ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာ ဦးမွဲ႕ (ေပးစာ)

From : ..ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာ ဦးမွဲ႕

          ေခတ္ကာလႀကီးကလည္း တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေခတ္မွီလာတဲ့ အခါ အုိင္တီေတြ အုိင္စီတီေတြ ဘာေတြ ညာ ေတြနဲ႕ ရႈပ္ေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္ သူမ်ားေတြလုိ ေခတ္နဲ႕ေလ်ာ္ညီေစဖုိ႕ အတြက္ကေတာ့ ေနာက္မွာအၿမီး  ရွည္ရွည္ေလးတစ္ခု၊ ႏွစ္ခုေလာက္ကေတာ့ လုိအပ္မယ္လုိ႕ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ်ားေတြ လုိ ပုိက္ဆံေလးအကုန္ခံၿပီး အင္တာနက္ေလး သုံးၾကည့္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။

          အဲ့ ….အဲ့ ေတြ႕ၿပီဗ်ာ ေဒါက္တာခ်က္ႀကီးတဲ့ အလဲ့တယ္ဆုိပါလား သူကလည္း ေဒါက္တာဆုိပဲ။ စာေတြ ေရးထားလုိက္တာမ်ားဗ်ာ ဘာတဲ့ မအာနဲ႕တဲ့ က်ီးကန္းေတြကို အညႈိးရွိပုံရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္မွာ အီၾကာေကြးစားေနတုန္း က်ီးကန္းက သူ႕အီၾကာေကြးလုစားတယ္ထင္ပါ့။ မအာနဲ႕လုိ႕ဆုိတာကုိး။ ကၽြန္ ေတာ္သိတဲ့ ခ်က္ႀကီးဆုိတာက ငယ္ငယ္တုန္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္းခင္ဗ်။ သူနဲ႕ကငယ္ေပါင္းေတြဆုိေတာ့လည္း ေျပာမနာ ဆုိမနာနဲ႕ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေရေတာင္အတူတူခ်ုိဳးၾကေတာ့လည္း သူ႕ခ်က္က ႀကီးေနတာကုိ ေတြ႕တာေပါ့ေလ။ ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕ကုိ ခ်က္ႀကီးလုိ႕ေခၚလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း ခ်က္ႀကီး မင္းမ်ားလားကြာ။ ေဒါက္ တာဘြဲ႕ေတြဘာေတြရလုိ႕။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါေလ။

          ေနာက္ေတာ့ေက်ာင္းေနရင္းနဲ႕ အမွတ္ေလးမ်ားေကာင္းၿပီး သူမ်ားေတြလုိ ဆရာဝန္ဆုိတဲ့ ေဒါက္တာ ေလးမ်ားျဖစ္မလားဆုိၿပီး မိဘေတြက ေခၽြးနဲစာေလးနဲ႕ ေကာင္းေပ့ဆုိတဲ့ အေဆာင္မွာထားေပးပါတယ္။ အေဆာင္အိပ္၊ အေဆာင္စားေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်းကေတာ့ႀကီးတယ္ဗ်ာ။ အေဖဆုိက္ကားနင္းၿပီးစုထားတာေလးကုန္ ပါေလေရာ၊ အေမေဈးဗန္းေခါင္းရြက္ေရာင္းၿပီး စုထားတာေလးေတြ ကုန္ပါေရာလား။

          ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္က မိဘေက်းဇူးဆုိတာကုိ စာစီစာကုံးေတာင္မွ အေသအလဲက်က္မွတ္စရာ မလုိပဲနဲ႕ ကုိယ္တုိင္ေရးသားႏုိင္တဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့ကာ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေဒါက္တာဘြဲ႕ကုိ ရဖုိ႕တန္းကနဲကုိ ဂုဏ္ ထူးေပါင္းေျမာက္ျမားစြာနဲ႕ ေအာင္ခဲ့တာေပါ့။ ဒီေနရာ၊ ဒီအတန္း၊ ဒီဆရာမ….အုိ…..ဒီေတြကုိစုံေနတာပဲ။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ဒီေတြအျပင္ မသတ္မွတ္ထားတဲ့ဒီေတြပါ ထြက္ပါေလေရာ။

          ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႕ အေဖနဲ႕ အေမမ်က္ႏွာကုိ ဘယ္လုိၾကည့္ရမွန္းမသိတာနဲ႕ပဲ မသိတဲ့ အတူတုူ မၾကည့္တာေကာင္းပါတယ္ေလဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေနတာက အညာမဟုတ္ေပမယ့္ ထန္းေတာကရွိေန ျပန္ေတာ့ လူငယ္တုိ႕ဘာဝ ၾကြက္ေၾကာ္ကေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ဇာတ္တူတဲ့ မိဘမ်က္နွာမၾကည့္ရဲတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်က္ႀကီးကုိ ေခၚၿပီး ၾကြက္မ်က္နွာေလးၾကည့္လုိက္ ၊ ဝါးဆစ္ဗူးပိုင္းေလးၾကည့္လုိက္နဲ႕ပဲ ေနာက္ေန႕ မနက္ အေဖက ခ်စ္စႏုိးေလး ေခြးမသား ထေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲဆုိၿပီး ညင္သာစြာ လႈပ္ႏႈိးလုိက္တဲ့ ဂ်က္ကီ ခ်န္းကန္ခ်က္နဲ႕ လန္႕ျဖန္႕ၿပီး ႏုိးလာခဲ့ရပါတယ္။

