္း ေငြေၾကးအေတာ္အသင့္ျပည့္စံုၿပီး ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးသမားေတြကိုလည္း စည္းရံုးႏိုင္တာေၾကာင့္ စီးပြားေရးအေျခအေနပိုေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ ေလာဘစိတ္ကေတာ့ ပိုႀကီးလာခဲ့ပါတယ္။ ဇာတ္တူသားေတာင္ စားဖူးတဲ့သူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးမဆို လက္နက္ကိုင္ေနတဲ့ အင္ဘန္လမေၾကာက္ေတာ့ပါ။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္ ပမၼတီးေက်းရြာေန ေဒၚလွၾကည္ပိုင္တဲ့ဆင္ကိုေခ်ာ့ေခၚၿပီး တရုတ္ႏိုင္ငံမွာတရုတ္ေငြ ၁၀ သိန္းနဲ႔ေရာင္းခ်ခဲ့လို႔ ေဒၚလွၾကည္ကယခင္ အမွတ္(၈)ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ကိုတိုင္ေတာ့မွ ဆက္ဆံေရးရံုးမွတစ္ဆင့္ ကန္႔ကြက္ခ်က္ အရဆင္တန္ဖိုးကိုေပးေလ်ာ္ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လက္နက္ ေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ တရားမ၀င္ သစ္လုပ္ငန္းေတြလည္းလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

          လူ၊ လက္နက္အင္အားေတာင့္တင္းၿပီးေငြေၾကးေတာင့္တင္းလာတဲ့ အင္ဘန္လဟာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဦးလဆန္ေအာင္ဝါနဲ႔အတူ KIA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ မလိဆြတ္ေဇာ္မိုင္အားစစ္ဦးစီးရာထူးမွျဖဳတ္ခ်ၿပီး ၎ကိုယ္တိုင္ ဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးကိုရယူခဲ့ပါတယ္။ ၎ေနာက္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ရာထူးကိုရယူခဲ့ကာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွစၿပီး စစ္ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ရာထူးကိုရယူခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ  ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ၿပီး  KIO (ကခ်င္) ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ၂၃-၂-၂၀၁၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္မွ ကိုယ္တိုင္ခန္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ကိုေရာက္ရိွခဲ့ ပါေတာ့တယ္။

          ကၽြန္ေတာ္လည္းကခ်င္တစ္ေယာက္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္းလူသားပဲဗ်ာ၊ ကိုယ့္သားသမီး၊ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ယခုအေျခအေနက အင္ဘန္လရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကခ်င္ဆိုရင္ သူပုန္လို႔ ထင္ေနၿပီ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ကမၻာကပါထင္ေနၿပီ။ KIA ဆိုတာကခ်င္စစ္သားအမ်ားစုပါတာမွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကခ်င္စစ္သားေတြ ဘာလို႔ေတာႀကိဳအံုၾကားမွာသားတစ္ကြဲ၊ မယားတကြဲလက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ကခ်င္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္သိပ္သိတာေပါ့ဗ်ာ။ အေျဖကေတာ့ ၀ါဒမိႈင္း၊ အေၾကာက္တရားနဲ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးမႈေတြေၾကာင့္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာ၀ါဒမိႈင္းေတြလည္းဆိုေတာ့ ဗမာေတြဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒကို လက္ကိုင္ထားၿပီးတို႔ကိုဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္၊ ဖိႏွိပ္ေနတယ္၊ ဖိႏွိပ္လိမ့္ဦးမယ္ဆိုတာကို သူတို႔အသိစိတ္မွာအရိုးစြဲေအာင္ ရိုက္သြင္းေပးလိုက္တာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ၀ါဒကိုအေျချပဳၿပီးအေၾကာက္ တရားေတြ ပိုပိုႀကီးထြားလာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ဖန္တီသူေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပဲေပါ့ဗ်ာ။

