ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္းလူသတ္ကြင္း (၃)

(77)

အေစာင့္ေတြအားလံုးသူ ့စကားကိုရီၾကတယ္။ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတြကလြဲရင္ေပ့ါ။ စခန္းကလူတိုင္း အာဆိုက္ရဲ ့ေအာ္သံကိုၾကားၾကတယ္။ေနာက္ေတာ့အမ်ိဳးသမီးေဆး၀န္ထမ္းေရာက္လာျပီး ဒဏ္ရာကိုေဆး ထည့္ေပးတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်န္တာမိုက္ဆင္ ေဆးထိုးတယ္။
ျဖစ္စဥ္တခုလံုးကိုဘာေတြျဖစ္ေနလည္း ေကာက္ေၾကာင္းခ်ေနမိတယ္။ ဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုညွင္း ဆဲေနတယ္။ အသက္ၾကီး တဲ့ဒီမိုကေရစီ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ဆိုတ့ဲသူေတြနဲ ့ပရိသတ္က မ်က္စိပိတ္မသိ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾက တယ္။

ဒီပဲြမွာပါတဲ့သူတိုင္းကဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ေတာ္လွန္သမားေတြခ်ည့္။တန္ဖိုးရွိတဲ့ဒီမိုကေရစီအမည္ခံျပီး ဒီမွာလူသတ္ေနၾကတယ္။ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းေနၾကတယ္။ရာဇ၀တ္တခုက်ဴးလြန္ျပီးတဲ့ေနာက္အဲဒါကိုဖုန္းကြယ္ဖို ့ ေနာက္ထပ္ရာဇ၀တ္မွဳနဲဖံုးကြယ္ဖို ့လုပ္ရတယ္။At that time he had to commit more crime in order to challenge the opposition to shut the mouths. I am giving you the detail mental progression of ABSDF (NB)


(83)
တခ်ိဳ ့ကိုျပန္လႊတ္ခ်င္တယ္။ လႊတ္လိုက္ရမွာလည္းေၾကာက္ေနတယ္။အဓိကကေတာ့က်ေနာ္တို ့ ျမိဳ ့ကိုျပန္ သြား မွာေၾကာက္ေနတာ။ဒီပြဲကို ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမလည္းသူတို ့သိပံုမရဘူး။ သူတို ့အရမ္းကို ကြ်ံသြားခဲ့ျပီးဆိုတာသူတို ့ကိုယ္သူတို ့သိတယ္။ ထပ္လည္းမသတ္ရဲ။ သူတို ့လုပ္ခဲ့တဲ့ရာဇ၀တ္မွဳေၾကာင့္ လႊတ္လည္းလႊတ္မေပးရဲ။မိုးၾကီးနဲ ့ခင္ေမာင္ေဇာ္က ဒီေနရာမွာ အခရာ။ သူတို ့ကေက်ာင္း သားေတြ ယံုၾကည္လာ ေအာင္ေျပာၾကတယ္။ မေအလိုးႏွစ္ေကာင္။သူလွ်ိဳကြင္းဆက္ၾကီးကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျပီး ဒီသတ္ ပြဲၾကီး က တရား၀င္သေယာင္။ ဘာအမွားမွမရွိခဲ့သေယာင္။

သူတို ့ေၾကာင့္ပဲ ဥကၠဌအသစ္ ေအာင္ႏိုင္က

လူတေယာက္ေယာက္ကိုပဲမွားယြင္းဖမ္းခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊မွားယြင္းျပီးတေယာက္ေယာက္ကို သတ္ခဲ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတုိ ့အားလံုးကိုယ့္ ဆႏၵနဲ ့ကိုယ့္ဘာသာၾကိဳးစင္ေပၚတက္သြားမယ္ တဲ ့။
“If we do a single mistake in detaining and killing a single man, we will climb up to the gallows with our own will, without any legal examination”.

ေနာက္ပိုင္းမွာဒါက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္းရဲ ့ေန ့စဥ္အလုပ္။ဒါကိုဘာလို ့ေနစဥ္တ တြတ္ တြတ္ သူတို ့ေျပာေနရပါသလဲ။ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ခံရတဲ့တေယာက္ေယာက္ အေပၚသူတို ့လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုစရိုက္ မွဳကေျခာက္လွန္ ့လာတဲ့အခါ ဒါကိုတတြတ္တြတ္ရြတ္ေတာ့ တယ္။အိပ္ယာက ထတယ္။ ေရတခြက္ေသာက္ တယ္။ ျပန္မအိပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဒါနဲ ့တပက္ႏွစ္ပက္။ ဆယ္ ပက္ေလာက္ျဖစ္ လာ လည္းမူးလာေပမယ့္ သူ ့ကိုေျခာက္လွန္ ့ေနတုန္းပဲ။

(83) A

ဒီေန ့ကတကယ့္မွတ္မွတ္ရရေန ့ပဲ။အေစာင့္ေတြက ဖမ္းခံထားရသူေတြကို လက္ေ၀ွ ့ပြဲလုပ္ဖို ့စီစဥ္တယ္။ ထိန္းသိမ္းခံထားရသူေတြ တေယာက္ကိုတေယာက္တကယ္ထိုးရမယ္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း တကယ္ကန္ၾက။တကယ္ထိုးၾက။ အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္ဒီလို ထိုးၾကိတ္ေနၾကတာၾကည့္တာ သနားစရာ။ ဆိုးတယ္။တကယ္ဆိုး၀ါးပါတယ္။ က်ေနာ့္အလွည့္။ လွမ်ိဳးေအာင္ ကဒီပြဲကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္တယ္။ မ်ိဳးေဇာ္က ခ်ိဳးၾကီးကိုေခၚလာတယ္။ ၀င္းျမင့္က က်ေနာ့္ကို စည္း၀ိုင္းထဲ၀င္ဖို ့ေခၚ တယ္။ ခ်ိဳၾကီးဟာ တခါက က်ေနာ္ကရာေတးကစားတုန္းက က်ေနာ့္သင္တန္းဆရာ။ သူက သံုးဘက္ခ်္ေလာက္ ဟိုင္ကာရီ ကရာေတးကလပ္မွာ စီနီယာက်တယ္။တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဓာတုေမဂ်ာမွာ က်ေနာ္တို ့က အတန္းေဖာ္ေတြ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အခုအတူတူ အဖမ္းခံေန ရတယ္။သူကဖ်ားေနတယ္။က်ေနာ္သူ ့ကိုဘယ္လိုနာေအာင္လုပ္ရက္ပါ့မလဲ။ တေယာက္န ဲ့တေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ေတာ့
ခ်ိ္ဳၾကီးက သူ ့ကိုကန္ဖို ့ နာေအာင္လုပ္ဖို ့ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ့္လိပ္ျပာနဲ ့သိကၡာက ဒါကိုခြင့္မျပဳဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလည္း။ ဖ်ားေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းကို က်ေနာ္ဘယ္လိုလုပ္နာက်င္ေအာင္လုပ္ရက္မွာ လည္း။အထူးသျဖင့္ အထူးသျဖင့္လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္က ကရာေတးအေျခခံနဲ ့နင္ဂ်ာေရႊ ့ကြက္ေတြ ကိုသင္ေပးခဲ့တဲ့ သင္တန္းဆရာကိုဘယ္လိုနာက်င္ေအာင္ လုပ္ရက္မွာလည္း။
ရပ္လိုက္ေတာ့။ရျပီ။
ဆရာ ဒီကုလားကဘာမွေသာက္သံုးမက်ဘူး။
ေအး။ဘာမွသံုးမရတဲ့ကုလားပဲ။ မ်ိဳးေဇာ္က ၀င္းျမင့္နဲ ့သေဘာတူတယ္။က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုထိုးတယ္ ။ေကာင္းေကာင္း မခ်လို ့ေပါ့။ ဒီတခါအထိုးခံရတာ က်ေနာ္နာေပမယ့္ ေက်နပ္တယ္။ အိပ္ယာ ကိုေစာေစာ ၀င္ခဲ့တယ္။ သီခ်င္းကိုအရင္ထက္ပိုၾကာၾကာဆိုရမယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာခင္၀မ္းရဲ ့ ဘုရင္အာခ်ာ သီခ်င္းကိုဆိုမိ တယ္။ သီခ်င္းရဲ ့အဓိကကေတာ့ မမွ်မတ။မတရားခံရတဲ့ သူေတြကိုအားေပးထားတဲ့သီခ်င္းပါ။

(86)
က်ေနာ္တခုေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။
သူက်ေနာ္စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာနားစိုက္ျပီး ငါမင္းကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ။ သူ ့ငါးမွ်ားခ်ိတ္ထဲငါး တေကာင္ေတာ့ လာမိျပီလို ့ေတြးေနတာလညး္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေအာ္က်ေနာ္ ေဆးေပါ့လိပ္တလိပ္ေလာက္ လိုခ်င္လို ့ပါ။

ရမယ္။ရမယ္။ မင္းကိုေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္ေပးဖို ့သူတုိ ့ကုိေျပာလိုက္မယ္။
(ေအး။ သံေခ်ာင္း။ မင္းရဲ ့ေကာက္ က်စ္မွဳမွာ ငါတို ့ပထမအၾကိမ္မိခဲ့ျပီ။ ေနာက္တၾကိမ္ကေတာ့ငါအလွည့္ပဲ။ အဲဒီအခါမင္းခုလိုပဲေနႏိုင္ပါေစ။)

သိန္းထြန္းနဲ ့ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကဒီလို။ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကသိန္းထြန္းကို ေကာင္းေကာင္းသိလို ့သိထြန္းစပိုင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေျပာတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ သိန္းထြန္းက တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြ ကို ရွင္းျပတယ္။ သူ ့ကုိယ္သူလည္း အေ၀းေရာက္အစိုးရ ၀န္ၾကီး ေဒါက္ တာေသာင္းထြန္းနဲ ့ ၀မ္းကြဲညီအကိုေတာ္စပ္တယ္လို မိတ္ဆက္ ပါ တယ္။ေဒါက္ တာႏိုင္ေအာင္ေဒါသေပါက္ကြဲသြားတယ္။ ၀န္ၾကီးရဲ ့နာမည္အလြဲ သံုးစား မ လုပ္နဲ ့လို ့ ဆို တယ္။ အဲဒီမွာ ႏိုင္ေအာင္ က သိန္းထြန္းကိုထိုးတယ္။ သူၾကာပြတ္ နဲ ့အရိုက္ခံရတယ္။ နံပါတ္တုတ္နဲ ့အရိုက္ခံရ တယ္။ သိန္းထြန္းကိုျပစ္ဒဏ္ေပး ဖို ့လိမ္တဲ့ပါးစပ္ကို လ်ွပ္စစ္ေရွာ့ရိုက္ဖို ့ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က အမိန္ ့ေပး တယ္။ကဲ ညီညီကိုေခၚခဲ့ ။ ညီညီငါမင္းေျပာမယ့္စ ကားေတြၾကားခ်င္တယ္။အလႅာကယ္ပါ။ အခုေျပာမယ့္စကားေတြ က က်ေနာ္ေရွ ့ေရးကို ဆံုးျဖတ္မွာ က်ေနာ္ သိေနတယ္။

(88)

It also may bring further accusation because they surely will cont the fled as an indirect confession.Everybody agree on that point and agree to live till the ship sinks.
အာဆိုက္ကေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနျပီ။ သူ ့အနာက ေလာက္ေတြတြယ္ေနတာ က်ေနာ္တို ျမင္ေန ရတယ္။ သူကကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေဘးမွာထိုင္တယ္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ၀ါးစတစ ယူျပီးသူ ့အနာ က ေလာက္ကို ဖယ္ေပးေနတယ္။ ဒီမွာရွိတဲ့သူအားလံုး ဒဏ္ရာကိုယ္စီနဲ ့။ က်ေနာ္က ဗိုက္မွာ ေလာင္ထား တဲ့ဒဏ္ရာ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ဘယ္ဖက္ဒူးေခါင္း။ ေက်ာ္ေ၀ ကလက္တဖက္ပဲရွိေတာ့ တယ္။ေအာင္ျဖိဳး မွာလဲလက္တဖက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ တခါတခါ ၀န္ထမ္းေတြလာျပီး ညီညီေက်ာ္ေခါင္းကို ထပ္ခါထပ္ခါရိုက္ႏွက္တယ္။
ေဇာ္ေဇာ္မင္းကေမးတယ္။ ဘယ္မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ။တခါတေလ နီးစပ္ရာလူကိုရိုက္သြား တတ္ေသး တယ္။ ေသနတ္ေတြဘယ္္မွာလညး္။ အဆိပ္ေတြဘယ္မွာလည္း။ ဒီတခါေတာ့အာဆိုက္နာ လြန္းလို ့ေအာ္တယ္။ သံေခ်ာင္းကသူကို ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးရိုက္တယ္။ေခ်ာင္းဆိုး ျပီး ခြ်ဲေတြ သ လိပ္ေတြႏွာေခါင္းကထြက္လာတယ္။လက္နဲ ့ဖယ္ထုတ္ျပီးရွင္းေတာ့လက္မွာ ခြ်ဲသလိပ္ေတြ ကပ္ပါ လာ တယ္။ ၀ါးေခ်ာင္းေလးနဲ ့လက္က ခြ်ဲေတြ ရွင္းဖို ့လုပ္ေတာ ့
မေအလိုး။ ျပန္စားပစ္စမ္း။မ်ိဳခ်ပစ္။ မျငင္းဆန္ရဲ ပါဘူး။ မ်ိဳခ်ဆိုေတာ့ ျပန္မ်ိဳခ်လိုက္ရတာပဲ။

91
ဒီေကာင္ေတြ ့ေသြးဆာေနတုန္းပဲ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ျပီးရင္ ဘယ္လို ရက္စက္မွဳမ်ိဳးလာဦး မလဲက်ေနာ္ မသိဘူး။က်ေနာ္အေကာင္းျမင္သမားတေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကြက္အနံ ့ရတယ္။ တခုခု မၾကာခင္ျဖစ္ေတာ့မယ္။

ဒါစိတ္ေရာဂါ။ ဒီေကာင္ေတြသူတို ့ရဲ ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးစိတ္ကို သူတို ့မထိန္းသိမ္းႏို င္ ဘူး။ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး ေနာက္လိုက္ေတြက ဒီလိုရက္စက္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသၾကေနတယ္။ ဒီလုိလုပ္တဲ့သူေတြရဲ ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုအားက်ေနၾကတယ္။ သူကို ကိုးကြယ္ေနၾကတယ္။ ငယ္တဲ့သူေတြ က ၾကီးတဲ့သူေတြကိုအတုခိုးၾကတယ္။ သံေခ်ာင္းနဲ ့မ်ိဳး၀င္းက အလြန္အကြ်ံျဖစ္လာေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြ အေစာင့္ေတြလညး္အလြန္အကြ်ံျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါကူးစက္ေရာဂါပဲ။

ေဒါက္တာေအာင္ႏိုင္ကဒီကိစၥမွာပရိသတ္ပါ။ သူ ့မိတ္ေဆြ ေအာင္ႏိုင္ဦးကဖမ္းခံထားရတဲ့ ေက်ာ္ႏိုင္ဦးကိုလာေတြ ့ေတာ့ ငါမင္းကို ဒီမွာ စစ္တပ္အရာရွိအျဖစ္ေတြ ့ရတာေတာ္ေတာ္အံ့ၾသတယ္လို ့ေျပာ တယ္။ ေက်ာ္ႏိုင္ဦးက ငါလည္းမင္းပါးစပ္ကဒီ စကားမ်ိဳးထြက္လာ တာေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသ တယ္။ ငါအိမ္မွာလေပါင္း မ်ားစြာပုန္းသြားျပီး မင္းပါးစပ္က ခုလိုစကားမ်ိဳးထြက္လာတာ ငါလည္းေတာ္ေတာ္အံ့ၾသ တယ္။ ေအာင္ႏိုင္ဦး ျပန္ ထြက္သြားတယ္။ သူဘာကိုဆိုလိုသလဲ က်ေနာ္သိပ္ မေသခ်ာ ပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္ ေအဘီ အက္ဒီအက္ဖ္အဖြဲ ့၀င္ ေတြၾကားထဲ မွာ ေအာင္ႏိုင္ဦး က ေက်ာ္ႏို္င္ဦးကို အစိုးရသူလွ်ိဳအျဖစ္လက္ခံတယ္ ဆိုလို ့သေဘာေပါက္ သြားၾကပါ တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ဒီပြဲ မွာ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က ၾကားေန။ေနာက္ေတာ့ သူလညး္ သံေခ်ာင္း၊ မ်ိဳး၀င္းတို ့ကို အတု ခိုးပါေတာ့ တယ္။

94

ေအာင္ဖိုး။မင္းအရူးပဲ။ မင္းတိတ္တိတ္ေနရင္ ဒီလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳၾကီး ငါ အာဆိုက္လို အျဖစ္မခံႏိုင္ ဘူး။ဒီ ေကာင္ေတြေသြးဆာေနတာ။ က်ေနာ္ မဟုတ္ပဲတျခားတေယာက္ဆို ျပတ္သြားျပီ။ သူ တို ့က်ေနာ့္ ကို သတ္မွာေသ ခ်ာ တယ္။ ဒါေၾကာင္ ့ဒါကိုက်ေနာ္ လုပ္တာ။ ေနာက္ထပ္ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ေယာက္ ကိုယ္ လက္အဂၤါမဆံုးရွံဳးေစခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ကကံဆိုးတဲ့သူ။ ကံေကာင္းတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္ကယ္ခ်င္တယ္။ I was an unlucky person and I want to save lucky ones not to be unlucky.
ညီညီေက်ာ္အလွည့္။ ဘယ္မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ ့ေသနတ္ေတြ။
အခုငါမေျပာႏိုင္ဘူး။
ေခြးသား။ဘယ္မွာလည္း။ညီ္ညီၤေက်ာ္ေအာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ႏိုးပဲ။
ငါအခုေျပာေတာ့မင္းတို ့ ကငါ့ကိုဘာအခြင့္အေရးေပးမွာမို ့လည္း ။ အခုငါေျပာရင္ မင္းတို ့ငါ့ကို အခုပဲ သတ္မွာ။ ဒါေၾကာင့္ ဗီစီအက္စ္လာမွ ငါေျဖမယ္။
နာတယ္ကြ။ ေအးရိုက္ထား။မင္းတို ့လုပ္တာေတြကို ဗီစီအက္စ္အတြင္းေရးမွဴးကိုသတင္းပို ့မယ္း။ မင္းတို ့ငါ ကိုေသ နတ္ဘယ္မွာလည္းေမးေနတာမဟုတ္ဘူး။သတ္ေနတာ။
ညီညီေက်ာ္ဒီလိုေျပာေတာ့ သန္းေဇာ္နဲ ့ေဇာ္ေဇာ္မင္း သူ ့ကိုရိုက္ႏွက္တာရပ္သြားတယ္။ ဒါက ဘာနဲ ့တူမလည္းဆိုေတာ့ အေရးပါတဲ ့သက္ေသကို မားဖီးယားက ရဲ စခန္းမွာ သုတ္သင္ သလိုျဖစ္ သြားႏိုင္ တယ္။ မ်ိဳး၀င္းရဲ ့ေဒါသကိုေတာ့သူတို ့ေၾကာက္ရတယ္။
ေအး။ေကာင္းျပီ။မင္းဒဏ္ရာေတြကိုကုဖို ့လုပ္။

96
ထမင္းစားေတာ့ က်ေနာ္တို ့ေလးေယာက္တစုပါ။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဟို၀ိုင္း၀င္ဒီ၀ိုင္း၀င္နဲ ့ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္တို ့နဲ ့ ထိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့က ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊၀ဏေဇာ္၊က်ေနာ္။ တ၀ိုင္းမွာသံုးေယာက္ ပဲရိွတာ က်ေနာ္တို ့အစုတစုထဲပါ။
ထမင္းစစားေတာ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကေခါင္းငံု ့ျပီးစားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါတယ္။သူက်ေနာ့္ကိုေျပာ တယ္။
ေဟးညီညီ။ ခ်ိဳၾကီးနဲ ့ငါကေတာ့မၾကာ ခင္အသတ္ခံရေတာ့မယ္။
ဟာဗ်ာ။ ဒါမျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ခ်ိ္ဳၾကီးေတာ့ထားေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက ျမိဳ ့ က ေက်ာင္းသားေတြၾကား မွာ လူသိမ်ားတဲ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ပဲ။ မသတ္ေလာက္ပါဘူး။
ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ ငါ့စိတ္သက္သာရာရေအာင္ မေျပာပါနဲ ့ကြာ။အေျခအေနကိုငါသိတယ္။ ငါ့မွာအခ်ိန္နည္း နည္း ပဲရွိေတာ့တယ္။ နားေထာင္။မင္းဘာမွျပန္မေျပာနဲ ့။ သူတို ့စ ကားအရ မင္းကိုေတာ့သတ္မွာမဟုတ္ ဘူး။ မင္းဒီရာဇ၀တ္မွဳကိုေဖာ္ထုတ္ေပးပါ။ I also want our name to be dignified back.
လုပ္မယ္လို ငါ့ကိုကတိေပးပါကြာ။
ခင္ဗ်ားဟာမႏၱေလးမွာတေယာက္ထည္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။You are not the lone wolf from Mandalay.
သူတို ့ခင္ဗ်ားကိုဒီလိုပံုစံနဲ ့ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္လို ့မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ကတိေပးတယ္။ က်ေနာ္ ဒီေကာင္ေတြကိုလက္စားေခ်မယ္။ But I promise to revenge them and save your names back.

ငါရဲေဘာ္ေလးေတြကိုလည္းမင္းတာ၀န္ယူေစခ်င္တယ္။
စိတ္ခ်ပါကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။စိတ္ခ်ပါ။
သူၾကည့္ရတာစကားေျပာတာနဲ ့ေတာင္ေမာေနတယ္။ ငါဘာလုပ္ႏုိင္လဲ။ ငါဘာလုပ္သင့္သလဲ။

၀ဏေဇာ္ က်ေနာ္တို ့စကားေတြကို ဆိတ္ဆိတ္ပဲနားေထာင္ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုး ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်ေနာ္သူ ့ကို အၾကံေပးခဲ့တာေတြကို နားမေထာင္ခဲ့မိတာေတာင္း ပန္ တယ္။
ညီညီ ေနာက္တခုက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကုိ တနည္းနည္းနဲ ့Nyi Nyi, next thing is try your best to dismantle ABSDF by any means.သူတို ့ဟာ အစိုးရစစ္တပ္ထက္ပိုဆိုးလာလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ဒါမ်ိဳးဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလည္း။If there is a revolt, you can.



THE STORY

ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ခ်ိဳၾကီး၊ေက်ာ္ေ၀နဲ ့ေဇာ္ထြန္းဟာေဖေဖာ္၀ါလရဲ ့ေလေအးေအာက္မွာ ခိုက္ခိုက္ တုန္ေန ပါတယ္။ ဒီေဒသ အပူခ်ိန္က သုညေအာက္အထိညအခ်ိန္ဆိုေအးတယ္။ ဒီေလးေယာက္မွာ ဘာ အေႏြး ထည္မွ၀တ္မထားဘူး။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီေလးေယာက္သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ ့ တဲ့အ၀တ္ အစား တေယာက္မွမရွိဘူး။ တေယာက္မွ ရွဴးတို ့ဘြတ္ဖိနပ္တို ့စီးမထားဘူး။ သူ တုိ ့ညွပ္ဖိနပ္ အစုတ္ေတြ နဲ ့ပဲ။ သံေခ်ာင္း၊မ်ိဳး၀င္းနဲ ့အဖြဲ ့ကေတာ့ လိုအပ္တာအျပည့္အစံု။လိုတာထက္ေတာင္ပိုေနတယ္။ ၀ါးရင္း တုတ္ေတြ၊ ေသနတ္ေတြ၊ဓားေျမွာင္ေတြ နဲ ့..

They have solid bamboo sticks, hand guns, autos, daggers and everything.

ကဲ။ မင္းကအၾကီးဆံုး။ဆိုေတာ့ မင္းတာ၀န္ယူရမယ္။ဘယ္မွာလည္းအဆိပ္ေတြ။ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ။ လက္နက္ေတြ။အဲဒီအခ်ိ္န္ အုန္းခိုင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ၾကိဳးခ်ဥ္ျပီး ေခၚလာတယ္။ ေသနတ္ေျပာင္းနဲ ့ေတ့ထား တယ္။ အုန္းခိုင္ ကဇေ၀ါဇ၀ါ အေျခအေနကို နားမလည္ႏိုင္ဘူး။

မ်ိဳး၀င္း။ ။ကဲ အခုအုန္းခိုင္ဒီမွာ။ ဘယ္မွာလည္း စက္ေတြ။ေဟ့ခ်ိဳၾကီး။ငါေမးေနတယ္။
အုန္းခိုင္။ ။ဘာလဲ။vcsက်ေနာ္ဘာမွမသိပါဘူး။ ခ်ိဳၾကီး ။မင္းျပသနာမင္းရွင္းပါ။ ငါဒီကိစၥနဲ ့ဘာမွ မဆိုင္ဘူး။ ျပသနာထဲငါ့ကိုဆြဲမထည့္ပါနဲ ့။
ခ်ိဳၾကီး။ ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ခင္ဗ်ားက ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ခင္ဗ်ားျပသနာကိုယ္ဘာသာရွင္းပါ။
ငါတို ့နာ လွျပီ။ ဒီေလာက္ဆိုေတာ္ပါေတာ့။လံုေလာက္ပါျပီ။ နာလြန္းလို ့ငါတို ့ဒါေတြေလွ်ာက္ေျပာတာ တျခားလူငယ္ေတြဒုကၡေရာက္ကုန္ျပီ။ငါ့စကားေၾကာင့္ဘယ္သူ ့ကုိမွဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ဘူး။တကယ္လို ့ဒီဒုစရိုက္မွဳကိုမင္းတို ့တသက္လံုးဖုန္းထားလို ့ ရမယ္ထင္ရင္ငါ တို ့ကိုသတ္လိုက္။

ခ်ိဳၾကီးရဲ ့စကားဆံုးတာနဲ ့ မ်ိဳး၀င္းနဲ ့သံေခ်ာင္းေဒါသ အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ျပီး ဖမ္းဆီးခံထားရ တဲ့သူေတြ ကို ၀ါးတုတ္နဲ ့ရိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။

ေနဦး။ေနၾကဦး။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ မင္းညီေျပာတာက မင္းကေခါင္းေဆာင္။ အဲဒီေတာ့ ငါတို ့ၾကားခ်င္ တာ ေလး ေတြ မင္းငါတုိ ့ကိုေျပာစမ္း။
ေသဖို ့အသင့္ျပင္ဆင္ျပီးသြားတဲ့ပံု ။တည္ျငိမ္တဲ့အမူအယာ။တည္ျငိမ္တဲ့ေလသံနဲ ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ စကားစေျပာ ပါတယ္။
မ်ိဳး၀င္း။ ေသခ်ာတာက မင္းတို ့ငါတို ့ကိုသတ္ခ်င္ေနတာပဲ။ သတ္လိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့သူေတြ ကိုေတာ့ျပန္လႊတ္လိုက္ပါ။ ေတာ္လွန္ေရးကိုဆက္လက္သယ္ေဆာင္သြားပါ။ ေတာ္လွန္ေရးကို ေသးသိမ္ေအာင္မလုပ္နဲ ့။

ခ်ိဳၾကီး
ဒီေကာင္ေတြကိုခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာမေနနဲ ့။ ဘယ္သူမွႏွစ္ခါမေသဘူးကြ။ေအး။သံေခ်ာင္း။မ်ိဳး၀င္း မင္းတို ့ ၂ ေယာက္လည္းေနာက္ဆံုးတေယာက္ကိုတေယာက္သတ္ၾကဦးမွာပဲ။ေခြးမသားေတြ။

မလုပ္နဲ ့။မလုပ္နဲ ့ဦး မ်ိဳး၀င္း။ သူ ့ကိုအခုမသတ္နဲ ့ဦး။ငါတို ့ေန ့ေရာက္တဲ့အထိေစာင့္ဦး။

ဒီလိုဆို ငါတေယာက္ေတာ့သတ္မယ္။ ေဇာ္ထြန္းကို တြင္း၀ကိုတရြတ္တိုက္ဆြဲလာျပီး ေခါင္းျဖတ္တဲ့ပံုစံမွာ ထား လိုက္ပါတယ္။

မေအလိုးေတြ။မင္းတို ့ငါတုိ ့အားလံုးသူလိွ်ဳမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိတယ္။ ငါတို ့ဟာေတာ္လွန္ေရးသမား စစ္စစ္ေတြကြ။မင္းတို ့ေတြ…….

ေက်ာ္ေ၀စကားကိုမဆက္ႏိုင္ပါဘူး။ မ်ိဳး၀င္းေရွ ့ကုိတခ်က္တိုးလာျပီး ေက်ာ္ေ၀ေခါင္းကိုျဖတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ေခါင္းကျပတ္ျပီး တလိမ့္တ လိမ့္။ႏြားတေကာင္ကို သားသတ္သလိုပါပဲ။ က်န္ခဲ့တဲ့ခႏၵကိုယ္က ေျမေပၚလဲက်ျပီး ေသြးေတြက လည္ေခ်ာင္း ကပန္းထြက္လာတယ္။နဂိုကမ်က္လံုးျပဴးတဲ့ ေက်ာ္ေ၀ မ်က္လံုးေတြ။ခုပိုျပဴးလာပံုရျပီး မ်ိဳး၀င္း နဲ ့သံေခ်ာင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသလို။
ေဇာ္ထြန္းကို သူတို ့လံုး၀ေမ့ေနၾကပါတယ္။ ေဇာ္ထြန္းက တြင္း၀ကေန ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ေရႊ ့ လိုက္ပါတယ္။ပထမဆံုးစလွဳပ္ရွားသူေတြကေတာ့ ေက်ာင္းသားေထာက္လွမ္းေရးေတြပါ။
သူတို ့အ သက္မရွိေတာ့တဲ့ ခႏၵာကိုယ္ၾကီးကို ေျခေထာက္ကေနဆြဲ တြင္းထဲပစ္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ မ်ိဳး၀င္းက ခုမွအသက္ျပန၀င္လာျပီး ေခါင္းျပတ္ကို ေဘာလံုးလိုကန္ျပီးတြင္းထဲ ကန္ခ်တယ္။ လူတိုင္းတိတ္ဆိတ္။ သံေခ်ာင္းကတိတ္ဆိတ္မွဳကိုေမးခြန္းေမးျပီးစျဖိဳခြဲလိုက္တယ္။
ကဲ။ခ်ိဳၾကီး။မင္းအခုဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။
အဲဒီေမးခြန္းကိုမင္းငါ့လို ကံၾကမၼာၾကံဳလာရင္ေျပာဖို ့ မ်ိဳး၀င္းအတြက္သိမ္းထားလိုက္
သံေခ်ာင္းကဘာမွ မေျပာႏိုင္ခင္မွာပဲ မ်ိဳး၀င္းကသူ ့ေဒါသေတြကိုထုတ္ျပပါေတာ့တယ္။
မင္းလက္ေရွ ့ထုတ္လိုက္စမ္း။

မင္းလက္ေရွ ့ထုတ္လိုက္စမ္း။
ခ်ိဳၾကီးကဒီအမိန္ ့က ဂရုမစိုက္ဘူး။ အေစာင့္ေတြရိုက္ႏွက္ထားတာလည္းမြေနျပီ။
ငါအမိန္ ့ေပးေနတယ္။ ခုမင္းလက္ေရွ ့ဆန္ ့လိုက္စမ္း။
ခ်ိဳၾကီး သူ ့ဘယ္ဖက္လက္ေရွ ့ဆန္ ့ထုတ္လိုက္ေတာ ့ မ်ိဳ း၀င္းက သူ ့ဓားနဲ ့ လက္ေကာက္၀တ္က ခုတ္ျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လက္ျပတ္ကို ဓားဦးနဲ ့ထုိးျပီး ေျမွာက္လိုက္တယ္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကိုက္ထားစမ္း။ အဲဒီေသြးေတြမ်ိဳခ်။ ေအး။ ငါလိုး။ ေထြးမထုတ္ နဲ ့။ ေထြးထုတ္ပစ္တာနဲ ့ မင္းဇက္အျပတ္ပဲ။ ကဲ။အကုန္ ေထာင္ထဲျပန္ပို ့လိုက္။ ခ်ိဳၾကီးကိုေဆးခန္းပို ့လိုက္။ ငါသူ ့ကို ေသြး လြန္ျပီးမေသေစခ်င္ေသးဘူး။ အကုန္လံုးကိုေခါင္းျဖတ္သတ္ပစ္ဖို ့ဆႏၵရွိတယ္။

သြားၾက။


........................................................................................................

စာေရးသူက စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခ်င္ပါတယ္တဲ့။သူကသူ ့စာအုပ္ထဲက ဟိုတျဖတ္ဒီတျဖတ္ ျဖတ္ျပီး တင္ျပထားတာပါ။ မူရင္းကအဂၤလိပ္လုိပဲေရးထားပါတယ္။ စာေရးသူကို ဗမာလို ေရးေပးပါလို ့ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာေထာ့က်ိဳးနဲ ့ ဒီစာေတြကို ဘာသာျပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးထဲမွာ အဂၤလိပ္စာေကာင္းသူမ်ား ဒုနဲ ့ေဒးပါ။ ဒီမွတ္တမ္းကိုဖတ္လို ့ရေအာင္ျပန္ေပးပါလို ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကိုလည္း သက္ဆိုင္သူမ်ားထုတ္ေ၀ဖို ့ၾကိဳးစားၾကပါခင္ဗ်ား။အက်ဥ္းေထာင္ထဲကႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမွဳေတြအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ ပလူပ်ံေအာင္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို ့အက်ဥ္းေထာင္ထဲႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံ ရတာေတြဟာစာအုပ္တအုပ္အျဖစ္နဲ ့ထြက္လာသင့္တယ္လို ့ယူဆပါတယ္ ။
သူတို ့ဟာႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျဖစ္တာမို ့ ေအေအပီပီဘီက တာ၀န္ခံျပီးထုတ္ေ၀ေပးႏိုင္ ရင္ေကာင္းမွာပါ။
ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က လက္ရွိတာ၀န္ယူေနတဲ့သူေတြက ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကို မွတ္တမ္း စာအုပ္တအုပ္ထုတ္ေ၀ႏုိင္ရင္ေကာင္းမွာပါ။
ျမန္မာျပည္ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ ဒီေလာက္ပက္ပက္စက္စက္ စေတးခံခဲ့ရသူေတြအတြက္ က်ေနာ္တို ့တတ္ႏိုင္သေလာက္တခုခုမွေတာ့လုပ္သင့္ၾကပါတယ္။
ေအာက္ကစာက
ဒီစာအုပ္ကိုေရးတဲ့သူရဲ ့စကားပါ။

Dear other bloggers, editors and publishers,

I hope some of you could remember the following true story occurred during 1990/1995 at the ABSDF, upper Burma student rebel camp, in the Burma’s Kachin State, near the China border. There were some 40 anti-government activists, unjustly tortured and sadly killed by fellow activists. I was one of them and this could be called as the memoirs of a student revolutionary.

Please kindly read to taste some selected pages of my chronicle and if you wish to publish this teaser, please feel free to do so.

I would like to discuss the future publisher who would be interested to publish the full book. I wrote it into a story form rather than as a plain diary to attract the reader’s attention and for easier and pleasurable reading. By SMAR
Myanmar Daily Mail

Posted in: ဘာလဲဟဲ့ ABSDF,အတိုက္အခံ မ်ားရဲ႕ အရႈတ္ေတာ္ပံုမ်ားကို ဆက္လက္ဖြင္႔ခ်မည္