၀ဋ္ဆိုတာလည္တက္ပါတယ္ (ေပးစာ - ၇၃)

ၿမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာကမၻာမွာအယဥ္ေက်းဆံုးတဲ႔...ဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္ယဥ္ေက်းတယ္ဆိုတာေတာ႔...ဒါေပမဲ႕အခုက်ေနာ္တို႔ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေတာ႔ မေလးရွားမွာယဥ္ေက်းတဲ႔ၿမန္မာရွားပါတယ္။မ်ားေသာအားၿဖင္႔ေတာ႔စိတ္ဓါတ္ေတြမေကာင္းၾကဘူး။ အကုန္မဆိုလိုပါဘူး။ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔အထဲကမ်ားေသာအားၿဖင္႔ပါ။ တကယ္တာ႔လူ႕ဘ၀ဆိုတာတေယာက္ထဲေနလို႔မရပါဘူးမိဘေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းခ်စ္သူေတြနဲ႔လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာဖြဲ႕တည္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ႕ႏိူင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနတဲ႕လူေတြအတြက္ကေတာ႔မိေ၀းဖေ၀းဆိုေတာ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ႔အေပါင္းအေေဖာ္ေကာင္းဟာေဆြမ်ိဳးလိုပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ေသာလူေတြဟာမိမိေကာင္းရင္မိမိတက္ရင္ၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔တယူသန္အေတြးေတြနဲ႔ဘ၀ကိုတကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ၿဖတ္သန္းေနၾကတယ္။ ဒီလိုလူေတြက်ေနာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲရွိေကာင္းရွိလိမ္႕မယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာလူမ်ားက်ေတာ႕လဲကိုယ္႕ထမင္းကိုယ္စားတာဘယ္သူမွဂရုစိုက္စရာမလိုဘူးဆိုၿပီး လူၾကီးကိုလူၾကီးမွန္းမသိေလးစားရမွန္းမသိ ရိုင္းစိုင္းေနတဲ႕ၿမန္မာေတြလဲအမ်ားၾကီးပါ။ ၿမန္မာ မိန္းကေလးအမ်ားစုထဲမွာလဲဘဂၤလား၊ပါကစ္စတန္ေတြနဲ႔ရည္းစားၿဖစ္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ၊အကုန္လံုးေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ဒီေဆာင္းပါးေတာ္ေတာ္ရွည္သြားပါလိမ္႕မယ္။ အဓိကက်ေနာ္တို႕သတိထားရမွာက။ က်ေနာ္တို႕တေတြဟာၿမန္မာႏိုင္ငံကေနမေလးရွားႏိုင္ငံကိုလာေရာက္စီးပြါးရွာေနၾကတဲ႕ လူမ်ိဳးတူဘာသာတူေသြးရင္း္ခ်ာေတြပါ။ ဧရာ၀တီၿဖစ္ရဲ႕ေရကိုအတူတူေသာက္တေၿမတေရထဲမွာၾကီးၿပင္းလာၾကသူေတြပါ။ တစံုတခုဆိုလူမ်ိဳးတူတဲ႕ကိုယ္႕အမ်ိဳးဘက္ဘက္ကပဲနာေပးရမွာပါ။ ဘာလို႔ႏိုင္ငံၿခားသားကိုအေဖေခၚရမွာလဲဗ်ာ။ ဘာလို႔အခ်င္းခ်င္းေၿခထိုးခံေနရာလုရမွာလဲဗ်ာ။ ကိုယ္ထိုက္သင္႔တဲ႕လစာနဲ႕ကိုယ္႔ေနရာေလးမွာေအးခ်မ္းစြာလုပ္ေနၾကသူအခ်င္းခ်င္း ဘာလို႔မနာလို၀န္တိုစိတ္ေတြနဲ႔ေနရာလုေနၾကမွာလဲ?သခင္အားရကၽြန္ပါး၀ၿပီး အခ်င္းခ်င္းဘာလို႔ေဟာက္စားလုပ္ရမွာလဲ။ ကိုယ္႔အလုပ္မွာကိုယ္အဆင္ေၿပဖို႔လစာေလးမွန္မွန္ရဖို႔။ မိသားစုကိုေငြမွန္မွန္ပို႕ႏိုင္ဖို႔ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕ဘာသာတရားကိုေက်ာခံထားၿပီး စိတ္ထားၿဖဴၿဖဴေလးနဲ႕လုပ္ၾကရင္ၿမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္းမပုတ္ခက္ပဲစည္းလံုးၾကရင္ ပိုေကာင္းမွာပါ။ဘးနားမွာရွိေနတဲ႔ကိုယ္႕ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္းကိုလဲတန္ဖိုးထားကူညီ မယ္ဆိုရင္ ၿမန္မာဆိုတာကမၻာမွာပိုၿပီးႏိုင္ငံတကာကေလးစားစံတင္ေလာက္တဲ႕လူမ်ိဳးၿဖစ္လာမွာပါ။ လူတဦးတေယာက္ခ်င္းဆီမွာစိတ္ဓါတ္ကအေရးၾကီးပါတယ္။ သာ..ရ...စား…ေက်ာဆိုတဲ႔ၿမန္မာေတြ ရွိေနသမွ်ေတာ႔ လူမ်ိဳးမစည္းလံုးသမွ်ေတာ႕ႏိုင္ငံၿခားသားရဲ႕လက္ေအာက္ခံအႏွိမ္ခံက ဘယ္ေတာ႕မွလြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။အသာစီးကရေနမယ္အစားေခ်ာင္ေနမယ္ ငါေတာ႔သူ႕အေပၚေက်ာလိုက္မယ္ဆိုတဲ႕စိတ္ထားေလးေတြၿပင္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းေစတနာထားေဖးမကူညီေစခ်င္ပါတယ္။ လူအခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးထားတက္ဖို႔နဲ႔လူတေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုး၊စကားတခြန္းရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ဘယ္ေလာက္အားတက္ေစတယ္ဆိုတာ ဆရာေဖၿမင္႔ရဲ႕ႏွလံုးသားအဟာရထဲက ဇာတ္အပိုင္းေလးတခု ေၿပာပါရေစ။

တခါကေဆးရံုတရံုရဲ႕ အခန္းတခန္းထဲကို အသက္ရႈမရလို႕အသဲအသန္ၿဖစ္ေန တဲ႕လူနာတေယာက္ေရာက္လာပါတယ္ ။ေဘးကုတင္မွာ သူ႕လိုပဲလူနာတေယာက္လဲရွိေနပါတယ္။အဲတိလူနာရဲ႕ေဘးမွာၿပတင္းေပါက္တေပါက္ရွိပါတယ္။
ေရာဂါနဲနဲသက္သာလာေတာ႕ အသစ္ေရာက္လာတဲ႕လူနာက ၿပတင္းေပါက္ေဘးကလူနာနဲ႕မိတ္ဖြဲ႕ပါတယ္။ မိတ္ေဆြခ်င္ဗ်ားက ၿပတင္းေပါက္ေဘးမွာ ဆိုေတာ႔ အၿပင္ကိုၾကည္႕လို႕ရမွာပဲေနာ္ က်ေနာ္ကေတာ႔မၿမင္ရလို႔ ခင္ဗ်ားေတြ႕တာေလးေတြ ေၿပာၿပပါလာားဆိုေတာ႔။ ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာက သူၿပတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည္႕ေတာ႔ ေရကန္ေလးရယ္၊သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြရယ္၊ခုံံတန္းေလးေတြမွာ ခ်စ္သူစံုတြဲေလးေတြ ၾကည္ႏူးေနတဲ႕ အေၾကာင္း ေၿပာၿပပါတယ္။ ေနာက္ေန႕မွာလဲဒီလိုပဲ ေခြးကေလးဆြဲလာတဲ႕ မိန္းကေလးေတြ…ေဘာလံုးနဲ႕ကစားေနတဲ႕ ကေလးေတြ ရွိေနတယ္။ေရကန္ေလးကအရမ္း လွပသာယာတယ္ဆိုတာေတြ…ေန႕စဥ္မရိုးရေအာင္ေၿပာၿပေနပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ အသစ္ေရာက္လာတဲ႕လူနာက ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာကုိိ တေၿဖးေၿဖး မနာလိုၿဖစ္လာတယ္ေလ။ သူက်ေတာ႔ၿမင္ရၿပီးငါက်ေတာ႔မၿမင္ရဘူးေပါ႔။ ငါလဲသူ႕ေနရာၿပတင္းေပါက္နားမွေနခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး မနာလိုစိတ္ေတြ၀င္လာေတာ႕တယ္။ တညေတာ႕လူနာေစာင္႔ ေတြဆရာ၀န္ေတြမရွိတုန္း ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာကို ေအာက္ဆီဂ်င္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္္ ေဆးပိုက္ေတြ အကုန္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္။

ေနာက္တေန႔မနက္မွာေဆးရံုကတာ၀န္ရွိသူေတြက ၿပတင္းေပါက္နားကလူနာမေန႔ညက ဆံုးသြားၿပီၿဖစ္လို႕လူနာအသစ္ထပ္ေရာက္မွာၿဖစ္တဲ႔ အတြက္ ထိုမနာလိုတဲ႕လူနာကို ၿပတင္ေပါက္နားေၿပာင္းထားလိုက္ပါတယ္။ အဲတိလူနာက ေတာ႕ငါလဲဒီလိုလွပတဲ႕ၿမင္ကြင္းတခုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႔ရေတာ႕မယ္ဆိုၿပီ ေပ်ာ္ေနခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူၿပတင္းေပါက္ကေနေအာက္ကိုလွမ္းၾကည္႕လိုက္တဲ႕ အခါမွာေတာ႔..သံဆူးၾကိဳးေတြနဲ႕အုတ္တံတိုင္းတစ္ခုကလြဲၿပီးဘာမွမေတြ႔ရပါဘူး… သူလဲ ေနာက္၂ရက္အၾကာမွာ ေသဆံုးသြားပါတယ္။ ဒါဟာဘာလဲဆိုေတာ႔ မနာလိုစိတ္နဲ႕ ေရာင္႔ရဲမႈ မရွိတာပါ.ၿပီးေတာ႔တခဏတာ မိတ္ေဆြစစ္ကိုလဲတန္ဖိုးမထားတက္တာပါ။ တဖက္လူက ၾကည္ႏူးၿခင္းနဲ႕အေပ်ာ္ေတြကိုမိတ္ေဆြေကာင္းပီသစြာေပးေနေပမဲ႕ သူစိတ္ထဲကေရာင္႕ရဲႏိုင္မႈ႕ မရွိတာပါ။ၿပီးေတာ႕သူတပါးအေပၚမနာလိုစိတ္ရယ္နဲ႕တန္ဖိုးမထားတက္တာပါ။

အခုက်ေနာ္ တို႕ပတ္၀န္းက်င္မွာဆိုရင္ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြအမ်ားမွ…အမ်ားၾကီးပါ။ ၿပီးေတာ႔လူေတြရဲ႕ သေဘာ..က်ေနာ္တို႔ၿမန္မာေတြရဲ႕သေဘာဟာသနားတက္တယ္ ဂရုနာထားတက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕မုတိတာေတာ႔ လံုး၀ ကိုပြါးမေပးႏိုင္ၾကပါဘူးဗ်ာ။ဒါေတာ႔လက္ေတြ႔ပါ။ဂရုဏာဆိုတာ ကိုယ္႕ထက္နိမ္႔က်ရင္ထားတဲ႕သနားဂရုဏာစိတ္ပါ။မုဒိတာဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္႔ထက္ၿမင္႔သြားတဲ႔အခါမနာလိုစိတ္မၿဖစ္ပဲမုဒိတာပြါးေပးတာပါ။ဒါမ်ိဳး မရွိသေလာက္ရွား

ပါတယ္ဗ်ာ..။ၿပီးေတာ႔က်ေနာ္တို႔ကုမဏီမွာဆိုရင္ တေခတ္တခါ..တဗိုလ္တမင္း ၿမန္မာေတြ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ဒါေပမဲ႔တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ေတြ၊သူတပါးအေပၚႏိုင္လိုမင္းထက္ၿပဳမူတာေတြေၾကာင္ ႔၀ဋ္လည္ေနတဲ႔လူေတြလဲအမ်ားၾကီးပါ။ ၀ဋ္ဆိုတာသိသိသာသာလည္တာရယ္။ မသိမသာ ရင္ထဲမွာစိတ္ဆင္းရဲပင္ပန္းၾကီးစြာနဲ႕ခံစားေနရတာေတြေၾကာင္႔အဆင္မေၿပတာေတြေပါ႔။ ၀ဋ္ဆိုတာအမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။

က်ေနာ္႔ကိုယ္ေတြ႔တခုေၿပာပါရေစ။ နာမည္ကိုေတာ႔မေၿပာခ်င္ပါဘူးက်ေနာ္နဲ႔အတူတူမေလးကိုလာတဲ႔ညီအမလိုခင္ရတဲ႕ အမတေယာက္ရွိပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာကထဲက သင္တန္းအတူတူတက္ေကာလင္းအတူတူက်ၿပီး ကုမဏီတခုထဲကိုေရာက္လာတာပါ။ က်ေနာ္႔ ကို သူနာလိုၿဖစ္ေနခဲ႕တာက်ေနာ္မရိပ္မိခဲ႔ပါဘူး။ က်ေနာ႕ကိုကုမဏီမွာရစရာမရွိေအာင္ ေၿပာခဲ႔တယ္။ ၾကားလို႕မေကာင္းတဲ႕စကားေတြလဲပါပါတယ္။ ဗိုက္တလံုးနဲ႔ကေလးတေယာက္နဲ႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရွိေၾကာင္းေပါ႔။ က်ေနာ္ၾကားၾကားခ်င္းငိုခဲ႔ရတယ္။ မထင္တဲ႕လူကေၿပာလို႔ ပို၀မ္းနဲ ခဲ႔ရတယ္။ အေဖ႔ကိုလွမ္းေၿပာၿပေတာ႕လူဆိုတာေစတနာေကာင္းရင္ကံေကာင္းပါတယ္သမီး ဘာေၿပာေၿပာသီးခံကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္လုပ္။ ခ်စ္သူေပါေအာင္ေန မုန္းသူနဲေအာင္ေရွာင္တဲ႔။ က်ေနာ္ဘာမွလက္တုန္႔ၿပန္ခ်င္းခြန္းတုန္႔ၿပန္ခ်င္း မလုပ္ခဲ႔ပါဘူး။ ပထမဆံုးသူၿပန္ခံရတာ ကက်ေနာ္တို႔ကုမဏီမွာလုပ္ေနရင္သူေဌးကေအးဂ်င္႔ကိုၿပန္အပ္လိုက္တယ္မၾကိဳက္လို႔တဲ႔။
ေနာက္ေတာ႔စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ ပဂံၿပင္ဆင္ေပးရပါတယ္။ ေနာက္၆လေလာက္အ ၾကာမွာေတာ႔ေအးဂ်င္႕ေလယဥ္လက္မွတ္၀ယ္ၿပီးၿပန္ပို႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ သူၿပန္သြားေတာ႔ ကိုယ္၀န္၄လနဲ႔ပါ။ ဘယ္သူနဲ႕ ဆိုတာမသိ၇ပဲအခုၿမန္မာၿပည္မွာ သားေလးတေယာက္နဲ႔ပါ။ ခင္ပြန္းေတာ႔မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္နဲ႔အတူလုပ္ခဲ႕တဲ႔အေကာင္႔ခန္းထဲက အမတေယာက္အၾကာင္းပါ။ အဲတိအမက ခုနၿပန္သြားတဲ႕အမနဲ႕အရမ္းခင္ပါတယ္။ သူကဘာ၀င္ေၿပာသလဲဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ေယာက်ားၤကအရက္သမားအဆင္႔နိမ္႕တဲ႕ေကာင္မို႕ က်ေနာ္က ကေလး၂ေယာက္နဲ႕က်န္ခဲ႕လို႕ပါတဲ႔။ အခုအဲတိ အေကာင္႔ခန္းထဲက အမကလဲၿမန္မာၿပည္မွာအိမ္ေထာင္က်ေနပါတယ္တဲ႔။ သာေကတမွာ သူ႔တို႔ေဘးအိမ္ကေရစက္မွာ ေ၇ထမ္းပို႕ရတဲ႔ အရက္တအားေသာက္တဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႕ မၿဖစ္ မေနယူလိုက္ရပါတယ္တဲ႔။

၀ဋ္ဆိုတာအရမ္းေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္က်ေနာ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ႔ သူမ်ားကိုပါးစပ္နဲ႕တင္အားမရလို႔စာနဲ႔ေရးထားခဲ႔တယ္ေကာင္မေလးတေယာက္ပါ။ ဆိုင္ေစာင္႔ဖို႔လူခ်င္းခ်ိန္းတဲ႔အခ်ိန္မွာအဲတိေကာင္မေလးကေငြမက္လို႔မယားငယ္လုပ္တဲ႔မိန္းမ.. ဘာ..ညာဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႕စာကိုတမင္ၿမင္ေအာင္ေရးထားခဲ႔တာပါ။ အခု ေရးထားခဲ႕တဲ႕ေကာင္မေလးကိုလူတိုင္းကေၿပာေနၾကတာေတာ႔ စလံုးတရုတ္အေကာင္ၾကီးၾကီး တေယာက္ရဲ႕စေမာေလးပါတဲ႔။ ေအာ္…သူကမွ သူေရးထားတဲ႔အတိုင္းတကယ္ၿဖစ္သြားခဲ႕တာကိုး။ ေငြေၾကာင္႔အ၀တ္အစားမက္မႈ႕ေၾကာင္႔လူမ်ိဳးၿခားကို ဘ၀ေပးလိုက္ရတာ။ သူ႕ကံေၾကာင္႕ပါသလို။ သူ႕၀ဇီေၾကာင္႔လဲပါပါတယ္။ ခုဆိုပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးက သူကႏိုင္ငံၿခားသားရဲ႕စပြန္ဆာဆိုတာ ေၿပာစမတ္ပါပဲ။ ေအာ္…၀ဋ္ဆိုတာ ဘ၀မကူးပါလားေနာ္…..။ သူတပါးကို ေၿပာလိုက္တဲ႕၀ဇီေတြက မိမိထံကိုပဲ ၿပန္လာတက္တယ္ဆိုတာလဲသတိထားဖို႔ပါ။ က်ေနာ္တို႔ ကုမဏီက ၀ဋ္လည္တဲ႔လူေတြမွာ စိတ္ဒုကၡေရာက္ၿပီး အက်ပ္အတည္းမ်ားစြာနဲ႕ရင္ဆိုင္ေနရသူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အမ်ားၾကီးထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ႔…က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပါ။ အခုေတာ႔ အဆင္ေၿပသြားပါၿပီ။ ဒါကလဲဘုရားတန္ခိုးနဲ႕မိဘေက်းဇူးပါ။ က်ေနာ္လူတေယာက္ကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္တခါကလုပ္ခဲ႔ဖူးလို႔ ကုမဏီနဲ႔ၿပသနာၿဖစ္ၿပီးၿပန္ရတယ္။ခုတေခါက္ဖရီးေကာလင္းနဲ႕ ၿပန္ေရာက္လာေတာ႔ လဲဗီးေၾကးေဆာင္ဖို႔ပါမစ္ဖိုးတို႕နဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္မထင္မွတ္တဲ႔လူတေယာက္ကအစအဆံုးကူညီလိုက္လို႔ က်ေနာ္အခုဆိုကုမဏီတခုမွာ အလုပ္ရေနပါၿပီ။က်ေနာ္လဲ၀ဋ္္လည္ဖူးပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕လဲ စကားေတြဟာပဲ႕တင္သလိုကိုယ္႔ဆီၿပန္လာတယ္ဆိုတာရယ္။ စိတ္ေစတနာအတိုင္း အက်ိဳး ေပးတယ္ ဆိုတာရယ္ကိုသတိေလးနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးထား ကူညီဆက္ဆံေပးၾကေစလိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ႔သူေဌးမ်က္ႏွာရေအာင္ၿမန္မာ အခ်င္းခ်င္းႏွိမ္႕ကြပ္တာမ်ိဳးလဲ ရွိပါတယ္။ တကယ္ဆိုသူေဌးေကၽြးတဲ႔ထမင္းကိုစား။ သူေဌးအေပၚ သစၥာရွိၿပီး လူမ်ိဳးခ်င္းလဲကူညီေစာင္႔ေရွာက္ၿပီးေဖးေဖးမမ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္တဘို႔ထဲလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုေပမဲ႔ၿမန္မာၿပည္ မွာၿပန္ေတြ႕ၾကရအံုးမွာပါ..သူငယ္ခ်င္းတို႔။ ဒီမွာအားလံုးဟာႏိုင္ငံၿခားသားလက္ေအာက္ကၿမန္မာအလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။ အားလံုးက တတန္းတစားထဲပဲေနာ္။ခ်မ္းသာရင္ စိတ္ရွုပ္ခံၿပီးမေလးရွားမွာ သူမ်ားလက္ေအာက္လာမလုပ္ဘူးေနာ္…။ ဒို႔ဘ၀အစစ္ေတြက ၿမန္မာၿပည္က်မွ ေလ….။ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ႕..စာနာမႈ႕ေတြနဲ႕ ေစတနာထားကာ၊ေဖးေဖးမမ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

Myanmar Express

Posted in: နိုင္ငံျခား ေရာက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံက လူေတြ,ေပးစာ