          KIA ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက မူလကေတာ့ မူ၀ါဒသက္သက္ကိုပဲ ကိုင္စြဲခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာအာဏာရဲ႕အရသာကိုသိလာၾကေတာ့ ဒီအာဏာနဲ႔ပဲအရာရာကိုစီမံခန္႔ခြဲၾကတယ္၊ အရာရာကို ႀကီးစိုးၾကတယ္၊ အတၱကိုေရွ႕တန္းတင္လာခဲ့ၾကတယ္။ အမ်ိဳးသားေကာင္းစားေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးလွလွနဲ႔ ငါးပြက္ရာငါးစာခ်တတ္ လာၾကပါတယ္။ တကယ့္ တကယ္က အမ်ိဳးသား ေကာင္းစားေရးလို႔သာေျပာေနတာပါ။ KIA တပ္ဖြဲ႕အတြင္းမွာလူတန္းေစ့ ေကာင္းစားေရးကိုေတာင္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္မေပးႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ စားဖို႔အတြက္ ရိကၡာေတာင္ မေလာက္လို႔ ညဘက္က်ရင္ ေတာပစ္ရွာ၊ ေန႔ဘက္ ရြာထဲမွာအသီးအရြက္ေတာင္းဒီလိုနဲ႔ ဆက္ေၾကးေကာက္ လမ္းေပၚေတြကို လစ္သလိုဆင္းၿပီး ပိုက္ဆံေတာင္းၾကရျပန္ပါေလေရာ။ ေအာက္ေျခနင္းျပားသူတို႔ကေတာ့ ေလွတံခါးပဲမဟုတ္ပါလား။ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ တစ္ဖက္လွည့္ ေသြးထိုးမႈေတြၾကားမွာအဓမၼအၾကမ္းဖက္ ကိုင္မႈေတြၾကားမွာဇြတ္တရြတ္ေခၚလာၿပီးလက္ထဲေသနတ္အတင္းထိုးထည့္လို႔ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ပစ္ခတ္ေနရမယ့္သူေတြ တစ္ပံုႀကီးရိွေနပါတယ္။

          ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ အာဏာမွာယစ္မူး၊ ကာမဂုဏ္မွာအေပ်ာ္က်ဴးၿပီးသားသမီးေတြကို ႏိုင္ငံရပ္ျခားပို႔ ပညာသင္ခိုင္း၊ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံေတြမွာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အိုးအိမ္ၿခံေျမေတြနဲ႔ အေျခစိုက္၊ အဲယားကြန္းေပၚကတိုက္ကြ…… တိုက္ကြ လုပ္ေနႏိုင္တာေပါ့၊ ဒီလိုေတြလုပ္ေတာ့ ဘယ္သူေတြအက်ိဳးယုတ္ၿပီးဘာေတြအျမတ္ထြက္သလဲ၊ ေဒသတြင္းမတည္ၿငိမ္မႈေတြျဖစ္၊ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ ျဖတ္ေတာက္၊ စားနပ္ရိကၡာေတြရွားပါး ျပည္သူလူထုေတြပဲ က်ီးလန္႔စာစားေနရတာပါ။

ဒါေတြကိုထည့္မတြက္ဘဲဘယ္အတြက္ လွည့္ကြက္မ်ိဳးစံုသံုးၿပီး KIA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကမိုက္လံုးႀကီးေနတာလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဆိုလို႔ ဆြန္လြတ္ဂြမ္ေမာ္(ခ) အက္စ္ဂြမ္ေမာ္ဟာလည္း ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးပါဘဲ။ ဂြမ္ေမာ္ကအဖဦးတပ္လြတ္ထူး(ကြယ္လြန္)၊ ေဒၚဂ်ီေတလြတို႔မွ ဧရာရပ္ကြက္၊ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွာ ၅-၁-၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက မႏၱေလးမွာ ၀ိဇၨာဘြဲ႕(စိတ္ပညာ) အတူတက္ခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ မတူကြဲလဲြတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ KIO မိႈင္းမိသြားခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ကာ သူလည္းလက္ ရိွအေနအထားအရ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြကိုေျခာက္လွန္ခဲ့တာ ႏွစ္ ၅၀ ေတာင္ ျပည့္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ မိုက္မဲတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက်ဴးလြန္ထားတဲ့ လူဆိုးလူမိုက္ႀကီးလက္ေအာက္ကကစားစရာအရုပ္ ျဖစ္ေနတာမို႔ ကခ်င္ျပည္သူလူထုကို သူလည္းကယ္ႏိုင္မည္မထင္ေပ။

          ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေခါင္းပါးျခင္း၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကိုမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္း၊ တရားဥပေဒေဘာင္တြင္းကထက္ တရားဥပေဒျပင္ပမွ လက္လြတ္စပယ္ျဖင့္ အာဏာလက္တစ္ဆံုးသံုးလုပ္ရဲကိုင္ရဲသည္ကိုပိုမိုႏွစ္ၿခိဳက္ျခင္း၊ အာဃာတ၊ သံသယေတြ ႀကီးထြားျခင္းဆိုတာနဲ႔ ျပည္ပႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ အဖြဲ႕အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ျခင္းေတြ ကပ္ေနတဲ့ အင္ဘန္လဆိုတဲ့ လူဆိုးလူမိုက္ႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ရာ ဘုရားသခင္ကိုသာ တိုင္တည္ ရေတာ့မွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဘရမ္မိုင္(မိုးေကာင္း)

Posted in: