ကၽြန္ေတာ္ သိေသာ KNU နဲ႔ KIA

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာမွာ သံေတာင္ဆုိတဲ့ ကရင္ျပည္နယ္က ေတာင္စခန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ တပ္စုမွဴးသင္တန္း တက္ခဲ့ဖူးတယ္... အဲဒီကာလဟာ အရပ္သားအစိုးရ ေခတ္မဟုတ္ခဲ့သလို...
KNU နဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမယူရေသးတဲ့ကာေလေတြေပါ့... မနက္ ၈ နာရီ စာသင္ခ်ိန္ေတြမွာ စာသင္ေနရင္း ေသနတ္သံေတြမၾကာခဏ ၾကားေနရဆဲ... တစ္ခ်ိဳ႕အခါႀကီးရက္ႀကီးလိုညေတြမွာ warning ေပးၿပီး ည ၇ နာရီ line down လုပ္ၿပီး ညစာၾကည့္ခ်ိန္ပါ မ၀င္ခဲ့ရဘူး... ဒါေတာင္ တစ္ညမွာ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ လာပစ္ခံခဲ့ရေသးတယ္ တစ္တပ္တည္းအတူေရာက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သင္တန္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေဘာကလိ၊ ေဘာကထ၊ ေမာင္းႏြယ္ႀကီး အစရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ စစ္ဆင္ေရးေတြ၀င္လို႔... ေျခတစ္လွမ္း ကုေဋ တစ္သန္းကာလေပါ့...

သံေတာင္ႀကီးဆုိတဲ့ေနရာကလည္း အနီးနားမွာရွိတဲ့စစ္ဆင္ေရးခြင္၀င္ရတဲ့ တပ္ေတြအတြက္ ရိကၡာပံုထားတဲ့ေနရာဆုိလည္းမမွားပါဘူး... ေက်ာင္းျပင္ပ သင္ခန္းစာတစ္ခ်ိဳ႕သြားရင္းနဲ႔ ရိကၡာပံုတဲ့ေနရာမွာ ရိကၡာလာသယ္တဲ့ တစ္တပ္တည္း တာ၀န္က်တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြျမင္တဲ့အခါ အၿပံဳးနဲ႔သာႏႈတ္ဆက္ရေပမယ့္ စိတ္ထဲေတာ့တယ္မေကာင္းလွပါဘူး... အဲဒါေတြနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ကေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္က လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါပဲ...

အဲဒီအခ်ိန္က ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္မွာ KIA နဲ႔ အပစ္ခတ္ရပ္စဲထားေလေတာ့ ၿငိိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ရွိသလို... သင္တန္းတက္လာၾကတဲ့အခ်ိန္ေတြစကားစပ္မိရင္ ေတာင္ KIA ကဘယ္သူေတြနဲ႔ ဘယ္မွာ ဘယ္လိုခင္ၾကတာကအစ ေျပာခဲ့ၾကတာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္...
 ယင္းေခတ္ကာလက KNU သည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အၿမဲတမ္းျငင္းပယ္ခဲ့ သည့္အျပင္ တပ္မေတာ္ကုိလည္း ေျပာက္က်ားစနစ္ျဖင့္တုိက္ခိုက္ျခင္း၊ မိုင္းေထာင္ ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ နယ္ေျမစိုးမိုးမႈမရွိေစရန္ ေႏွာက္ယွက္ကာ ေတာက္ေလွ်ာက္ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾက သူေတြပါ...

KIA ကေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားတဲ့ကာလမွာ လူ/လက္နက္စုျခင္း၊ တရားမ၀င္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေငြရွာျခင္းတို႔ျဖင့္ အင္တားႀကီးထြားေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္... ၂၀၁၀ အရပ္သားအစိုးရတက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကုိင္ေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြလုပ္ၾကတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ KIA သည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိုေက်ာခိုင္းၿပီး အေမွာင္ေတာကုိ ျပန္၀င္သြားခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ဆုိသလိုပဲ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတာင္မလုပ္ခဲ့တဲ့ KNU ဟာ လက္ရွိအစုိးရရဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ကိုလက္ခံၿပီး တပ္မေတာ္နဲ႔ အပစ္ခတ္ ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ထိုး၊ ကုိယ့္နယ္ေျမနဲ႔ကုိယ္စည္းမေဖာက္ခဲ့သလို၊ ယေန႔အခ်ိန္ထိ KNU နဲ႔ ႀကီးႀကီးမားမားျပသနာရယ္လိုလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး... KNU ကသစၥာရွိသလို တပ္မေတာ္ကလည္း ကတိတည္ခဲ့ၾကတယ္...

KIA ကေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ထိုးစစ္ဆင္မႈေၾကာင့္ နယ္ေျမက်ဥ္းလာၿပီး လိုင္ဇာတစ္၀ိုက္သာ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအတြက္ စကားသံ စလာခဲ့ပါတယ္... အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမာ်းစြာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ေခတၱေသနတ္သံစဲခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ အဲဒီကာလက မၾကာခဲ့ပါဘူး... KIA သည္ လက္ေအာက္ကုိပဲ အာဏာမသက္ေရာက္လို႔လား၊ လက္ေအာက္ကပဲအမိန္႔မနာခံ ၾကသည္လားေတာ့ မသိ ႏွစ္ဖက္ထိေတြ႔မႈေတြ ျပန္ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္... ေသခ်ာတာကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက အေျပာနဲ႔အလုပ္ မညီသလို တစ္ခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္ ၄င္းတုိ႔အမိန္႔မေပးဘူးဟုျငင္းပယ္ခဲ့ၾကၿမဲပါ...