          အေမကေတာ့ မေျပာရွာပါဘူး ။ တစ္ဦးတည္းေသာသားကေလးဆုိေတာ့။ ဒါန႕ဲပဲ အေဖနဲ႕ ထပ္ၿပီး အျငင္းပြားရင္ ႀကိဳးၾကာလက္သီးတုိ႕၊ နဂါးလက္ေစာင္းတုိ႕၊ ျခေသၤဇက္ပုိးအုပ္နည္းတုိ႕ စုံလင္တဲ့တုိက္ကြက္ေတြ

ေရာက္မလာခင္ မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္အနားကုိ္ တုိင္ပင္မယ့္လူမရွိေပမယ့္လည္း တုိင္ပင္စရာမလုိပဲနဲ႕ ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။

          အေဖက ေဒါသေတာ့ေျပသြားပုံရပါတယ္ အဲ့ဒီေခြးျဖစ္မယ့္ေကာင္ကုိ ဆုိက္ကားတစ္စီးရွာေပးလုိက္တဲ့။ ကဲဒါဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ ေဒါက္တာဘြဲ႕ႀကီးဘယ္ရေတာ့မွာလဲ မျဖစ္ဖူး မျဖစ္ဖူး အေဖ့ကုိ မရရင္ အေမ့ကုိပဲ မတည္ႏုိင္တဲ့ ကတိေတြအထပ္ထပ္ေပးၿပီး အေဖ့ကုိ နားခ်ခုိင္းရေတာ့မွာပဲ။ သိတယ္မဟုတ္လား မယားေျပာတစ္ညဆုိတာ ဟဲဟဲ။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ျခားဟာေတြသာ မရရင္ေနမယ္ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ တတ္ၿပီး သား။

          ဒီလုိနဲ႕ပဲ လုံးလည္နဲ႕ခ်ာလည္ ၊ ခ်ာလည္နဲ႕လုံးလည္လုိက္ရင္း မႏွစ္ကက်က္ၿပီးသား မရခဲ့တဲ့ စာေတြ ကုိဒီႏွစ္ေတာ့ က်က္စရာမလုိေတာ့ဘူးဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆဌမအာရုံကသိေနျပန္ေတာ့လည္း ၾကြက္မ်က္ ႏွာေလးကုိ ပဲ သြားၾကည့္ေနမိျပန္တယ္ေလ။ အဲ့ဒီႏွစ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေကာင္းလြန္းလုိ႕ ဒီထန္းေတာတုိ႕ ဒီၾကြက္ကင္တုိ႕ ..စတဲ့ ဒီေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ က်ရႈံးခဲ့ျပန္ပါတယ္။

          ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ဆက္တုိက္က်ခဲ့တာဆုိေတာ့လည္း မထူးေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္ပညာေရးကံ မပါတာ တုိင္းျပည္အတြက္အသက္စြန္႕မဟဲ့ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စစ္တပ္ထဲကုိ ဝင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ စစ္အေျခခံသင္ တန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ နာမည္တစ္ခုကုိၾကားလုိက္ရတယ္ ခ်က္ႀကီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ေျပးၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းခ်က္ႀကီး မဟုတ္ဖူးဗ်။ မီးဖုိေခ်ာင္မွာ ထမင္းခ်က္တဲ့ လူကုိေခၚတာကုိး။ အေပ်ာ္ေလးေတြေတာင္ေပ်ာက္သြားတယ္။

          ဒီလုိနဲ႕ေနရင္းနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အင္တာနက္ေလးသုံးၾကည့္ေတာ့မွ လားလားေဒါက္တာေတြ ေဒါက္တာေတြ ကၽြန္ေတာ္ရခ်င္ခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာေတြ အမ်ားႀကီးပဲဗ်ာ။ ထူးဆန္းတာက ေဒါက္တာၾကြက္တဲ့ သူကဘာျဖစ္လုိ႕ ေဒါက္တာျဖစ္ရတာတုန္း အမ္ဘီဘီအက္စ္လားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ ဒီအတုိင္းေပးထား တာတဲ့ ေအာ္ဒီလုိေပးလုိ႕ရသလား။ ဒါဆုိရင္ တက္တူတုိ႕ ၊ ခ်က္ဆူတုိ႕၊ ဂြက္ေထာ္တုိ႕၊ မိေခြးမတုိ႕ကုိေျပာရမယ္ နင္တုိ႕လည္း အင္တာနက္သုံးၾက။ အင္တာနက္ဆုိတာက …….ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ဆရာႀကီးေလသံနဲ႕ ရွင္းျပရတာေပါ့။ ဒါေတာင္ ဂြက္ေထာ္က ဟဲ့နင္ကလည္း အိမ္သာက်င္းနက္တာသုုုံးေတာ့ ငါျပဳတ္က်မွာေၾကာက္တယ္တဲ့။ ဟုိတေလာကရြာမွာ အိမ္သာက်င္းထဲဆင္းလုိ႕ ဦးေလးဖုိးေထာင္နဲ႕ ဦးေလးေမာင္ျမတုိ႕ ေသသြားတယ္ေလ။ မသကာနင္ေျပာသလုိ အဘတုိ႕ကုိ အိမ္သာက်င္းနက္နက္တူးခုိင္းမိ ငါ့ အဘျပဳတ္က်ေနပါဦးမယ္တဲ့။

          ေရာ္…ခက္ၿပီ အိမ္သာအနက္ကုိေျပာတာမဟုတ္ဖူးဟ အင္တာနက္လုိ႕ေျပာတာ။ တီဗီနဲ႕ လက္ႏွိပ္စက္ ကုိ ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး ပူးသုံးတာကြာလုိ႕ သူတုိ႕သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပရေသးတယ္။ ေမာတယ္ကြာ ေရေႏြး ၾကမ္းနဲ႕ လၻက္သုတ္ကေလးေတာ့ ေကၽြးအုန္းဟ ဆုိမွ မိေခြးမက ဝင္ခါနီးယင္ေကာင္ကုိ အသာလက္နဲ႕ပုတ္ၿပီး ေအးေအး နင္ေျပာတဲ့ဟာႀကီးေၾကာင့္ ငါေတာင္ေမ့သြားတယ္တဲ့။

          မိေခြးမက လၻက္သုတ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စစ္ထဲဝင္တုန္းက အေတြ႕အၾကံဳေတြကုိ အားရပါးရ ငါကဘယ္လုိလုပ္ခဲ့တာကြ ဆုိၿပီး အစခ်ီကာ ၾကြားလုံးထုတ္ေနတာေပါ့။ အေမဆုိရင္ ေျပာလုိ႕မဆုံးတျပံဳးျပံဳးနဲ႕ တစ္ရြာလုံးကုိပတ္ၾကြားေနတာေလ။ ကၽြန္မသားေလးက ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာတဲ့။ အင္တာနက္မွာ ေဆးကု တာတဲ့ေလ။ ထားလုိက္ပါေတာ့ အေမ့ကုိေတာ့ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပမေနေတာ့ပါဘူးေလ။

          ဂြက္ေထာ္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြကုိနားေထာင္ၿပီး ဒါဆုိရင္ငါက ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာ ဂြက္ေထာ္ေပါ့ေနာ္တဲ့။ ေအးရတယ္ လုပ္လုိက္တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား၊ ေဒါက္တာၾကြက္၊ ေဒါက္တာဇီးကြက္တုိ႕ ဘာတုိ႕ေတာင္မွဲ႕တာဟ။ နင္က နင့္နာမည္နဲ႕နင္ဆုိေတာ့လည္း ဘယ္လုိမွဲ႕မွဲ႕ အဆင္ေျပပါတယ္။ ငါဆုိရင္ ဆိတ္ဖြားဆုိလုိ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေတြးခဲ့ရေသးတာ။

          အိမ္က ဆိတ္မႀကီးကေမြးတာလားလုိ႕ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ဆိတ္ေတြအမ်ားႀကီးေမြးထားတဲ့ အဖြား ႀကီးကေမြးတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဆိတ္ႏုိ႕တုိက္ၿပီး ေမြးထားရလုိ႕လား။ ဆိတ္မႀကီးေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာမ်ား တျပိဳင္ တည္းေမြးလုိ႕လား။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဆိတ္ရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္နဲ႕ တူေနလုိ႕လား။ အုိ……အမ်ိဳးကုိစုံေနတာပါပဲ ေတြးပစ္လုိက္တာ။ ဒါမ်ိဳးက် ပုိက္ဆံမကုန္ေတာ့လည္း အားေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အလကားျဖစ္မွာစုိးလုိ႕ စုံေအာင္ ေတြးေပးလုိက္တာေပါ့။

          ဘယ္ရမလဲ ၾကြားလုံးေတြထုတ္ထုတ္ၿပီး လၻက္သုတ္စားလုိက္ရတယ္ေလ။ ေအး.စားလုိ႕လည္းေကာင္း တယ္ ငါျပန္ဦးမယ္။ ေနာက္တစ္ခါလာမွ ဒီ့ထက္ေကာင္းတာေတြထပ္ေျပာျပမယ္။ နင္တုိ႕ကုိလည္း ေဒါက္တာ ဘြဲ႕ရေအာင္လုပ္ခဲ့ေပးမယ္ ဆုိၿပီး ထျပန္လာခဲ့တာေပါ့။ မျပန္ခင္ထပ္ၾကြားလုိက္ရေသးတယ္ နင္တုိ႕မေမ့နဲ႕ေနာ္ ငါ့နာမည္က ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာ ဦးမွဲ႕တဲ့။

.. www.MyanmarExpress.net
 

Posted in: ေဆာင္းပါး