အဲဒီႏွစ္ခုယွဥ္ၾကည့္ရင္သိသာပါတယ္... KNU ဟာ သစၥာရွိတယ္၊ လူမ်ိဳးစြဲႀကီးတယ္၊ ကတိတည္တယ္၊ KIA ကေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ... ယခင္ ၂၀၀၈/၉ ေလာက္က ေဘာ္စဲခိုခြင္ ၀င္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်ငး္တစ္ ေယာက္ ယေန႔အခ်ိန္မွာ အဲဒီခြင္ျပန္၀င္တဲ့အခါ ယခင္နဲ႔လံုး၀ကြဲျပားသြားတဲ့အတြက္ အံၾသေနပံုရပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၁၁ က သံေတာင္မွာ သင္တန္းေနာက္တစ္ခါထပ္တက္ခဲ့ရပါတယ္... သင္တန္းဖြင့္ကာစ ကာလမ်ားမွာေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီဆို လက္နက္ငယ္ပစ္ခတ္ သံေတြ စာသင္ခန္းက အတုိင္းသားၾကားေနရပါတယ္...

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစၿပီးေဆြးေႏြးတဲ့အခ်ိန္ကစလို႔... ဘာေသနတ္သံမွမၾကားရေတာ့သလို.. ရက္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါမွာ ယခင္က တပ္မေတာ္နဲ႔ထိပ္တုိက္ေတြ႔ခဲ့ၾကတဲ့ KNU စစ္သည္မ်ားဟာ သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရွိ ဆုိင္မာ်းနဲ႔ ရဲေဘာ္ေစ်းမွာပါ တရင္းတႏွီးေစ်းလာ၀ယ္ၾကတာကိုေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္... သူတို႔လက္ထဲမွာ မွတ္ပံုတင္ေလးေတြေတာ့ကုိင္ထားၾကတယ္... သူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြၿပံဳဳးလို႔ပါ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕အရသာဆုိတာကုိ သူတုိ႔စတင္ခံစားဖူူးတဲ့အခ်ိန္လို႔ဆုိႏိုင္မလား... ဒါေပမယ့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္၀င္ေနရတဲ့တပ္ေတြအေနနဲ႔ေတာ့ ယခင္က ေခ်ာင္သေလာက္ ယခုအခါဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္လို႔ေနရွာပါတယ္... ၇၇၁ ကုိမသိမ္းႏိုင္ခင္ ကာလေတြမွာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပုခံုးဖက္ေပါင္းခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသလို... တစ္ခ်ိဳ႕က ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြ စြန္႔လွဴခဲ့ၾကပါတယ္...

တစ္ကယ္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ စားပြဲထိုင္ေဆြးေႏြးေန ၾကရံုနဲ႔မၿပီးပါဘူး... ေဆြးေႏြးစဥ္ကာလမွာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ သစၥာရွိၾကဖို႔လိုတဲ့ အျပင္ မိမိတပ္မ်ားအေပၚလည္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားဖို႔ တင္းၾကပ္စြာ အမိန္႔ေပး ထားဖို႔လိုပါတယ္... ယခုျပန္လည္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ အေနအထားအရ KIA ဟာ မိမိလက္ေအာက္အေပၚ အမိန္႔အာဏာသက္ေရာက္မႈမရွိသလို၊ တာ၀န္ယူမႈမရွိဘူး ဆုိတာထင္ရွာတယ္၊ ဒါ့အျပင္ ကတိသစၥာမတည္ဘူးဆုိတာလည္း KIA ရဲ႕လုပ္ရပ္ ေတြမွာေပၚလြင္ေနပါတယ္...

တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ေတာ့တစ္ကယ္လို႔မ်ား ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေဆြးေႏြးမႈေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ထားဦး၊ လက္ေအာက္ကိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တဲ့ KIA အတြက္ ကတိတည္ဖို႔ဆုိတာခဲယဥ္းပါတယ္၊ မိမိအဖြဲ႔အစည္းေပၚ တာ၀န္အျပည့္အ၀ယူႏိုင္ဖို႔လည္းလိုအပ္ပါတယ္၊ လက္ေအာက္က တစ္ခုခုျဖစ္တုိင္း ``ဘူး´´ ခံေနတာဟာ ယံုၾကည္ေလာက္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရဲ႕လုပ္ရပ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး...
စစ္သားတိုင္း (တပ္မေတာ္ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မွစစ္သားအားလံုး) ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိမက္ေမာၾကပါတယ္... စစ္မွန္တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔အတြက္ ႏွစ္ဖက္အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္၊ ကတိသစၥာတည္ႏိုင္ဖို႔လည္းပိုအေရးႀကီးပါတယ္...

တစ္ဖက္ဖက္က ကတိပ်က္ေနသမွ်ေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆုိတာ ခဏသာျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာအလွမ္းေ၀းေနၾကဦးမွာပါပဲ.. ကတိသစၥာတည္ႏုိင္ၾကပါေစ.

Posted in: KIA